Wing of Destiny ตอนที่ 9 คุณยาย!!!

ขอให้สนุกนะ[attach]416036[/attach]



ท้องฟ้ายามค่ำคืนวันเพ็ญ แสงจันทร์ส่องลงมาให้แสงสว่าว ทำให้เห็นบริเวณโดยรอบได้อย่างค่อนข้างชัดเจน

ที่วัดแห่งหนึ่ง วัดนั้นมีแสงสว่างสลัวๆจากเปลวไฟในตะเกียงที่จุดไว้ตามทางเดิน ซึ่งก็ไม่รู้ว่าใครเป็นคนขยันมาจุดเทียนให้เพราะมันเยอะมาก แต่คงเป็นพระหรือไม่ก็คนในวัดนั่นแหละ ที่แปลกคือวัดนี้พอตกกลางคืนจะไม่มีใครกล้าเข้ามา

ว่ากันว่าหากเข้ามายามค่ำคืนแล้วจะได้เห็นในสิ่งที่ไม่มีตัวตนอยู่บนโลกนี้

"อ้าว นันน่าร์หายไปไหนแล้ว" เฮลิออสพูดขึ้น พลาง:Xส่องสายตาไปโดยรอบ "แต่ยังไงก็ช่างเถอะ มาทำให้มันจบๆดีกว่า ใช่มั้ยลิซ่า... อ้าว ลูน่า ลิซ่าหายไปไหนแล้วล่ะ?" เขาถามลูน่าที่ยืนอยู่ข้างๆ แต่ลูน่าก็ชี้มือไปแทน "โอ้!" เขาอุทานเมื่อเขาเห็นว่าลิซ่านั้นชิงวิ่งไปก่อนแล้ว "กรี๊ด!!" เสียงลูน่าร้องขึ้น เขาจึงหันไปดู

ตรงหน้าของลูน่ามีหน้ากากแสดงอารมณ์ต่างๆลอยอยู่ เฮลิออสเห็นดังนั้นก็สีหน้าไม่ดี เขาจึงทำท่าจะวิ่งหนี เขาหันไปบอกลูน่าว่า "รีบไปเถอะลูน่า!" ลูน่าที่ตกใจจนถึงกับทำให้เส้นผมของเธอที่เป็นเสาอากาศตั้งขึ้นมาแล้วสั่นเป็นเจ้าเข้า ก็รับคำทันทีว่า "ไปกันเถอะ" แล้วทั้งสองก็วิ่งไป โดยมีหน้ากากวิญญาณหลอนตามมาด้วย

"ฮะๆๆๆ" เสียงนันน่าร์หัวเราะขึ้นจากมุมมืดมุมหนึ่งที่ไม่มีใครเห็น ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ทั้งหมด

