แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Thagon เมื่อ 2015-7-25 21:15
Mana vision ตอนที่ 17
ความเศร้าไร้เสียงสะอื้น
แม็กกี้ยืนอยู่บนซากศพของเพื่อนร่วมชั้นร่างของเธอลุกเป็นละอองไฟอีกครั้งริ้วรอยต่างๆที่เป็นสัญลักษณะของปีศาจร้ายหายไปกรงเล็บที่หดป้อมกลับเป็นกรงเล็บเสื้อธรรมดาอุ้งเท้าก็เช่นกันเส้นผมที่ยาวสลวยสีส้มส่องประกายเป็นละอองไฟก็สลายกลับไปเป็นผมแดงสั้น
เธอคืนร่างแล้วแต่มีบางสิ่งที่ไม่อาจหวนคืนได้แม็กกี้กลายเป็นฆาตกรสังหารเพื่อนร่วมชั้น
ที่หลงเหลืออยู่คือคาอินลองหัวหน้าบ้านสีแดงที่เพิงจะได้รับตำแหน่งหัวหน้าบ้านมาหยกๆ
Sponsor
เขาจ้องมาที่แม็กกี้อย่างไม่เชื่อสายตาตนเอง เธอทำลงไปแล้วเธอสังหารเพื่อนพ้องไปมากมาย
คาอิน : “….เธอทำอะไรลงไป!...ยัยแอนนิมาฆาตกร!”
แม็กกี้ที่เพิ่งจะได้สติมองสภาพความเสียหายที่บอกได้คำเดียวว่าเละเทาะไปด้วยซากศพของเพื่อนเธอที่ถูกฉีกเป็นชิ้นๆร่วมทั้งบ็อบที่เธอตั้งใจจะมาช่วยเธอช่วยไว้ไม่ได้
แม็กกี้ : “โอ้…ไม่ ไม่นะ…ม้ายจริงงงงงง!.” เธอตะโกนหวีดร้องลั่นน้ำตาไหลพราก
คาอิน : “ชั้นจะฆ่าเธอไดยินไหมฉันจะฆ่าเธอ….ไม่ว่าหลังจากนี้อีกกี่ปีก็ตามฉันจะหาเธอและฉีกเธอเป็นชิ้นๆให้ได้….นังปีศาจ นังอสุรกายชั่ว ได้ยินไหมมมฉันจะฆ่าแก!”
ไม่มีเสียงใดๆเล็ดลอดจากแม็กกี้ไม่มีแม้แต่เสียงสะอื้นไม่มีคำบรรยายแก้ตัวใดๆเธอกระโดดผ่านร้อยแยกที่ผนังถล่มลงมาและกระโดดลงไปยังสันกำแพงลงสู่ป่าเบื้องล่าง
เธอฆ่าไปแล้ว เธอทำลายความหวังทุกอย่างด้วยคำสาปบ้าคลั่งในกายเธอ เธอเดินโซซัดโซเซต่อไปย่างไม่รู้ทิศทางเธอมองขึ้นไปบนฟ้าคราวนี้เกิดแรงสั่นสะเทือนพร้อมกับการมาถึงของลำแสงทำลายล้างเส้นยักษ์ แซดดดดดด บรึ้มมมมมและบาเรียคุ้มกันโรงเรียนก็แตกไม่มีชิ้นดี
สิ่งที่เธอทำได้ตอนนนี้คือมุ่งดิ่งไปยังหอพักนักเรียนก่อนศัตรูจะบุกเข้ามาเธอต้องเอาชีวิตรอด
ณ อีกฝากของอาคารเรียนชายสองคนกำลังตื่นตระหนกกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเขาคือบารน์อดีตทหารหน่วยเรนเจอร์และ ฟีโก้ รีเจี่ยน จอมเวทย์ขาวฝึกหัด
