สามสาวนั่งอยู่ในบ้านที่ค่อนข้างมีพื้นที่ใหญ่พอสมควร แน่นอนบ้านหลังนี้จะเป็นของใครไปไม่ได้นอกจากสเตลล่า พี่สาวของลูน่าร์ แล้วเฮลิออส
อีกสองสาวที่กล่าวถึงก็ต้องเป็นสาวใช้ผู้มากด้วยความสามารถแล้วปริศนา นันน่าร์ และลูกน้องสาวสวยผู้ติดสอยห้อยตามเฮลิออสมาด้วยเหตุผลบางอย่าง ลิซ่านั่นเอง
ขณะนี้ทั้งสามคนกำลังจ้องกันด้วยหน้าตาที่คร่ำเครียด จะมีก็แต่นันน่าร์เท่านั้นที่สีหน้าปกติที่สุด
"เอาล่ะนะ" สเตลล่าพูดขึ้น แล้วทั้งสามคนก็ยกมือขึ้นเหนือหัว
ชั่วพริบตา ทั้งสามก็ฟาดมือลงมาข้างหน้าอย่างรวดเร็ว "เป่า ยิ้ง ฉุบ"
ที่แท้ทั้งสามคนก็กำลังเป่ายิ้งฉุบกันอยู่นี่เอง ว่าแต่เป่ายิ้งฉุบกันทำไม
การเป่ายิ้งฉุบนั้น เดิมทีเด็กๆใช้ในการเล่นสนุกๆเพื่อหาผู้ชนะได้จากคนหมู่มากแบบไม่ต้องเสียแรง นับเป็นภูมิปัญญาที่ดีของมนุษย์ แต่ถึงกระนั้นการเป่ายิ้งฉุบยังใช้ได้แพร่หลาย โดยส่วนใหญ่จะใช้ตอนที่แย่งของสิ่งเดียวกัน เช่นมีถ้วยอยู่ใบเดียวแต่มีคนหลายคน ก็ตัดสินกันด้วยการเป่ายิ้งฉุบ
การเป่ายิ้งฉุบตามมาตรฐานนั้นคือ กรรไกร กระดาษ ค้อน ซึ่งจะชนะและแพ้ทางกันเอง คือ กรรไกรชนะกระดาษ กระดาษชนะค้อน ค้อนชนะกรรไกร ถ้าออกซ้ำกันก็ให้เริ่มใหม่จนกว่าจะหาผู้ชนะเพียงหนึ่งเดียว
แต่ก็อย่างที่บอก นั่นเป็นแบบมาตรฐานที่ใช้ทั่วไป...
ลิซ่าออกกระดาษ เธอก็ยิ้มทันทีเมือมองมือของอีกสองคน "ฮะฮ่า เสียใจด้วยนะคะ คราวนี้ฉันชนะค่ะ" ลิซ่าหัวเราะอย่างผู้ได้รับชัยชนะ แต่นันน่าร์กับสเตลล่ากลับยิ้มแล้วพูดว่า ":X อ่อนจังนะลิซ่า" "นั่นสิคะ ไม่รู้อะไรเลยนะคะ" จากวิธีการพูด คงเดาได้ว่าคนที่พูดก่อนคือสเตลล่า แล้วก็ตามด้วยนันน่าร์ ลิซ่ารู้สึกแปลกใจ แต่ก็ยังยิ้มแล้วพูดว่า "อะไรกันคะ ฉันออกกระดาษ ส่วนพวกคุณออกค้อน มันก็เป็นที่รู้ๆกันอยู่แล้วว่าฉันเป็นคนชนะ พวกคุณยอมรับเถอะค่ะ วันนี้ฉันต้องได้ดูทีวี" ลิซ่าทำหน้าจริงจัง ส่วนเหตุผลน่ะเหรอ ช่างมันเถอะ
"ก็อย่างที่บอกนั่นแหละค่ะ ว่าคุณน่ะยังอ่อนจัง" นันน่าร์พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ดูเย็นชาน่ากลัว จนลิซ่าที่ได้ยินยังรู้สึกหวาดๆ "อะไร ก็ฉันออกกระดาษนี่ แล้วทั้งสองคนออกค้อน ฉันก็ต้องชนะสิ ทั่วไปมันต้องเป็นแบบนี้อยู่แล้ว" ลิซ่าพูดขึ้นอย่างรวดเร็วจนคำบางคำตะกุกตะกัก นั่นเป็นเพราะเธอรู้สึกกลัวนั่นเอง
