พี่เลี้ยงหนูเป็นแวมไพร์ (yaoi) ราตรีที่ 2

คำเตือน

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายyaoiถ้าใครชอบแนวนี้ ก็เชิญอ่านตามสบาย ถ้าใครไม่ชอบก็ไม่บังคับ แต่ถ้าเข้ามากวนบาทา เดี๋ยวเจอท่าฝามือพิฆาต

ราตรีที่ 2

เฮ้ย...ทำไมมันรู้สึกเย็นๆแปลกๆตามตัววะ...?

"หือ...?"

"ฟี้....."

พอผมลืมตาปุ๊บ ผมก็เจอโมโตชิกะนอนอยู่ตรงหน้าแถมหน้าผมกับหน้าเค้าอยู่ใกล้กันจนจะจุ๊บกัน อยู่แล้ว อีตอนนั้นผมตัวแข็งทื่อ มองหน้าเค้าอยู่นานจนผมรู้สึกตัวและเค้าก็ตื่นพอดี

"อรุณสวัสดิ์ ยัยหนู"

"ปึด

ตุบ

ขยับโดยไม่ต้องสั่ง ตีนผมก็ถีบเข้าที่ท้องของคนตรงหน้าจนร่างนั้นตกเตียงทันที

"ทำไมชอบใช้ความรุนแรงแก้ปัญหาจังนะ เธอน่ะ"

โมโตชิกะพูดพร้อมกับยันพื้นเพื่อลุกขึ้นนั่ง แล้วถามด้วยสีหน้างงๆ

"ก็ไม่รู้สินะ"

ผมพูดพร้อมกับทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ส่วนเค้าก็เอามือท้าวคางตัวเองแล้วก็มองหน้าผมอยู่นานจนผมอด ถามไม่ได้

"มองฉันทำไม หน้าฉันมีอะไรติดอยู่รึไง?"

"ก็มีสิ"

พอโมโตชิกะพูดอย่างนั้นผมก็ลองเอามือมาลูบหน้าลูบหัวดูว่ามีอะไรติดมั้ย พอผมทำอย่างนี้โมโต ชิกะก็หัวเราะเบาๆจนผมต้องถามเค้า

"ขำบ้าอะไรของนายน่ะ โมโตชิกะ?"

ผมถามเค้าอย่างงงๆ

"ก็เธอไรเดียงสาเลยจริงๆน่ะสิ ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ

พูดจบเค้าก็นั่งขำต่อจนผมเริ่มฉุน

"ตกลงมีอะไรติดตรงหน้าฉันมั้ยห๊ะ

พอผมถามเค้าตรงๆเค้าก็เขยิบขึ้นมานั่งบนเตียงแล้วดีดหน้าผากผมพร้อมกับพูดว่า

"ก็เธอหน้าหวานจนฉันคิดว่าเธอเป็นลูกกวาดไง เด็กโง่"

พูดจบโมโตชิกะก็ขยี้ผมผมจนยุ่งพร้อมกับยิ้มให้ผมอย่างเอ็นดูจนหน้าผมเริ่มชา

"อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิ เดี๋ยวฉันจับกดเธอเลยนะ"

"อึก

โมโตชิกะพูดพร้อมกับฑุดข้างหูผม จนผมตกใจแล้วผมก็ดันหน้าเค้าไปใกล้ๆแล้วผมก็ตวาดใส่เค้า

"ไอ้บ้า ถ้านายขยับเข้ามาแม้แต่นิดเดียว นายตายแน่

ผมพูดพร้อมกับทำท่าจะต่อยหมอนั่นทันทีที่เข้ามา ส่วนโมโตชิกะเงียบไปสักพักก่อนจะหัวเราะออก มาเสียงดังก่อนที่เค้าจะพูดต่อ

"ไอ้เรื่องจับกดฉันแค่ล้อเล่น"

"เอ๋ ล้อเล่นหรอ

"ก็ใช่น่ะสิ ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก"

เฮ้อ...ดีจังแค่ล้อเล่น ผมจะได้ไม่ต้องกังวลเรื่องนี้อีก

"แต่ ก็ไม่ใช่ว่าฉันไมอยากนะ"

เค้ากอดผมขณะที่ผมกำลังเผลออยู่พร้อมกับพูดข้างหูผมอีกครั้ง ส่วนผมนั้นก็มีอากาศเหมือนโดนผี สิงทันที แต่ไอ้ผีตัวนี้มันโครตหื่นนนมาก พอผมได้สติจึงเหวี่ยงหมัดจะต่อยโมโตชิกะทันที แต่หมอ นั่นหลบได้แถมแอบหอมแก้มผมไปด้วย