แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Thagon เมื่อ 2015-7-24 19:22
บทที่ 16
เลือดหยดแรก
แม็กกี้ในร่างสัตว์ร้ายพุ่งเข้าใส่วีต้าที่เพิงจะตั้งหลักได้ไม่นานแม็กกี้ตะปปเล็งตรงไปหน้าอกแต่วีต้ายกดาบคู่ขึ้นมากันอย่างฉิวเฉียดถึงอย่างนั้นกรงเล็บของแม็กกี้ก็พยายามยามออกแรงยื้อทะลวงดาบคู่ของวีต้าต่อไปโดยหมายที่จะหักดาบคู่ของวีต้าส่วนวีต้าก็กันออกแรงยันสุดถทธิ์สุดเดชยื้อทู่ซี้กันไปมาจนเหมือนการงัดข้อ
ทันใดนั้นเองดาบไฮดร้าของวีต้าที่คมดาบทำจากกร้ามเนื้อของสิ่งมีชีวิตบางชนิด
เริ่มหดเป็นเกลียวเขม็งหดเข้าและหดเข้าไปอีกเรื่อยๆพร้อมๆกับร้อยยิมของรีเจนเดอร์เรเตอร์สมญานามอสรพิษคู่ที่ค่อยๆเผยออกมา
วีต้า : “กลายเป็นสัตว์ป่าเต็มตัวแล้วเหรอแบบนั้นละธาตุแท้ของไอ่พวกฮีโร่”
แม็กกี้ : “กรรรร….โฮก!!!”
วีต้า : “คิดจะเล่นงัดข้อกับฉันเหรอไม่ดีมั้ง….ฮี่ๆๆ”
แม็กกี้ : “โฮก!!!”
ดาบไฮดร้าตอนนี้บิดเกลียวและหดสั้นถึงขีดสุดจากดาบกร้ามเนื้อที่ยืดยาวเหมือนแส้ตอนนี้ขมดหดเป็นเกลียวจนใบดาบมีรูปร่างเหมือนตะปูมันสะสมพลังงานถึงขีดสุดและแล้วพลังพิเศษอีกอย่างที่ซ่อนอยู่ในดาบไฮดร้าก็ทำงาน
วีต้า:“ปลดพลัง สไปรัส เคาทเตอร์!!!”
ตูมมมมมม!!!ร่างสัตว์อสูรของแม็กกี้ปลิวกระเด็นไปอีกด้านหนึ่งของห้อง
แต่ก็ยังเอาอุ้งเท้ายันฝาผนังดีดตัวพุ่งกลับมาอีก
วีต้า : “เฮ้ย ถูกซัดปลิวขนาดนั้นยังไม่เป็นไรก็ไม่อยู่สู้แล้วละ”
วีต้าเริ่มกระโดดถอยเตรียมเผ่นแนบแต่ไม่ทันซะแล้วกรงเล็บแฝงพลังทำลายมหาศาลพุ่งเข้าใส่เธออีกครั้ง
ตูมมมม!!! เธอกระโดดหลบกรงเล็บของแม็กกี้ได้อย่างฉิ่วเฉียด
แม็กกี้รุกไล่ตะปปสลับแตะไปมาจนวีต้าต้องคอยกระโดดหลบและป้องกันด้วย ไวเปอร์เชลเป็นเกร็ดป้องกันที่งอกออกมาจากดาบบาซีลิกสลับกับฟันสวนเป็นบางครั้งแต่ก็ยังทำได้แค่สกัดกระบวนท่าของแม็กกี้จนมีจังหวะหนึ่งที่เธอเริ่มเสียท่า
แม็กกี้ : “กรรร!”ตะปปกรงเล็บใส่ตรงๆเมื่อวีต้าหลบเธอรีบเตะซ้ำในมุมอับสายตา
วีต้า :“อ็ออก!” แม้ท้องจะถูกถีบอย่างแรงจนเครื่องในแทบแหลกแต่ก็คว้าท่อนขาของแม็กกี้สำเร็จเป็นครั้งแรกพริบตาที่ล็อกขาแม็กกี้ได้เธอก็เอาดาบไฮดร้าแทงเข้าที่น่องของ แม็กกี้แล้วตะโกนคำสั่งพิเศษอีกอย่างที่ซ่อนอยู่ในดาบไฮดร้า
วีต้า : “มัสครูล่า สปิดด!!!”
