วันที่ 60
การเดินทางวันนี้เป็นไปอย่างล่าช้าเนื่องมาจากเริ่มการเดินทางต่อตั้งเกือบบ่ายเพราะเหล่าสาวๆทั้งสามมีปากเสียงกันถึงเรื่องว่าใครคือเจ้าของที่แท้จริงของผม เออต้องบอกว่าใครจะได้เป็นเมียหลวงของผมเสียมากกว่า ยกเว้นเสียแต่เยติสาวที่ไม่ได้ร่วมวงมีปากเสียงแต่มานั่งซบไหล่ผมแทนแน่นอนครับว่าผมโดนจับมัดด้วยเชือกอยู่จึงหนีไปไหนไม่ได้ สุดท้ายกว่าจะตกลงกันได้ก็เล่นเอาซะเที่ยงโดยให้ผมเป็นคนตัดสินว่าใคร แน่นอนว่าผมปฏิเสธหมดนั้นแหละซึ่งพวกเธอนั้นก็ไม่ยอมอยู่ดีและพวกเธอจะตามตื้อผมจนกว่าจะได้ อ่ะนั้นแค่อามานี่คนเดียวครับ เพราะไมโนทอรัสสาวกับลัยลาทำว่าจะลากเอาผมกลับไปให้ได้เสียมากกว่าผมจึงบอกกับพวกเธอว่าผมนั้นไปกับใครไม่ได้ทั้งนั้นจนกว่าผมจะได้เจอเพื่อนของผมอีกสองคนซึ่งผมก็เล่าว่าผมไม่ใช่คนของโลกนี้ให้พวกเธอฟัง เหมือนเธอจะบอกว่าเป็นแค่ข้ออ้างสุดท้ายแล้ว ผมก็อดทนไม่ไหว ร้องตะคอกใส่พวกเธอไปไปอย่างเหลืออดว่าถ้าจบเรื่องของผมไปแล้วก็จะต้มยำทำแกงยังไงกับผมก็เชิญตามสบายแน่นอนว่าผมร้องประชด พวกเธอเหมือนจะอึ้งตกใจที่ผมตะคอกใส่พวกเธอแบบนี้ เอาเถอะ อย่างน้อยก็ทำให้พวกเธอสงบลงไปได้ทั้งวันล่ะนะ
(18+)บันทึกของนายใบชา 39