เฮลิออสกับลูน่ารีบวิ่งหนีหน้ากากไปอย่างไม่สนใจสิ่งอื่นจนมาถึงบันไดวัด

"ถ้าเข้าตรงนี้ก็เป็นวัดแล้วสินะ" เฮลิออสคิด แล้วมองดูบันไดที่อยู่ข้างหน้า

สิ่งที่เขาเห็นนั้นเป็นบันไดที่ทอดขั้นกันไปสุดลูกหูลูกตา

ที่ปลายๆสุดลูกหูลูกตานั้นเขาเห็นผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งอย่างไม่คิดชีวิต "ลิซ่าสินะ" เขาคิดอย่างไม่ต้องใช้สมองให้มาก แล้วหันไปมองข้างหลัง เขาเห็นหน้ากากวิญญาณหลอนหยุดอยู่ไม่ไกล แต่ที่แปลกคือมันไม่ยอมตามเข้ามา "อะไรกัน?" เขาสงสัย จึงเดินต่อไปอีกหน่อย หน้ากากก็เคลื่อนที่ตามเขานิดหน่อยแล้วหยุดตามเขา "อ้อ เป็นอย่างนี้นี่เอง" ในที่สุดเขาก็รู้ทริคแล้ว "ฝีมือของนันน่าร์แน่นอน" แล้วเขาก็หันไปหาลูน่าที่อยู่ข้างๆแล้วบอกว่า "ไม่ต้องไปกลัวมันหรอก มันก็แค่..." แต่เขาก็หยุดพูดเพราะเห็นลูน่าจ้องมาที่เขาแล้วหน้าแดง "หนะ...หน้าฉันมีอะไรเหรอ?" เขาถาม "ฉะ...ฉันกลัวน่ะ" ลูน่าพูดขึ้นเสียงสั่น เธอก้มมองลงต่ำ "จะ...จับมือฉันไว้หน่อยได้รึเปล่า?" เธอถามพลางเอามือเขี่ยกันอย่างเขินอาย เขาเห็นอย่างนั้นก็รู้สึกอายนิดหน่อย แต่ก็ตอบไปว่า "กะ...ก็ได้" แล้วเขาก็ยื่นมือไปให้ลูน่า ลูน่าเองก็ยื่นมือมาจับมือของเขา ทั้งสองมองหน้ากัน แล้วก็ยิ้ม "ไปกันเถอะ" เฮลิออสบอก "อื้อ" ลูน่ารับคำแล้วทั้งสองก็เดินขึ้นบันไดไป โดยมีหน้ากากวิญญาณตามหลังไปด้วย

ทางด้านนันน่าร์ที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด เธอพูดขึ้นมาว่า "รู้ทันเร็วดีนะคะ ถ้าให้คะแนนก็สัก แปดเต็มสิบแล้วกัน" จากนั้นเธอก็ยิ้ม แล้วก็พูดว่า "แต่ถ้าเรื่องทำให้ผู้หญิงชอบนี่เต็มร้อยคงให้สักพันค่ะ" แล้วเธอก็เดินตามไป

ลิซ่าวิ่งไปอย่างไม่สนใจสิ่งรอบข้าง ในที่สุดเธอก็มาถึงที่หมายอย่างรวดเร็ว

"แฮ่กๆๆ" ลิซ่าหอบอย่างเหน็ดเหนื่อย แน่นอน เธอเล่นวิ่งอย่างไม่คิดชีวิตแบบนั้นนี่นะ แล้วเธอก็สำรวจไปข้างหน้า

เบื้องหน้าของลิซ่าเป็นศาลาเก่าที่ยังอยู่ในสภาพที่ค่อนข้างสมบูรณ์ แต่ถ้าดูจากอายุก็ไม่ต่ำกว่าร้อยปีแล้วล่ะ "มีของเก่าแบบนี้ด้วยแฮะ" ลิซ่าคิด "แต่ว่ามันดูน่ากลัวยังไงไม่รู้แฮะ" แล้วลิซ่าก็เอามือกวดอกอย่างหวั่น แล้วเธอมองไปรอบ "ยังไม่มีใครมาเลยอ่ะ รีบๆมากันหน่อยได้มั้ยเนี่ย" เธอเริ่มกลัวขึ้นมาแล้ว

ทันใดนั้นเอง ประตูที่ศาลานั้นก็เปิดขึ้น เสียงของประตูเสียดสีดังให้ความรู้สึกที่น่ากลัว เสียงนั้นทำให้ลิซ่าถึงกับหน้าเปลี่ยนสี ยิ่งเธอเห็นประตูเปิดออกมาเองอีกมันยิ่งทำให้เธอกลัวมากขึ้น เธอจึงหลับตาข่มตาปี๋ "มะ...ไม่เห็น ฉันไม่เห็นอะไรทั้งนั้น" แล้วเธอก็เริ่มสะกดจิตตัวเอง แต่เสียงเธอก็ยังได้ยินอยู่ เธอจึงเอามือปิดหู "ฉันไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น" เธอคิด แล้วก็นั่งตัวสั่นอยู่อย่างนั้น