ฟีโก้ : “ม่านพลังแตกแล้ว เอาไงดีลุง” ฟีโก้เริ่มรู้สึกได้ถึงสถานการไม่สู้ดี
บารน์: “บาเรียแตกแบบนี้อีกไม่กี่อึดใจศัตรูต้องบุกเข้ามาแน่เราต้องโกยแล้วล่ะฟีโก้”
ทั้งสองรีบเก็บข้าวของและเดินกลับมาที่หน้าประตูโรงเรียนทันใดนั้นเองชายทั้งสองก็เห็นแอนนิมาตัวหนึ่งพรวดพราดเข้ามาทั้งสองตกตะลึงเพราะไม่น่าจะมีแอนนิมาโผลมาในสงครามแบบนี้แอนนิมาหญิงสาวเผ่าคู้ก้าตะโกนใส่พวกเขาก่อน
แม็กกี้: “ทั้งสองคนหลีกทางซะ…เราไม่มีธุระอะไรด้วย หลีกไป “
ทั้งสองหลีกทางให้อย่างงงๆแล้วเริ่มปรึกษากัน
บารน์ : “เฮ้ยฟีโก้…จู่ๆมีแอนนิมาโผล่ในเขตแดนของมนุษย์เป็นไปได้ยังไง”
\ฟีโก้ : “ไม่รู้สิครับ…แต่ผมรู้สึกว่าหน้าของคุณเธอคล้ายคลึงกับรุ่นพี่คนหนึ่งที่อยู่บ้านสีแดงนะครับเหมือนรุ่นพี่คนนี้จะชนะงานประลองเวทย์เมื่อสองปีก่อนตอนนั้นผมก็ไม่อยู่เพิ่งจะเข้าโรงเรียนนี้มาได้ไม่ถึงปีด้วยซ้ำครับ…รู้สึกว่าจัชื่อมิ้กกี้หรือแม็กกี้อะไรเนี่ยแหละ”
บารน์ : “งั้นจะเอาไงดีวะแอนนิมาเผ่าคูก้าขึ้นชื่อด้านการเป็นหัวขโมยซะด้วยนะเราปล่อยไปแบบนี้จะดีแล้วเหรอ…แต่เอาเถอะยามสงครามแบบนี้ปล้น ฆ่า แย่งชิงมันเป็นเรื่องปกติ”
\ฟีโก้ : “ผมว่าเธอคงมีเหตุผลบางอย่างในการลักลอบเข้ามาในเมืองมนุษย์ครับถ้าจุดมุ่งหมายของเธอไปในเส้นทางเดินเดี่ยวกับเรา…ผมคิดว่าคงจะดีที่เชิญเธอเข้ากลุ่มยังไงก็ดีตอนนนี้เรามีค่าหัวซะแล้วละครับ รับพวกนอกกฎหมายมาเพิ่มคงไม่เป็นไร”
บารน์ทำสีหน้าคิดตามฟีโก้เองก็มีเหตุผลการร่วมตัวเป็นกลุ่มก้อนในยามสงครามแบบนี้น่าจะดีกว่าการที่แยกตัวใครตัวมันไม่สนใจใคร
ตอนนี้เรื่องข่าวที่เขาและฟีโก้ขัดขวางการเดินทัพของฟราน แลนเนอร์คงจะแพร่ไปทั่วซะแล้วมันทำให้พวกเขามีค่าหัวอย่างเลี่ยงไม่ได้เขาจึงตัดสินใจเอาด้วยกับฟีโก้
พอแม็กกี้หอบย่ามสัมภารจะห้องของเธอด้วยร่างที่จำแลงกายเป็นมนุษย์กลับมาที่หน้าหอพักก็อดแปลกใจไม่ได้ที่ชายสองคนยังอยู่ เธอชักสีหน้าอย่างไม่สู้จะไว้ใจมากนักจึงเริ่มถาม
แม็กกี้: “คุณลุงมีธุระอะไรกับหนูรึเปล่า?”