ตูมมมมมม !!! ฟู่ๆๆ……..
แม็กกี้ : “โฮกกกก!!!”( ร้องด้วยความเจ็บปวด)
วีต้า : “ฮ่าๆๆๆๆๆๆ..เป็นสัตว์อสูรไปแล้วก็ใช่ว่าจะฆ่าไม่ตายนี่นา”วีต้ามองดูต่อไป
วีต้า : “มัสครูล่า สปิดด…มันเป็นการสั่งให้ไฮดร้าที่น่ารักของฉันระเบิดตัวเองคงใช้ไม่ได้อีกซักพักละนะพักผ่อนซะนะ….แกก็ด้วยแต่คงต้องให้พักตลอดการละนะ”
วีต้าเก็บดาบไฮดร้าที่ตอนนี้เหลือแต่ด้ามจับที่มีตุ่มก้อนเนื้อน่าขยะขแยงเก็บเข้าฝักดาบแล้วจับดาบบาซิลิกสองมือกระชับมั่น
แม็กกี้ : “กรรรร…..”(ทำท่าจะทรุดลง)
วีต้า : “ปลดโหมดไวเปอร์เชล”แกร็กๆๆ(เสียงเกราะที่ทำจากเกล็ดหุ้มแขน)
วีต้ารวบสมาธิจดจ่อศัตรูที่ทรุดลงเธอรอให้พิษไฮดร้าแทรกซึมมากกว่านี้และรอให้ร่างกายของเธอซ่อมแซมตัวเองไปด้วยพร้อมกัน(พลังติดตัวของรีเจนเดอรเรเตอร์)
วีต้า : “ลาก่อนนะแม่แมวไฟ…สนุกจริงๆที่ได้สู้กับแก”
วีต้าพุ่งเข้าใส่แม็กกี้อีกครั้งพอจะถึงระยะฟันเธอก็กระโดดลอยสูงลิ่วง้างบาซิลิกมั่น
หมายจะบั่นหัวแม็กกี้ให้ขาดในทีเดียวในพริบตาที่คมดาบกำลังจะตัดคอแม็กกี้นั้นเอง
พรึบบบ(เสียงเปลวไฟประทุ) ..พลักกๆๆตุ้บๆๆๆพลักๆ(เสียงถูกระดมอัด)ฟิ้วววว….บรึ้มมมมมม (ร่างวีต้าปลิวกลางอากาศ)
กลายเป็นวีต้าที่ปลิวออกมาอีกเพราะในวินาทีที่กำลังจะตัดคอแม็กกี้ได้แม็กกี้ก็เปล่งพลังไฟล้อมตัวแล้วระเบิดแตกออกมาเป็นแม็กกี้ร่างสัตว์อสูรถึงสี่ตัวกระโดดล้อมร่างของวีต้าที่กำลังลอยเข้ามาจะสับหัวแม็กกี้มันเป็นร่างปลอมที่โจมตีได้จริงสามร่างตัวจริงกระโดดม้วนตัวข้ามร่างของวีต้าที่กำลังจะตกลงมาแล้วล็อกแขนวีต้าจากข้างหลังกลางอากาศร่างปลอมอีกสามร่างช่วยกันแตะถีบส่งทั้งแม็กกี้ร่างจริงและวีต้าลอยละลิ่วขึ้นฟ้าและระหว่างที่วีต้าโดนแม็กกี้จับล็อกกลางอากาศก็โดนร่างปลอมระดมอัดกลางอากาศอย่างมันอุ้งมือและอุ้งเท้า(มันมือมันตีนสุดๆ)
กลายเป็น Air Combo ที่อลังการไปด้วยแรงอัดและเปลวไฟจากกรงเล็บระเบิด
ของแม็กกี้ในร่างสัตว์อสูรทำเอาวีต้าสะบักสะบอมเหมือนผ้าขี้ริ้วแต่ยังลุกขึ้นมาได้อยู่
กร้วมมมมอร้ากกกกกกก !!! อึกกกๆๆๆ กร้วมมมๆๆอร้า…(เสียงร้องวีต้า)
ภาพต่อไปนี้ช่างหวาดเสี่ยวสยดสยองป่นยูริ แบบสุดๆ
เมื่อแม็กกี้คว้าคอวีต้าที่ยังไม่ทันตั้งตัวขึ้นมากัดอย่างรุนแรงจนเลือด:Xวีต้าร้องสุดเสียงเมื่อแม็กกี้ดื่มเลือดไปสองสามอึกวีต้าก็เริ่มร้องครางอย่างน่าหวาดseoเพราะเป็นฉากการกระทำระหว่างผู้หญิงกับผู้หญิง….