ตอนนี้มีผู้หญิงคนหนึ่งในชุดสีขาวออกมาจากประตูที่เปิดขึ้นเอง แต่ลิซ๋าที่นั่งคุดคู้ปิดหูซ้ายขวา ปิดตาสองข้าง ปิดปากเสียบ้าง เอ๊ย นั่งตัวสั่นเทาอยู่ข้างล่างไม่เห็น "มีคนลงมาจากศาลาด้วย ต้องไม่ใช่คนแน่" ลิซ่าคิด พลางสวดมนต์ไป "นะโม ตัสสะ นะโม ตัสสะ" เธอเปลี่ยนจากเอามือปิดหูมาพนมมือสวดมนต์แทน "ฮะๆๆๆ" เสียงผู้หญิงคนนั้นหัวเราะ คราวนี้ลิซ่าได้ยินอย่างชัดเจน จนเธอต้องลืมตาดู

เธอเห็นผู้หญิงที่ดูมีเสน่ห์เย้ายวนในชุดสีขาวที่ดูหลวมโพรก เธอกำลังหัวเราะที่เห็นอาการกลัวของลิซ่า แต่การหัวเราะของเธอนั้นดูหยิ่งๆอย่างบอกไม่ถูก "น่าหมั่นไส้จัง" ลิซ่าคิด แต่ก็ยังกลัวอยู่ดี แต่เธอเรื่องรู้สึกว่าสิ่งที่อยู่ตรงหน้านั้นไม่ใช่สิ่งที่เธอกลัว จึงลุกขึ้นยืนขึ้นช้าๆ "เธอเป็นใคร?" ลิซ่าฝืนใจถาม แต่เธอสังเกตเห็นว่า ผู้หญิงคนนั้นมีหาง!!! "What in the world!!!" เธอคิด หญิงสาวคนที่อยู่ตรงหน้าของเธอนั้นเห็นว่าลิซ่าตกใจที่เห็นหางจึงถามว่า "อะไร ไม่เคยเห็นเหรอ?" ลิซ่าจึงแปลกใจกับคำถามมาก จึงคิดว่า "เธอคนนี้พูดแปลกๆแฮะ พูดยังกับว่ามีหางเป็นเรื่องปกติ" แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไรนอกจากทำหน้าแบบว่า 'ก็มันแปลกน่ะสิ' ผู้หญิงคนนั้นเห็นก็บอกว่า "นั่นสินะ สมัยนี้คงจะแปลกนั่นแหละ" "เอ๊ะ สมัยนี้ พูดเรื่องอะไรน่ะ?" ลิซ่าสงสัย จึงถามไป แต่เธอคนนั้นกลับบอกว่า "เรื่องยิบย่อยช่างมันเถอะ ว่าแต่เธอมาที่นี่ทำอะไรกันล่ะ?" ลิซ่าถึงแม้จะยังสงสัยในตัวของเธอคนนั้นแต่ก็ยังบอกถึงจุดประสงค์ที่พวกเธอมาที่นี่ เธอคนนั้นได้ยินก็หัวเราะแล้วพูดว่า "นั่นสินะ ถ้าพวกเธอมาที่นี่ตอนกลางคืนอาจจะได้เห็นสิ่งที่ไม่ได้อยู่ในโลกนี้ก็ได้ แต่เธอมีกลิ่นไอคุ้นๆจัง" แล้วเธอก็ทำท่าดมฟุดฟิดๆ

ลูน่ากับเฮลิออสเดินจูงมือกันมาเรื่อยๆ จนในที่สุดทั้งสองก็ขึ้นมาถึงศาลา และเห็นว่าลิซ่ากำลังคุยกับใครบางคนอยู่ "ท่านยายนี่ ไม่จริงน่า!!" ลูน่าอุทาน "หา! ยาย!" เฮลิออสหันไปมองหน้าลูน่าอย่างตกใจ "ใช่ นั่นท่านยายไม่ผิดแน่" แล้วลูน่าก็วิ่งไปหา "ท่านยาย"

"เอ๊ะ ใครมาเรียกฉันว่ายายเนี่ย" เธอคนนั้นคิดพลางหันไปหาต้นเสียง "อ้าว ลูน่าไม่ใช่เหรอนั่น" แล้วเธอก็ต้องรับลูน่าที่โผเข้ามากอดเธอ ลูน่ากอดเธอแน่นด้วยท่าทีที่มีความสุขมาก "คุณยาย คิดถึงจังเลย" ลูน่าพูดขึ้นและไซร้หน้าไปมาบนตัวของยายของเธอ เธอคนนั้นลูบหัวลูน่า และมองดูเธอด้วยแววตาอันอ่อนโยนต่างกับทีแรก แล้วเธอก็ยิ้มอย่างเอ็นดู

