Independence ตอนที่4 100%

ให้คิดซะว่ามันเป็นเหมือนๆ op

เสียงปืนและเสียงระเบิดที่เกิดขึ้นจากการต่อสู้ระหว่างหน่วย 404 กับรถถังยักษ์ ห่ากระสุนที่พุ่งเข้าใส่รถถังนั้นดูแล้วไม่ได้ระคายเกราะด้านนอกของมันเลย
“ลิลลี่ แซค พวกนายถอยไปก่อน เครื่องยิงจรวดต่อต้านรถถังกับปืนใหญ่รถถังทำอะไรมันไม่ได้หรอก อยู่ตรงนี้จะตายเปล่าเอา”
อเล็กซ์ออกคำสั่งกับหัวหน้าหน่วยทั้งสอง และดูเหมือนว่าทั้งสองจะรีบทำตามในทันที
“เฮ้ย!! ถอยๆ อยู่ตรงนี้เดี๋ยวก็ได้ไปสวรรค์กันหมดหรอก ไปที่แนวหลัง!!”
แซคตะโกนสั่งลูกน้องตามสไตล์ของเขา และทุกคนเองก็ทำตามแทบจะในทันที
“ทุกคนคะ ถอยพร้อมยิงไปนะคะ พยายามเล็งตรงแท่นปืนกลกับแท่นปืนใหญ่ของมันเอาไว้ค่ะ”
ลิลลี่ออกคำสั่งกับรถถังในหน่วยที่มีอยู่ห้าคัน รถถังค่อยๆวิ่งถอยหลังอย่างรวดเร็วพร้อมกับยิงใส่เจ้ารถถังยักษ์ไปด้วย
“ลิลลี่ถอยไปที่ปลอดภัยได้แล้วช่วยไปเร่งเจ้าพวกกองพัน 105กับ106ให้มาด่วนเลยนะ”
“รับทราบค่ะ หัวหน้ ......”
ก่อนที่ลิลลี่จะตอบกลับมาจบประโยคเสียงนั้นก็เปลี่ยนไปเป็นเสียงซ่าซึ่งมันเป็นเวลาเดียวกับที่แท่นปืนใหญ่ขนาดเล็กป้อมหนึ่งยิงไปยังรถถังในหน่วย ซึ่งนั่นคงเป็นคันที่ลิลลี่นั่งอยู่
“ลิลลี่ ลิลลี่ตอบด้วย ได้ยินไหมลิลลี่”
“บ้าเอ้ย!! ไอ้สัตว์ประหลาดของออแลนด์ ฉันจะทำลายแกลงที่นี่แหละ!!”
เสียงของทิโมธีดังขึ้นพร้อมกับที่โกเลมของเอากระโดดออกมาจากที่ซ่อนพร้อมกับยิงปืนใหญ่ประจำตัวถล่มใส่เจ้ารถถังยักษ์แบบไม่ลืมหูลืมตา
“แซค เอลร่า ไปดูลิลลี่ที”
อเล็กซ์ออกคำสั่งกับคำทั้งสอง เอลร่ารีบผละออกจากการรบแล้วตรงไปยังตำแหน่งที่รถถังของลิลลี่โดนยิงทันที

ภาพตรงหน้าของเอลร่าคือรถถังที่โดนยิงใส่จนพังยับเยินจนดูแล้วยากจะมีคนรอดชีวิต แต่ถึงอย่างนั้นแซคก็ยังพยายามปีนขึ้นไปและใช้ช่องเล็กๆที่เกิดจากการระเบิดแทรกตัวเองเข้าไปด้านใน

