วันที่ 32
ผมตัดสินใจเข้ามาพักที่ร้านขายของชำเพื่อคอยเป็นคนช่วยงานเฉพาะไปเลยจะพูดว่าช่วยงานถาวรก็ไม่เชิงแต่ที่รู้ตอนนี้ก็คือผมคงจะต้องใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ไปอีกพักใหญ่ๆ แน่นอนว่าผมอยู่อามานี่ก็ขออยู่ด้วย แถมคุณตาเจ้าของร้านกับหลานสาวก็ดูไม่รังเกียจอะไรจะว่าไปคงยังไม่ได้เขียนสินะว่าเจ้าของร้านนั้นเป็นตาเฒ่าแก่ๆที่ชื่อว่า กอม อาศัยอยู่กับหลานสาวที่ชื่อว่าโร่ซ่า สินะ ขอบอกเลยว่าหลานสาวแกสวยน่ารักมากๆ ตาเฒ่ากอมแกนี่หวงหลานเข้าไส้เลยล่ะถึงกับขู่เลยว่าถ้าคิดจะจีบหลานแกก็เชิญใสหัวออกจากร้านได้เลย ฮะๆผมไม่คิดจะจีบแน่นอน เพราะผมยังไม่คิดที่จะผูกมัดตัวเองเอาไว้ที่นี่หรอกผมนั้นยังมีสิ่งที่ต้องทำอยู่ ส่วนโรซ่านั้นเธอเป็นคนที่ขยันเอามากๆพูดได้ว่าในตอนแรกนั้นงานที่ต้องใช้แรงเธอจะต้องทำแทบทั้งหมด ส่วนในตอนนี้ผมก็เป็นคนที่คอยแบ่งเบางานของเธอโดยมีอามานี่ตามช่วยทั้งๆที่ไม่ได้ขออามานี่เองหากเป็นงานที่ผมต้องเดินคู่กับโซร่าแบบ 2 ต่อ 2ก็จะเสนอตัวเข้าแทรกทุกทีให้ตายเถอะ น่ารำคาญเป็นบ้า คิดว่าถ้าตัวเองไม่ได้คนอื่นก็อย่าหวังรึไงกันเธอมานอนเปลือยกอดฉันทุกคืนก็เกินพอแล้วนี่ อ๊ะ ขอโทษที กลายเป็นเขียนบ่นไปซะได้เอาเถอะ ชักจะง่วงซะแล้วสิ วันนี้ขอพอแค่นี้ล่ะ
(18+)บันทึกของนายใบชา 20