"..." "..." ทั้งลิซ่าและเฮลิออสได้แต่ยืนมองอย่างงงๆ แล้วก็ปรากฏวงเวทย์ขึ้นบนพื้นหนึ่งวง จากนั้นนันน่าร์ก็ปรากฏตัวออกมา "มีอะไรกันเหรอคะ?" เธอถาม "..." แต่กลับไม่มีใครตอบ เพราะต่างคนต่างก็อธิบายไม่ถูกว่านี่มันเรื่องอะไรกัน นันน่าร์จึงมองไปที่ลูน่า "อ้อ" เธออุทานเหมือนกับเข้าใจเรื่องราวทั้งหมด "แสดงว่าวัตถุประสงค์ที่เรามากันสำเร็จแล้วสินะคะ" "???" ลิซ่ากับเฮลิออสจ้องมาที่นันน่าร์พร้อมกันอย่างสงสัย ซึ่งเธอก็ยิ้มแล้วบอกว่า "ก็มีข่าวลือที่ว่า ถ้าหากมาที่วัดนี้ตอนกลางคืนจะเห็นสิ่งที่ไม่อยู่บนโลกใช่มั้ยล่ะคะ" "ใช่" เฮลิออสกับลิซ่าตอบพร้อมกัน "ซึ่งสิ่งที่ว่าก็อยู่ตรงหน้าแล้วค่ะ" แล้วเธอก็ผายมือไปทางผู้หญิงที่มีหางคนนั้น แต่ดูเหมือนว่าทั้งเฮลิออสกับลิซ่าจะยังไม่เข้าใจ นันน่าร์จึงบอกว่า "งั้นก็ไปคุยกับเจ้าตัวเองสิคะ จะได้รู้ว่าทำไม" นันน่าร์ยิ้มแล้วพาคนทั้งสองเดินไปหาเธอคนนั้น

"อ๊ะ!" ลูน่ารีบผละตัวออกจากยายของเธอ แล้วบอกว่า "คุณยาย หนูมีคนมาด้วยแน่ะ นี่ลิซ่า นี่นันน่าร์" เธอชี้ไปที่ลิซ่ากับนันน่าร์ ซึ่งนันน่าร์นั้นตอนนี้กลับยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ แต่พอถึงเฮลิออส ลูน่ากลับได้แต่ยืนนิ่งแล้วบอกว่า "นี่เฮลิออส..." แล้วเธอก็หน้าแดง ซึ่งอาการของเธอนั้นไม่พ้นสายตาของยายของเธอกับนันน่าร์ แต่ยายของเธอได้แต่ยิ้มแล้วบอกว่า "เอาเถอะ เรื่องนี้ไม่ต้องบอกก็พอรู้อยู่แล้วล่ะ..." พอลูน่าได้ยินก็หน้าแดงขึ้นไปอีก "ว่าแต่ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่เฟรเดริคหรอกเหรอ? เห็นดูเหมือนกันมากเลย" เธอพูดออกมา

"เฟรเดริคนี่...ใครกันครับ?" เฮลิออสถาม เพราะในใจเขารู้สึกคุ้นกับชื่อนี้มาก "อ้อ เขาเป็นคนรักของลูกสาวฉันเองแหละ แล้วฉันกับเขาก็สนิทกันพอดูเลยล่ะ" เธอหลับตาพูดเรื่องในวันวาน ลูน่ารีบแทรกขึ้นมาทันทีว่า "เอ๋? คุณ:Xีคนรักคนอื่นนอกจากคุณพ่อด้วยเหรอคะ?" ดูเหมือนว่าอาการของลูน่าที่ถามจะดูตกใจและไม่พอใจในเวลาเดียวกัน ยายของเธอได้แต่ตอบไปว่า "จ้ะ เขาเป็นคนดีคนหนึ่งเลยล่ะ..." แล้วเธอก็เริ่มเล่าถึงเหตุการณ์ในอดีตให้ฟัง "แต่ฉันขึ้เกียจเล่า งั้นขอใช้ตัวช่วยหน่อยแล้วกัน" จากนั้นก็มีกระจกแผ่นหนึ่งออกมาบนมือเธอ แล้วมันก็ส่องแสงขึ้นมาราวกับเป็นจอทีวีขนาดใหญ่ แล้วก็มีภาพฉายขึ้นบนหน้าจอนั้น