"นั่นสิคะ ถ้ามันเป็นการเป่ายิ้งฉุบแบบทั่วไป" นันน่าร์ยิ้ม จากนั้นสเตลล่าเสริมต่อว่า "แต่พวกฉันเล่นกันอย่างนี้" แล้วเธอก็ทำมือเป็นรูปต่างๆ "จอก หิน น้ำ" "ค่ะ ก็อย่างที่บอก เราเล่นกันอย่างนี้ค่ะ จอกหรือก็คือภาชนะใส่น้ำ เอาเป็นว่าเข้าใจง่ายๆก็คือแก้วน้ำนั่นแหละค่ะ ชนะ น้ำ ค่ะ ที่แบมือเหมือนกระดาษคือน้ำ" "???" ลิซ่าเริ่มงง แต่นันน่าร์ยังคงอธิบายต่อไป "จากนั้นน้ำชนะหิน หรือก็คือรูปกำมือนั่นแหละค่ะ แล้วหินก็ชนะจอก หรือมือที่เอานิ้วมารวมกันเป็นรูปดอกบัวตูมนี่แหละค่ะ" สเตลล่ายิ้มแล้วพูดต่อว่า "เพราะฉะนั้น ที่พวกเราออกจริงๆน่ะ ไม่ใช่หิน แต่เป็นจอกต่างหาก ดังนั้น พวกเราจึงชนะไง" ลิซ่าฟังแล้วก็มองไปที่มือของทั้งสอง ซึ่งมันไม่ใช่กำมือจริงๆ แต่เป็นรวมนิ้วเป็นรูปดอกบัวตูมต่างหาก "ฉันแพ้อีกแล้วเหรอเนี่ย?" ลิซ่าพูดด้วยน้ำเสียงหมดกำลังใจ แล้วเธอก็เดินอย่างไร้จิตวิญญาณไปนั่งที่โซฟา
"เหลือแค่เราสองคนแล้วนะ" "นั่นสิคะ งั้นเรามาทำให้มันจบๆไปเถอะค่ะ"
ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่า แต่มีความรู้สึกว่าทั้งสองคนมีออร่าต่อสู้ออกมาจากทั้งคู่
"รับไปซะ นี่แน่ะ!" สเตลล่าพูดแล้วฟาดมือลง นันน่าร์เองก็ยิ้มแล้วพูดว่า "งั้นทางนี้ก็เอาบ้างสิคะ" แล้วฟาดมือลงไป
ทั้งคู่ใช้เวลาในการเป่ายิ้งฉุบผ่านไปนาน เพราะต่างคนต่างออกแบบเดียวกันกับอีกฝ่าย ทำให้ไม่รู้ผลแพ้ชนะซักที
"งั้นเราก็ฉวยโอกาสนี้ดูทีวีเลยดีกว่า อยากโกงเราดีนัก" แล้วเธอก็เดินไปหยิบรีโมททีวีมา แล้วเธอก็กดเปิด
แต่เธอกลับหยุดนิ้วไว้ เพราะรู้สึกได้ถึงรังสีอาฆาตทีจ้องมาที่เธอ "ชิ" ลิซ่าเดาะลิ้นแล้วรีบวางรีโมทลง แล้วก็นั่งลงกับที่ เธอหลับตาลง ทำปากเหมือนไม่พอใจ ในใจก็คิดว่า "ทั้งสองคนนั้นไม่เปิดช่องว่างเลยแฮะ ทั้งๆที่กำลังต่อสู้กันอยู่แท้ๆ" จากนั้นเธอก็ลืมตาขึ้น แล้วคิดต่อว่า "อย่าเผลอล่ะ ถ้าเผลอเมื่อไหร่ทีวีเสร็จฉันแน่" แล้วเธอก็ยิ้มในใจ
เวลาผ่านไปทั้งสามคนยังคงไม่ได้ดูทีวี ลิซ่าเองก็จ้องหาโอกาสที่นันน่าร์กับสเตลล่าเผลอ ส่วนเธอสองคนนั้นก็ยังคงดูเอลกันต่อ
สเตลล่าที่สีหน้าดูเหนื่อยเต็มที เธอคิดว่า "อะไรกัน อีกฝ่ายเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดา แต่กลับทำให้เรารู้สึกกดดันได้ขนาดนี้ ประมาทไม่ได้จริงๆ อีกอย่าง ถ้ายืดเยื้อกว่านี้ล่ะก็ แพ้แน่ คงต้องเอาให้รู้ดำรู้แดงในครั้งต่อไปนี่แหละ" แล้วเธอก็ตั้งท่าเตรียมตัวที่จะดวล
นันน่าร์นั้นมีสีหน้านิ่งเงียบ เธอดูสงบเสงี่ยมดี ราวกับสตรีผู้สูงศักดิ์ แต่เธอกลับใส่ชุดสาวใช้ซะงั้น แต่ถึงกระนั้นความงามของเธอกลับดูเด่นขึ้นมาเสียอีก
(เมดบันไซ
) ว่าแต่เธอกำลังคิดอะไรอยู่นะ?