วีต้า : “อร้า..ช่างรุนแรงเหมือนสัตว์ป่า….ไม่นะพอแล้วหยุดที…ได้โปรด”
แม็กกี้ : กรรรร…อึกๆๆ(เสียงดื่มเลือด)
วีต้า : “ไม่นะ….ฉันกำลังจะตาย….รุ่นพี่ช่วยด้วย”
เพล้งงง…(เสียงกระจกแตก)พร้อมร่างสวมผ้าคลุมสีแดงที่สะพายดาบใหญ่
พุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ววอลเว็ตนั่นเองที่พุ่งทะลุกระจกเข้ามาหลังจากที่ทำลายแนวเสาป้องกันอแคนโอปที่ตั้งรอบๆชั้น1และชั่น3จนหมดเธอก็รีบมาช่วยวีต้ารุ่นน้องของเธอที่จู่ๆสัญญาณก็อ่อนลง
วอลเว็ต : “ wolf claving!”
ลำแสงทำลายสีแดงจากดาบใหญ่ชื่อ “คมเขี้ยวหมาป่า”พุ่งลากเป็นทางขุดพื้นกระเบื้องและสิ่งกีดขว้างทุกอย่างไปทางทิศที่มีแม็กกี้กำลังงับคอวีต้าอยู่
แม็กกี้ใช้สัญชาตญาณของสัตว์ป่าขว้างร่างของวีต้าพุ่งอัดประทะกับบีมลำแสง
ตูมมมมมม! (ร่างของวีต้าปลิวขึ้นฟ้าอีกครั้ง)
วอลเว็ตรีบดีดตัวพุ่งรับร่างของวีต้ากลางอากาศพอลงถึงพื้นร่างของวีต้าเริ่มซีดตรงบริเวณขอที่ถูกกัดเริ่มเขี้ยวและเ:X่ยวซีดจากนั้นวีต้าก็กระอักของเหลวสีฟ้าออกมาทางปาก และเบ้าตาก็หลังน้ำตาสีฟ้าเช่นกันเธอรู้ว่านี้คือสัญญาณของความตายเป็นสัญญาณว่าเซลล์ฟื้นตัวของรีเจนเดอร์เรเตอร์หยุดทำงานแล้ว
วอลเว็ตแบกวีต้าไว้บนหลังจับดาบใหญ่กระชับมั่นสองมือชี้ไปทางสัตว์อสูร
แม็กกี้ที่อยู่ห่างออกไปยังคงเลี้ยลิ้นไปมาเหมือนจะพยายามซึมซาบรสเลือด
เสียงในหัวแม็กกี้: “อร่อยย ! อยากได้เพิ่ม! อร่อย ! ไม่ไหวแล้ว ต้องการ ต้องการ ช่วยด้วย….ล่า…ล่า เอาอีก หยุดที หยุดดด อร่อย เอาอีก กรรรร !”