แซคที่เข้ามาด้านในได้แล้วนั้นเขาเห็นร่างของทหารในรถถังหลายคนที่เสียชีวิตไปแล้วและลิลลี่ที่มีสภาพใกล้ตายเต็มที ที่เธอรอดมาได้คงเพราะมีทหารคนหนึ่งเข้ามาบังร่างของเธอจากแรงระเบิดเอาไว้ แต่ถึงอย่างนั้นมันก็แทบไม่ช่วยเลย ที่ท้องของลิลลี่มีแท่งเหล็กแทงทะลุออกมาแทนซะนี่ แซคค่อยๆเอาร่างของทหารคนนั้นหลบออกไปแล้วแทรกตัวเข้าไปใกล้ๆเธอ
“ไงยัยต๊อง ยังไหวไหม”
แซคพูดพร้อมกับจับที่ตัวเธอเบาๆ ลิลลี่ค่อยลืมตาขึ้นมาแล้วส่งยิ้มน้อยๆให้เขา
“ฉันคงพูดเอาไว้ก่อนเริ่มสงคราม ว่าฉันจะไม่ตายและจะกลับไปหาพวกเด็กๆที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้านี่คะ แต่เหมือนว่าฉันคงทำตามนั้นไม่ได้ซะแล้ว แค่กๆๆ”
เธอพูดพลางไอเอาเลือดออกมากองโต
“พอๆไม่ต้องพูดแล้ว เดี๋ยวจะรีบเรียกหน่วยแพทย์มาให้”
แซคพูดขึ้นพร้อมกับกดเครื่องสื่อสารที่พันเอาไว้รอบคอ
“หน่วยแพทย์ รีบมาที่รถถังที่ถูกยิงด่วนเลย เอาทหารช่างมาด้วย เอลร่ามาช่วยกันหน่อย”
“เธอจะต้องไม่ตาย ตกลงนะลิลลี่ เธอจะต้องรอด”
แซคพูดพลางเอามือลูบที่หน้าเธอเขาๆแล้วใช้มืออีกข้างล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงแล้วหยิบเอาแหวนเงินวงหนึ่งขึ้นมาแล้วสวมเข้าที่นิ้วนางข้างซ้ายของเธอ
“เธอต้องรอดนะ ถ้าเธอตายฉันเองก็ไม่รู้ว่าจะอยู่ไปทำไมแล้วเหมือนกัน”
แซคพูดเสียงสั่นพร้อมน้ำตา
“แบบนี้ฉันก็ตายไม่ได้น่ะสิคะ เล่นมาขอแต่งงานในเวลาแบบนี้”
“ใช่ ดังนั้นเธอห้ามตายนะ ต้องรอดไปให้ได้”
“ถึงจะพูดแบบนั้นก็เถอะนะ”
“คุณแซค หน่วยแพทย์มาแล้วค่อย ฉันจะดึงเอาแท่นปืนใหญ่ด้านบนออกระวังด้านบนด้วยนะคะ”
เสียงของเอลร่าดังขึ้นพร้อมกับดึงเอาแท่นปืนใหญ่ของรถถังออก หน่วยแพทย์สนามสี่คนรีบเข้ามาทันที และหนึ่งในนั้นเอาผลึกแก้วสีฟ้าใสเป็นประกายออกมาจากกระเป๋าพยาบาลของเขา และอีกสองคนค่อยๆดึงร่างของลิลลี่ออกจากแท่งเหล็กนั้น และในตอนนั้นเองที่ผลึกแก้วนั้นส่องแสงสีฟ้าออกมา แสงนั้นช่วยไม่ให้เลือดไหลออกมาจากปากแผล ใช่แล้วมันคือผลึกเวทมนตร์นั่นเอง ปากแผลค่อยๆปิดตัวเองในระดับหนึ่งเท่านั้น ถึงผลึกเวทมนตร์จะช่วยรักษาแผลได้แต่ถ้าก้อนเล็กๆก็ทำได้แค่ในระดับหนึ่งเท่านั้น
เสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของลิลลี่ดังก้องขึ้นมาและแทรกเข้าไปในสัญญาณวิทยุทำให้ทุกคนในหน่วยได้ยินเสียงร้องของเธอ
“ฉีดมอร์ฟีนให้เธอ!!”
แพทย์สนามคนหนึ่งพูดขึ้น ส่วนอีกคนจึงรีบฉีดมอร์ฟีนจากเข็มฉีดยาขนาดเล็กที่ต้นขาของเธอ
“หลบหน่อยครับ เราจะรีบพาเธอไปแนวหลัง ถ้าไม่มีรักษาให้ดีกว่านี้เธอตายแน่”
หน่วยแพทย์สนามพูดพร้อมกับผลักแซคให้หลบทางไปพร้อมกับรีบพาตัวลิลลี่ออกไปจากแนวรบ โดยมีเอลร่าคอยช่วยเป็นโล่กันกระสุนให้ แต่ในตอนนั้นเองที่มีรถถังคันหนึ่งวิ่งเข้ามาใกล้
“ร้อยตรีเอลร่า กลับไปสู้เถอะครับ หน้าที่คุ้มกันเราจะทำแทนเอง นี่เป็นงานเดียวที่เราทำได้ ฝากคุณด้วยนะครับ”
เสียงของนายทหารประจำรถถังคันนั้นดังขึ้นผ่านคลื่นวิทยุ ส่วนเอลร่าที่ได้ยินแบบนั้นจึงรีบกลับเข้าไปร่วมกับหน่วยโกเลมเหมือนเดิม


