กลับมาอีกครั้งกับนิยายน้ำเน่า เน่าเยี่ยงคลองแสนแสบ ก็มีคนบอกว่าเนื้อเรื่องมันดูเร็วๆ ก็รอบนี้ก็จะแก้ไขดูน่ะว่าจะออกมาดีหรือไม่
........หลังจากที่ทุกคนผ่านเหตุการณ์ที่ผมเป็นคนทำไว้ ทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้านของตน ก่อนที่ผมจะถึงบ้านก็มีผู้ชายคนนึงเดินมาจากไหนก็ไม่รู้
"จิน" ผู้ชายคนนั้นเรียกชื่อผม เค้ารู้ชื่อผมได้ยังไง? ผมแปลกใจที่ผู้ชายคนนี้รู้จักผม แต่ผมรู้สึกเหมือนรู้จักผู้ชายคนนี้มาก่อน
"คุณเป็นใคร" ผมถามผู้ชายคนนั้น ผู้ชายคนนั้นไม่พูดอะไร แล้วก็เดินไปเลย ผมเดินตามไปเพื่อที่จะถามว่าเค้าเป็นใคร แต่พอผมเดินไปผู้ชายคนนั้นก็หายไป
ผมจึงรีบเดินกลับบ้านโดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น พอผมเดินมาถึงหน้าบ้านก็......เดินเข้าบ้านไง 55+ ตอนนั้นผมปวดหัวมากกับเรื่องพวกนี่ พอผมนอนลงกับเตียงปุ้ปหลับปั้ป
เช้าวันต่อมา วันนี้เป็นวันเสาร์
เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น กริ๊งๆ ผมก็ลุกขึ้นไปกดให้มันหยุดร้อง ผมลุกขึ้นจากเตียงเพื่อที่จะแต่งตัว พอผมแต่งตัวเสร็จผมก็ออกจากบ้านเพื่อที่จะไปหาพวกฐิต
ขณะที่กำลังเดินเพื่อจะไปหายูมิ อากิ และฐิตอยู่นั้น ผมก็ต้องตะลึง เพราะผมเห็นผู้ชายที่เจอกันเมื่อคืนยืนอยู่ข้างหน้าผม
"นี่คุณอีกแล้วหรอ" ผมถาม
"ไง จินไม่ได้เจอกันตั้ง 6 ปี" ผู้ชายคนนั้นพูดกับผม
"นี่คุณเป็นใครแล้วรู้จักผมได้ยังไง" ผมถามเค้ากลับไป ผู้ชายคนนั้นถอดหมวกออกผมเลยเห็นหน้าของผู้ชายคนนั้น
"พะ พี่ พี่กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่นะ" นี่พี่ชายผมชื่อ ไคโตะ (กะจะไม่ใช้ชื่อนี้แล้วน่ะ แต่มันนึกไม่ออก) เค้าไปอยู่กับญาติที่ฮ่องกงตั้งแต่ 6 ปีก่อน
แต่ผมก็ยังไม่เข้าใจกับเรื่องนึงคือผมไม่เคยเจอหน้าญาติหรือพี่น้องของพ่อมาก่อน แล้วพี่ผมเค้าไปอยู่กับใครนะ =_=
"เออ ว่าแต่พี่มานี่มีอะไรรึเปล่า หรือมาเยี่ยมพ่อกับแม่" ผมถาม
"พี่ก็กลับมาเยี่ยมมาเยี่ยมไง ไม่ดีใจหรอ" พี่ผมตอบกลับมา
"จริงดิ แล้วพี่จะอยู่กับเรานานมั้ย" ผมดีใจ
"ไม่นานหรอก" พี่ตอบมา ผมทำหน้าเซ็ง
"แต่จะกลับมาอยู่นี่เลย" พี่พูดกับผม พี่แมร่งกวนหว่ะ แต่ก็ดีน่ะ เย้
"เห้ย นี่สายแล้วนี่หว่า ผมไปก่อนน่ะพี่นัดเพื่อนไว้ พี่จะไปกันรึปล่าว" ผมถามพี่
