แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย PrincessOfDeath เมื่อ 2014-3-14 22:26
ลองเอานิยายที่แต่งมาลงน่ะค่ะ ยังอยู่ในช่วงฝึกหัดอยู่ ขอฝากด้วยค่ะ(เชิญติชมได้เลยค่ะ)
เพิ่งแต่งIntroจบค่ะ(สั้นมาก) ได้แค่1หน้ากระดาษA4กับอีก
Intro
ความประทับใจครั้งแรกที่ได้เจอกันน่ะเหรอ?
อา...สำหรับผมแล้วคงจะเรียกว่าความประทับใจไม่ได้หรอกมั้ง
เอาเป็นสิ่งที่ยังจำได้แม่นมาจนถึงวันนี้ก็แล้วกัน
ตราประทับ...จากรองเท้า ของเธอไงล่ะ!!!!!
ตึกๆๆๆ!!!!!
“แฮ่ก...แฮ่ก...”
ร่างบางในชุดนักเรียนวิ่งลัดสนามหญ้าของโรงเรียนไปอย่างรวดเร็วโดยไม่สนใจว่าจะมีท่านอาจารย์ท่านใดมาเห็นเข้าหรือไม่ นัยน์ตาสีดำมองหน้าปัดนาฬิกาข้อมือเป็นพักๆพร้อมกับเร่งความเร็วขึ้นไปอีก เสื้อนักเรียนขาวๆเต็มไปด้วยเหงื่อทำให้มองเห็นไปถึงไหนต่อไหน..
ปัง!!!!!!
“เซฟ!!!”
ประตูห้องเรียนถูกเปิดอย่างแรงด้วยฝีมือของเด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลอ่อนที่เพิ่งมาถึง ร่างสูงถึงกับหอบแฮ่กแล้วทรุดนั่งลงบนพื้นด้วยความเหนื่อยอ่อน
ตึกๆๆๆๆ!!!
“เย้ย!!ตาบ้าเอ๊ย!ถอยป๊ายยยย!!!!!!”เสียงตะโกนของใครบางคนดังมาจากทางด้านหลังแต่พอเด็กหนุ่มกำลังจะหันกลับไปดูว่าเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น
พลั่ก!!“อุ้ก!!”
เท้าของผู้มาเยือนรายใหม่ได้ประทับลงที่กลางหลังของเจ้าของผมสีอ่อนอย่างสวยงาม ก่อนที่เจ้าของเท้าจะดีดตัวแล้วลงพื้นด้วยท่วงท่าสมบูรณ์แบบ แต่ก็ยังมิวายหันกลับมามองร่างสูงที่ตอนนี้ลงไปนอนบนพื้นด้วยสายตาไม่พอใจ“ให้ตายสิ อย่ามานั่งอยู่หน้าห้องจะได้มั้ย? คนเขาก็รีบเหมือนกันนา”
“อุก..ผะผู้หญิงเหรอ?”
คนถูกถีบพยายามเงยหน้าขึ้นมามองคู่กรณี(?)ที่ยืนกอดอกมองเขาอยู่ เด็กสาวผมสีดำทรงรากไทรยืนกอดอกกำลังมองมาที่เขาแต่ร่างบางกลับอยู่ในชุดนักเรียนชายซึ่งดันรับกับส่วนสูงและใบหน้าสวยคมของเจ้าหล่อนพอดี เด็กหนุ่มลุกขึ้นมายืนดีๆอ่า..ส่วนสูงของเธอเกือบเท่าเขาเลย เอ๊ะ แต่เดี๋ยว..เขาสูงตั้ง190เชียวนะ!!
มีผู้หญิงที่สูงขนาดนี้ในโรงเรียนด้วยเหรอเนี่ย!?
“ก็ใช่น่ะสิอ่า ขอโทษแล้วกัน ฉันก็เบรกไม่ทันด้วยล่ะนะ โอ๊ะ!!! อาจารย์มาแล้ว!”