ในระหว่างที่หน่วยโกเลมกำลังยิงต่อสู้กับเจ้ารถถังยักษ์อยู่นั้นก็มีห่ากระสุนปืนใหญ่ของโกเลมหลายนัดยิงใส่เจ้ารถถังยักษ์
“ขอโทษทีนะอเล็กซ์มาช้าไปหน่อย พอดีว่ามันมีหน่วยอื่นมาโจมตีทางฉันอยู่เหมือนกัน”
เสียงหวานของหญิงสาวคนหนึ่งดังแทรกเข้ามาคลื่นวิทยุ ซึ่งมันเป็นเสียงที่อเล็กซ์คุ้นเคยมาก
“ขอบคุณมากนะเอแคลร์ ฉันติดหนี้เธอแล้วจริงๆ”
“งั้นก็อย่าลืมใช้หนี้นี้ไวๆด้วยล่ะ”
“พวก 106 กำลังตามมารอหน่อยแล้วกัน”

แต่ในตอนนั้นเองที่เจ้ารถถังยักษ์หันหน้าเปลี่ยนไปยังทิศ 1 นาฬิกา ซึ่งตรงนั้นคือจุดที่กองพัน 106 กำลังตรงมายังพวกเขา ปืนหลักซึ่งก็คือปืนใหญ่ขนาดอภิมหาใหญ่ยักษ์ของมันยิงกระสุนปืนใหญ่ของมันออกไปพร้อมกับเสียงระเบิดอย่างรุนแรง การระเบิดที่รุนแรงเกิดขึ้นในตำแหน่งที่พวกกองพัน 106 อยู่ ทหารทุกคนที่เห็นภาพตรงหน้านี้แล้วแทบหยุดหายใจ ถ้าหากโดนปืนนี่ยิงใส่ล่ะก็ มีหวังตายกันหมดแน่
“ผู้พันโรแลนด์ ได้ยินแล้วตอบด้วย ผู้พัน”
“ขอโทษนะร้อยเอก สงสัยจะส่งคนไปช่วยได้ไม่เต็มที่แล้วล่ะ ตอนนี้ต้องแบ่งกำลังบางส่วนมาช่วยคนเจ็บก่อน ขอโทษจริงๆ”
เสียงของชายวัยกลางคนคนหนึ่งดังขึ้นภายในคลื่นวิทยุ
“ไม่เป็นไรครับ ผมเข้าใจ”
“พวก 106 นี่อึดดีจริงๆนะ”
เสียงของเอลค์ดังขึ้นพร้อมกับโกเลมรุ่นมาตรฐานสีพรางเขตหนาวหรือก็คือสีฟ้าขาว วิ่งเข้ามาหลบจุดเดียวกับอเล็กซ์ ที่ไหล่ซ้ายของมันมีสัญลักษณ์รูปใบโคลเวอร์สี่แฉกติดเอาไว้
“ต้องทำอะไรซักอย่างกับเจ้าปืนใหญ่นั่นให้ได้ซะก่อน ไม่งั้นพวกที่อยู่แนวหลังแย่แน่”
“ฉันพอจะมีแผนแล้วค่ะ ถ้าเป็นGW 000 ของฉันล่ะก็น่าจะพอทำได้”
เสียงของเอลร่าดังแทรกขึ้นมา น้ำเสียงของเธอฟังดูจริงจังมาก และเธอก็เริ่มเล่าแผนการทั้งหมดให้อเล็กซ์ฟังทันที
“มันก็น่าจะทำได้ล่ะนะ แต่เธอเองจะตกอยู่ในอันตรายแทนน่ะสิ จะดีเหรอ”
อเล็กซ์ถามหลังจากที่ฟังแผนของเธอจบแล้ว
“สบายมากค่ะ เพราะฉันเป็นคนโชคดีมาตั้งแต่เกิด”
“ก็ได้ งั้นขอสั่งเธอในฐานะหัวหน้าสองข้อ ห้ามตายแล้วก็จงทำแผนนี้ให้สำเร็จล่ะ!!”
“แต่ถ้าทำได้ มันก็แค่รถปัญหาจากการที่เราจะโดนเจ้าปืนยักษ์เอามาเป็นโดนป้อมปืนกลกับป้อมปืนใหญ่รุมยิงแทนน่ะสิ”
ทิโมธีพูดเสียงยียวน
“แต่ก็ยังมีโอกาศรอดมากกว่า”
เออร์ซูลาพูดเสียงเรียบ
“แถมไม่ต้องกลัวมันจะวิ่งไล่ด้วย เวลาถอยสบายใจกว่าเยอะ”
โมอาร์เสริม
“ก็ถ้ามันยอมเล่นตามเรานะ”
ทิโมธีพูดพลางถอนหายใจ
“ก็ต้องวัดดวงกันล่ะ เอลร่า ถ้าเธอทำได้ล่ะก็ ฉันจะยอมทำตามคำสั่งเธอหนึ่งวันเต็มๆเลยเอ้า ทำให้สำเร็จล่ะ!!”
อเล็กซ์พูดเสียงหนักแน่นและจริงจังออกมา
“ค่ะ!!”


