แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย popoing503 เมื่อ 2015-3-9 12:07
24 มิถุนายน 2560
‘เชน ตื่นได้แล้วลูก’
“ครับ แม่”
ผมลุกจากเตียงนอนไม้เก่าๆที่ไม่ใหญ่จนเกินไปผับผ้าห่มสีดำ และจะว่าหมอนที่ใส่ปลอกเป็นโทนดำ ทั้งหมดก่อนเดินออกจากห้องที่เป็นสี่เหลียมจัดตุรัส ที่พอให้คน 1 คนนอนประดับไปด้วยไพ่ดูดวงและ ของสำหลับดูดวงต่างๆ เดินลงบันได ไปยังห้องอาบน้ำสีขาวสะอสดตา ใช้เวลา 15 นาที่ในหารอาบน้ำก็ออกมา ทำธุระให้เรียบร้อยแล้วขึ้นไปแต่ตัวบนห้อง
ด้วยเสื้อสีดำกับกางเกงทั้งหมดมีอักษรสลักไว้ที่ปกเสื้อด้านในว่าThe Forecaster
สายตาผมจ้องมองไปที่โต๊ะทำงานสะอาดๆที่มีหนังสือเล่มใหญ่วางอยู่ และหยิบมันไปด้วย
“วันนี้อาจจะต้องใช้แกสินะ”
ผมเดินลงมาด้านล่างหยิบขนมปังชิ้นเล็กใสปาก
“ลูกคงไม่ลืมนะว่าวันนี้เป็นปู่แกจะกลับมา อย่ามาสายหละ’
“ครับ”
ผมเดินไปใสรองเท้าและเปิดประตูเดินออกจาดบ้าน
“ ไปก่อนนะครับแม่”
“ หลังเลิกเรียนรีบกลับหละ วันนี้ที่บ้านมีงานนะ” “ ครับ”
ผมเดินออกกจากบ้านมาละหว่างทางเจอกับเพื่อนสาวของผมชื่อ มินท์ เอเป็นเพื่อนผมตั้งแต่ยังจำความได้และเราก็เดินไปโรงเรียนด้วยกันใช้เวลา 20 นาทีก็ถึงโรงเรียน
ผรางงงงงงง
หลังจากแสงที่ส่องกระทบตาสงบลงผมกับมินท์ ก็ยืนอยู่บนทางเดินที่ปูด้วยหินอ่อนสะอาดรอบๆ เป็นสวนดอกไม่สวยงาม
“ยินดีต้อนรับสู่โรงเรียนฝึกสอนผู้ใช้พลัง เค็น สาขาประเทศไทยค่ะ”
เสียงที่มาจากที่ๆไม่ทราบที่ลอยเข้ามายังหูของทั้งสองอย่างเด่นชัด
“เฮ้อได้ยินแบบนี้ทุกวันมันก็เบื่อนะ”
ผมพูดพึมพำแบบดังๆและหันไปมองหน้ามินท์และทำสีหน้าสลดใจ
“นั่นสิฉันเองก้เหมือนนายแหละ” มินท์พูดกับผมด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ก่อนจะเดินนำไปตามทางเดิน
‘ไม่รีบเดียวสายนะ”
“มันเพราะใครหละห่ะที่ทำให้สายเนี่ย”
ซุ๊บซิบๆ
เสียงนินทาดังหระฉ่อนตามทางที่ผมและมินทืเดินมาและไม่มีทำท่าว่าจะหยุดลง
“ว่าไง คู่หุดวงชะตา”
เด้กหนุ่มวัยเดียวกัน ใส่แว่นผมเหลืองหน้ากวนส้น วิ่งมาทักเรา ด้วยท่าทีสนิทและเป็นมิตร
“ไง กอร์ฟตื่นเช้าจังนะ”
“ก็ตื่นมาดุนายเดินคู่กับมินท์สองต่อสอง อย่างงี้ไงหละเพื่อนรัก” ทำห้ากวนส้น“นายเองก็เอากับเขาด้วยหรอ จิ้นคู่ ฉันเนี่ย”
กอร์ฟ เป็นเพื่อนของผมตั้งแต่ประถมแล้ว เราเรียนที่นี่มาตั้งแต่อนุบาลเรียกได้ว่าเป็นเพื่อนซี้เลย
โรงเรียนที่ผมเรียนแตกต่างจากโรงเรียนทั่วไปตรงที่ โรงเรียนนี้สอนใช้พลังใจของแต่ละคน หรือพุดตามตรงพวกเราคือคนที่มีพลังใจ ส่วนน้อยของแต่ละประเทศเขาฝึกเราเพื่อให้เตรียมสู้รบกับ พวกมิวเทชั่น และพวกคนไม่ดีที่ใช้เค็นในทางที่ผิด
ที่ผมมาอยู่ที่นี่เพราะผมเองก็มีพลังถึงจะเป็นพลังที่ไม่ไร้เทียมทาน ปล่อยแสง หรือเรียกว่าพลังได้ ก็เถอะ พลังของผมคือการทำนาย ผมสามารถเห็นภาพต่างๆในอนาคตได้ แต่มันมีกฎอยู่
ส่วนมินท์ มีรางสังหรณ์เทพก็ไม่แปลกที่คนจะจิ้นคู่เรา และกอร์ฟ พลังของมันเป็นที่อิจฉาสุกคือ hackerman มันสามารถแฮ็ก ได้ทุกอย่าที่มันต้องการเพราะฉนัน ผมเลยระวังตัวจากมันเป็นพิเศษ
พลังไม่ช่าว่า อยู่ๆจะเกิดมาได้แต่ละคนจะต้องได้รับการสืบทอดจากตระ:Xล โดยมอบ สิ่งที่เรีกว่าเค็น หรือไอเท็มที่ทำผู้ใช้นำพลังของมันมาใช้พร้อมข้อแลกเปลี่ยนบางอย่าง
กริ๊งๆๆๆ
เสียงกริ่งดังขึ้นเป็นสัยญานให้พวกเราไปเข้าเรียนพวกเราอยู่ห้องเดียวกันจึงพากันเดินไปเข้าห้องเรียน โต๊ะเรียนแบ่งตามชั้นเรียนแบบของญี่ปุ่น ผมนั่งโต๊ะ ที่3 แถว 2 รมหน้าตาง มินท์นั่งด้านหลังผมสวนกอร์ฟ หน้าโต๊ะกลางหน้าสุดของห้อง
ปึ้ง
เสียงวางหนังสือดังสนั่น
“ ทำความเคารพ”
“สวัสดีครับ/ค่ะ”
นักเรียน วันนี้ครูมาแจ้งในโรงเรียนตอนนี้มีบุคคล อันตรายที่ใช้พลัง เค็นในทางที่ผิด แอบสวมลอยเข้ามา
เจี๊นวจ้าว !@!#!#$!
เสียงพุดคุยดังหนั่นเมื่อได้ฟังเช่นนี้และอาจร์ก็พุดตัดบทด้วยสียงดุดัน
ขอให้นักเรียนระวังตัวให้ดี
เขียนผิดอย่างไร ก็ขอโทษไว้ด้วยนะครับ
The Forecaster ตอน คัมภีร์ของเทพตกสวรรค์ Ep.1 [นิยาย]
