Talk ;: เย้ ๆ เห็นทุกคนแต่งกันหนุกดีเลยลองบ้าง TTwTT เลยลองแต่งดู อ่านแล้วเม้นท์ ๆ กันด้วยนะครับ
フラワー Hana ดอกไม้แห่งความทรงจำ =w= //- บทนำ
บทนำ
ตัวแทนแห่งความเปลี่ยวเหงา
ตัวแทนแห่งความรักอันบริสุทธิ์
นั่นก็คือดอกไม้สีแดงที่โดดเดี่ยว
. . . . . . . . .
. . . . . . .
. . . . .
. . .
.
เด็กสาวที่มีผมยาวสีดำสวยได้ลืมตาสีน้ำตาลกลมโตขึ้นมา เธอกลับพบว่าตนเองจดจำอะไรไม่ได้แล้ว !
เธอเดินลงมาจากเตียงพบว่าสิ่งที่เรียกว่าบ้านของเธอนั้นสถาพเป็นห้องอพาทย์เม้นท์รก ๆ ห้องหนึ่ง
มีอาหาร กับข้าวของต่าง ๆ มาให้เธอทุกวัน
เมื่อเด็กสาวอาบน้ำแปรงฟันเสร็จ ก็ได้เปิดดูเบอร์โทรศัพท์เผื่อจะนึกอะไรออกบ้างแต่กลับไม่มีเบอร์ใครเลย
เด็กสาวคิดว่าควรจะออกไปข้างนอก
อากาศที่แสนหนาว แต่เธอกลับรับรู้สึกได้ถึง ความอบอุ่นของใครบางคนที่เธอลืมไปแล้ว !
' สัมผัสอบอุ่นนี้ จะคอยนำทาง ' เป็นสิ่งที่เธอรับรู้แล้วเดินตามทางไป
" กริ๊ง ๆ " เสียงกระดิ่งหน้าร้านที่มีความอบอุ่นนำเธอมา พาเธอเข้ามายังสถานที่แห่งนี้
สาวน้อยเดินเข้าไปทำให้ได้พบกับความอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก
สาวน้อยได้หยุดยืนอยู่ภาพ ๆ หนึ่งซึ่งเป็นภาพ ดอกไม้หลากสีแสนสวย
เธอค่อย ๆ จับภาพนั้น . . .
" นี่ เธอ . . . ภาพนั้นน่ะห้ามจับนะ ! " เด็กสาวผมหยิกสีเหลืองยาวมัดหาางม้าพูดขึ้น
" เอ๊ะ ! ข . . . ขอโทษค่ะ " สาวน้อยพูดขึ้นด้วยความรู้สึกผิด
" อื้ม . . . ไม่เป็นไรหรอก ฉันชื่อ โอโตเมะ เธอชื่ออะไรล่ะ "
" ฉันไม่รู้ค่ะ "
" งั้นฉันตั้งชื่อให้ไหม ? "
" ค่ะ ! " สาวน้อยพูดขึ้นด้วยความดีใจ
" อืม . . . " เธอพูดขึ้นพลางหันไปมองภาพดอกไม้หลากสี
" ฮานะ . . . ฮาโนะ จัง =w= ^ " โอโตเมะพูดขึ้นแล้วจิ้มเจื่อน ๆ
" อื้ม . . . ฉันชอบชื่อนี้ มากเลยค่ะ " สาวน้อยพูดขึ้น
" อื้ม งั้นฉันก็จะเรียกเธอว่า ฮาโนะจัง ว่าแต่เธอหาอะไรอยู่งั้นเหรอ " โอโตเมะถามฮาโนะ ด้วยความสงสัย
" ไม่รู้สิ พอฉันตื่นมาก็จำอะไรไม่ได้แล้วค่ะ "
" งั้นฉันจะช่วยเธอเอง " โอโตเมะ หยิบรูปภาพไปจากที่แขวนอยู่
" จะทำอะไรน่ะคะ " ฮาโนะสงสัยกับการกระทำของโอโตเมะ
" ฉันจะคุยกับเจ้าของร้านเอง " โอโตเมะ รู้จักกับเจ้าของร้านดี การเจรจาภาพราคา ไม่ถึงพันจึงเป็นเรื่องง่ายสำหรับเธอ
" เอาล่ะไปกันเถอะ " ทั้งคู่เอาภาพใส่กระเป๋าแล้วเดินออกไปตามที่ฮาโนะสัมผัส . . .