บารน์: “ตอนนี้สงครามเกิดขึ้นแล้วคงจะดีซะกว่าถ้าเรารวมกลุ่มกันเพื่อเอาชีวิตรอดว่าไงสนจะจะรวมกับกลุ่มของพวกลุงไหมละ”
ภาพของซากศพเพื่อนๆฉายเขามาในหัวแม็กกี้…ภาพการตายของคานบูลก้าแก่ที่ตายเพราะปกป้องเธอ…ภาพการตายของบ็อบ ฉายในหัวอย่างสับสนปนเป
ทุกคนที่เธออยู่ด้วยจะต้องตายสองคนนี้ก็เช่นกัน ทุกคนที่เธอผูกพันธ์…เธอมันตัวนำโชคร้าย
แม็กกี้: “ขอปฎิเสธค่ะ”แม็กกี้ตอบพร้อมแววตาที่เศร้าสร้อย
ฟีโก้จับบางอย่างในสายตาเธอออกมาราวกับจะหยั่งรู้ความคิดเธอเข้าเริ่มพูดอีกครั้ง
ฟีโก้: “ถ้าเธอคิดว่าตัวเองเป็นตัวซวยก็ขอให้เลิกคิดซะไม่มีใครเป็นตัวซวยของใครทั้งนั้นแหละไอ่ความคิดแบบนั้นน่ะมันมีแต่จะถีบตัวเองให้ต่ำลงเท่านั้น”
เหมือนโดนฟ้าผ่าลงมากลางอกแม็กกี้เริ่มแสดงอาการหงุดหงิด
แม็กกี้ : “อย่างเธอจะไปเข้าใจอะไร…อย่ามาพูดเหมือนเข้าใจทุกอย่างเลย”แม็กกี้ตวาดลั่น
แม็กกี้ : “อย่างเธอจะไปเข้าใจอะไร…อย่ามาพูดเหมือนเข้าใจทุกอย่างเลย”แม็กกี้ตวาดลั่น
ฟีโก้สัมผัสได้ว่ามาถูกทางแล้วจึงกล่าวต่อไปพยายามที่จะล่วงล้ำเข้าไปถึงจิตใจของอีกฝ่าย
ฟีโก้: “ผมเข้าใจดีแต่เชื่อผมเถอะไม่มีใครเป็นตัวซวยของใครทั้งนั้นมีแต่เป็นตัวนำโชค
โชคดีที่เจอกัน…โชคดีที่รอดตาย…ไม่มีใครกำหนดชะตาชีวิตเราได้นอกจากตัวเราเอง”
คำพูดนั้นถึงกับทำให้แม็กกี้ชะงักฟีโก้เลยพูดต่อ
ฟีโก้: “ถ้ารุ่นพี่ไม่เข้าร่วมก็ไม่เป็นไรแต่พวกผมยังไม่มีจุดหมายที่แน่ชัดก็จะขอตามรุ่นพี่ไปก่อน
คงไม่ว่าอะไรนะครับถ้าผมจะร่วมทางไปด้วยน่ะ”
แม็กกี้: “เอ้า….อยากทำอะไรก็ตามใจ…แต่อย่าเข้าใจผิดนะเราไม่ใช่กลุ่มเดี่ยวกัน”
ทันใดนั้นเองทั้งสามก็รู้สึกได้ถึงวงล้อมของสายตาหลายสิบคู่
บารน์ : “เฮ้ยฟีโก้เราถูกล้อมซะแล้วละ”
ฟีโก้บริกรรมคาถาพร้อมร่ายเวทย์ “อวาร์ลอนดีกัส!!!” ม่านโดมแสงถูกร่ายคลุมร่างทำสามก่อนห่าฝนลูกธนูจะล่วงใส่ไม่กี่วินาที
“อ้าว เฮ้ยยยมันรู้ตัวหลอกเหรอวะ” เสียงๆหนึ่งตะโกนออกมาจากหลังดงไม้
สักพักเจ้าของร่างก็ปรากฏตัวมันสวมชุดเกราะหนังสีน้ำตาลแดงบนบ่าสวมหนังหมาป่าเอาไว้
