ในเช้าวันจันร์ที่แสนสดใสอากาศกำลังดีไม่ร้อนไม่หนาวและที่สำคัญวันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรกของเร็กส์
"ฮ่าๆๆ!!! ในที่สุดชั้นก็จะมีชีวิตโรงเรียนธรรมดากับคนอื่นเขาซะทีไม่ต้องมาปวดหัวเรื่องพลัส ไมนัสอะไรนั่นอีกแล้ว!!!"
เร็กส์หัวเราะอย่างมีชัยพร้อมยกตลิ๋วขึ้นประกาศชัยชนะกลางห้องครัวระหว่างทำอาหารเช้าในชุดนักเรียนใหม่เอี่ยมพร้อมผ้ากันเปื้อนสีชมพูเรียบๆของเขาแต่เร็กส์ก็ต้องถึงกับมึนเมื่อ...
"นี่เธอ...เครื่องแบบนั่น...คงจะไม่ใช่...?"
"หืม? ก็เราเรียนโรงเรียนเดียวกันไงจะใส่ก็ไม่แปลก"
"ต...แต่ทำไมชั้นไม่เคยเห็นเธอ...?"
"ก็พึ่งย้ายเข้ามาหนิ"
เร็กส์ค้างในท่าที่กำลังทำอาหารกินตอนเช้าตอนที่เห็นว่าทิปเดินลงมาในสภาพงัวเงียในชุดนักเรียนหญิงของโรงเรียนเดียวกับเขานั่นเอง
"เร็กส์...กับข้าวไหม้หมดแล้วนั่น..."
"เหวอ!"
สุดท้ายทั้งคู่ก็ไม่ได้ทานข้าวเช้าแล้วก็ต้องไปโรงเรียนทั้งๆอย่างนั้น
"โอ้ยยย...หิววว"
ทั้งสองคนอวดครวญเป็นเสียงเดียวกันแล้วทิปก็เริ่มหันหน้าไปขอโทษเร็กส์
"โทษนะเมื่อเช้า..."
"เออๆชั่งมันเถอะเดี๋ยวก็พักเที่ยงแล้ว"
"แต่น่าแปลกใจนะที่เราได้เรียนห้องเดียวกันตั้งแต่วันแรก"
"นั่นดิ...บังเอิญจัง"
หลังสองคนนั้นหาเรื่องคุยไปซักพักร่างกายก็ยังไม่เป็นใจท้องทั้งสองคนนั้นยังร้องไม่หยุด(โครก~) จนทำให้ทั้งสองคนต้องหมดแรกและบ่นพร้อมๆกัน
"หิวอ่า..."
เมื่อถึงเวลาพักกลางวันทั้งสองคนก็ไปซื้อขนมปังก้อนใหญ่มานั่งกินใต้ต้นไม้ต้นหนึ่งในโรงเรียนแล้วเร็กส์ก็เริ่มถามเกี่ยวกับตัวทิประหว่างกินขนมปัง
"ทำไม...เธอถึงเลือกชั้นหละ"
"ก็ไมนัสไครซิสมันหายากนี่หน่าแถม..."
เมื่อคำพูดเล็กๆนั้นจบลงเร็กส์จึงยื่นหน้าเข้าไปเหมือนจะสงใสในคำพูดของทิปแล้วทิปก็เริ่มพูดต่อด้วยความอายเล็กน้อยด้วยน้ำเสียงอันแผ้วเบา
"ชั้นจะหาไมนัสที่เป็นคนดีอย่างนายได้ที่ใหนอีกหละ"
"หา?"
เร็กส์สงใสในคำพูดจนอุทานขึ้นเบาๆเมื่อความอายของทิปขึ้นถึงขีดสุดจึงเอาขนมปังยัดเข้าปากของเร็กส์จนถึงเกือบจะหงายหลัง
"อ้ำอะไอ้อ้องเออเอี้ย! (ทำอะไรของเธอเนี้ย)"
"ข...ขอโทษ"
แล้วทิปก็ดึงขนมปังออกจากปากของเร็กส์แล้วกินต่อจากนั้นก็ได้ยินเสียงระเบิดดังมาจากอาคารเรียนทั้งสองคนลุกขึ้นแล้วเร็กส์ก็เริ่มพูด
"เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่านะไปดูกันเหอะทิป"
"อ...อื้ม"
เมื่อทั้งสองคนไปถึงก็พบว่ามีนักเรียนไครซิสกำลังต่อยกันที่ใต้อาคารเรียนหลักคนหนึ่งพลังไครซิสเป็นโล่กลมๆใหญ่ๆอีกคนเป็นดาบใหญ่คมด้านเดียวและหนามากและดูเหมือนว่าทางฝ่ายที่เป็นโล่จะเสียเปรียบพอเร็กส์จะเข้าไปห้ามเขาก็พบว่าเกิดความผิดปกติเกี่ยวกับตัวเขาเอง
"อิมเมจ!!!...ไครซิส...!!!"
ทุกอย่างเงียบกริบไม่มีอะไรออกมาจากแขนขวาของเร็กส์เลยเขสเริ่มรำพึงในใจ
"ม...ไม่จริงน่าพลังมาถูกกดตอนนี้ได้ยังไง หรือว่าชั้นจะตกหลุมรักให้ทิปจริงๆ!? ต...แต่ว่า... ไม่เป็นไรตั้งสมาธิ"
ในภาวะโกลาหลนั้นเร็กส์เริ่มตั้งสมาธิใหม่เมื่อได้จังหวะเขาจึงลองใหม่ได้สำเร็จ
"อิมเมจ!!!...ไครซิส...!!!"
แต่ก่อนที่พลังไครซิสของเขาจะรวมเสร็จก็มีเงาลึกลับข้ามหัวเขาไปและลงมายืนอยู่ด้านหน้าพบว่าเป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กกว่าทิปเล็กน้อยผมสีทองผูกทวินเทลแต่นั่นไม่ใช่ประเด็น ประเด็นคือผู้หญิงคนนั้นผูกที่คาดแขนไว้เขียนว่า
"หน่วยรักษาความสงบ!?"
เมื่อเร็กส์พูดจบผู้หญิงคนนั้นก็หันหน้าของเธอมาพร้อมกับดึงลูกอมออกจากปากและห้ามปรามเร็กส์ไว้
"เรื่องนี้นายไม่เกี่ยวชั้นจะจัดการเองเฮ้อ...มีเรื่องได้ทุกวันจริงๆคนเขาจะพักผ่อนบ้าง"
เมื่อพูดจบผู้หญิงคนนั้นก็ได้ทำในสิ่งที่คาดไม่ถึงต่อหน้าทั้งสองคน
"อิมเมจ!!!...ไครซิส...!!!"
"อะไรกัน!"
crisis magnet ชมรมยอดมนุษย์คนเพียน ตอนที่ 2