フラワー Hana ดอกไม้แห่งความทรงจำ =w= //- บทนำ
บทนำ
ตัวแทนแห่งความเปลี่ยวเหงา
ตัวแทนแห่งความรักอันบริสุทธิ์
นั่นก็คือดอกไม้สีแดงที่โดดเดี่ยว
. . . . . . . . .
. . . . . . .
. . . . .
. . .
.
เด็กสาวที่มีผมยาวสีดำสวยได้ลืมตาสีน้ำตาลกลมโตขึ้นมา เธอกลับพบว่าตนเองจดจำอะไรไม่ได้แล้ว !
เธอเดินลงมาจากเตียงพบว่าสิ่งที่เรียกว่าบ้านของเธอนั้นสถาพเป็นห้องอพาทย์เม้นท์รก ๆ ห้องหนึ่ง
มีอาหาร กับข้าวของต่าง ๆ มาให้เธอทุกวัน
เมื่อเด็กสาวอาบน้ำแปรงฟันเสร็จ ก็ได้เปิดดูเบอร์โทรศัพท์เผื่อจะนึกอะไรออกบ้างแต่กลับไม่มีเบอร์ใครเลย
เด็กสาวคิดว่าควรจะออกไปข้างนอก
อากาศที่แสนหนาว แต่เธอกลับรับรู้สึกได้ถึง ความอบอุ่นของใครบางคนที่เธอลืมไปแล้ว !
' สัมผัสอบอุ่นนี้ จะคอยนำทาง ' เป็นสิ่งที่เธอรับรู้แล้วเดินตามทางไป
" กริ๊ง ๆ " เสียงกระดิ่งหน้าร้านที่มีความอบอุ่นนำเธอมา พาเธอเข้ามายังสถานที่แห่งนี้
สาวน้อยเดินเข้าไปทำให้ได้พบกับความอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก
สาวน้อยได้หยุดยืนอยู่ภาพ ๆ หนึ่งซึ่งเป็นภาพ ดอกไม้หลากสีแสนสวย
เธอค่อย ๆ จับภาพนั้น . . .
" นี่ เธอ . . . ภาพนั้นน่ะห้ามจับนะ ! " เด็กสาวผมหยิกสีเหลืองยาวมัดหาางม้าพูดขึ้น
" เอ๊ะ ! ข . . . ขอโทษค่ะ " สาวน้อยพูดขึ้นด้วยความรู้สึกผิด
" อื้ม . . . ไม่เป็นไรหรอก ฉันชื่อ โอโตเมะ เธอชื่ออะไรล่ะ "
" ฉันไม่รู้ค่ะ "
" งั้นฉันตั้งชื่อให้ไหม ? "
" ค่ะ ! " สาวน้อยพูดขึ้นด้วยความดีใจ
" อืม . . . " เธอพูดขึ้นพลางหันไปมองภาพดอกไม้หลากสี
" ฮานะ . . . ฮาโนะ จัง =w= ^ " โอโตเมะพูดขึ้นแล้วจิ้มเจื่อน ๆ
" อื้ม . . . ฉันชอบชื่อนี้ มากเลยค่ะ " สาวน้อยพูดขึ้น
" อื้ม งั้นฉันก็จะเรียกเธอว่า ฮาโนะจัง ว่าแต่เธอหาอะไรอยู่งั้นเหรอ " โอโตเมะถามฮาโนะ ด้วยความสงสัย
" ไม่รู้สิ พอฉันตื่นมาก็จำอะไรไม่ได้แล้วค่ะ "
" งั้นฉันจะช่วยเธอเอง " โอโตเมะ หยิบรูปภาพไปจากที่แขวนอยู่
" จะทำอะไรน่ะคะ " ฮาโนะสงสัยกับการกระทำของโอโตเมะ
" ฉันจะคุยกับเจ้าของร้านเอง " โอโตเมะ รู้จักกับเจ้าของร้านดี การเจรจาภาพราคา ไม่ถึงพันจึงเป็นเรื่องง่ายสำหรับเธอ
" เอาล่ะไปกันเถอะ " ทั้งคู่เอาภาพใส่กระเป๋าแล้วเดินออกไปตามที่ฮาโนะสัมผัส . . .
フラワー Hana ดอกไม้แห่งความทรงจำ =w= //- บทนำ
- โมเอะ + ไม้กระดาน = WIN !
[IMG]
[IMG]
[IMG]
