"เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละ" พ่อผมพูดหลังเล่าเรื่องทุกอย่าง"แสดงว่าตอนนี้เบลก็เข้าใจผิดอยู่หนะสิครับ!" ผมแทรกขึ้นแล้วพอก็ยกมือแล้วกวักลงเหมือนจะบอกให้นั่งลง แล้วผมก็นั่งลง "ใช่แล้วหละตอนนี้เบลกำลังเข้าใจผิดอย่างหนักเลยด้วย แต่ที่เราต้องรู้ก็คือใครที่ต้องการใช้ประโยชน์จากเรื่องนี้" หลังพ่อพูดจบก็เดินไปหาโรโบโต้แล้วเปิดอะไรบางอย่างที่เหมือนกับแผนที่ขึ้นมาด้วความสงใสผมจึงถามออกไป "พ่อครับ นั่นคือ..." "ตัวติดตามหนูเบลเวอร์ชั่นสามจุดเจ็ด ยังไงหละ" หลังจากคำพูดที่ดูเวอร์ของพ่อได้จบลงผมก็พอเดาได้ว่ามันคือเครื่องติดตามดีๆนี่เอง "แกไม่เคยใช้หรือไงคู่มือก็มีบอก" พ่อผมถามขึ้น"คู่มือ?" ผมพูดด้วยน้ำเสียงที่สงใส"นี่ไงเจอแล้วอยู่ที่ศูนย์ไอซีทีจังหวัดชลบุรีอย่าบอกนะว่า..."พ่อผมหน้าซีดแล้ววิ่งไปที่ทีวีแล้วสั่งเปิดทุกคนถึงกับชอค
เบลกำลังออกข่าว ในหัวข้อชีวิตใหม่กับไซบอร์คโดยเบลกำลังยืนคู่กับผู้หญิงคนหนึ่งกำลังกล่าวสุนธรพจหน้าบานในขณะที่เบลกำลังหน้าตาดูเศร้าหมอง แล้วก็มีผู้ชายอีกคนหนึ่งกำลังออกมาจากเงามืด "ไม่จริงน่า...คุณอาสมานจิตร... ลินี่มันหมายความว่ายังไง!" ผมหันไปถามลิด้วยสีหน้าที่โกรธมาก "ชั้นไม่รู้เรื่องๆจริงๆ นะเชื่อชั้นเถอะ" เธอตอบมาด้วยหน้าตาที่หวาดกลัวผมจากนั้นผมก็รอช้าไม่ได้ผมจึงมุ่งหน้าไปยังศูนย์ไอซีทีทันทีเมื่อไปถึงผมต้องฝ่าวงล้อมผู้คนเพื่อที่จะเข้าไปหาเบลเมื่อไปถึงผมก็ได้ตะโกนเรียก"เบล! เบล!" ผู้หญิงปริศนาหันมาแล้วก็เริ่มพูด"กรุณาช่วยหลบหน่อยค่ะยกเว้น นายนะพ่อหนุ่ม..." จากนั้นเธอก็หันไปมองเบลแล้วก็พยักหน้าแล้วเบลก็กระโดดลงมาจากเวทีผมที่กำลังล้มอยู่และค่อยๆมองขึ้นไปจนเห็นหน้าเบลจากนั้นเบลก็ตบผมเข้าที่หน้าหนึ่งทีแล้วพูดด้วยเสียงนิ่ง "กลับไปซะ... ตอนนี้ชั้นมีแค่แม่ก็มีความสุขแล้วอย่าเอามือสกปรกที่ฆ่าพ่อชั้นมาจับตัวชั้นเด็ดขาด" "แม่หรอเป็นแม่อย่างที่ลิบอกด้วยจริงๆ สินะ" ผมก้มหน้าลงยิ้มแล้วพูด "แต่ว่าที่ชั้นมานี่หนะไม่ได้จะมาตามเธอกลับ แค่จะมาส่งข้อความ" เบลหันหน้าหนีแล้วก็เริ่มเดินออกไปผมจึงแทรกขึ้นมาอีกประโยค "จากพ่อของเธอ" แล้วเบลก็หันมาผมจึงขว้างตลับเทปให้เธอแล้วบอกลา
"ลาก่อนนะ"
ก่อนหน้าที่จะมาถึงศูนย์ไอซีที...
"เดี๋ยวเนม!" พ่อผมแทรกขึ้นมาแล้วขว้างตลับเทปข้อความให้ผม "นี่คือ..." ผมเอ่ยด้วยความสงใส "นั่นคือข้อความก่อนที่พ่อเบลจะตายได้ฝากไว้แค่เอาไปให้แล้วให้เธอเลือกเอาเองว่าจะอยู่หรือไป พ่อว่าวิธีนี้ดีที่สุดแล้วหละ" "แต่ว่าเรายังไม่รู้เลยนะครับว่าคนที่อยู่กับเบลเป็นใคร" ผมถามขึ้น "แม่ของเบลไงหละแม่แท้ๆ ด้วยดูเหมือนว่าเธอจะมาพาลูกกลับบ้านหนะ" ลิตอบ พร้อมกับอธิบายต่อ "แล้วก็อย่างที่พ่อนายพูดไม่มีวิธีที่ดีกว่านี้แล้ว"
กลับมายังเวลาปัจจุบัน...
เมื่อผมบอกลาเธอเสร็จก็พบว่าเรื่องยังไม่จบเมื่อผมกลับมาถึงห้องพักก็มีการติดต่อมา... "เนม...นั้นเนมใช่มั้ย... คือว่าชั้น... ชั้น... กรี๊ดดดดดด!" หลังเสียงกรี๊ดนั่นผมก็รู้ว่าเกิดเรื่องขึ้นกับเบลแน่ๆแต่ก่อนที่ผมจะออกไป ก็มีการติดต่อมาอีกรอบ "ท่าทางแกจะรู้เยอะไปนะลองมาเจรจากันดูมั้ยหละสี่ทุ่มโกดังเรือเก่าทางตะวันออก" ผมรู้ได้เลยว่านั่นเป็นเสียงแม่ของเบลแต่ผมว่านี่ไม่ใช่แม่แล้ว นี่มันปีศาจชัดๆ...
watacy! แฟนของผมเป็นไซบอร์ค! ตอนที่ 10: ไม่ใช่แม่