“เอาล่ะทุกคน ยิงพร้อมถอย เราจะค่อยๆถอยออกนอกระยะปืนของมัน ทำให้เนียนล่ะ ทำท่าเหมือนกับพวกเรากำลังเสียท่า แล้วถอยไป”
เอแคลร์ผู้พันสาวสั่งลูกน้องของตัวเอง
ส่วนพวก 404 นั้นก็พยายามถอยอยู่เหมือนกัน แต่เจอปัญหาตรงที่พวกตัวเองอยู่หน้าสุดเลยเจอดงกระสุนหนักกว่าเพื่อน เลยถอยได้ยากกว่าชาวบ้าน แต่ที่น่าสนใจคือปืนไรเฟิลของเออร์ซูลายิงเจาะเกราะของมันเข้า แถมเธอยังยิงป้อมปืนกลบนรถถังระเบิดไปได้แล้วหนึ่งป้อม ถึงจะยิงอยู่หลายนัดก็เถอะ
“ช่วยเล่นตามหน่อยนะเฟ้ย ตามมายิงทีเถอะ ขอร้องล่ะ”
อเล็กซ์พูดขึ้นขณะกำลังถอยพลางหลบไปตามอาคารต่างๆ

และเมื่อพวกหน่วยโกเลมออกนอกระยะป้อมปืนไปแล้วผลคือเจ้ารถถังยักษ์ยอมเล่นตาม มันเริ่มเคลื่อนตัวไล่ตามหน่วยโกเลมไปทันที และในขณะที่มันกำลังวิ่งไล่ตามนั้นก็มีร่างของ GW 000 พุ่งออกมาจากซอกตึกที่ใช้หลบสายตาของพวกมัน เอลร่าใช้ดาบที่มีลักษณะเป็นดาบคมเดียวใบดาบโค้งเล็กน้อย ซึ่งมันคือดาบแบบเดียวกับที่ GW 001 ใช้ คมดาบตัดเอาสายพานรถถังด้านซ้ายขาดออก และพลคือล้อในฝั่งซ้ายเคลื่อนตัวได้ช้าลงขวาฝั่งขวามากมันทำให้หน้าของรถถังหมุน และนั่นคือจุดที่พวกเขาเล็งเอาไว้ เจ้ารถถังยักษ์ที่ยิงป้อมปืนหลักไม่ได้ก็แทบจะไม่เหลือพิษสงอะไรอีก ที่เหลือแค่ไล่ถล่มพวกป้อมปืนก็ไม่มีอะไรต้องกลัวอีก
“เอลร่า ยอดมาก รีบถอยมารวมตัวกับพวกเราเลย”
เสียงของอเล็กซ์ดังแทรกเข้ามาในคลื่นวิทยุ
“ค่ะ จะรีบถอยเดี๋ยวนี้”
เธอพูดขึ้นพร้อมกับรีบวิ่งตรงไปยังจุดที่หน่วยของเธอตั้งแนวยิ่งอยู่พลางหลบตามมุมต่างๆของอาคาร
แต่แล้วความผิดปกติบางอย่างก็เกิดขึ้น เกราะด้านข้างของเจ้ารถถังยักษ์มันเปิดออก และตามมาด้วยสิ่งที่ดูคล้ายๆขายันตัวมันขึ้น ขาทั้งหกค่อยๆขยับอย่างช้าๆเพื่อเปลี่ยนทิศทางและหันมาทางพวกหน่วยโกเลม เสียงบรรจุกระสุนปืนหลักของมันดังก้องขึ้นมา และเหล่าป้อมปืนทั้งหมดก็เริ่มกระหน่ำยิ่งเข้าใส่เอลร่าที่อยู่ใกล้ที่สุด
“กรี๊ด~”
เสียงร้องด้วยความตกใจของหญิงสาวดังขึ้น เกราะภายนอกของโกเลมเริ่มแตกกระจายออกเป็นชิ้นๆ แต่แล้วในตอนนั้นเองที่มีร่างของโกเลมตัวหนึ่งเข้ามาขวางพร้อมกับใช้โล่ที่แขนขวาบังร่างของทั้งสองเอาไว้
“ไม่เป็นอะไรนะเอลร่า ยืนไหวไหม”
เสียงของอเล็กซ์ดังขึ้น เอลร่ามองแผ่นหลังของโกเลมตัวนั้นเป็นร่างของอเล็กซ์ที่เข้ามายืนบังให้เธอ
“เอลร่า ได้ยินไหม เฮ่ ตอบหน่อยสิ”
“ค่ะ ฉะ ฉันไม่เป็นอะไร แค่ส่วนเกราะแตกเท่านั้น”
“ดีตอนนี้เราต้องรีบหนีแล้ว ไอ้ปืนใหญ่นั่นมันจะยิงอีกแล้ว”
อเล็กซ์พูดขึ้น ซึ่งมันเป็นจังหวะเดียวกับตัวปืนใหญ่ที่กำลังปรับองศาการยิง เป้าหมายคือหน่วยโกเลมด้านหน้าของมัน ทั้งสองค่อยๆถอยออกมาจากจุดเดิมช้าๆ แต่เหมือนมันจะสายเกินไป แท่นปืนใหญ่มันพร้อมที่จะยิงกวาดล้างทุกอย่างที่อยู่ด้านหน้าแล้ว ป้อมปืนทั้งหมดหยุดการระดมยิง ซึ่งนั่นเป็นสัญญาณบอกว่ามันพร้อมจะเป่าพวกเขาแล้ว
อเล็กซ์ขยับโกเลมของเธอเข้าไปโอบร่างโกเลมของเอลร่าเพื่อเป็นโล่ให้เธอตามสัญชาติญาณ แต่ในช่วงเสี้ยววินาทีที่มันยิงนั่นจู่ๆก็มีเงาร่างสีม่วงพุ่งลงมาจากบนฟ้าตัดกระบอกปืนและกระสุนปืนใหญ่จนขาดทำให้ระเบิดลูกนั้นระเบิดคากระบอกปืน