"อืม ก็ดีน่ะ" พี่ตอบกลับมา ผมก็เลยพาพี่ไปหา ยูมิ อากิ ฐิต พอผมไปถึงพวกยูมิก็กำลังยืนคุยกันรอผมอยู่ ผมเดินเข้าไปหา
"อ้าว จิน นายไปไหนมานะ แล้วนั่นนายพาใครมานะ" ฐิตมันถาม
"อ้อ พี่ครับ นี่ยูมิ นั่นอากิ ส่วนนี่ฐิต เพื่อนผมเองครับ" ผมแนะนำ | "สวัสดีครับ/ค่ะ" พวกนั้นก็ทักทาย
"สวัสดี ผมไคโตะ ยินดีที่ได้รู้จักน่ะทุกคน" พี่ผมทักทาย ดูเหมือนพี่ผมจะเข้ากับคนง่ายเนาะ มาแปปเดียวสนิทกันและ
วันนี้ทุกคนจากที่นัดกันมาเที่ยว เลยเปลี่ยนกันไปพาพี่ไคโตะไปทัวแทน วันนั้นสนุกกันมาก ทุกคนมีความสุขhappy พอตกเย็นทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ตอนที่ผมกำลังพาพี่กลับบ้านเพื่อจะได้ไปหาพ่อกับแม่
"เออ ใช่ พอดีพี่พึ่งนึกขึ้นได้นะว่าพี่นัดเพื่อนไว้ น้องกลับบ้านไปก่อนน่ะ เดี๋ยวพี่ค่อยตามไป" พี่พูดกับผม ผมก็แปลกใจว่าพี่มีเพื่อนด้วยหรอ แต่ผมก็ไม่สนใจ
"อ้อ งั้นก็ได้ครับพี่" ผมตอบกลับไป แล้วพี่ก็เดินไปทันที หลังจากนั้นผมก็เดินกลับมาที่บ้าน เห็นรถตำรวจคันนึงจอดอยู่หน้าบ้าน ผมเริ่มรู้สึกไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ พอผมเดินเข้าไปในบ้านผมก็เห็นพ่อกับแม่ยืนคุยกับตำรวจอยู่ ผมเห็นแม่ร้องไห้อยู่ ตอนนั้นคุยกันเสร็จพอดี ตำรวจนายนั้นก็เดินออกไปจากบ้าน
"พ่อ นี่มันเกิดอะไรขึ้น" ผมถามพ่อ ผมรู้สึกใจไม่ดีเลย
"จิน คือ..." พ่อพูด
"ทำไมหรอครับพ่อ" ผมถามกลับไป
"พี่ของลูกเค้าตายแล้ว" แม่พูดขึ้นมา แล้วก็ร้องไห้
"ตะ ตะ ตอนไหนครับ" ผมผมถามไป
"เมื่อวานนี้ ที่สนามบิน คือพี่ของลูกเค้าถูกรถชน" พ่อตอบ ผมน้ำตาคลอแล้ว แม่เดินเข้ามากอดผม ไม่จริงหน่าแล้วเมื่อคืนกับเมื่อเช้ามันใครว่ะ หลังจากวันนั้นเราก็ต้องไปงานศพของพี่ไคโตะ ยูมิ อากิ กับฐิตก็ไปด้วย มีตอนนึงผมเหมือนเห็นฐิตมันยืนคุยกับใครไม่รู้ วันนั้นเป็นวันที่ผมรู้สึกเศร้ามาก ที่คนในครอบครัวได้จากไป และไม่มีทางหวนคืน..........................
จบแล้วววววววว โห้ยเหนื่อย ก็จบกันไปกับตอนที่ 4 น่ะครับ ติ ชม กันได้ งง ก็บอก
แล้วเจอกันตอนที่ 5 น่ะคร้าบ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย tetupong เมื่อ 2013-1-16 19:32
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย tetupong เมื่อ 2013-1-16 19:32
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย vodooking1 เมื่อ 2013-1-17 15:24
Love You Forever ตอน 4 พี่ที่แสนดี