เสียงเหล่านี้ดังในสมองของแม็กกี้อย่างบ้าคลั่งควบคุมไม่ได้ภายใต้ท่ายื่นสงบนิ่งของแม็กกี้เสียงแห่งสัญชาติญาณดิบก็ดังในหัวขึ้นเรื่อยๆในทีสุดเธอก็โดนครอบงำโดยสมบรูณ์อีกครั้งช่างโชคร้ายเหลือเกินเหล่านักเรียนเพื่อนของเธอวิ่งเข้ามาในห้องแล้วเพราะได้ยินเสียงของการต่อสู้
ในห้องพยาบาลสิ่งที่เหล่านักเรียนบ้านสีแดงหลายสิบคนเข้ามาพบคือห้องที่ถูกทำลายยับเยินเศษตู้ยาล้มระเนระนาดศพของบ็อบ และนักเรียนอีกจำนวนหนึ่งด้านทางออกอีกฟากมีผู้บุกรุกที่ถือดาบใหญ่กระชับมั่นกำลังแบ็กผู้บุกรุกอีกคนอยู่
และตรงกลางห้องที่ถูกทำลายนั้นเองมีร่างที่น่าสะพรึงกลัวยืนเอามือกุมหน้าตัวเองอยู่มันเหมือนจะเป็นแอนนิม่าแต่ต่างกันที่ตรงอุ้งมืออุ้งเท้ามีไฟพุ่งอยู่ตลอดเวลา
ขอบตามีรอยแตกและมีพลังงานสีแดงทะลักจนเหมือนดวงตาลุกเป็นไฟที่น่ากลัวที่สุดคือมีพลังกดดันที่รุนแรงจนพวกนักเรียนขยับตัวลำบากความกลัวปกคลุมเหนือเหล่านักเรียนที่เข้ามาใหม่กันทุกคนไม่เว้นแม้แต่คาอินรองหัวหน้าและลูกน้องคนสนิทของแม็กกี้ที่ตอนนี้เหมือนจะจำได้แล้วว่านั้นคือแม็กกี้แม้ใบหน้าจะเปลี่ยนไปก็ตาม
นักเรียน : “นั้นมันตัวบ้าอะไรน่ะหัวหน้าโรงเรียนของเรามีตัวแบบนี้อยู่ด้วยเหรอ?”
คาอิน : “อาจจะทำใจเชื่อได้ยากแต่นั้นคือหัวหน้าที่เรากำลังตามหา”
คาอินที่ได้เลื่อนตำแหน่งจากของรองหัวหน้าบ้านสีแดงเป็นหัวหน้าบ้านสีแดงได้ไม่ครบชั่วโมงจ้องแม็กกี้ที่กลายเป็นสัตว์อสูรอย่างแทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเองก่อนจะเริ่มพูดแม็กกี้พร้อมส่งสัญญาณมือให้พวกเพื่อนๆของเข้าตีโอบรอบๆตัวแม็กกี้และผู้บุกรุก
คาอิน : “แม็กกี้นั้นเธอเหรอ….ทุกคนกำลังเป็นห่วงอยู่นะ”
วอลเว็ต : “นั้นพวกแกจะทำบ้าอะไรน่ะถอยออกมา…ถอยออกมาจากยัยนั่น”
วอลเว็ตที่แม้จะเป็นฝ่ายศัตรูเริ่มตะโกนเตือนใส่พวกนั้นเรียนให้ถอยห่างจากแม็กกี้
คาอิน: “หุบปาก! แม็กกี้เป็นเพื่อนเราถึงจะเปลี่ยนไปก็ยังเป็นเพื่อนเรา…ต้องมีเรื่องบางอย่างที่เข้าใจผิดชั้นไม่เชื่อหรอกว่าเธอจะเข้ากับกองกำลังปลดแอก…เธอ
เป็นจอมเวทย์จะไปเป็นกองกำลังปลดแอกได้ยังไง…..เพราะฉะนั้นกลับมาเถอะแม็กกี้แล้วเราจะไปจากนรกบ้าๆนี้เราจะไปเซ็นทรูเรเนี่ยนด้วยกัน…เรื่องอื่นค่อยๆคุยกันทีหลังกลับมาเถิดแม็กกี้”
คาอินเริ่มเห็นสิ่งผิดปกติแม็กกี้ที่ยืนกั้นกลางระหลางพวกเขาและผู้บุกรุกรีเจนเดอร์เรเตอร์เริ่มทรุดลงและตัวสั่นเทิ่มทำเอาใจของเขาหล่นไปอยู่ตาตุ่ม
พวกนักเรียน : “พอเถอะคาอินยัยนี้มันเป็นแอนนิมานะให้ตายชั้นก็ไม่อยู่รวมกับมันหรอกปู่ของชั้นต้องตายก็เพราะพวกมันเราไม่มีวันอยู่ร่วมกับมันได้หรอก”
นักเรียนคนหนึ่งตะโกนใส่อยากไม่พอใจ
คาอิน : “พวกแกหยุดนะ!ตอนนี้เราต้องได้ตัวแม็กกี้ก่อน”
พวกนักเรียน : “ใช่ ฆ่ามันเถอะสัตว์ประหลาดแบบนี้…ฆ่ามัน”
พวกนักเรียนเริ่มส่งเสียงคัดค้านบางพวกเริ่มชาจร์พลังเวทย์แล้วส่วนแม็กกี้ก็ทรุดหนักลงเสียงสัญชาติญาณในการล่าก็เปล่งในหัวรุนแรงขึ้นดวงตาที่ลุกเป็นพลังสีแดงเริ่มเบิกโพลงขยายขึ้นเธอทนไม่ไหวแล้ว….ฆ่า…ทำลาย…หิว….โฮก
พวกนักเรียน : “เอาเลยพวกเรา….ยิง!”
