Love You Forever ตอน 3 ชัยชนะ

กลับมากับนิยายกากๆอีกครั้ง รับอ่านกันได้เลย

.......หลังจากที่พวกเราโดนพวกมาเฟียนั่นจับตัวมา ผมก็ต้องไปสู้กับลูกน้องของมัน ไม่รู้ด้วยซิว่าจะเจอแบบไหน =_=' ไม่น่าไปมีเรื่องเล้ย
ที่ที่พวกมันพาพวกผมมามันเป็นตึกร้างอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ ข้างในมีลูกกรงและสังเวียนอยู่ ผมเห็นพวกนั้นมันสู้กันแบบตายไปข้างนึง
"เห้ย ฉันว่านายเปลี่ยนใจตอนนี้อาจจะยังทันน่ะ" ฐิตพูด
"มันคงไม่อะไรมากหรอกน่า" ผมตอบมันไป แล้วอยู่ๆหัวของไอคนที่แข่งอยู่ก็กระเด็นมาตกอยู่ข้างหน้าของยูมิ
"กรี๊ด!!" ยูมิกรี๊ดตกใจ เป็นผมผมก็ตกใจน่ะ พวกนี้มันโหดเหมือนกันแหะ พวกมันจับผมแยกออกมาแล้วพาไปในห้องขัง
ส่วนพวกยูมิพวกมันก็พาไปยังจุดที่ต้องดูผมสู้กับไอพวก:Xิสนี่ แล้วเสียงประกาศก็ดังขึ้น
"Lady and Gentlemen พร้อมกันรึยังที่จะพบกับการแข่งขันที่แสนดุเดือด !! และผู้ท้าชิงของเราในวันนี้ คือ เด็กหนุ่มไร้สมอง
จิน!!!!! " พวกมันจับผมเดินมาขึ้นเวที ทุกคนโฮ่!! ยกเว้นยูมิ อากิ และฐิต
"และทุกท่านพบกับแชม6สมัย ทรอย !!!!! ฉายานักฆ่ากระหายเลือด!!!!!!!!" มันเดินออกมาจากที่มืด พอผมเห็นมันผมก็แปลกใจ
ว่าทำไมคนนั้นหน้ามันดูอายุประมาณไล่ๆกับพวกผมเลย แต่ทุกคนส่งเสียง เฮ!! ผมยัง งง อยู่น่ะ แล้วหัวหน้าของพวกมันก็ลุกขึ้น
แล้วทำมือให้ทุกคนเงียบ
"ลูกพ่อ" มันพูดกับทรอย "จัดการมัน เอาให้ตาย" จะโหดไปแล้ว "เริ่มการแข่งได้!!" และเสียงฆ้องก็ดังขึ้น แป๊ง !!
ผมยังไม่ทันได้ตั้งหลัก ไอทรอยมันวิ่งเข้ามาต่อยหน้าผม ผมนอนลงกับพื้นเลย "อะอั้ก" มันไวจริงๆ "จิน!!!!!" ยูมิ อากิ ฐิต ตะโกน
ผมกำลังลุกอยู่มันก็เดินเข้ามาเตะผมอีกที "อ้าก" ผมเริ่มจะทรุดแล้ว มันเตะเข้ามาอีกทีคราวนี้ผมจับขามันไว้ได้ มันเลยเอาขาอีกข้างเตะมาอีกที
อันนี้โดนเต็มๆ "จิน!!!" ยูมิตะโกน
"พอเถอะ หยุดได้แล้ว" ยูมิตะโกนอีกรอบ
แล้วทรอยมันก็ดึงคอเสื้อจับผมลุกขึ้นมาแล้วต่อยหน้าผมอีกที แล้วมันก็ปล่อยผมให้ล้มลงไปกับพื้น ตอนที่ผมใกล้จะหมดสติ
ผมเห็น ผู้ชายคนนึงในเงามืด ผมไม่หน้าผู้ชายคนนั้น เค้าพูดกับผม "จิน นายจะอ่อนแออยู่แบบนี้ไม่ได้ เพื่อนๆของนายต้องเข้ามาพัวพันกับเรื่องนี้ด้วยก็เป็นเพราะนาย อดทนไว้ทุกคนยังต้องพึ่งนาย......." แล้วภาพนั้นก็ค่อยๆเลือนหายไป ผมลืมตาดูเห็นทรอยมันเดินไปหยิบมีดอยู่ ผมก็พยายามที่จะลุกขึ้น
