เอาหละหลังจากเรื่องราววุ่นวายตอนปิดเทอมตอนนี้ผมก็ได้กลับมาเรียนตามปกติ"เอาหละกานวันนี้ชั้นจะช่วยให้นายได้บอกชอบอีฟเอง" ผมพูดกับกานในช่วงพักกลางวันวันนั้นเป็นวันที่อากาศดีเหมาะแก่การให้สองคนนั้นลองไปเดตแต่ว่า... "ชั้นกับอีฟคบกันแล้ว..." กานพูดมาอย่างหน้าตาเฉยผมนิ่งไปพักหนึ่งแล้วถามต่อ "ต...ตั้งแต่เมื่อไรกัน"
"ก็ตั้งแต่ตอนที่ชั้นพานายไปดูที่ทำงานอะแหละ" "เดี๋ยวๆยังไงกันเล่ามาหน่อยๆ" ผมถาม "ไม่มีอะไรหรอก ว่าแต่นายเหอะได้ยัง?" กานลุกขึ้นมากอดคอผมแบบเพื่อนพร้อมกับถาม"ก็แค่คิดๆไว้ก่อนหนะ กะว่าจะบอกตอนเวลาเหมาะๆว่าแต่ในเมื่อแกคบกับอีฟอยู่ทำไมเมื่อเช้าอีฟยังวิ่งหนีแกอยู่เลยฟระ!" ผมตอบกานพร้อมกับย้อนถาม"ก็แหมมันต้องมีการปรับตัวกันบ้างว่าแต่เบลใช่มั้ยหละที่นายชอบ..." ผมตกใจที่กานรู้ว่าผมชอบเบลแต่ผมก็ยอมรับไป "อืม...ก็...ใช่แหละแต่ก็อย่างที่บอกชั้นจะรอเวลาที่เหมาะสม" "อืม ชั้นจะรอดูแต่เพื่อความมั่นใจว่าเบลจะรักนายด้วยชั้นได้เตรียมแผนไว้ให้นายแล้ว" กานยิ้มแล้วก็บอกผมพร้อมกับหันไปหาอีฟแล้วชูนิ้วโป้งส่งซิกให้กันเหมือนฟั่งนั้นก็เตรียมไว้แล้ว
...วันเสาร์...
"เอ่อ...จะไปใหนกันดี...?" ผมถามเบลที่ยืนอยู่ข้างๆในชุดไปรเวท ที่ดูเรียบง่าย "อืมมม...ไม่รู้สิลองไปที่คาเฟ่เปิดใหม่มั้ย" เบลตอบมาด้วยสีหน้าอายนิดๆ เราต่างหลบหน้ากันแต่ผมก็ตอบไปจับมือเบลไป "อืม...ลองไปดูกัน" ใช่แล้วครับ...
เรามาเดดกัน
watacy! another: ความในใจ