แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย stergreen เมื่อ 2014-2-14 21:25
ตอนที่ 4 การต่อสู้ของ 2 คู่หู
เมื่อเวลาดำเนินผ่านไป 15 นาที เหมือน 15 ชั่วโมง ดูเหมือนการตายของมนุษย์ชุดเกราะจะพุ่งพรวดราวกับอยากจะขึ้นแท่นในการตาย ให้เป็นอันดับ 1 อื้ม.... ยิ่งใหญ่ดีนะ
"ให้ตายสิ นี้มัน เกินคาดจริงๆแฮะ" หมีขาวใหญ่ถอนหายใจแบบเหนื่อยๆ ราวกับว่า เขากำลังหมดแรงแบบสุดๆ ไม่น่าเชื่อว่าตลอด 15 ชั่วโมง(นาที) มานี้ จะได้ยินแต่เสียงประกาศที่ดังลั่นไปทั่วแมพ
"ฮะๆ นั้นสินะ = =" หญิงสาวในร่างเด็กหนุ่ม อุ้ย เด็กหนุ่มในร่างหญิงสาว ถอนหายใจในเชิงเห็นด้วย ดูเหมือนตอนนี้ 15 นาทีผ่านเลเวลของพวกเราที่ขึ้นจากด้านซ้ายในระดับของพวกเขาจะทำให้เห็นว่าพวกเขาแค่ เวล 8 เท่านั้น ไม่น่าเชื่อว่าเวลามันนานเหมือนโกหก "เรื่องนั้นช่างกันดีกว่า แต่ไอสองตัวนั้นมันหายไปแล้วละ... ?" หมีขาวใหญ่มองไปรอบๆ หญ้าที่ขึ้นสูงจนแทบจะเลยหัวไปแล้วและด้วยความสงสัย ของมนุษย์หมีอันสูงใหญ่ จึงเดินเข้าไปด้วยท่าทางที่หนักแน่นราวกับกระทืบพื้น "...พรืบ..." เสียงเหมือนอะไรสักอย่าง ก่อนที่หมีใหญ่จะล้มลงไปแล้วกลิ้งอยู่กับพื้น "เจ็บเป็นบ้าเลย!!!" หมีใหญ่คำรามลั่นพร้อมกลิ้งไปซ้ายที ขวาที ก่อนที่จะโดนเพื่อนของตัวเองตบหน้าหัน "เจ็บบ้านป้า เกมนี้มันตัดระบบไม่ให้เจ็บเฟ้ย!!!" หญิงสาวโวยวายลั่น "เอ้า... เอ๊ะ... เหรอ?"
ตอนที่ 4 การต่อสู้ของ 2 คู่หู
เมื่อเวลาดำเนินผ่านไป 15 นาที เหมือน 15 ชั่วโมง ดูเหมือนการตายของมนุษย์ชุดเกราะจะพุ่งพรวดราวกับอยากจะขึ้นแท่นในการตาย ให้เป็นอันดับ 1 อื้ม.... ยิ่งใหญ่ดีนะ
"ให้ตายสิ นี้มัน เกินคาดจริงๆแฮะ" หมีขาวใหญ่ถอนหายใจแบบเหนื่อยๆ ราวกับว่า เขากำลังหมดแรงแบบสุดๆ ไม่น่าเชื่อว่าตลอด 15 ชั่วโมง(นาที) มานี้ จะได้ยินแต่เสียงประกาศที่ดังลั่นไปทั่วแมพ
"ฮะๆ นั้นสินะ = =" หญิงสาวในร่างเด็กหนุ่ม อุ้ย เด็กหนุ่มในร่างหญิงสาว ถอนหายใจในเชิงเห็นด้วย ดูเหมือนตอนนี้ 15 นาทีผ่านเลเวลของพวกเราที่ขึ้นจากด้านซ้ายในระดับของพวกเขาจะทำให้เห็นว่าพวกเขาแค่ เวล 8 เท่านั้น ไม่น่าเชื่อว่าเวลามันนานเหมือนโกหก "เรื่องนั้นช่างกันดีกว่า แต่ไอสองตัวนั้นมันหายไปแล้วละ... ?" หมีขาวใหญ่มองไปรอบๆ หญ้าที่ขึ้นสูงจนแทบจะเลยหัวไปแล้วและด้วยความสงสัย ของมนุษย์หมีอันสูงใหญ่ จึงเดินเข้าไปด้วยท่าทางที่หนักแน่นราวกับกระทืบพื้น "...พรืบ..." เสียงเหมือนอะไรสักอย่าง ก่อนที่หมีใหญ่จะล้มลงไปแล้วกลิ้งอยู่กับพื้น "เจ็บเป็นบ้าเลย!!!" หมีใหญ่คำรามลั่นพร้อมกลิ้งไปซ้ายที ขวาที ก่อนที่จะโดนเพื่อนของตัวเองตบหน้าหัน "เจ็บบ้านป้า เกมนี้มันตัดระบบไม่ให้เจ็บเฟ้ย!!!" หญิงสาวโวยวายลั่น "เอ้า... เอ๊ะ... เหรอ?"