อเล็กซ์ค่อยๆหันกลับไปดูด้านหลังช้าๆ และภาพตรงหน้าของเขาคือโกเลมที่มีความสูงราวๆ 15 เมตร ที่ไหล่ทั้งสองข้างมีเกราะไหล่ขนาดใหญ่โต ที่ส่วนหัวมีลักษณะที่เรียวยาวที่หลังของมันมีดาบแบบคมเดียวและสองคมติดเอาไว้ ที่แขนทั้งสองข้างมีดาบสั้นๆที่ดูแล้วเหมือนกับเลื่อยยนต์ติดเอาไว้ ตรงจุดที่ดูแล้วน่าจะเป็นส่วนตาของโกเลมฉายแสงสีแดงออกมา
มันพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าได้อย่างอิสระ มันบินฉวัดเฉวียนไปมาหลบกระสุนปืนใหญ่และกระสุนปืนกลที่:Xเข้าใส่มันได้อย่างง่ายดาย แล้วหลังจากนั้นเกราะไหล่ทั้งสองข้างของมันก็เปิดออก เผยให้เห็นจรวดขนาดเล็กจำนวนมากที่ติดตั้งเอาไว มันระดมยิงจรวดเหล่านั้นเข้าใส่รถถังยักษ์ทันที เสียงระเบิดอย่างรุนแรงและต่อเนื่องดังขึ้น
และหลังจากนั้นมันจึงพุ่งลงไปด้านบนของรถถังยักษ์และไล่ทำลายป้อมปืนทั้งหมดที่ยังเหลืออยู่ แล้วจึงเริ่มฟันทำลายเกราะด้านนอกแล้วบุกเข้าไปด้านในรถถังเพื่อทำลายด้านในจนไม่เหลือซาก


