"เธอบอกว่าเป็นผู้ติดตามชั้นหรอ...?"
"ใช่ค่ะ!"
"แล้วทำไมต้องทำร้ายเมดจนสาหัสด้วยหละ?"
"ชั้นไม่ทำนะค่ะเมดเค้าตกเวทีแขนไปกระแทกเอง จริงๆ นะคิดว่าชั้นอยากฆ่าคนขนาดนั้นเลยหรอ"
"จากสภาพมันก็น่าจะใช่แหละนะ"
"ง่า!!! ไม่เชื่อลองให้บัตเลอร์โทรถามดูสิ"
ในระหว่างที่ทุกคนกำลังพักนอกเวลาให้ทางการแข่งซ่อมสนามส่วนที่เสียหายก็มานั่งสอบปากคำจากมินามิว่าเป็นไงมาไงและเมื่อบัตเลอร์โทรหาเมดที่ฟื้นอยู่ที่โรงพยาบาล
"ดีค่ะพี่การแข่งเป็นไงบ้าง"
"ก็ดีเร็กส์เข้ารอบชิงแล้วว่าแต่ถามไรหน่อย"
"ค่ะ?"
"ตอนที่เธอสู้กับมินามิเธอตกเวทีมาเองหรือเปล่าตอบตามจริง"
"อ่า... ใช่ค่ะตอนนั่นหนูจะยิงหมัดเข้าที่หน้าคนนั้นแล้วบังเอิญมันลื่นเลยตกเวทีมาเอง แขนหักเบย"
"............"
"พี่ค่ะ...?"
"พรุ่งนี้งดค่าขนม..."
"ง่าพี่ใจร้าย!!!"
"เอาไว้รักษาเอ็งหนะแหละน้องบ้า!!"
"โทษค่า~ งั้นแค่นี้นะค่ะ"
"อืมสรุปคือมินามิบริสุทธิ์จริง"
"เคครับงั้นผมไปรอแข่งก่อนนะ"
เร็กส์เดินออกไปรอที่หลังเวทีแล้วการประกาศก็เริ่มขึ้น
"ทำไม... ผม/ชั้นถึงได้สู้กันเลยหละ"
"เนื่องด้วยที่ว่าไครซิสสเตลล่าสละสิทธิจึงกลายเป็นรอบชิงในทันทีนะครับทุกท่าน!!"
"นี่มันหมายความว่ายังไงกันครับ/ค่ะ!!!"
"ก็แหมคนมันขี้เกียจอะ"
(ก่อนเริ่มช่วงต่อสู้แนะนำให้เปิดเพลงนี้จนจบฉากการต่อสู้เพื่อความสุนทรี 
)
)http://www.youtube.com/watch?v=3-tATIXTh00
"ไครซิสเซ็ตอัพ!!"
"อิมเมจ!!!...ไครซิส!!!...ไฟนอลซันซอร์ต/รีเฟลคริเบเตอร์ซอร์ต"
"เรดี้!!..."
"เข้ามาเลยเร็กส์/ทิป"
"โก้!!!"
"ย้ากกกกก"
"ย้ากกกกก"
เมื่อเร็กส์กับทิปพุ่งเข้าใส่กันแล้วสู้กันอย่างดุเดือดทั้งรุกและรับประกายไฟจากไครซิสของทั้งคู่กระเด็นไปทั่วสนามสร้างเสียงฮือฮาให้กับผู้ชม ในระหว่างนั้นบัตเลอร์จึงถามสเตลล่า
"จงใจสินะครับประธาน"
"งั้นมั้ง... ตอนที่มินามิจะใช้ไม้ตายชั้นเห็นทิปเอาแต่จะออกไปช่วยเร็กส์ เธอเอาแต่ร้องไห้ไม่หยุดแสดงว่าทั้งสองคนต้องมีความสัมพันธิ์บางอย่าง ที่น่าจะทำให้การต่อสู้นี้
น่าสนใจ"
"น่าสนใจจริงๆแหละนะครับ"
"หลักๆก็คือขี้เกียจอยู่ดีแหละ"
"กึ๋ย~"
"ตอนนี้บนสังเวียนนะครับกำลังไฟว้กันดุเดือดมากถึงฝ่ายชนาทิปจะเป็นผู้หญิงแต่พลังไม่ได้เป็นรองเร็กส์เลยครับทั้งสองคนพุ่งเข้าหากันอย่างไม่ยั้ง HP ของทั้งสองคนลดเรื่อยๆเลยครับการต่อสู้นี้อาจเป็นตำนานได้เลยทีเดียวนะครับ!! ตอนนี้ HP ทั้งสองคนอยู่ที่20 ครับ!!"