???: แหม...นายนี่เล่นแรงไปนะเนี่ย
???: ไม่ต้องมาพูดเลยยัยจิ้งจอกเก้าหาง
???: ฉันเป็นจิ้งจอกเก้าหางแล้วมันผิดตรงไหน?
???: ผิดสิ ผิดตรงที่เธอชอบกวนประสาทฉันนี่แหละ
???: หน็อยแน่ เฟรเดริค อย่างนี้มาลองสักตั้งเป็นไง
???: ก็เอาสิ อยากรู้เหมือนกันว่าคนที่เคยต่อสู้ข้างๆผู้กล้าจะเก่งแค่ไหน
???: ฮ่าาาาาาาา
???: ย่าห์

มิลล่า: อ๊ะ! ทั้งสองคน อย่านะ!

ตูมมมม

???: เฟรเดริค ไม่เบานี่ แค่กๆ
???: เธอเองก็เหมือนกันนั่นแหละ ฮะๆๆๆ
???: นั่นสินะ ฮะๆ ฮะๆๆๆๆ
มิลล่า: นี่ทั้งสองคนสรุปแล้วสนิทกันหรือว่าไม่สนิทกันคะเนี่ย?
???: แหม...พูดอะไรของลูกน่ะ เราก็ต้องสนิทกันอยู่แล้วสิ ใช่มั้ย? เฟรเดริค
???: !!!
มิลล่า: !!! ... คุณแม่คะ!!!
???: แกล้งลูกนี่สนุกดีจัง
???: นี่เธอ อย่าทำเล่นๆได้มั้ย
???: จะให้ทำจริงๆงั้นเหรอ?
???: ฮึ่ย!
มิลล่า: คุณแม่!!!
???: ฮะๆ ลูกเวลาหึงนี่น่ารักจัง นึกถึงแอริธเลยแฮะ
???: ...
มิลล่า: พี่...
???: อ้าว ทำไมเศร้ากันซะล่ะเนี่ย เป็นไง ฉันแสดงละครเก่งไหม?
???: หน็อย ยัยบ้านี่
???: หรือจะเอาอีกซักรอบ
???: เอาซิฟะ
???,???: ย้ากกกก

ตูมมมม

มิลล่า: เฮ้อ...ท่านแม่นี่ล่ะก็เป็นอย่างนี้ทุกที

แล้วภาพฉายหยุดลง แล้วเธอคนนั้นก็พูดขึ้นว่า "ถึงจะมีอายุห่างกันมาก แต่เขาก็ไม่เคยทำให้ฉันคิดว่าฉันนั้นเป็นคนแก่เลย เวลาอยู่กับเขาฉันสนุกมาก ถึงแม้จะเอาแต่ทะเลาะกันก็เถอะ แต่เอาเข้าจริงๆแล้วเราสองคนก็สนิทกันมาก ถ้าไม่ติดว่าฉันมีลูกแล้ว ฉันก็คงรักเขาไปแล้วล่ะ..." แล้วสีหน้าของเธอก็ยิ้มนิดหน่อยอย่างเศร้าๆ แล้วภาพฉายก็ปิดลง