เจ้ารถถังยักษ์ระเบิดออกอย่างรุนแรง เปลวไฟลุกไหม้ราวกับเป็นทะเลเพลิง ร่างของเจ้าโกเลมสีม่วงเดินฝ่ากองเพลิงออกมาอย่างช้าๆ ทหารแห่งเทเรเซียได้แต่มองเจ้าโกเลมตัวนี้อย่างหวาดกลัว
“บ้าเอ้ย”
อเล็กซ์พูดขึ้นพลางกัดฟัน แล้วจึงพุ่งตัวออกไปเพื่อโจมตีเข้าใส่เจ้าโกเลมสีม่วงที่ยังยืนยันไม่ได้ว่าเป็นพวกไหนกันแน่
เท้าของเจ้าโกเลมลอยขึ้นเหนือพื้นเล็กน้อยแล้วจึงพุ่งเข้าใส่โกเลมของอเล็กซ์เหมือนกัน ในเสี้ยววินาทีที่ทั้งสองจะโจมตีนั้นเจ้าโกเลมสีม่วงก็เบี่ยงตัวเองออกมาด้านข้างพร้อมกับฟันแขนทั้งสองข้างของโกเลมGW 001 ขาดทั้งสองข้าง เสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของอเล็กซ์ดังขึ้น นั่นทำให้พวกทหารยิงหวาดกลัวมันเข้าไปอีก ยกเว้นสมาชิกหน่วย 404 ที่ระดมยิงใส่มันแบบไม่คิดชีวิต ส่วนเอลร่ารีบพุ่งตรงเข้าไปช่วยอเล็กซ์ทันที
เจ้าโกเลมสีม่วงพุ่งเข้ามาหาโกเลมทั้งสี่ที่โจมตีใส่มัน ในเสี้ยววินาทีโกเลมของโมอาร์ที่อยู่หน้าสุดถูกฟันแขนทั้งสองและส่วนหัวจนขาดกระเด็น
และต่อด้วยเออร์ซูลา โกเลมของเธอถูกฟันส่วนแขนทั้งสองข้างกับขาจนขาด ส่วนของทิโมธีนั้น ปืนใหญ่โดนฟันจนขาดเป็นสามท่อนจนระเบิดออก แล้วจึงถูกตัดแขนทั้งสองจนขาดกระเด็น
“ปะ ปิศาจ!!”
เสียงร้องของทหารหน่วยโกเลมคนหนึ่งดังขึ้นแล้วจึงเริ่มวิ่งหนีมัน แต่เจ้าโกเลมสีม่วงกลับพุ่งตรงเข้าไปขวางด้านหน้าเขาอย่างรวดเร็วพร้อมกับเงื้อแขนขึ้นหมายจะฟันส่วนหัวของเขา แต่ในตอนนั้นเองที่มีกระสุนปืนพุ่งผ่านด้านหน้าขวางทั้งสองไป
“พอแค่นั้นตรีเอริ เทเรซ่า ร้อยตรีลิซ่า เทเรซ่าหยุดการเดินเครื่อง DT-000 ซะ”
เสียงที่ฟังดูคุ้นหูของสมาชิกหน่วย404 ดังขึ้น และภาพตรงหน้าคือ โกเลมของเรเทีย ที่เคยโจมตีพวกเขาพร้อมกับกองพันทหารของออสเทียร์ที่ปิดล้อมพวกเขาเอาไว้
