พอดีผมลองแต่งแบบให้มันเหมือนนิยายมากขึ้นนิดหน่อย เนื่องจากผมไม่รู้จะเอาไปลงที่ไหนเลยขอลงไว้ที่นี้ละกันนะครับ พวกคำสั่งทหารอะไรพวกนี้ผมก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่องหรอกนะครับ แต่ก็พยายามแต่งดู งั้นไปดูกันเลยนะครับ
“เป้าหมายอยู่ตรงหน้าพวกเราแล้วครับท่าน” เสียงพูดของทหารนายนึงที่กำลังพูดผ่านวิทยุกลางฝูงคนที่วิ่งหนีแล้วส่งเสียงกันดังลั่นจากเหตุการณ์ประหลาดที่เกิดขึ้นกลางเมืองหนึ่งในประเทศญี่ปุ่น
“คอยดูอยู่ห่างๆเรายังไม่รู้แน่ชัดว่าสิ่งนั้นคืออะไร” พูดตอบกลับมาผ่านวิทยุของหัวหน้าทีมทหารนายนั้น
“รับทราบ” พูดผ่านวิทยุแล้วสั่งให้ทหารอีก30 นายหยุดแล้วคอยจับตาดูเป้าหมายจากนั้นก็รอคำสั่งต่อไปจากวิทยุ
“นั้นมันอะไรกันแน่…..” หัวหน้าทีมพูดขึ้นมาพร้อมมองดูหลุมระเบิดขนาดใหญ่ที่มีไฟฟ้าสีม่วงเคลื่อนที่ไปทั่วหลุมระเบิดนั้นพร้อมกับกลุ่มควันที่ยังคงลอยอยู่ทั่วหลุม
รอคำสั่งต่อไปจนเวลาผ่านมา 15นาทีก็ได้เกิดเหตุการณ์แปลกประหลาดขึ้น
“นั้นมันอะไรนะ!!!” ทหารนายนึงตะโกนออกมาเมื้อมองเห็นรูปร่างของคนที่ปรากฎออกมาจากกลุ่มควันที่อยู่กลางหลุมระเบิดจนเสียงนั้นผ่านไปทางวิทยุของหัวหน้าทีม
“เกิดอะไรขึ้น หมวดปีเตอร์” พูดตอบกลับมาผ่านวิทยุหลังจากได้ยินเสียงของทหารนายนั้นแต่หัวหน้าทีมคนนั้นเลยรีบนำวิทยุขึ้นมาพูดทันที
“ผมก็ไม่ทราบครับ ท่านนายพล” พูดกับไปทางวิทยุสื่อสาร
“แต่ดูจากรูปร่างแล้วเป็นคนแน่นอนครับ”
“งั้นหรอ ถ้างั้นไปตรว....”
ตูม!!!!!! ยังไม่ทันที่จะได้พูดเสร็จก็ได้ยินเสียงระเบิดดังลั่นผ่านวิทยุของหมวดปีเตอร์
“เกิดอะไรขึ้น!!!!!” หลังจากได้ยินเสียงระเบิดก็รีบพูดทันที
“ผมก็ไม่ทราบครับแต่แรงระเบิดเมื้อกี้ทำให้เราเสียทหารไปกว่า 10 นาย”
“ว่าไงนะ!!!!!”
ปังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเสียงของปืนหลายกระบอกดังผ่านวิทยุของหัวหน้าทีมจนนายพลได้ยินเลย
“อ้าก!!!!!!!!” ทหารนายนึงร้องลั่นออกมาดังมาก
“เกิดอะไรขึ้น!!!” นายพลที่ได้ยินเสียงร้องของทหารผ่านทางวิทยุก็ได้ตะโกนถามมาทันที
“ว้าก!!!!!! อย่าเข้ามาๆ”ไม่ได้ยินเสียงที่ผ่านวิทยุมาเพราะมั่วแต่กราดกระสุนใส่บางอย่างอยู่แล้วร้องลั่นเหมือนคนที่กลัวอะไรบางอย่าง
“อ้าก!!!!!!!!” เสียงของทหารหลายนายที่โดนอะไรบางอย่างจนตายเกือบหมด
“ถอนกำลังๆ ถอนกำ……..” เสียงถูกตัดขาดหายไปหลังจากได้ยินเสียงระเบิดอีกครั้งนึง
“หมวดปีเตอร์ๆ เกิดอะไรขึ้น ตอบหน่อย หมวด….” พูดผ่านทางวิทยุสื่อสารแต่ก็ไม่มีเสียงใดตอบกลับมาเลยแม้แต่นิดเดียว
“โธ่เว้ย!!!!! มันเกิดเรื่องบ้าอะไรกันขึ้นเนี้ย!!!!” วางวิทยุสื่อสารในขณะนั้นเองที่มีผู้หญิงเดินเข้ามาแล้วพูดกับนายพลคนนั้น……
“ท่านค่ะ……” เดินเข้ามาในห้องที่นายพลอยู่
“มีอะไรพันเอกพีรีส……”
“มีข้อความเสียงถูกส่งมาจากเครื่องรับเสียงที่อยู่ในหมวกของทหารนายนึงที่เสียชีวิตในเหตุการณ์เมื้อกี้ค่ะ”
“ว่าไงนะ???” รีบเดินออกจากห้องแล้วเดินไปที่ห้องสั่งการโดยทันที
“เปิดให้ฟังได้ไหม…..” พูดกับผู้หญิงคนนึงที่กำลังหาข้อมูลในคอมอยู่
“ค่ะ”
เปิดข้อความเสียงที่ได้จากหมวกของทหารนายนึงขึ้นมาทุกคนที่ได้ยินต่างตกใจเพราะเสียงที่พูดขึ้นมานั้น คือเสียงของผู้หญิงคนนึงที่พูดขึ้นมาว่า “พวกคุณนะ ควบคุมโลกใบนี้ไม่ได้หรอกนะ” จากนั้นเสียงก็หายไปพร้อมกับเสียงกระแทกของหมวกทหารใบนั้น………..
ในเวลานั้นทุกคนต่างพากันสงสัยว่าเจ้าของเสียงนั้นเป็นใครแล้วทำไมถึงมาพูดยังงี้ได้หลังจากเกิดเหตุการณ์อย่างงั้นแสดงว่าเจ้าของเสียงนั้นเป็นต้นเหตุของเหตุการณ์แปลกประหลาดทั้งหมดจนเวลาล่วงเกินมาถึง 1 เดือน………
“ตามหาเจอหรือยัง” พูดผ่านจอมอนิเตอร์ขนาดยักษ์ที่ปรากฏให้เห็นใบหน้าของทหารนายนึง
“ยังเลยครับผม เราหาไม่เจอเลยแม้แต่……”
“หาให้เจอ ไม่ว่ายังไงก็ต้องหาให้เจอ เจ้าตัวที่ทำให้เกิดเหตุการณ์เมื้อ1 เดือนก่อน” กำมือแน่นเพราะความโกรธที่สูญเสียทหารฝีมือดีไปกว่า30 นาย
“เราต้องได้เห็นดีกันโค๊ด “Princess” คำพูดสุดท้ายของนายพลก่อนที่จะปิดจอแล้วเดินออกไปด้วยความโกรธแค้น.................
เป็นยังบ้างก็บอกกันหน่อยแล้วกันนะครับ เพราะผมก็ไม่รู้จะพูดอะไรเหมือนกันเพราะลองแต่งนิยายแบบนี้ดูเป็นครั้งแรก
อีกอย่างนึงคือ ท่านเคออส นิยายเรื่องนี้ จะเอาไปเกี่ยวข้องอะไรกับ S.I.C. ก็ได้นะครับ ไม่ว่ากันครับผม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย drangonthun เมื่อ 2013-3-9 17:34
l3Ios [Prologue] 1-3