ไม่รู้ว่าเธอคิดอะไร แต่ตอนนี้เธอเองก็ยกมือขั้นเตรียมแล้วเช่นกัน
"ฉันขอพนันการดวลนี้กับทุกสิ่งทุกอย่าง!!!" สเตลล่ากล่าวขึ้นแล้วฟาดมือลง "แต่คนที่ชนะไม่ใช่คุณหรอกค่ะ" นันน่าร์ยิ้มแล้วฟาดมือลงเช่นกัน รอยยิ้มของเธอเหมือนกับรู้ว่าการดวลครั้งนี้ใครจะเป็นผู้ชนะ
ผลจากการดวลอันดุเดือดของทั้งสอง ท้องฟ้าก็เกิดมืดครึ้ม สายลมพัดแรงก่อตัวเป็นพายุ สายฟ้าฟาดคำรามน่ากลัว แรงสั่นสะเทือนเหมือนกับว่าแผ่นดินจะถล่มทลาย สายฟ้านั้นกระหน่ำฟาดเปรี้ยงทั่วท้องฟ้า จนแทบจะไม่มีทางมองเห็นเมฆได้เลย
แต่ที่ว่ามานี่ไม่รู้ว่าเกิดที่ใดซักแห่งบนโลกน่ะนะ
"วันนี้ ท้องฟ้าในเขต...ก็ยังคงแจ่มในเป็นปกติ เหมาะแก่การจูงหมาไปเดินเล่นมาก ดังนั้นใครมีน้องหมาก็ควรพามันไปสูดอากาศซะ จบการรายงานสภาพอากาศวันนี้ค่ะ" เสียงของนักข่าวพยากรณ์อากศสาวรายงานจบลงด้วยน้ำเสียงแจ่มใส "สงสัยยัยนี่เป็นพวกรักสัตว์แน่" หญิงสาวในชุดปกติ เสื้อเชิ้ตคอกลมสีฟ้ากับกางเกงขาสั้นตัวเล็กๆ พูดขึ้นหลังจากที่พิธีกรสาวพูดจบ แล้วเธอก็บ่นว่า "เมื่อไหร่จะมาซักทีน้า การ์ตูนที่ฉันจะดู" แล้วเธอก็กดเปลี่ยนช่องไปเรื่อยๆ "ว้า ไม่มีอะไรดูเลย วันนี้ดูการ์ตูนตอนเช้าจบแล้วทำอะไรดีน้า?" แล้วเธอก็เดินไปปิดโทรทัศน์ที่วางในชั้น
ที่วางโทรทัศน์ของเธอนั้นเป็นตู้ขนาดใหญ่ ทีวีจอ LED ขนาดกว่า 40 นิ้วอยู่ตรงกลางช่องที่สำหรับไว้ใส่ทีวีโดยเฉพาะ ตรงข้างๆก็เป็นชั้นเล็กๆคล้ายชั้นวางหนังสือลงมาทั้งสองข้าง แต่ละข้างก็มีของวางไว้ ล้วนแต่เป็นของหายาก ทั้งฟิกเกอร์คลาวด์ สไตรฟ์ กับนักรบแห่งแสง เจ้าหญิงโมโมะฮิเมะ กับ โจโนะสุเกะ กันดั้ม RX-78-02 กับ Genesis Gaogaigar พร้อมค้อนยักษ์ ทั้งชั้นล่างยังมี หุ่นไซบัสเตอร์มาโซวคิชินธาตุลมกับเนโอแกรซอนอีก ทั้งหมดนี้อยู่ทางขวามือหากหันหน้าเข้าหาโทรทัศน์ ส่วนทางซ้ายก็จะเป็นพวกหนังสือต่างๆ แน่นอนส่วนใหญ่ก็ต้องเป็นหนังสือการ์ตูน ส่วนน้อยก็เป็นนิยายต่างๆ ที่ชั้นล่างที่มีประตูประจกเล็กๆก็มีพวกเครื่องเล่นต่างๆทั้งเกม บลูเรย์ ฯลฯ
หญิงสาวคนหนึ่งในชุดนอนเดินลงมาจากบันได ด้วยความที่พึ่งตื่น ชุดของเธอจึงดูไม่ค่อยเรียบร้อย ทำให้ดูแล้วเกิดอารมณ์ได้ง่ายๆ(จินตนาการตามนี้เอาแล้วกันว่าเห็นแล้วจะ