“เราไม่ได้ตั้งใจจะโจมตีพวกคุณหรอกนะ ต้องขอโทษด้วยที่คุมคนของเราไม่อยู่”
“ทำไมพวกออสเทียร์ถึงมาช่วยพวกเรา”
เสียงของผู้พันเอแคลร์ดังขึ้นในขณะที่โกเลมของออสเทียร์กำลังเข้ามาช่วยเหลือโกเลมที่โดนโจมตี
“ดูเหมือนว่าประเทศของเราเพิ่งเซ็นสัญญาณเป็นพันธมิตรกันเมื่อเช้าน่ะ ฉันเองก็ได้รับคำสั่งให้มาที่ป้อมนี้เพื่อช่วยเทเรเซียรบเหมือนกัน ให้ตายสิต้องรีบเดินทางจากทางใต้ขึ้นมาถึงที่นี่ นึกว่าจะมาไม่ทันซะแล้ว”
เธอพูดขึ้นพร้อมกับเกิดการระเบิดอย่างต่อเนื่องและรุนแรงที่แนวหลังของกองทัพออแลนด์ กองทัพของออสเทียร์นั่นเอง พวกนั้นเข้าไปโจมตีพวกออแลนด์จากด้านหลัง
“เป็นพันธมิตรกับ ออสเทียร์งั้นเหรอ”
เอลร่าพูดเสียงเบากับตัวเอง ภาพของกองทัพออแลนด์ที่โดนโจมตีจนแตกกระจายโดยกองทัพออสเทียร์ มันคือความจริงไม่ใช่ฝันสินะ
“ยัยจักรพรรดินีเอลร่าตัวแสบแน่ๆ เล่นเกมเชือดไก่ให้ลิงดูเหมือนตอนสงครามออสมาร์ค พวกนั้นคงไม่คิดจะเอาประเทศเราตั้งแต่แรกแล้ว แต่อยากจะใช้เราเป้นทางผ่านรวมถึงแหล่งทรัพยากรในตอนทำสงคราม ก็เลยใช้กองทัพเข้ามาถล่มเราซะก่อน แล้วค่อยบีบให้ฝ่ายเรายอมเซ็นสัญญาเป็นพันธมิตร”
เสียงของอเล็กซ์ดังแทรกขึ้นมา ถึงเขาจะฟังดูเหมือนกำลังฝืนพูดอยู่ก็เถอะ
“ใช่แล้วล่ะค่า!! ประเทศเราหมายตาอาร์มามากกว่าเทเรเซียมาก เพราะอาร์มามีแหล่งขุดผลึกเวทมนตร์มากมายแถมผืนแผ่นดินยังสมบูรณ์กว่าเทเรเซียอีกด้วยนี่นะ”
“ตอนนี้ก็คงไม่ต้องรบกันแล้วสินะ”
“เอาเป็นว่า นำทางพวกฉันเข้าเมืองหลวงทีก็แล้วกันนะคะ พันเอกพิเศษอเล็กซ์”


ก็ประมาณว่าให้คิดว่ามันเป็นED

ประเดิมๆ

แฮ่กๆๆ อ่านจบแล้ว

ดีครับ อ่านแล้วเห็นภาพเลย

สนุกมากค่ะ><

สนุกดีนะครับ รออ่านตอนต่อไปอยู่นะครับ

เดี๋ยวมาอ่านนะ ไปอาบน้ำแปปนึง

มาต่อแล้ว เราก็อ่านต่อ
มาฝึกนิสัยรักการอ่านกันเถอะ

ว่าแต่ทำยังไงเราถึงจะแต่งได้เห็นภาพแบบท่านบ้างนะ