มันคือหัวหน้าชุดจู่โจมของทหารรับจ้างกองหนึ่งแม็กกี้สัมผัสได้ว่ามีอีกหลายสิบซ่อนอยู่ในพุ่มไม้ฟีโก้เองก็รู้สึกได้เช่นกัน
หัวหน้า: “กะว่าจะมาปล้นของในหอพักซะหน่อยดันมีไอ่พวกบ้านี้ยืนขว้าง…นี่ช่วยหายไปที่หน่อยได้มัยคนกำลังจะทำมาหากิน”หลังจากมันพูดจบพวกลูกน้องของมันก็หัวเราะแหบแห้งเหมือนหมาในกระหายเนื้อสด
บารน์: “เข้ามาสิวะไอ่พวกหมาในหิ้วโซ…พ่อจะจัดไม่เลี้ยงเลย”บารน์ตวาดกลับ
หัวหน้า : “อ้าวขอมาแบบนี้ก็จัดไปสิครัชชช”มันดีดนิ้วส่งสัญญาณพวกลุฏน้องก็หยิบวัตถุคล้ายลูกปิงปองออกมาต่างกันที่ว่ามันทำจากเหล็กและมีตุ้มหนามคล้ายๆลูกตุ้มหนามระดมขว้างใส่บาเรียที่ฟีโก้วางอยู่…. ตูมมมๆๆๆๆๆๆเกิดแรงระเบิดขนาดเล็กระดมอัดที่บาเรีย…บาเรียเริ่มเกิดความเสียหายบางพวกก็ยิงหน้าไม้…หัวศรทำจากหินเหมือนลูกหินเสียบไม้ยิงอัดกระแทกบาเรียของฟีโก้มันได้ผลเกินคาดความเสียหายแบบ ทุบกระแทกส่งผลมากกว่าความเสียหายจากลูกศรหัวแหลมธรรมดาถึงสามเท่า…บาเรียของฝีโก้เริ่มแตกร้าวเป็นจังหวะที่แม็กกี้ยืนบริกรรมคาถา
แม็กกี้ : “พอบาเรียแตกแล้วอย่างออกไปไหนนะยืนเฉยๆ”
ยังไม่ทันคาดคำบาเรียของฟีโก้ก็แตกเป็นจังหวะเดียวกับที่แม็กกี้ระเบิดพลังเวทย์บทใหญ่เข้าใส่
โนว่า ฟีนิกกกก!!! บรึ้มมมมมมมมม! นกเพลิงเหมือนฟีนิกเบสถ้าโจมตีพื้นฐานของแม็กกี้
แต่ตัวนกและพลังงานใหญ่กว่ามากเกิดจากการใช้ฟีนิกเบส ที่ยื่นร่ายบริกรรมส่งเวทย์เข้าไปในตัวนก แรงระเบิดเผาทหารรับจ้างตายไปเกือบครึ่งแรงระเบิดสร้างความตกตะลึงทำลายขวัญพวกทหารรับจ้างยังไม่ทันตั้งตัวพวกทหารที่เหลือถูกระดมยิงด้วยหน้าไม้ของบารน์อย่างรู้งาน
อ้ากกกก ฉึกๆๆๆๆๆ อ้า….. พวกทหารรับจ้างล้มตายมากขึ้น
ลูกน้อง : “หัวหน้าไม่ไหวแล้วพวกมันโหดเกินไปขวัญพวกลูกน้องเริ่มกระเจิง”
หัวหน้า : “ไม่บุกเข้าไปต่อกองหนุนพวกเรายังมี” ทันใดนั้นเองทหารรับจากอีกสามโหล่ก็สริมเข้ามาคราวนี้เป็นพวกฟีโก้ที่ใจเสีย
ฟีโก้ : “พวกมันแยอะถอยเข้าไปในหอพักก่อนเถอะลุง” คราวนี้ทั้งสามคนท้อยแบบไม่ต้องนัด
ห่าลูกธนูและลูกระเบิดไล่อัดตามพวกเขาแบบติดๆ