)หญิงสาวที่นั่งอยู่ตรงหน้าโทรทัศน์หันไปก็กล่าวว่า "โอ้ อรุณสวัสดิ์ เฮลิเบล" แล้วเธอก็ยิ้มให้ แล้วเดินกลับมาที่โซฟาหน้าโทรทัศน์ เฮลิเบลเดินลงมาพลางเอามือขยี้ตาแล้วก็เดินมานั่งข้างๆสาวคนนั้นแล้วก็พูดว่า "อรุณสวัสดิ์ อามาร่า" แล้วเธอก็มองไปที่ใบหน้าของอามาร่า
อามาร่าเห็นอีกฝ่ายมองใบหน้าของตนด้วยสภาพแบบนั้นก็หัวเราะ แล้วพูดว่า "ฮะๆๆ ไม่อยากเชื่อเลยว่าเธอจะได้เห็นเธอทำหน้าแบบนั้นน่ะ" "ช่วยไม่ได้นี่ วันแบบนี้ฉันรู้สึกอยากพักผ่อนบ้างนี้นา" เฮลิเบลพูดด้วยน้ำเสียงหลบนิดๆ เพราะเธอเองก็รู้สึกอายที่อามาร่าซึ่งปกติตื่นสายกว่ามาทักแบบนั้น อามาร่าเองก็พูดขึ้นว่า "วันนี้ฉันดูการ์ตูนจบแล้ว ว่าจะออกไปเที่ยวน่ะ จะไปมั้ย?" "จะไปไหนล่ะ?" เฮลิเบลไม่ตอบทันที แต่ถามกลับไปก่อน อามาร่าได้ยินก็เอานิ้วชี้ชี้ที่มุมปาก เม้มปากคิด แล้วก็พูดว่า "ไม่รู้สิ ทะเลดีมั้ย?" "อื้ม ก็ดีนะ" เฮลิเบลตอบมาแบบเรียบๆ "งั้นเธอก็ไปน่ะสิ?" อามาร่าถาม เฮลิเบลก็ตอบไปเรียบๆว่า "ก็ไปสิ" "งั้นก็ไปเตรียมของกันเลย" อามาร่ารีบลากตัวเฮลิเบลขึ้นไปบนห้องแล้วจัดการเตรียมข้าวของที่จะไปเที่ยวกัน เอาล่ะสิ ดูท่าจะมีอะไรสนุกๆแล้ว
ทางด้านปราสาทกลางป่า
"อยากไปทะเลจัง" ลูน่าร์พูดขึ้นท่ามกลางวงที่มีเธอ ตา และแม่ "เอ๋ เธออยากไปทะเลเหรอ?" ท่านเคาท์เอ่ยถาม มิลล่าเองก็ยิ้มแล้วพูดว่า "งั้นลูกก็ลองไปชวนพี่เขาไปดูสิ เอ รู้สึกว่าพักนี้เราจะไม่ได้ออกไปไหนมาพักนึงแล้วนะ" พอกล่าวประโยคหลัง เธอก็ทำเหมือนกับใคร่คิดถึงเวลาที่ผ่านๆมา ท่านเคาท์เองก็พูดขึ้นว่า "งั้นก็ดีสิ มิลล่า เตรียมของเดี๋ยวนี้เลย พวกเราจะไปทะเลกัน" "แต่ว่าท่านพ่อ..." "ไม่มีแต่ นานๆทีออกไปเที่ยวบ้างสิ อยู่แต่ในปราสาทน่าเบื่อจะตาย "แล้วใครห้ามไม่ให้ออกไปล่ะ" ทั้งมิลล่าและลูน่าร์คิดตรงกันแล้วจ้องไปที่ท่านเคาท์ แต่ท่านเคาท์ที่ตอนนี้ตื่นเต้นไม่สนใจอะไรทั้งนั้น "ชายหาด ทะเลสีคราม สาวๆในชุดว่ายน้ำ" ท่านเคาท์กล่าวออกมาทั้งตาเป็นประกาย ลูน่าร์ได้ยินถึงกับสบถออกมาว่า "ตาแก่ลามกนี่" แล้วเธอก็กำหมัดแน่นแบบว่ากะจะซัดซักเปรี้ยง แต่มิลล่าจับที่ไหล่ของเธอเบาๆ แล้วส่ายหน้าทั้งรอยยิ้มที่เธอไม่ค่อยได้เห็นนัก "ท่านแม่?" ลูน่าร์กล่าวขึ้น แล้วมองดูหน้าของมารดาที่ดูเหมือนจะมีความสุขมากที่ท่านเคาท์เป็นเช่นนั้น
แล้วลูน่าร์ก็เป็นผู้ชนะการประลองเป่ายิ้งฉุบที่แสนจะดุเดือด
เรื่องมีอยู่ว่า เธอลงไปตามพวกของสเตลล่าที่อยู่ที่บ้านให้ไปเที่ยวด้วย พอไปถึง...
