กลับมาอีกครั้งกับนิยายที่รู้สึกว่ายิ่งแต่ง ยิ่งเริ่มไม่เกี่ยวกับชื่อเรื่องสักเท่าไหร่ ก็ตอนที่ 5 นี้จะสนุกหรือไม่ก็อ่านกันน่ะจ๊ะ 55+
........หลังจากวันงานศพของไคโตะอาทิตย์นึง วันนั้นเป็นวันที่ท้องฟ้ามืดมิดปกคลุมด้วยเมฆฝน ตอนนั้นเป็นเวลาที่กำลังเรียนอยู่ แถมเป็นวิชาที่ผมไม่ค่อยจะชอบด้วยซิ ตอนที่ผมนั่งเรียนอยู่ผมก็มองไปรอบๆห้องตามปกติของคนไม่ค่อยอยากเรียน ผมเห็นฐิตมีท่าทางแปลกๆเหมือนไม่ค่อยสบาย ดูท่าจะไม่ค่อยดีแหะ =_= แล้วกริ่งหมดชั่วโมงเรียนก็ดังขึ้น กริ้ง!!! พออาจารย์เดินออกจากห้อง ทุกคนก็ออกไปพักเที่ยงกันหมด ผมเห็นฐิตดูเหมือนวันนี้จะรีบไปไหนก็ไม่รู้ ตอนนั้นยูมิเดินมาที่ห้องพอดี ส่วนไอฐิตมันก็กำลังจะเดินไปจากห้อง ผมเลยเรียกมัน "ฐิต นายจะรีบไปไหนว่ะ" ฐิตมันหันกลับมา "........" มันเงียบ | แล้วมันก็เดินไปเลย
"จิน นั่นฐิตเค้าจะรีบไปไหนละ" ยูมิถามผม
"ไม่รู้ซิ" ผมตอบเธอกลับ
"ฉันว่าเราลองตามไปดูดีกว่า" ผมบอกยูมิ
"ก็ได้จ่ะ" ดูเหมือนยูมิก็จะอยากรู้น่ะ อิอิ พวกผมสองคนก็เลยแอบตามฐิตไป เออลืมบอกวันนี้อากิไม่สบาย | บอกก่อนว่าโรงเรียนที่พวกผมเรียนอยู่เป็นอาคาร
ที่มีความสูงทั้งหมดห้าชั้น ชั้นแรกก็จะเป็นพวกโรงอาหารส่วนด้านหลังก็จะเป็นห้องเก็บข้อง ส่วนที่เหลืออีกสี่ชั้นก็จะเป็นห้องเรียนต่างๆ | พวกผมก็แอบตามไอฐิต ผมก็เห็นมันดูมีพิรุธตั้งแต่เดินออกมาจากห้องมันจะคอยมองซ้ายมองขวาตลอด แล้วมันก็เอาผ้ามาพันแขนขวามันไว้ผมก็แปลกใจ พวกผมตามฐิตมาเรื่อยๆไอฐิตมันก็เดินไปหลังอาคาร แถวนั้นมันจะมีต้นไม้ใหญ่อยู่สองสามต้น พวกผมสองคนก็แอบอยู่หลังต้นไม้ต้นที่สาม ไอฐิตมันเดินไปที่ต้นไม้ต้นแรก บนต้นไม้ผมเห็นเหมือนมีสัญลักษณ์อะไรก็ไม่รู้อยู่บนต้นไม้ต้นนั้น แล้วฐิตมันก็เอาผ้าที่พันแขนมันไว้ออก ผมกับยูมิตกใจมาก แขนของฐิตมันไม่ใช่คน มันเอาแขนไปแตะกับต้นไม้นั่น แล้วจู่ๆลมก็พัดแรงมาก แล้วต้นไม้ต้นนั้นก็แหวกออกเป็นเหมือนทางเข้าไปไหนสักอย่าง แล้วไอฐิตมันก็เดินเข้าไป ทางเข้านั่นมันก็เริ่มจะปิด
พวกผมเลยรีบวิ่งเข้าไป แล้วประตูมันก็ปิดลง ในนั้นมันมืดๆมีทางเดินเข้าไป ท่าทางดูน่ากลัว "จิน.." ยูมิเดินเข้ามาใกล้ผม ดูท่าจะกลัวนะ พวกผมเดินเข้าไปเรื่อยๆ แต่ยิ่งเดินเข้าไปมันก็เริ่มร้อนขึ้นเรื่อยๆ