"สรุปว่าผู้ชายคนนั้นคือเฟรเดริค?" เฮลิออสถาม "ใช่จ้ะ" เธอคนนั้นตอบกลับมา "แล้วจิ้งจอกเก้าหางก็คือคุณ?" "จ้ะ" "แล้วนั่นแม่หรือคะ?" คราวนี้ลูน่าเป็นคนถามบ้าง "จ้ะ นั่นแหละมิลล่า" "ไม่อยากเชื่อเลยว่าแม่จะหึงออกนอกหน้าอย่างนั้นน่ะ" ลูน่าพูดอย่างไม่เชื่อในสิ่งที่พึ่งเห็น "ปกติก็เอาแต่ทำตัวเป็นผู้ใหญ่นี่นะ เด็กคนนั้นน่ะ ถ้าไม่ใช่คนที่สามารถเปิดใจได้จริงๆน่ะก็ไม่แสดงกิริยาแบบนั้นออกมาหรอก" จิ้งจอกเก้าหางพูดขึ้นอธิบายให้ลูน่าถึงนิสัยของแม่ของเธอ "งั้นทำไมต่อหน้าหนู..." "ไม่ใช่หรอกจ้ะ ที่เด็กคนนั้นไม่แสดงกิริยาแบบนั้นออกมาก็เพราะเธอต้องวางตัวเป็นแม่ไงล่ะ ที่เธอทำไปก็เพื่อหนูนะจ๊ะ เธอรักหนูมากเลยทำอย่างนั้นไงล่ะจ๊ะ" เธอจึงอธิบายให้ลูน่าเข้าใจถึงเหตุผลของลูกสาวของตัวเอง เฮลิออสที่ฟังอยู่ถึงกับน้ำตาซึม เพราะเขาไม่ได้รับไออุ่นจากพ่อ:Xานาน เขาจึงจินตนาการว่าไออุ่นจากพ่อแม่นั้นเป็นเช่นไร และนั่นทำให้เขาแค่ฟังก็รู้สึกซึ่งไปด้วยได้ ลิซ่าเองก็พอเข้าใจเรื่องราวมากขึ้นจึงถามบ้าง "สรุปแล้วคุณไม่ใช่ผีสินะ?" จิ้งจอกเก้าหางก็ยิ้มแล้วบอกว่า "ใช่จ๊ะ ฉันไม่ใช่ผี แต่ฉันก็ไม่ได้อยู่ในโลกนี้..." เธอเว้นวรรคเล็กน้อย แล้วเสกไฟจิ้งจอกดวงเล็กขนาดเท่าฝ่ามือออกมา จากนั้นทำหน้าน่ากลัว แล้วพูดว่า "แต่ก็มีแต่อะไรที่คล้ายกับผีเยอะเลยล่ะ" เสียงของเธอนั้นเธอตั้งใจทำให้มันน่ากลัว ซึ่งก็ได้ผล เพราะลิซ่ากลัวจนสั่นเป็นเจ้าเข้าไปแล้ว "ว่าแต่เธอ..." เธอจ้องไปที่นันน่าร์ นันน่าร์จึงยิ้มตอบ ทั้งสองมองหน้ากัน แล้วเธอก็ทำหน้าเหมือนกับว่าเข้าใจแล้วยิ้ม "นั่นสินะ" จากนั้นเธอก็ไปที่เฮลิออส

"นี่นายน่ะ" จิ้งจอกเก้าหางพูดขึ้น แล้วเดินเข้าไปใกล้ๆจนหน้าใกล้กับเขา "อ๊ะ! ครับ" เฮลิออสรีบถอยหลังแล้วรับคำทันที เขาเห็นใบหน้าของเธออย่างชัดเจน จากนั้นเขาก็มองเรือนร่างของเธอ "ห๊ะ อะไรกัน? เธอเป็นยายของลูน่าแท้ๆแต่กลับสาวขนาดนี้ เธออายุกี่ปีกันเนี่ย?" "เรื่องนั้นช่างเถอะ นอกจากใบหน้าที่ดูสาวแล้ว หุ่นของเธอก็ยังดีอีกด้วย เผลอๆจะดีกว่าลูน่าด้วยซ้ำ ที่สำคัญ หน้าอก แม่เจ้า อะไรมันจะบะลักกั๊กตู้มๆขนาดน้านนนน" "ว่าแต่มันจะนุ่มแค่ไหนน้า?" ไม่ทันรู้ตัว ตาของเขาก็จ้องไปยังหน้าอกของจิ้งจอกเก้าหางซะแล้ว