พอได้ยินคำว่าอาจารย์จากปากของเด็กสาวร่างสูงคนผมสีน้ำตาลอ่อนก็รีบวิ่งไปนั่งตรงที่นั่งข้างเด็กหนุ่มผมสีดำที่หันมายิ้มทักทายอย่างรวดเร็วก่อนจะถูกดุ“เกือบไปแล้วนะเร็น”
“อืม ว่าแต่นายรู้จักผู้หญิงคนที่ฉันชนรึเปล่าไนต์?”
ไนต์เพื่อนสนิทของเร็น หันไปมองเด็กสาวร่างสูงสักพัก ก่อนจะส่ายหน้า “ ไม่นะคงจะเป็นนักเรียนใหม่ล่ะมั้ง ทำไมเหรอ? ”
“เปล่าๆไม่มีอะไรหรอก พอดีรู้สึกว่าหน้าคุ้นๆน่ะ แต่จำไม่ได้ว่าเคยเห็นจากไหนนี่สิ”
“อย่างนี้นี่เองฉันนึกว่านายชอบเขาซะอีกก็เลยถาม” ไนต์พยักหน้าก่อนจะหัวเราะเบาๆ นัยน์ตาสีดำของเร็นมองแผ่นหลังของคู่กรณีแล้วพึมพำเบาๆ “ แต่ว่าเป็นคนสวยเหมือนกันนะ.. ”
“หือ?นายว่าไงนะ?”
“อ่า เปล่าหรอก”
น่าแปลกทั้งๆที่เมื้อกี้เพิ่งจะโดนอีกฝ่ายถีบมาเต็มๆที่กลางหลังแท้ๆ แต่พอเห็นใบหน้าของอีกฝ่ายแล้วดันรู้สึกอยากจะรู้จักเสียอย่างนั้น
อืม..ความรู้สึกนี้มันคืออะไรกันนะ?
ลองเอานิยายที่แต่งมาลงน่ะค่ะ ยังอยู่ในช่วงฝึกหัดอยู่ ขอฝากด้วยค่ะ(เชิญติชมได้เลยค่ะ)
เพิ่งแต่งIntroจบค่ะ(สั้นมาก) ได้แค่1หน้ากระดาษA4กับอีกIntro
ความประทับใจครั้งแรกที่ได้เจอกันน่ะเหรอ?
อา...สำหรับผมแล้วคงจะเรียกว่าความประทับใจไม่ได้หรอกมั้ง
เอาเป็นสิ่งที่ยังจำได้แม่นมาจนถึงวันนี้ก็แล้วกัน
ตราประทับ...จากรองเท้า ของเธอไงล่ะ!!!!!
ตึกๆๆๆ!!!!!
“แฮ่ก...แฮ่ก...”
ร่างบางในชุดนักเรียนวิ่งลัดสนามหญ้าของโรงเรียนไปอย่างรวดเร็วโดยไม่สนใจว่าจะมีท่านอาจารย์ท่านใดมาเห็นเข้าหรือไม่ นัยน์ตาสีดำมองหน้าปัดนาฬิกาข้อมือเป็นพักๆพร้อมกับเร่งความเร็วขึ้นไปอีก เสื้อนักเรียนขาวๆเต็มไปด้วยเหงื่อทำให้มองเห็นไปถึงไหนต่อไหน..
ปัง!!!!!!
“เซฟ!!!”
ประตูห้องเรียนถูกเปิดอย่างแรงด้วยฝีมือของเด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลอ่อนที่เพิ่งมาถึง ร่างสูงถึงกับหอบแฮ่กแล้วทรุดนั่งลงบนพื้นด้วยความเหนื่อยอ่อน
ตึกๆๆๆๆ!!!