"ทำไมมันร้อนจังว่ะ" ผมพูด พวกผมเดินต่อเข้าไปเรื่อยๆ ผมเห็นทางออกอยู่ข้างหน้า พวกผมเลยเดินไป พอออกมาจากในนั้นพวกผมก็ตะลึงที่ที่ผมเห็นมันเป็น
ที่ที่มีแต่พวกคนที่ตายไปแล้ว ว่าแต่ไอฐิตมันมาทำอะไรว่ะ | มีวิญญาณกลุ่มนึงเห็นพวกผมเข้า พวกนั้นเลยเดินเข้ามา
"เห้ย นี่มันมนุษย์นี่หว่า" วิญญาณตนนึงพูดขึ้น "จับกินเลยดีมั้ย แหะๆๆ" วิญญาณอีกตนพูดขึ้นมา พวกนั้นเลยเดินเข้ามาล้อมพวกผม
"อย่าเข้ามาน่ะ" ผมบอกกับพวกนั้น พวกนี้ไม่สนใจมันกำลังจะฆ่าพวกผม แล้วอยู่ๆก็ใครไม่รู้เดินมาแล้วจับวิญญาณตนนึงเหวี่ยงไปนอนกับพื้น
"เห้ย ใครบังอาจ..." วิญญาณตนนั้นยังพูดไม่ทันจบ พวกมันก็เงียบ
"ไปซะถ้ายังไม่อยากตายรอบสอง ไป!!" คนที่เดินมาพูด พวกนั้นมันก็เลยรีบวิ่งหนีไป ผู้ชายคนนั้นใส่หน้ากากไว้
"ขอบคุณมากน่ะ ที่ช่วยเรา" ยูมิพูด
"ไม่ต้องขอบคุณชั้นหรอก" ผู้ชายคนนั้นพูด แล้วก็ถอดหน้ากากออก
"ห้ะ ฐิต!!!!!" คนนั้นมันคือฐิต
"นายเป็นอะไรกันแน่เนี่ย" ผมถามมัน
"ฉันกะอยู่แล้วว่ายังไงพวกนายก็ต้องตามมา" ไอ้ฐิตพูด
"แล้วนายมาทำอะไรที่นี่" ผมถามมันอีกที
"เดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟัง แต่ตอนนี้ฉันว่าพวกนายถอยไปก่อนดีกว่า" ฐิตมันพูดแล้วก็หันไปมองข้างหลัง
"อ้าว นึกว่าใครมาที่แท่ก็นายนี่เองไอคนทรยศ ฐิต!!" วิญญาณที่เดินมาพูดกับฐิต
"นายเองหรอ วิกเตอร์ ยังไม่เกิดอีกรึไง หึ" ฐิตพูดกับวืเตอร์
"แกอย่าลืมน่ะว่าที่พวกเรายังติดอยู่ที่นี่ก็เพราะแก!!" วิกเตอร์พูด
"ก็พวกนายคิดจะหักหลังฉันก่อนนี่ ไอ้พวกสัตว์นรก" ฐิตพูด
"หึ! ถึงแกจะสามารถเข้าออก นรกได้ แต่แกก็ยังเป็นแค่สัตว์นรกอยู่ดีนั่นแหละ" วิกเตอร์พูด | ตอนนั้นผมกัลยูมิยัง งงๆ อยู่ว่ามันเรื่องอะไรกัน |
"ยูมิ จิน หลบไปก่อนงานนี้ได้มีคนตายอีกรอบแน่" ฐิตบอกกับพวกผม
"ข้าว่าแกอย่าทำเป็นปากดีจะดีกว่าน่ะ แกไม่มีทางชนะพวกข้าหรอก" วิกเตอร์พพูด
"งั้นหรอ ก็ลองดูซิว่า 400 ปีผ่านไปพวกแกจะเก่งซะแค่ไหนกันเชียว" ฐิตพูด วิกเตอร์ดูโกรธมาก