ทิปและเร็กส์ออกอาการเหนื่อยขั้นรุนแรงสภาพทั้งคู่โทรมมากแล้วก็มีการพูดยั่วยุกัน
"เป็นอะไรไปหละแม่คุณไม่ใหวแล้วหรอ"
"ยังใหวย่ะคิดว่าแค่นี้จะหยุดได้หรอ"
ทั้งสองคนยืนอยู่คนละฝั่งสนามในสภาพทั้ง HP และแบตเตอรี่ใกล้หมดเต็มที แต่
"สู้เขานะ!!! อย่ายอมแพ้นะทั้งคู่เลย!!! สนุกมาก!!! ไปเลยชนาทิป/เร็กส์!!! สู้เขา!!!"
เสียงเชียร์ผู้ชมจากรอบเวทีโถมเข้ามายังเวทีไม่ว่าจะเป็นเพื่อนคนแปลกหน้าหรือคนรู้จัก ต่างก็เชียร์ทั้งสองคนให้ก้าวไปพร้อมกัน
"มาจบเรื่องนี้กันทิป!!"
"เข้ามาเลย!!!"
"ย้ากกกกก"
"ย้ากกกกก"
ทั้งสองคนพุ่งเข้าหากันหวังจะปิดฉากและแล้วเสียงรอบเวทีก็เงียบไปด้วยความลุ้นแล้วกรรมการก็ประกาศผล
"HPเอ้าท์แชมป์เปี้ยนได้แก่ไครซิสชนาทิป!!!"
"ฮ่ะๆแพ้แล้วสินะแย่ชะมัดแพ้ผู้หญิง"
"นั่นสิดูไม่ได้เลย"
ทั้งคู่นั่งลงด้วยความเหนื่อยกลางเวทีผู้ชมต่างโห่ร้องด้วยความยินดีและความสนุก แต่ว่า
แกร้ง~
เสียงเหล็กตกลงบนพื้นดังมาจากแขนขวาของเร็กส์
"หมดเวลาพอดีสินะขอบใจมากนะไครซิสของชั้น"
"เร็กส์...นี่นาย"
จากนั้นก็มีโลหะไครซิสร่วงลงมาจากแขนของเร็กส์จนหมดเหลือไว้แต่ท่อพลังงานที่เรียบไปตามแขน
"เร็กส์...นี่นายทำอะไร..."
"ชั้นได้ทำสิ่งที่ตัวเองอยากทำแล้วหละถึงแม้ชั้นจะเสียความเป็นไครซิสไป"
"ความต้องการบ้าอะไรของนายการชนะแบบนี้หนะ การชนะแบบนี้ ชั้นไม่ต้องการนะ!! ชั้นต้องการให้นายสู้อย่างสุดกำลังสิ!!"
"ชั้นสู้สุดกำลังแล้วหละพร้อมกับ...ไครซิสของชั้นตอนนี้ขอฝากตัวด้วยนะในฐานะ...มนุษย์"
"ทำไมหละ...ทำไม!!!!!! ความต้องการของนายคืออะไรกันแน่!! เร็กส์!!"
"ชั้นจะบอกให้... แต่เธอเองก็ช่วยทำให้มันสำเร็จได้มั้ย"
"ได้สิ... ได้ทุกอย่างเลยบอกมาเลย!!"
"อยู่กับชั้น...ตลอดไป...นะ"
"ตาบ้า...เรื่องนั้นชั้นก็บอกไปแล้วหนิ!! บอกไปแล้ว...ว่าจะอยู่กับนาย..."
