มาแร้วตอนสี่หลังจากที่เพิ่งจะจบBioshock Infiniteไป
บทที่สี่การตัดสินใจของชายแก่
ถึงจะพูดว่าพาตัวแต่สภาพของจอห์นก็ไม่ค่อยต่างจากนักโทษสักเท่าไหร่แต่เขาก็ชินแล้วและรู้ว่าทำอะไรไม่ได้เลยทำหน้าเซ็งๆไปตลอดทางเมื่อไปถึงหมู่บ้านเอลฟ์เขาก็รู้สึกแปลกตาเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมาย
เซลีน่าพาจอห์นไปยังต้นไม้ใหญ่กลางหมู่บ้านเพื่อพบกับผู้พยากรณ์ตามคำสั่งที่ได้รับพอพวกเขาไปถึงประตูก็เปิดออกทันทีแล้วจอห์นก็ถูกพาเข้าไปด้านใน
“พวกเจ้าออกไปก่อน”ผู้พยากรณ์บอกให้พวกเซลีน่าไปรอข้างนอกแล้วทิ้งให้จอห์นอยู่กับผู้พยากรณ์
“คุณเป็นใคร”จอห์นถาม
“ข้าคือผู้พยากรณ์และผู้นำของหมู่บ้านแห่งนี้”ผู้พยากรณ์บอก
“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมเหรอ”จอห์นถามด้วยท่าทางไม่ค่อยสบอารมณ์
“ข้ามีเรื่องอยากจะขอร้องท่าน”ผู้พยากรณ์บอก
จอห์นนิ่งเงียบไม่พูดอะไร
“ก่อนอื่นข้าจะขออธิบายก่อนว่าป่าแห่งนี้นั้นมีพลังแห่งธรรมชาติค่อยคุ้มครองอยู่ทำให้ศัตรูไม่สามารถย่างกรายเข้ามาได้แต่ตอนนี้พลังนั่นได้อ่อนตัวลงอย่างมากทำให้พวกศัตรูของเราค่อยๆคืบคลานเข้ามาทีละน้อย”ผู้พยากรณ์ได้อธิบายรายละเอียดให้จอห์นฟัง
“และเพื่อให้พลังนั้นกลับมาเป็นเหมือนเดินข้าจึงอยากให้ท่านไปนำ อัญมณีแห่งอธิเชียกลับมายังป่าแห่งนี้ท่านจะว่าอย่างไร”ผู้พยากรณ์ถามจอห์น
“ไม่”จอห์นตอบทันที
“แต่ ทำไมละ”ผู้พยากรณ์ถาม
“ชั้นแก่เกินไปสำหรับเรื่องแบบนี้แล้ว”จอห์นบอก
“แต่ถ้าท่านไม่ช่วยป่าของเราต้องพินาศแน่”ผู้พยากรณ์พยายามโน้มน้าวจอห์น
“ไม่ก็คือไม่ถ้าอยากหาผู้กล้านักก็ลองพวกคนหนุ่มในหมู่บ้านของเธอสิท่าทางจะมีคนอยากทำเยอะเลย”จอห์นบอกแล้วเขาก็เดินออกไป
“ถ้าท่านไม่ทำข้าจะ…”ผู้พยากรณ์พูดแต่พูดไม่ทันจบจอห์นก็แทรกขึ้นมา
“ทำอะไรฆ่าชั้นเหรอเอาสิอีกไม่กี่ปีชั้นก็ตายแล้ว”จอห์นบอก
“ข้าจะเนรเทศเซลีน่าออกจากหมู่บ้านโทษฐานที่ไปสมสู่กับมนุษย์”ผู้พยากรณ์ขู่จอห์น
“อยากทำก็ทำไปสิมันไม่เกี่ยวอะไรกับชั้นอยู่แล้ว”จอห์นบอกแล้วเขาก็เดินจากไปและเซลีน่าก็เดินเข้ามา
“ท่านผู้พยากรณ์เขาตอบว่าอย่างไร”เซลีน่าถาม
“เขาปฏิเสท”ผู้พยากรณ์บอก
“แล้วเราควรจะทำยังไงกันดีค่ะท่าน”เซลีน่าถามต่อ
“ข้าอยากจะให้เจ้าตามเขาไปและลองขอร้องเขาอีกครั้งถึงชายคนนั้นจะมีทิฐิสูงแต่แต่ข้าเชื่อว่าถ้าเจ้าใช้ความอดทนเขาจะต้องใจอ่อนแน่ๆ”ผู้พยากรณ์บอก