...
ในขนาดที่สองปากเสียงก็มีเสียงกระซิบเบาๆ
"มาเป็นของสะสมของฉันซะนะ..." เสียงกระซิบถึงกับทำให้ทั้งคู่สะดุ้งทันทีก่อนจะมองไปรอบๆด้วยความหวาดระแวง "ได้ยินไหม?" หญิงสาวถามหมีขาวใหญ่ด้วยความสงสัย "เออ" เพียงคำตอบสั่นๆก็ทำให้ทั้งคู่เข้าใจก่อนที่จะเอาหลังชิดกัน พร้อมมองไปรอบๆ "น่ากลัวเป็นบ้าเลย ให้ตายสิ" หญิงสาวบ่นพร้อมกระซับดาบในมือให้แน่นขึ้น "มาแล้ว!!!" เสียงตะโกนตั้งลั่นก่อนที่จะมีกองทหารกองใหม่เดินผ่านมา ทำให้ทั้งสองค้างไปพร้อมๆกัน "นี้มันบ้าอะไรเนี่ย?"...
เมื่อเวลาผ่านไปประมาณ 5 นาที เหมือน 5 ชั่วโมง เสียงประกาศเหมือนกลายเป็นเทศกาลแห่งเสียงเพลง เพราะดังรั่วๆ กันไปเลยที่เดียว
"เอ๋ เหมือนเราจะเวล 11 แล้วนะ?" หมีขาวยักษ์พูดขึ้น "อื้ม ต่อไปก็ต้อง...." ยังไม่ทันขาดคำหญิงสาวก็ถูกหมีขาวผลักออกไป
"ทำบ้าอะไรฟะ!!!" เธอหันกลับมาโวยวายพร้อมกับมองเพื่อนตัวเองในสภาพอึ้งเพราะเพื่อนของเธอ โดนหอกปักกลางอกทะลุถึงหัวใจเหมือนศรรูปหัวใจของอะไรนะ? ช่างมันแล้วกัน "อย่าพึ่ง พวกมันมาแล้ว" หมีขาวดึงหอกออกก่อนจะหักทิ้ง "พวกนั้นอีกแล้วเหรอ?" หญิงสาวถอนหายใจแบบเหนื่อยๆ "เตรียมตัวไว้แล้วกัน..."
...
"ระวัง" หญิงสาวพูดขึ้นก่อนจะพุ่งเข้าไปรับมีดที่พุ่งเข้ามาหาเพื่อนของตัวพร้อมกับมนุษย์ขนปุกปุ้ย น่าขย้ำ และเอาไปย่าง ก่อนที่ตัวมันจะถอยออกไป "พูดหันดูตัวเอง" หมีขาวยื่นมืออันใหญ่ยักษ์ของมันจับหอกก่อนจะหักทิ้ง แล้ววิ่งเข้าไปหามนุษย์ขนปุกปุ้ย "ไปเลย!!!" หญิงสาวกระโดดขึ้นหลังก่อนจะชี้ดาบไปด้านหน้า "เฮ้ ใครบอกให้ขึ้นหลังตูฟะ!!!" หมีขาวโวยวายก่อนจะหยุดวิ่งแล้วสะบัดให้เพื่อนตัวเองออกจากหลัง "อะไรกัน ขี่ไม่ได้เหรอ?" หญิงสาวมองเพื่อนตัวเองแบบงงๆ "เออดิ" ดูเหมือนจะกล้ายเป็นการทะเลาะกันในแบบเพื่อนซึ่งก็ทำให้มนุษย์ขนปุกปุ้ยเงิบไปตามๆกัน
...