จิ้งจอกเก้าหางเห็นอย่างนั้นก็รู้ว่าเฮลิออสคิดอะไร เธอยิ้มแล้วเดินเข้าไปใกล้กว่าเดิม เธอทำหน้ายั่วยวนแล้วพูดว่า "นี่ พ่อหนุ่มน้อย จ้องหน้าอกฉันตาเป็นมันเชียว คิดอะไรอยู่เหรอ?" เฮลิออสถึงกับสะดุ้ง แต่ก็รีบตอบว่า "ปะ...เปล่าครับ" แต่ในใจเขาคิดว่า "แย่ละสิ โดนรู้เข้าจนได้ เรานี่มันลามกจริงๆเลย คงจะโดนด่าว่าเป็นคนที่สกปรกที่สุดในแดนดิน เป็นไอ้วิตถารชอบหน้าอก เป็นไอ้สกปรกคลั่งอ๊ปไป อ๊ากกก ฉันมันเลววว" จิ้งจอกเก้าหางเห็นดังนั้นเอามือจับคางของเฮลิออสข้างหนึ่งแล้วพูดว่า "นี่พ่อหนุ่ม..." เธอเรียกเขาที่กำลังคิดไปต่างๆนานา "อยากจะจับเหรอ?" แล้วเธอก็ใช้มืออีกข้างดันหน้าอกให้นูนเด้งขึ้นมา แน่นอนว่าเฮลิออสก็มองอย่างตาไม่กระพริบ จิ้งจอกเก้าหางจึงดันหน้าของเขาให้มองหน้าเธอ เธอบอกว่า "จะจับก็ได้นะ" แล้วเธอก็ขยิบตาให้

เฮลิออสได้ยินดังนั้น ในใจเขาก็คิดว่า "ห๊ะ เอาจริงสิ นี่เธอให้เราจับได้จริงๆงั้นเหรอ? แต่ท่าทียั่วยวนแบบนี้ใช่แน่นอน งั้นไม่เกรงใจล่ะ" แล้วเขาก็ยื่นมือออกไปเพื่อที่จะสัมผัสหน้าอกที่อยู่ตรงหน้า "หยุดนะ" เสียงลูน่าดังมาพร้อมกับหมัด "อั่ก" เสียงเฮลิออสที่โดนต่อยเข้าที่หน้าอย่างจัง ด้วยความแรงเขาจึงล้มไปที่พื้น นอนดิ้นอยู่ "เฮลิออสบ้า!!!" ลูน่าตวาดใส่เฮลิออสที่สลบไปแล้ว แล้วหันมาที่จิ้งจอกเก้าหาง "ท่านยายอ่ะ!!!" เธอว่าใส่ยายของเธอ แต่ยายของเธอกลับเข้ามากอดแล้วพูดว่า "น่ารักจัง" ลูน่าได้ยินก็รูสึกเขินนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา "โดยเฉพาะเวลาหึงนี่เหมือนกันเลย ทั้งแม่ ทั้งลูก" "คุณยาย!!!" "ฮะๆๆๆๆๆ" เสียงหัวเราะของจิ้งจอกเก้าหางดังขึ้นหลังจากที่เห็นหลานสาวเขิน

ทางนันน่าร์ที่ยืนอยู่ข้างลิซ่าที่กำลังตัวสั่นด้วยความกลัวเพราะเปลวไฟจิ้งจอกยังวนเวียนอยู่รอบเธอ ได้แต่หัวเราะแล้วเธอก็พูดว่า "คุณนี่ลามกจริงๆเลยนะคะ"

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

แต่งไปแต่งมาชักรู้สึกว่าพระเอกมันหื่นแฮะ

หรือว่าในอนาคตเรื่องนี้จะเป็นสายมืดนะ? ใช่ซะที่ไหน! ไม่มีทางหรอก!

หากใครเคยอ่านนิทานกาลครั้งหนึ่งมาแล้วก็คงจะรู้ว่าใครเป็นตัวละครจากเรื่องนั้นนะ

ยายของลูน่าตามความคิดคงจะประมาณนี้ล่ะ
[attach]416037[/attach]

แถมให้


คำเตือน: ของแถมไม่มีความเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องแต่อย่างใด กรุณาอย่าคิดไปไกล!!!