ลูกบอลพลังเวทย์ธาตุต่างๆทั้งน้ำแข็งไฟ หิน ไฟฟ้า พลังเวทย์ ถูกระดมยิงใส่แม็กกี้ อย่างหนักร่างของเธอกระตุกไปมาตามแรงกระแทกของพลังเวทย์จนกระเด็นล้มลง
ดงกระสุนเวทย์ยังพุ่งเลยตัวแม็กกี้ต่อไปยังวอลเว็ตที่ยืนคุ้มเชิงอยู่เธอเอาดาบใหญ่ยกขึ้นมาป้องกันตัวเองและวีต้าเอาไว้พวกนักเรียนบางคนในกลุ่มตัดสินใจจะเล่นงานวอลเว็ตก่อนแทนที่จะเล่นงานแม็กกี้ก่อน
วอลเว็ตรีบฉวยจังหวะนี้อุ้มร่างของวีต้ากระโดดหายกลับเข้าไปทางหน้าต่างที่ทะลุออกมามุ่งดิ่งลงป่าด้านล่างหายลับไปจากโรงเรียน
กลับมาข้างในห้องแม็กกี้กระโดดเข้าใส่เหล่าเพื่อนๆของเธออย่างรวดเร็วและบ้าคลั่งกรงเล็บแรกของเธอกระซวกท้องของนักเรียนที่ยุให้เพื่อนจัดการแม็กกี้จนทะลุกลวงโบ๋…นักเรียนเรียนเริ่มกรีดร้องแต่กระสุนเวทย์ก็ยังระดมยิงอยู่แม็กกี้เริ่มคำรามแล้วใช้ร่างแยกอีกครั้งการฆ่าเป็นไปอย่างรวดเร็ว
อ้ากกก ….อร้า …กรี้ด ฉัวะๆๆ อ้าก กร้วมมม…โฮก(เสียงร้องระงมสลับเสียงของการต่อสู้อย่างบ้าคลั่ง)
อร่อย…..เอาอีกๆ…ไม่หยุดทีหยุดแม็กกี้พยายามจะหยุดตัวเองแต่ไม่ได้ผลเธอยังคงเข่นฆ่าเพื่อนร่วมชั้นของเธอต่อไปอย่างบ้าคลั่งทุกกรงเล็บที่เธอตะปปเข้าไปจะมีเสียงกรีดร้องของความตาย
Mana vision ตอนที่ 16
[ขอโทษนะฮะ ที่ไม่ได้มาเยี่ยมมาชมผลงานนานเลย พอดีติดธุระนิดหน่อย(ตรงไหนวะ - -;)ก็เลยไม่ได้มาหานานมาก ขออภัยด้วยนะคับ 
(และ อีกสาเหตุที่ไม่ได้มาเยี่ยมนานเลยก็เพราะ.....ผมต้องไปฝึกรำพม่า กะ เต้นหางเครื่องให้เด็กๆดูที่โรงเรียน
)]