"เฮ้ พวกแกน่ะ" เสียงของมนุษย์ปุกปุ้ยดังขึ้น ก่อนจะทำให้ทั้งสองคนชะงักไปตามๆกันพร้อมหันไปมองด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
"อะไร?" เสียงของทั้งสองดังพร้อมกัน "จะทะเลาะกันไปถึงไหน 20 นาทีผ่านมานี้ไม่ได้สู้กับพวกแก เพราะพวกแกมั่วแต่ทะเลาะกันนั้นแหละ" เสียงนั้นบ่นพรางถอนหายใจ "อื้ม นั้นก็จริง แต่เดียวอีกสักพัก" ดูเหมือนทั้งสองคนจะได้สติ แต่ก็กลับมาทะเลาะกันอีกรอบ โดยไม่สนเสียงประกาศที่เป็นดนตรีนั้นเลยแม้แต่น้อย
...
ผ่านไปได้สักพักดูเหมือนมนุษย์ขนปุกปุยกำลังนั่งย่างปลาที่ไปจับมาจากแม่น้ำ(ตรงไหนฟะ) "โอเค พร้อมแล้ว" เสียงของทั้งสองคนดังขึ้น ก่อนที่สายตาของมนุษย์ปุกปุ้ยจะหันมามองทั้งคู่แล้วกัดปลาหนึ่งครั้งแล้วก็โยนทิ้ง(เพื่อ?) "เอาละ มา" เสียงมนุษย์ปุกปุ้ยดังขึ้น "โอเค" ทั้งคู่กลับมาทีรีแอคชั่นเดิม ซึ่งก็คือตอนที่หญิงสาวกำลังขี่หลังหมีขาวนั้นเอง
"ตะครุบมัน!!!!" หญิงสาวชี้ดาบไปด้านหน้ามีมนุษย์ปุกปุ้ย "โอ้" หมีขาวคำรามลั่นก่อนที่มันจะยกมนุษย์ปุกปุ้ยกลับมาด้านหลังของตัวเอง ซึ่งนั้นก็ทำให้เพื่อนร่วมทีมหัวกระแทกตกพื้นไปด้วยซะงั้น "เจ็บๆๆ" หญิงสาวค่อยๆลูกขึ้นจับหัวตัวเองที่โนเป็นส้มโอ ก่อนจะใช้ดาบฟันมนุษย์ปุกปุ้ย "มาเป็นของสะสมของฉันซะดีๆ" มนุษย์ปุกปุ้ยหลังจากที่โดนยกขึ้นฟ้ากลับมาข้างหลังโยนตาข่ายไปหาหญิงสาวซึ่งอีกฝ่ายก็ถูกจับง่ายๆก่อนจะพลิกตัวใช้มีดแทงไปที่หลังของหมีขาวแต่ว่า อีกฝ่ายก็รับเอาไว้ได้ทันด้วยมือเดียวก่อนจะชกหน้าของมนุษย์ปุกปุ้ยจนหน้าหัน จนสภาพใบหน้าดูดีมีราศี (เกี่ยว?) "มีดีแค่นี้เหรอ?" หมีขาวชกหน้าไปหลายหมัด พร้อมมองมนุษย์ปุกปุ้ย ดูเหมือนตอนนี้หญิงสาวกำลังดิ้นแต่ก็ไม่หลุดจากตาข่ายสักที "พวกแกนั้นแหละ อย่าลืมสิ ว่าฉันไม่ได้มาคนเดียว" มนุษย์ปุกปุ้ยดีดนิ้วก่อนจะมีเสือป่าเข้ามาตะครุบหมีขาวจนกระเด็นออกไป "โว๊ะ" เสียงร้องดังออกมาก่อนที่ร่างของหมีขาวจะโดนเล็บข่วนหน้าเข้าไปเต็มๆ ก่อนจะใช้พุ่งใหญ่ๆของมันกระแทกเสือป่า ออกไป "ฮ่าฮ่าฮ่า" มนุษย์ปุกปุ้ยหัวเราะลั่นด้วยความสะใจ