ฟีโก้ : “แฮกๆ…..มาไม่หยุดเลยแหะพวกทหารพวกนี้”
บารน์: “ดูจากชุดแต่งกายของพวกมันน่าจะเป็นพวกวอร์คลายกลุ่มทหารรับจ้างขนาดใหญ่ในทวีปนี้เรื่องมันชักจะยุ่งยากเข้าไปทุกทีซะแล้วสิ”
ฟีโก้ : “ดูท่าพวกเราจะต้องร่วมมือกันซะแล้วละครับรุ่นพี่”
แม็กกี้นิ่งเงียบเธอทำท่าเหมือนจะไม่สนอะไรเธอพยายามจะหาลู่ทางหนีแต่ก็ถูกล้อมไว้
หมดทุกด้านเธอกำลังคิดหาแผนการแต่พวกวอร์คลายก็เริ่มปาลูกระเบิดใส่อาคารหอพักจนได้รับความเสียหาย บารน์เริ่มยิงตอบโต้แต่กระสุนของเขาเริ่มหมดแล้ว
บารน์ : “ ฟีโก้กระสุนของลุงใกล้หมดแล้วเราคงต้องหาทางหนี”
ฟีโก้ตัดสินใจหยิบเก้าอี้ไม้ใกล้ตัวแล้วร่ายเวทย์บางอย่างเข้าไปจากนั้นเขาก็ใช้พลังดวงตาวิเศษอีกครั้งตอนนี้พลังดวงตาที่มองเห็นโครงสร้างเวทย์มนต์ทำงานอีกครั้งพลังMana vision
เขาใช้นิ้วไล่ไปตามพลังเวทย์เศษเปลือกไม้ของเก้าอี้กะเทาะออกเป็นเศษไม้ปลายแหลมคล้าย
กับลูกศรหน้าไม้ของบารน์ แม็กกี้ตกใจกับภาพที่เกิดขึ้นนี้มันคล้ายกับการแปลธาตุของบ้านสีเขียวแต่มีบางอย่างที่เธอคิดว่ามันต่างออกไป
ฟีโก้ : “เอ้าลุงกระสุนหมดใช่ไหมใช่นี้แทนไปก่อน”ฟีโก้ยื่นเศษไม้ปลายแหลมให้บารน์ที่แตกตัวจากเก้าอี้ไม้ด้วยพลังพิเศษของเขาMana vision
บารน์ :“โอ้โหขอบใจหลายๆนะฟีโก้….เวทย์ของนายนี้สารพัดประโยชน์จริงๆ…แต่เวทย์ของเธอก็รุนแรงจนพลิกเกมส์ได้เลยละแม่สาวน้อย”บารน์ชมฟีโก้แต่ก็ไม่ลืมข้อดีของแม็กกี้
การปลุกเสกลูกดอกหน้าไม้ของฟีโก้ทำให้บารน์มีลูกธนูเหลือใช้ต่อไปได้อีกพักใหญ่
พวกทหารวอรืคล้ายก็เริ่มบาดเจ็บล้มตายกับการยันถ่วงเวลาของเหล่าฮีโร่ทั้งสาม
ทันใดนั้นเองเสียงสวรรค์ก็มาช่วยเหล่าผู้กล้าที่ถูกล้อมมันเป็นเสียงแตร์เขาสัตว์ทหารม้าของ
ฟราน์แลนเนอร์มาถึงแล้วแม้จะเป็นผลลัพธ์ที่ฟีโก้คาดไม่ถึงนักแต่ก็เอื่อประโหยชน์ให้กับพวกเขา กรุ้บบๆๆๆๆๆครืนนนนนน(เสียงทหารม้าเคลื่อนทัพ)
ฟรานแลนเนอร์ควบม้าบุกเข้ามาอย่างรวดเร็วกีบเท้าม้าบดขยี้ลำตัวและกระโหลกเหล่าทหารรับจ้างที่เคราะห์ร้ายพวกมันขวัญกระเจิงยิ่งกว่าถูกฟีนิก โนว่า ของแม็กกี้หลายเท่า