"ฉันขอพนันการดวลนี้กับทุกสิ่งทุกอย่าง!!!" "แต่คนที่จะชนะไม่ใช่คุณหรอกค่ะ" แล้วทั้งสองก็ฟาดมือลงไป
สเตลล่าออกกระดาษ นันน่าร์เองก็ออกกระดาษ
แต่ลูน่าร์ที่เข้ามาแจมด้วยนั้นกลับออกกรรไกร เพราะฉะนั้นสิทธิ์การดูทีวีจึงตาเป็นของลูน่าร์
"อ๊าาาาาาาาาาาาา ไม่จริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงง" สเตลล่าที่ถึงกับเดิมพันทุกอย่างตะโกนออกมาด้วยความไม่เชื่อสายตา "ไม่ๆๆๆ ฉันไม่ยอมรับ ฉันไม่ยอมรับ" แล้วเธอก็เอามือกุมหัวเดินไปเดินมาด้วยความรับไม่ได้
"ท่านพี่เปลี่ยนไปนะ" ลูน่าร์พูดขึ้น แล้วมองไปที่สเตลล่ากับลิซ่าที่ต่างก็รับไม่ได้ทั้งคู่ "ไม่หรอกค่ะ ทุกคนก็เป็นอย่างนี้กันอยู่แล้ว แต่แค่ยังไม่สนิทกัน แต่พอเปิดใจให้กันก็เลยสามารถแสดงนิสัยที่แท้จริง ความรู้สึกที่แท้จริงออกมาได้" นันน่าร์พูดขึ้น เสียงของเธอทำให้ลูน่าร์หันกลับมา
ลูน่าร์หันกลับมาก็พบสาวใช้ในชุดเมดแสนสวย จนแม้แต่เธอยังรู้สึกเขินที่มองตรงๆ "อะ เอ่อ เธอ..." "นันน่าร์ค่ะ" "นะ...นันน่าร์เหรอ?" "ค่ะ" แล้วนันน่าร์ก็ยิ้มให้ แล้วถามว่า "ว่าแต่ที่มานี่มีธุระอะไรหรือคะ?" นั่นทำให้ลูน่าร์นึกถึงจุดประสงค์ออก "อ๊า ใช่แล้ว เรามาชวนพวกพี่ไปทะเลนี่นา!!!" แต่คนที่เธอบอกกลับเป็นนันน่าร์ ไม่ใช่สเตลล่า
แต่ทันทีที่คำว่าทะเลออกจากปากของลูน่าร์ ทั้งสเตลล่าและลิซ่าก็หยุดชะงัก และรีบพุ่งตัวมาที่ลูน่าร์ด้วยความไว แล้วส่งสายตาเชิงคำถามว่า "จริงเหรอ?" ลูน่าร์ก็บอกว่า "ก็ว่าจะไปกันอีกไม่นานนี่แหละค่ะ ถ้าไปก็ให้รีบเตรียมตัวเลย ท่านแม่บอกมาว่างั้น" "ทะเล ฉันจะไปเที่ยวทะเล" ลิซ่ารีบวิ่งไปที่ห้องของตนแล้วเตรียมของทันที สเตลล่ากลับอยู่กับที่เหมือนนึกอะไรบางอย่างที่นานมาแล้ว แล้วยิ้มแล้วพูดขึ้นลอยๆว่า "นั่นสิ ไปทะเลก็ดีเหมือนกัน อย่าลืมไปบอกกันยาด้วยล่ะ นันน่าร์" แล้วเธอก็เดินไปที่ห้อง นันน่าร์เองก็รับคำ "ค่ะ" แล้วเธอก็เดินไปบอกตามคำขอ