"แต่ถ้าชั้นขอตลอดไปเธอจะขัดข้องมั้ย...?"
"ก็ต้องไม่สิชั้นจะไม่ทิ้งเร็กส์ไปใหนแน่นอน!!!"
"ขอบใจนะ... จากนี้ก็ชั้นก็คง... เป็นได้แค่... มนุษย์... แหละนะ..."
เมื่อเร็กส์สลบไปด้วยความเหนื่อยทิปก็ไม่สามารถกลั้นน้ำตาได้ต่อไป แล้วตะโกนออกมาสุดเสียง
"เร็กส์!!!!!!"
ท่ามกลางเสียงโห่ร้องด้วยความยินดี ทิปก็ไม่ได้สนใจและพยุงเร็กส์กลับบ้านเมื่อถึงก็พาเร็กส์มานอนหนุนตักด้วยความเป็นห่วงจนเร็กส์ฟื้นแล้วสังเกตุว่าตนนอนอยู่บนตักของทิปและพยายามลุกออกตามมารยาท
"เอ่อ...คือโทษนะๆชั้นจะลุกไปเดี๋ยวนี้"
"ไม่เป็นไรพักต่อเถอะ... นี่ขอถามอะไรอย่างสิทำไมพลังไครซิสของนายลดลงจนเหลือแค่ศูนย์และกลายเป็นมนุษย์หละ?"
"หลังจากที่ชั้นได้พบกับเธอ... ชั้นก็พยายามบอกตัวเองว่าเราไม่มีอะไรผูกพันกันแต่เมื่อเวลาผ่านไปก็ได้เจอเพื่อน ได้ทำอะไรสนุกๆไปพร้อมๆกันจนชั้นยอมปล่อยตัว
ให้กับเงื่อนไขและตามใจตัวเองนั่นก็คืออยากอยู่กับทิปอยากรู้จักให้มากกว่านี้"
"ตาบ้า... เพื่อแค่ให้ชั้นอยู่ด้วยยอมทำถึงยอมทิ้งพลังพิเศษนายนี่มันเอาแต่ใจจริงๆ"
"พลังพิเศษหนะไม่พิเศษหรอกนะถ้าเราไม่ได้ทำอะไรที่ไม่พิเศษ... ตอนนี้ชั้นง่วงมากเลยขอนอนแบบนี้ต่อได้มั้ย"
"ได้สิ..."
"ทิปเนี่ยอุ่นจัง... เหมือนแม่เลยนะ..."
"งั้นหรอ..."
แล้วเมื่อทั้งคู่หลับไปแม่ของเร็กส์ก็กลับมาถึงบ้านกับมินามิแล้วเมื่อเห็นทั้งสองคนนั้นนอนอยู่มินามิจึงสกิดแม่ของเร็กส์
"นี่ๆคุณแม่ค่ะ จะให้อยู่แบบนี้ต่อไปมั้ย"
"ก็ได้คะแนนสูงอยู่นะสำหรับรักบริสุทธิ์ไปเอาผ้าห่มมาทีสิเดี๋ยวชั้นจะกางโซฟาให้สองคนนั้นนอนสบายๆ หน่อย"
ว่าแล้วแม่ของเร็กส์ก็ทำตามที่พูดแล้วก็หันไปหามินามิ
"เอาหละต่อมาเธอต้องมาเคลียกับชั้นเรื่องแผลบนดวงจันทร์นะ"
"ขอโทษค่าาาา!"
(นายนี่มันเอาแต่ใจจริงๆ...)
เรื่องราวเลิฟคอมมิดี้ของยอดมนุษย์สุดเพี้ยนทั้งสองจะเป็นยังไงต่อไปกันนะ ความลับของไครซิสที่ยังไม่ได้ไข กุญแจสำคัญคืออะไรกันแน่
จัดไปเพลงปิดไปยืมเขามา ฟังให้ไม่มีอะไรติดค้าง
http://www.youtube.com/watch?v=CS3GoB8TP6w
crisis magnet ชมรมยอดมนุษย์คนเพี้ยน ตอนจบ