พวกมันแตกทัพไม่เป็นกระบวนโดนกีบเท้าม้าขยีเละเป็นขนมหนึ่งในนั้นมีนายกองอดาเมอัสตะลุยควบม้าเข้ามาด้วย อดาเมอัสเหลีอบเห็นบารน์อยู่ข้างในจึงสั่งอะไรบางอย่างกับคิมลูกน้องคนสนิทของเขาคิมตะลุยควบม้าออกนอกแนวรบทหารม้ามุ่งไปยังหอพักที่เป็นที่ซ่อนตัวของพวกฟีโก้และเริ่มส่งสัญญาณเตือนคนข้างในให้รู้ว่าเขามาดี
คิม : “ฟีโก้นี่ฉันเอง…คิมไงคิมที่มารับตัวนายตอนอยู่ที่สุสานไง”
ฟีโก้ : “อ้อ…นายนั้นเองมีอะไรเหรอคิม”
คิม : “ฉันได้รับอิสระจากสัณญาจ้างที่มีให้กับคุณอดาเมอัสแล้วตอนนนี้เลยว่างนายมีที่ที่อยากไปหรือเปล่าชั้นไม่เคยออกไปไหนนอกจากหมู่บ้านนี้มานานแล้วไม่รุว่าจะไปไหนต่อเลยอยากร่วมทางไปกับนายด้วย…แต่เราต้องหนีนะตอนนี้นายโดยฟราน์แลนเนอร์หมายหัวอยู่ต้องรีปไปให้เร็วที่สุด…พวกนายจะไปกับฉันไหม”
ฟีโก้คิดอยู่พักหนึ่งยังไงทีมของเขาตอนนี้ก็คาดโล่คุ้มกันหรือตำแหน่งแนวหน้าที่จะเป็นพวกนักรบแบบต่างๆเขาจึงตัดสินใจได้อย่างไม่ยากเย็น
ตกลง คิมได้รับสถานะ สมาชิกของทีม
คิม: “เอ้าละเราจะหนีไปทางนี้นะลงสู่ป่าเบอร์ม็อกทิศใต้ไปอีกสองวันก็จะถึงหมู่บ้านของพวกเร่ร่อนค้าของเถื่อนจุดนี้เป็นจุดที่ใกล้ที่สุดที่เราจะเติมสเบียงได้…แต่ตอนนี้เราต้องย้อนสวนไปอีกทางกลับสุสาน(ค่ายผู้อพยพเสียก่อน)”
ด้วยการนำของคิมผู้ชำนาญพื้นที่มากกว่าใครแม้แต่อดาเมอัสก็ยังสู่เขาไม่ได้ทั้งสี่ใช้เวลาไม่นานก็รวบรวมอาหารจากค่ายผู้อพยพเงินทุนเล็กๆน้อยๆก่อนออกเดินทางลงป่าต่อไป
สองวันต่อมา
หมู่บ้านแห่งหนึ่งใกล้หมู่บ้านเบอร์ม็อกได้มีผู้อาศัยใหม่ทั้งสี่คนตอนนี้พวกเขาได้จับกลุ่มคุยกัน
ฟีโก้ : “เอาละในที่สุดเราก็ได้จุดหมายนะกลุ่มของพวกเราจะใช้ชื่ออย่างไม่เป็นทางการไปก่อน
กลุ่มของพวกเราจะถูกเรียกขานว่ากลุ่มพันธมิตรแห่งเบอร์ม็อกประกอบด้วยลุงบารน์ที่เป็นหัวหน้ากลุ่มเพราะอาวุโสสุดต่อมาคือผมฟีโก้รีเจี่ยน ต่อมาคิม ทีออน และสุดท้ายคือรุ่นพี่ของผมแม็กกี้ ฮอกขอเชิญแนะนำตัวเลยครับ
ประวัติและรายชื่อสมาชิกพันธมิตรแห่งเบอร์ม็อก