"เจ็บๆ" หมีขาวค่อยๆลุกขึ้น "ไม่เป็นอะไรนะ?" หญิงสาวเอยถามเหมือนจะยังดิ้นไม่หลุดสักที "เออ รีบๆดิ้นให้หลุดซะ" หมีขาวถอดชุดเกราะออกก่อนจะใส่ใหม่ให้แน่นขึ้นกว่าเดิม "ถ้าแกคิดว่าเรามีแค่นี้ละก็ แกคิดผิดนะ" เสียงหัวเราะแปลกๆดังขึ้น ทำให้มนุษย์ปุกปุ้ยตกใจเล็กน้อย "ได้เวลาแล้ว จงมา พลังสายฟ้าของข้า!!!" หมีขาวชูแขนขึ้นก่อนที่เอฟเฟคฟ้าผ่าจะดังลั่นไปทั่วบริเวณ พร้อมออร่าสายฟ้าที่กำลังวนไปรอบๆหมีขาว ทันทีที่มันยกแขนลง ร่างของหมีขาวก็พุ่งเข้าไปจับมนุษย์ปุกปุ้ยและเสือป่า พอหมีขาวกระแสไฟฟ้าก็กระจายไปทั่วซึ่งทหารที่กำลังวิ่งเข้าไปก็โดนช็อดตายไปด้วย สุดยอดไหมละ "หึ..." มนุษย์ปุกปุ้ยเตะหน้าของหมีขาวพร้อมกับเสื้อป่า ที่ใช้หางฟาดหน้าจนหมีขาวถอยออกไป "อย่ามาดูถูกกันนะเฟ้ย" มนุษย์ปุกปุ้ยคำรามลั่นก่อนจะพุ่งเข้าไปแทงท้องของหมีขาว หลายครั้งติดต่อกันจนอีกฝ่ายหลบเกือบจะไม่ทัน "แกนะ พลาดแล้วนะ" หมีขาวก้มตัวลงก่อนที่หญิงสาวจะโผล่มาพร้อมกับดาบขนาดใหญ่ ซึ่งหลังจากที่เธอตวัดดาบหนึ่งครั้ง คลื่นไฟที่เป็นเปลวเพลิงก็พุ่งทะลุหน้าของมนุษย์ปุกปุ้ยจนหน้าไหม้เหมือนการเผาสิวรูปแบบใหม่ "อ๊ะ เอื้อ...." มนุษย์ปุกปุ้ยค่อยๆล้มลงไป แต่ว่า "อ๊ะ เร๊ะ?" มนุษย์ปุกปุ้ยตรวจสภาพตัวเองดูเหมือนร่างกายจะไม่เป็นอะไรเลย "ไหง่งั้น?" เสียงทั้งสามคนดังพร้อมกันแบบงงๆ ก่อนจะหันไปมองหญิงสาวผมสีดำชุดเหมือนคนป่า กำลังถือหอกไม้ ส่งจูบออกมาแบบงงๆ "ก็แค่ฮีลให้เท่านั้นแหละ" หญิงสาวผมสีดำยิ้ม ก่อนจะมองเพื่อนตัวเองที่มีเลือดเหลือ 1 เท่านั้น "เอ๋!!!!!!!" ทุกเสียงดังลั่นออกมาพร้อมกัน "เอาละ ถึงจะพูดแบบนั้น ก็ดูเลือดพวกเธอหน่อยแล้วกันนะ" หญิงสาวผมสีดำยิ้มดูเหมือนเลือดของทั้งสองคนจะเหลือคนละ ไม่ถึง ร้อย ซึ่งตอนนี้ ทั้งสองคนก็รับรู้ได้แล้วว่า ... ซวยแล้วสิ เสียงกริ้ดร้องดังลั่นจากเลนบนดูแล้วมันน่ากลัวแปลกๆ
...
เสียงประกาศดังลั่นอีกครั้ง แต่ดูเหมือนจะแตกต่างมากกว่าเดิม ซึ่งก็คือ "หมดเวลาแล้ว ทุกท่านจะถูกส่งกลับทีพักนะคะ"
bracelet's line games Ch.4