“คะ ท่าน”แล้วเซลีน่าก็ตรงไปยังบ้านของจอห์น
เสียงเคาะประตูดังขึ้นจอห์นจึงเดินออกไปดูพอเขาเปิดประตูก็เจอกับเซลีน่าและเธอก็พูดขอร้องเขาอีกครั้ง
“จอห์นได้โปรดช่วยพวกเราเถอะหากท่านไม่ยอมช่วยหมู่บ้านของข้าต้องถูกทำลายด้วยน้ำมือของทหารพวกนั้นแน่ๆ”เซลีน่าพูดขอร้อง
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับชั้นละ”จอห์นบอกแล้วเขาก็ปิดประตู
มีเสียงเคาะดังขึ้นมาอีกหลายครั้งแต่จอห์นก็ไม่ได้สนใจแต่จู่ๆเสียงก็หยุดไปจอห์นคิดว่าเซลีน่าน่าจะถอดใจแล้วก็กลับไปแล้วจึงเดินออกไปดูเพื่อความแน่ใจ
แต่พอเขาเปิดประตูออกไปก็เจอเซลีน่าอีกครั้งและตอนนี้เธอกำลังนั่งคุกเข่าอยู่หน้าประตู
“ทำแบบนั้นไปชั้นก็ไม่เปลี่ยนใจหรอกนะ”จอห์นบอกแล้วเขาก็ปิดประตูอีกครั้ง
วันรุ่งขึ้นจอห์นลุกไปล้างหน้าแปรงฟันตามปกติแล้วพอเขาเปิดประตูเพื่อออกไปกินกาแฟยามเช้าเขาก็เกือบจะไปเตะเอาเซลีน่าที่ยังคงนั่งคุกเข่าอยู่แต่จอห์นก็ยังไม่สนใจอยู่ดี
วันที่สองเซลีน่าก็ยังคงอยู่ที่เดิมแต่พอวันที่สามจอห์นได้เปิดตู้เย็นดูก็พบว่าอาหารของเขานั้นเสียหมดแล้วเขาจึงหยิบปืนลูกซองแล้วออกไปล่าสัตว์และกลับมาอีกครั้งตอนเที่ยงพร้อมกับเนื้อหมูป่าอีกหนึ่งถุงใหญ่ๆเขาได้เอาเนื้อหมูป่ามาแล่แล้วตากแดดเพื่อจะได้เก็บไว้นานๆ
วันที่สี่ตีห้าครึ่งจอห์นได้ย่างเนื้อหมูป่าแล้วก็เอาไปวางให้เซลีน่าก่อนเธอจะตื่นและเขาก็ปฏิบัติตัวตามปกติเหมือนอย่างทุกวัน
วันที่ห้าวันนี้จอห์นนั่งคิดอยู่ตรงเก้าอี้หน้าเตาผิงและแล้วเขาก็ลุกขึ้นไปทำบางอย่าง
“โง่ๆๆ งี่เง่าแก่จะลงโลงอยู่แล้วยังลากตัวเองไปยุ่งกับเรื่องบ้าๆอีกแกนี่มันโง่จอห์น”จอห์นด่าตัวเองระหว่างที่เก็บของจอห์นได้เอาของที่จำเป็นเช่นปืนเสบียง เสื้อผ้า และกล่องปฐมพยาบาลใส่กระเป๋าและเขาก็ได้เอาของที่พอจะขายได้เช่นพวกเครื่องประดับติดมือไปด้วยแล้วเขาก็เดินออกไป
“ลุกขึ้นเราจะไปกันแล้ว”จอห์นบอกเซลีน่าที่ยังคงนั่งอยู่
“ปะ ไปไหน”เซลีน่าถาม
“ก็ไปเอาไอ้อัญมนีอะไรนั้นของเธอไงรีบลุกขึ้นมาเร็วเดี๋ยวก็ทิ้งไว้นี้หรอก”จอห์นบอก
"ค่า...."เซลีน่ายิ้มอย่างมีความสุขแล้วก็แล้วก็รีบเดินตามจอห์นไป
To Be Continued
http://www.youtube.com/watch?v=FOuSxal8pf4
จบไปแล้วนะครับยังไงก็ช่วยเม้นกันหน่อยเน้อจะได้มีกำลังใจแต่งต่อไม่หนีไปเล่นเกมส์อีก
บาย....
The Veteran CH.4