“เย้ย!!ตาบ้าเอ๊ย!ถอยป๊ายยยย!!!!!!”เสียงตะโกนของใครบางคนดังมาจากทางด้านหลังแต่พอเด็กหนุ่มกำลังจะหันกลับไปดูว่าเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น
พลั่ก!!“อุ้ก!!”
เท้าของผู้มาเยือนรายใหม่ได้ประทับลงที่กลางหลังของเจ้าของผมสีอ่อนอย่างสวยงาม ก่อนที่เจ้าของเท้าจะดีดตัวแล้วลงพื้นด้วยท่วงท่าสมบูรณ์แบบ แต่ก็ยังมิวายหันกลับมามองร่างสูงที่ตอนนี้ลงไปนอนบนพื้นด้วยสายตาไม่พอใจ“ให้ตายสิ อย่ามานั่งอยู่หน้าห้องจะได้มั้ย? คนเขาก็รีบเหมือนกันนา”
“อุก..ผะผู้หญิงเหรอ?”
คนถูกถีบพยายามเงยหน้าขึ้นมามองคู่กรณี(?)ที่ยืนกอดอกมองเขาอยู่ เด็กสาวผมสีดำทรงรากไทรยืนกอดอกกำลังมองมาที่เขาแต่ร่างบางกลับอยู่ในชุดนักเรียนชายซึ่งดันรับกับส่วนสูงและใบหน้าสวยคมของเจ้าหล่อนพอดี เด็กหนุ่มลุกขึ้นมายืนดีๆอ่า..ส่วนสูงของเธอเกือบเท่าเขาเลย เอ๊ะ แต่เดี๋ยว..เขาสูงตั้ง190เชียวนะ!!
มีผู้หญิงที่สูงขนาดนี้ในโรงเรียนด้วยเหรอเนี่ย!?
“ก็ใช่น่ะสิอ่า ขอโทษแล้วกัน ฉันก็เบรกไม่ทันด้วยล่ะนะ โอ๊ะ!!! อาจารย์มาแล้ว!”
พอได้ยินคำว่าอาจารย์จากปากของเด็กสาวร่างสูงคนผมสีน้ำตาลอ่อนก็รีบวิ่งไปนั่งตรงที่นั่งข้างเด็กหนุ่มผมสีดำที่หันมายิ้มทักทายอย่างรวดเร็วก่อนจะถูกดุ“เกือบไปแล้วนะเร็น”
“อืม ว่าแต่นายรู้จักผู้หญิงคนที่ฉันชนรึเปล่าไนต์?”
ไนต์เพื่อนสนิทของเร็น หันไปมองเด็กสาวร่างสูงสักพัก ก่อนจะส่ายหน้า “ ไม่นะคงจะเป็นนักเรียนใหม่ล่ะมั้ง ทำไมเหรอ? ”
“เปล่าๆไม่มีอะไรหรอก พอดีรู้สึกว่าหน้าคุ้นๆน่ะ แต่จำไม่ได้ว่าเคยเห็นจากไหนนี่สิ”
“อย่างนี้นี่เองฉันนึกว่านายชอบเขาซะอีกก็เลยถาม” ไนต์พยักหน้าก่อนจะหัวเราะเบาๆ นัยน์ตาสีดำของเร็นมองแผ่นหลังของคู่กรณีแล้วพึมพำเบาๆ “ แต่ว่าเป็นคนสวยเหมือนกันนะ.. ”
“หือ?นายว่าไงนะ?”
“อ่า เปล่าหรอก”
น่าแปลกทั้งๆที่เมื้อกี้เพิ่งจะโดนอีกฝ่ายถีบมาเต็มๆที่กลางหลังแท้ๆ แต่พอเห็นใบหน้าของอีกฝ่ายแล้วดันรู้สึกอยากจะรู้จักเสียอย่างนั้น
อืม..ความรู้สึกนี้มันคืออะไรกันนะ?
ลองแต่งนิยายดูค่ะ =w=;;(ยังคิดชื่อไม่ออก)