"แคกๆ" ผมไอเป็นเลือด และผมก็ลุกขึ้นได้แล้ว ทรอยมันหันมามันเลยเดินเข้ามาหาผม มันเอามีดแทงผมเอามือจับแขนมันไว้
มันก็อึ้งเหมือนกัน แต่มันก็ยังพยายามเอามีดแทงผมอยู่ ผมก็พยายามดันแขนมันออก
"จิน พยายามเข้า " ยูมิ อากิ กับฐิต ตะโกนให้กำลังใจ. มีดที่มันแทงก็เกือบจะเข้าถึงตัวแล้ว
"ยังไงแกก็ไม่รอด" ทรอยพูดกับผม
"ฉันว่าน่าจะเป็นแกซะมากกว่า" ผมพูด ผมจับแขนมันผลักออกมันฟันกลับมาอีกทีผมจับแขนมันไว้ แล้วบิดข้อมือมันให้มีดหล่นจากมือ
มันเสียหลัก ผมเลยกระหน่ำต่อยไปที่หน้าของมันจนทรุด
"ฉันบอกแล้วไง ว่่่่่่าแกเป็นคนแพ้" ผมพูดกับมัน ผมเตะเข้าไปที่หน้าของมัน มันเลยลงไปนอนกับพื้น เลือดก็ไหลออกจากปากมันมานองกับพื้น
ทุกคนเงียบทันทีเมื่อเห็นทรอยแพ้ พ่อของมันมองด้วยสายตาตะลึง
"ไปพาตัวมันมา" พ่อของทรอยสั่งให้ลูกน้องไปพาตัวผมไปหามัน
"เก่งดีนี่" มันพูด
"แล้วแกละอย่าลืมสัญญาละ ว่าจะปล่อยตัวเพื่อนๆฉันไป" ผมทวงสัญญา
"หึ ถึงข้าจะเป็นมาเฟียแต่ก็มีศักดิ์ศรี พูดคำไหนคำนั้น และในฐานะที่ฉันเป็นผู้ใหญ่ ฉันจะปล่อยตัวแกไปด้วย" มันพูดจริงหรอว่ะ
"O.O พูดจริงน่ะ" ผมถามอีกที
"จริงซิ คนอย่างฉันมีศักดิ์ศรีพอ" มันพูดกลับ
"จิน ฉันดีใจด้วยหว่ะ" ฐิตมันพูดกับผม
"เห้ย พวกแกพาพวกนี้กลับไปที่เดิม" หัวหน้าสั่งแล้ว. หลังจากนั้นพวกนั้นก็พามาส่งที่ที่เกิดเรื่อง
ขณะนั้นเป็นเวลา 21:47
"จิน ถามหน่อย ทำไมอยู่ๆนายก็ลุกขึ้นมาได้เฉยเลยว่ะ " ฐิตถาม
"ไม่รู้สิ ตอนนั้นฉันเห็นภาพผู้ชายคนนึงมาพูดกับฉันนะ" ผมตอบกลับ
"อือ งั้นหรอ" ฐิตพูด .
"จิน เธอเจ็บมากรึเปล่า" ยูมิถาม
"อ้อ ไม่เป็นไรมากหรอก ไม่ต้องห่วงหรอก แค่นี้สบายมาก " ผมพูดกับเธอ
"แต่..." ยูมิจะพูดต่อ
"ยูมิ ฉันว่าเดี๋ยวให้ฉันไปส่งเธอดีกว่าน่ะ" ผมพูดกับเธอ ไอ้ฐิตมันมองเลย
"มองไรฐิต นายก็ไปส่งอากิที่บ้านซิ" ผมพูดกับมันไป
"เอรออออ!!!" มันพูดแค่นั้นแหละ หลังจากนั้นเราก็แยกย้าย กันไปส่ง ตอนผมเดินเข้าบ้านเนี่ยน่ะ ผมต้องแอบขึ้นบ้านเนี่ย
เดี๋ยว:Xาเห็นผมสภาพนี้มีหวัง ช้อกตายแน่ วันนั้นโครตเหนื่อยเลย ผมไม่รู้น่ะว่าจะมีเหตุการณ์แบบนี้อีกมั้ย
แต่อย่าเกิดเลยจะดีกว่า ส่วนพรุ่งนี้ผมก็ขอให้เจอเรื่องดีๆบ้างเห้อะ...........



แล้วก็จบกันไปกับตอนที่สามน่ะครับ ติกันได้ งงก็บอก

คำถาม:นิยายเรื่องนี้มีตัวละครที่ไม่ใช่มนุษย์อยู่หนึ่งคน คนคนนั้นคือใคร?

โอ้ยเหนื่อย