"เห้ย พวกแกฆ่ามันซะ" วิกเตอร์สั่งให้ลูกน้องมาฆ่าฐิต พวกนั้นมันวิ่งเข้ามา ฐิตก็ยืนเฉยๆ พอพวกนั้นวิ่งเข้ามาใกล้ ฐิตมันก็ยกแขนขวาขึ้นแล้วก็มีอะไรไม่รู้เป็นกะโหลก ออกมาจากแขนของฐิตแล้วมันก็สลายร่างของพวกนั้นไป วิกเตอร์เห็นเลยหนีไป | โถ่ ไม่เจ๋งจริงนี่หว่า55+ |
"รีบไปจากที่นี่กันเถอะ ก่อนที่จะแห่กันมาอีก" ฐิตบอกกับพวกผม
"ยูมิ เรารีบไปกันเถอะ" ผมเรียกเธอ แล้วพวกเราก็รีบเดินกลับไปทางเดิม พอพวกเราออกมาจากที่นั่น ก็ตกเย็นพอดี
"ไอ้ฐิต!!" ผมเรียกมัน
"อะไร" ฐิตมันทำเป็นไม่รู้เรื่อง
"ไม่ต้องมาอะไรเลย นี่มันเรื่องอะไรกัน แล้วสรุปนายเป็นใคร" ผมถามไปเป็นชุด
"เออ เรื่องมันยาวนะ งั้นเอางี้พรุ่งนี้เป็นวันเสาร์ใช่ป่ะ พวกนายมาเจอฉันที่บ้านละกัน แล้วฉันจะเล่าเรื่องทุกอย่างให้ฟัง" ฐิตมันพูด
"งั้นก็ได้" ผมพูดกับมัน แล้วทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้าน วันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งวันที่น่าปวดหัวอีกแล้ว เมื่อไหร่มันจะไม่มีเรื่องแบบนี้อีกน่ะ เห้อ แล้วสรุปไอ้ฐิตมันเป็นใครกันแน่......................
ก็จบกันไปกับตอนที่ 5 ติชม กันได้ งง ก็บอก
แล้วเจอกันกับตอนที่ 6 น่ะแจ๊ะ 55+ บาย
........หลังจากวันงานศพของไคโตะอาทิตย์นึง วันนั้นเป็นวันที่ท้องฟ้ามืดมิดปกคลุมด้วยเมฆฝน ตอนนั้นเป็นเวลาที่กำลังเรียนอยู่ แถมเป็นวิชาที่ผมไม่ค่อยจะชอบด้วยซิ ตอนที่ผมนั่งเรียนอยู่ผมก็มองไปรอบๆห้องตามปกติของคนไม่ค่อยอยากเรียน ผมเห็นฐิตมีท่าทางแปลกๆเหมือนไม่ค่อยสบาย ดูท่าจะไม่ค่อยดีแหะ =_= แล้วกริ่งหมดชั่วโมงเรียนก็ดังขึ้น กริ้ง!!! พออาจารย์เดินออกจากห้อง ทุกคนก็ออกไปพักเที่ยงกันหมด ผมเห็นฐิตดูเหมือนวันนี้จะรีบไปไหนก็ไม่รู้ ตอนนั้นยูมิเดินมาที่ห้องพอดี ส่วนไอฐิตมันก็กำลังจะเดินไปจากห้อง ผมเลยเรียกมัน "ฐิต นายจะรีบไปไหนว่ะ" ฐิตมันหันกลับมา "........" มันเงียบ | แล้วมันก็เดินไปเลย
"จิน นั่นฐิตเค้าจะรีบไปไหนละ" ยูมิถามผม
"ไม่รู้ซิ" ผมตอบเธอกลับ
"ฉันว่าเราลองตามไปดูดีกว่า" ผมบอกยูมิ
"ก็ได้จ่ะ" ดูเหมือนยูมิก็จะอยากรู้น่ะ อิอิ พวกผมสองคนก็เลยแอบตามฐิตไป เออลืมบอกวันนี้อากิไม่สบาย | บอกก่อนว่าโรงเรียนที่พวกผมเรียนอยู่เป็นอาคาร