1. บารน์ สกายฟิลด์อายุ 52 ปี 7 เดือน หัวหน้าทีม
ประวัติ อดีตสมาชิก เรนเจอร์ หน่วยรบพิเศษไททาเนีย อดีตเจ้าของร้านแบล็คบารน์
ของชอบ เหล้าการซ้อมยิงหน้าไม้ วันเวลาที่สงบสุข
ความสามารถ
ยิงหน้าไม้อย่างแม่นยำวางกับดัก ขับยานภาหนะได้แทบทุกชนิด ไม่ว่าจะเป็นม้าเรือสัตว์ปีกมีฝีมือในการขว้างระเบิด และใช้หอกเป็น และบุคคลท่ามือเปล่า
2. ฟีโก้ รีเจี่ยนอายุ 16ปี 11 เดือน สมาชิก
ประวัติ เป็นเด็กหนุ่มผู้รอดจากการโจมตีของพวกไฮเมจเมื่อ 4 ปีก่อนการโจมตีครั้งนั้นถูกโจทย์จันในชื่อว่า โศนากรรมหมู่บ้านผลึกดำคือผู้คนในหมู่บ้านถูกสาปให้แช่อยู่ในคริสตันสีดำ ณปัจจุบันฟีโก้กำลังหาหนทางที่จะช่วยคนในหมู่บ้านหนึ่งในนั้นมีแม่ของเขาเป็นหนึ่งในผู้เคราะห์ร้ายฟีโก้ได้รับงานสกปรกมาชิ้นหนึ่งนั้นคือการขโมยคริสตันสีแดงที่โรงเรียนอัลเลวิชเขาประสบความสำเร็จกำลังจะเตรียมส่งคริสตันให้ผู้มอบงาน
ประวัติ เป็นเด็กหนุ่มผู้รอดจากการโจมตีของพวกไฮเมจเมื่อ 4 ปีก่อนการโจมตีครั้งนั้นถูกโจทย์จันในชื่อว่า โศนากรรมหมู่บ้านผลึกดำคือผู้คนในหมู่บ้านถูกสาปให้แช่อยู่ในคริสตันสีดำ ณปัจจุบันฟีโก้กำลังหาหนทางที่จะช่วยคนในหมู่บ้านหนึ่งในนั้นมีแม่ของเขาเป็นหนึ่งในผู้เคราะห์ร้ายฟีโก้ได้รับงานสกปรกมาชิ้นหนึ่งนั้นคือการขโมยคริสตันสีแดงที่โรงเรียนอัลเลวิชเขาประสบความสำเร็จกำลังจะเตรียมส่งคริสตันให้ผู้มอบงาน
ชื่นชอบงานรื่นเริงและงานเทศกาล
ความสามารถ
มีความสามารถเรื่องมนต์ขาวในระดับที่ดีเป็นเวทย์มนต์ประเภทปกป้องรักษา
มีพลังพิเศษหายากที่ถูกเรียกว่าMana vision จะทำให้ผู้สำแดงพลังมองเห็นโครงสร้างของเวทย์มนต์และความสามารถอื่นๆที่ยังเป็นปริศนา
3.คิม ทีออน อายุ 20 ปี 1 เดือน สมาชิก
ประวัติเป็นมือขวาของอดาเมอัสหัวหน้ากรมการรักษาเมืองของเบอร์ม็อกเป็นนักรบที่มีฝีมือคนหนึ่งมีความฝันอยากจะเป็นนักผจญภัยแต่ต้องทำงานสะสมทุนโดยเป็นยามรักษาหมู่บ้านถึง7ปีในวันที่กำลังจะหมดสัญญาจ้างที่มีต่ออดาเมอัสนั้นเองหมู่บ้านของเขาก็โดนโจมตีโดยกองกำลังปลดแอกไททาเนียที่นั้นเขาได้พบกับฟีโก้รีเจี่ยนและคิดจะร่วมกลุ่มผจญภัยไปด้วยกันเขาเจอกับกลุ่มของฟีโก้อีกครั้งในจังหวะที่ฟราน์แลนเนอร์นำทัพกอบ:X้โรงเรียนเขาจึงตัดสินใจพาพวกฟีโก้หนีและการผจญภัยได้เริ่มต้นขึ้น