ที่มีความสูงทั้งหมดห้าชั้น ชั้นแรกก็จะเป็นพวกโรงอาหารส่วนด้านหลังก็จะเป็นห้องเก็บข้อง ส่วนที่เหลืออีกสี่ชั้นก็จะเป็นห้องเรียนต่างๆ | พวกผมก็แอบตามไอฐิต ผมก็เห็นมันดูมีพิรุธตั้งแต่เดินออกมาจากห้องมันจะคอยมองซ้ายมองขวาตลอด แล้วมันก็เอาผ้ามาพันแขนขวามันไว้ผมก็แปลกใจ พวกผมตามฐิตมาเรื่อยๆไอฐิตมันก็เดินไปหลังอาคาร แถวนั้นมันจะมีต้นไม้ใหญ่อยู่สองสามต้น พวกผมสองคนก็แอบอยู่หลังต้นไม้ต้นที่สาม ไอฐิตมันเดินไปที่ต้นไม้ต้นแรก บนต้นไม้ผมเห็นเหมือนมีสัญลักษณ์อะไรก็ไม่รู้อยู่บนต้นไม้ต้นนั้น แล้วฐิตมันก็เอาผ้าที่พันแขนมันไว้ออก ผมกับยูมิตกใจมาก แขนของฐิตมันไม่ใช่คน มันเอาแขนไปแตะกับต้นไม้นั่น แล้วจู่ๆลมก็พัดแรงมาก แล้วต้นไม้ต้นนั้นก็แหวกออกเป็นเหมือนทางเข้าไปไหนสักอย่าง แล้วไอฐิตมันก็เดินเข้าไป ทางเข้านั่นมันก็เริ่มจะปิด
พวกผมเลยรีบวิ่งเข้าไป แล้วประตูมันก็ปิดลง ในนั้นมันมืดๆมีทางเดินเข้าไป ท่าทางดูน่ากลัว "จิน.." ยูมิเดินเข้ามาใกล้ผม ดูท่าจะกลัวนะ พวกผมเดินเข้าไปเรื่อยๆ แต่ยิ่งเดินเข้าไปมันก็เริ่มร้อนขึ้นเรื่อยๆ
"ทำไมมันร้อนจังว่ะ" ผมพูด พวกผมเดินต่อเข้าไปเรื่อยๆ ผมเห็นทางออกอยู่ข้างหน้า พวกผมเลยเดินไป พอออกมาจากในนั้นพวกผมก็ตะลึงที่ที่ผมเห็นมันเป็น
ที่ที่มีแต่พวกคนที่ตายไปแล้ว ว่าแต่ไอฐิตมันมาทำอะไรว่ะ | มีวิญญาณกลุ่มนึงเห็นพวกผมเข้า พวกนั้นเลยเดินเข้ามา
"เห้ย นี่มันมนุษย์นี่หว่า" วิญญาณตนนึงพูดขึ้น "จับกินเลยดีมั้ย แหะๆๆ" วิญญาณอีกตนพูดขึ้นมา พวกนั้นเลยเดินเข้ามาล้อมพวกผม
"อย่าเข้ามาน่ะ" ผมบอกกับพวกนั้น พวกนี้ไม่สนใจมันกำลังจะฆ่าพวกผม แล้วอยู่ๆก็ใครไม่รู้เดินมาแล้วจับวิญญาณตนนึงเหวี่ยงไปนอนกับพื้น
"เห้ย ใครบังอาจ..." วิญญาณตนนั้นยังพูดไม่ทันจบ พวกมันก็เงียบ
"ไปซะถ้ายังไม่อยากตายรอบสอง ไป!!" คนที่เดินมาพูด พวกนั้นมันก็เลยรีบวิ่งหนีไป ผู้ชายคนนั้นใส่หน้ากากไว้
"ขอบคุณมากน่ะ ที่ช่วยเรา" ยูมิพูด
"ไม่ต้องขอบคุณชั้นหรอก" ผู้ชายคนนั้นพูด แล้วก็ถอดหน้ากากออก
"ห้ะ ฐิต!!!!!" คนนั้นมันคือฐิต
"นายเป็นอะไรกันแน่เนี่ย" ผมถามมัน
"ฉันกะอยู่แล้วว่ายังไงพวกนายก็ต้องตามมา" ไอ้ฐิตพูด
"แล้วนายมาทำอะไรที่นี่" ผมถามมันอีกที
"เดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟัง แต่ตอนนี้ฉันว่าพวกนายถอยไปก่อนดีกว่า" ฐิตมันพูดแล้วก็หันไปมองข้างหลัง
"อ้าว นึกว่าใครมาที่แท่ก็นายนี่เองไอคนทรยศ ฐิต!!" วิญญาณที่เดินมาพูดกับฐิต
"นายเองหรอ วิกเตอร์ ยังไม่เกิดอีกรึไง หึ" ฐิตพูดกับวืเตอร์
"แกอย่าลืมน่ะว่าที่พวกเรายังติดอยู่ที่นี่ก็เพราะแก!!" วิกเตอร์พูด
"ก็พวกนายคิดจะหักหลังฉันก่อนนี่ ไอ้พวกสัตว์นรก" ฐิตพูด
"หึ! ถึงแกจะสามารถเข้าออก นรกได้ แต่แกก็ยังเป็นแค่สัตว์นรกอยู่ดีนั่นแหละ" วิกเตอร์พูด | ตอนนั้นผมกัลยูมิยัง งงๆ อยู่ว่ามันเรื่องอะไรกัน |
"ยูมิ จิน หลบไปก่อนงานนี้ได้มีคนตายอีกรอบแน่" ฐิตบอกกับพวกผม
"ข้าว่าแกอย่าทำเป็นปากดีจะดีกว่าน่ะ แกไม่มีทางชนะพวกข้าหรอก" วิกเตอร์พพูด
"งั้นหรอ ก็ลองดูซิว่า 400 ปีผ่านไปพวกแกจะเก่งซะแค่ไหนกันเชียว" ฐิตพูด วิกเตอร์ดูโกรธมาก
"เห้ย พวกแกฆ่ามันซะ" วิกเตอร์สั่งให้ลูกน้องมาฆ่าฐิต พวกนั้นมันวิ่งเข้ามา ฐิตก็ยืนเฉยๆ พอพวกนั้นวิ่งเข้ามาใกล้ ฐิตมันก็ยกแขนขวาขึ้นแล้วก็มีอะไรไม่รู้เป็นกะโหลก ออกมาจากแขนของฐิตแล้วมันก็สลายร่างของพวกนั้นไป วิกเตอร์เห็นเลยหนีไป | โถ่ ไม่เจ๋งจริงนี่หว่า55+ |
"รีบไปจากที่นี่กันเถอะ ก่อนที่จะแห่กันมาอีก" ฐิตบอกกับพวกผม
"ยูมิ เรารีบไปกันเถอะ" ผมเรียกเธอ แล้วพวกเราก็รีบเดินกลับไปทางเดิม พอพวกเราออกมาจากที่นั่น ก็ตกเย็นพอดี
"ไอ้ฐิต!!" ผมเรียกมัน
"อะไร" ฐิตมันทำเป็นไม่รู้เรื่อง
"ไม่ต้องมาอะไรเลย นี่มันเรื่องอะไรกัน แล้วสรุปนายเป็นใคร" ผมถามไปเป็นชุด
"เออ เรื่องมันยาวนะ งั้นเอางี้พรุ่งนี้เป็นวันเสาร์ใช่ป่ะ พวกนายมาเจอฉันที่บ้านละกัน แล้วฉันจะเล่าเรื่องทุกอย่างให้ฟัง" ฐิตมันพูด
"งั้นก็ได้" ผมพูดกับมัน แล้วทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้าน วันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งวันที่น่าปวดหัวอีกแล้ว เมื่อไหร่มันจะไม่มีเรื่องแบบนี้อีกน่ะ เห้อ แล้วสรุปไอ้ฐิตมันเป็นใครกันแน่......................
ก็จบกันไปกับตอนที่ 5 ติชม กันได้ งง ก็บอก
แล้วเจอกันกับตอนที่ 6 น่ะแจ๊ะ 55+ บาย
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย tetupong เมื่อ 2013-1-17 18:50
Love You Forever ตอน 5 ฐิต!!!นี่นาย....