ชื่นชอบเงินทองและการผจญภัย
ความสามารถ เป็นนักรบที่มีฝีมือถนัดใช้หอกและโล่บุคคลท่ามือเปล่า
4 . แม็กกี้ ฮอก อายุ 17ปี สามเดือน
ประวัติ ถูกเอามาทำเป็นตอนพิเศษ Tale of the fire cat ย่อๆคือเป็นหญิงสาวเผ่ามนุษย์สัตว์รูปแบบมนุษย์เสือหรือมนุษย์แมวเป็นผู้อยากเปลี่ยนชะตากรรมแล้วร้ายของตนเพราะในกายของตนมีคำสาปที่ทำให้กลายเป็นอสุรกายจอมทำลายล้างซ่อนอยู่จึงพยาเข้ามาในเมืองมนุษย์เพื่อหาวิธีรักษาโปรดเป็นกำลังใจให้เธอต่อไปนะครับ
ความสามารถ ถนัดใช้เวทย์ไฟในการทำลายรูปแบบต่างๆทั้งใช้ยิงตรงเสริมพลังให้หมัดหรือลูกเตะด้วยความเป็นมนุษย์สัตว์เธอคล่องแคร่วว่องไว้สามารถเสกร่างปลอมมาล่อศัตรูให้สับสนได้
และมีพลังคำสาปอันร้ายกาจบ้าคลั่งซ่อนอยู่แม้ว่าเธอพยายามสุดความสามารถที่จะสะกดมันเพราะมันเป็นคำสาปทำลายล้างแบบไม่แยกแยะชื่นชอบการอยู่ด้วยกันฉันท์มิตรสหาย โลกที่ไร้ซึ่งการแบ่งแยก (โลกในอุดมคติ)
ภารกิจของกลุ่มหลบหนีเอาชีวิตรอดในสงครามบางครั้งก็ช่วยเหลือผู้อ่อนแอ่จากภัยสงครามและทำความต้องการของแต่ละคน จบบริบรูณ์
ฉันเดินผ่านพุ่มไม้พุ่มแล้วพุ่มเล่าแบกร่างรุ่นน้องที่บาดเจ็บสาหัสคอระหงของเธอมีรอยถูกกัดขยำอย่างยับเยินในที่สุดชั้นก็เจอค่ายพักทหารรับจ้างฝ่ายตัวเองพวกทหารส่วนใหญ่นั่งกอดเข่าสินหวังพวกเขาพ่ายแพ้ให้กับฟรานแลนเนอร์ฉันเองก็เช่นกันฉันพ่ายแพ้ให้กับโรงเรียนอัลเลวิชชั้นนำร่างของวีต้าไปนอนพักในแคปซูลจากนั้นก็เดินทอดน่องไปที่เต็นท์สีดำ
เรื่องราวทุกอย่างเพิงจะเริ่มต้นขึ้นเท่านั้นชั้นวอลเว็ต อายุ 19 ปีเป็นรีเจนเดอร์เรเตอร์
อาวุธของฉันคือดาบขนาดใหญ่ที่นอนอยู่บนเตียงคือวีต้า รุ่นน้องของฉันอายุ 17ปีเป็นเหมือนกับชั้นตัวตนที่ตายยากอย่างรีเจนเดเรเตอร์ฉันเดินเข้าไปในเตนท์บันชาการ
และเจอกับตุ้กตาหมีของท่านโรเด็สริคาน่าเรื่องราวกำลังจะเริ่มขึ้นอีกครั้ง….