ลูน่าร์ยืนอยู่คนเดียว ปกติจะต้องมีเฮลิออสอยู่ด้วย แต่ตอนนี้กลับไม่มี แน่นอนว่าเธอใจจริงแล้วอยากจะมาชวนเฮลิออสมากที่สุด แต่ด้วยนิสัยของเขาที่คิดจะไปก็ไป คิดจะมาก็มา มันทำให้เธอรู้สึกหงุดหงิดเป็นบ้า "เฮลี่นะเฮลี่" แล้วเธอก็สะบัดมืออย่างไม่ค่อยพอใจ แต่ดวงตากลับปรากฏแววเศร้าลง จนน้ำตาคลอ
"เป็นอะไรไปคะ?" นันน่าร์ถาม เสียงของเธอทำให้ลูน่าร์รู้สึกตัวและรีบเอาแขนเสื้อที่ยาวของตนปาดน้ำตาทันที "เปล่า ไม่มีอะไร" เธอตอบด้วยน้ำเสียงปกติ เพราะเธอไม่ได้ถึงขนาดสะอื้นไห้ แต่ถึงอย่างนั้นก็คงไม่รอดพ้นสายตาผู้ชอบหยั่งรู้เรื่องชาวบ้านอย่างนันน่าร์ "เฮลิออสสินะ" เธอพูดขึ้นเบาๆ แล้วหัวเราะเล็กน้อย ลูน่าร์ก็มองมาที่นันน่าร์ แล้วบอกว่า "ก็บอกว่าไม่ใช่ไงเล่า" อาการปากไม่ตรงกับใจของเธอยังคงอยู่ แต่มันใช้กับนันน่าร์ไม่ได้ผล "อ้อ งั้นสินะคะ ถ้าเขาจะไปมีอะไรกับใคร จะเป็นตายร้ายดียังไง คุณก็ไม่สนใจสินะ?" แล้วเธอก็ยิ้มให้อย่างเป็นมิตร(มั้ง?)
ลูน่าร์เงียบไปชั่วขณะ แต่ก็ยังตอบกลับไปว่า "กะ...ก็ใช่น่ะสิ หมอนั่นจะไปไหน ทำอะไร จะเป็นตายร้ายดียังไงก็ไม่เกี่่่ยวกับฉันซักหน่อย" เธอยังคงยืนยัน
นันน่าร์เห็นอย่างนั้นก็คิดว่า "สงสัยต้องจัดการซะหน่อยล่ะมั้ง" แล้วเธอก็พูดว่า "แหม แต่เฮลิออสนี่เขารุนแรงจังนะคะ ขนาดฉันที่เป็นสาวน้อยบอบบางเขายังไม่ยั้งเลย แบบว่าตื่นมาตอนเช้าเนี่ยฉันขยับไปไหนไม่ได้เลยล่ะค่ะ อ่อนเพลียไปหมด แต่ทั้งๆที่ฉันอ่อนแรงแล้ว เขาก็ยังต่ออีกนะคะ ใจคอเขาทำด้วยอะไรเนี่ย ไม่สงสารผู้หญิงผู้น่ารักอย่างฉันเลย"
ลูน่าร์ได้ยินถึงกับตัวค้างทำอะไรไม่ถูก โกรธก็โกรธ แต่ทำอะไรไม่ได้ เพราะเธอบอกเองว่า "หมอนั่นจะไปทำอะไรกับใครฉันก็ไม่สน" เธอจึงได้แต่ยืนตัวสั่นๆ
"เอาเถอะค่ะ นั่นน่ะฉันแค่ล้อเล่น เพราะฉะนั้นอย่าไปใส่ใจเลยค่ะ เฮลิออสน่ะให้เกียรติผู้หญิงมาก ดังนั้นไม่ต้องกังวลไปหรอกค่ะ" แล้วนันน่าร์ก็ยิ้มให้กับลูน่าร์เป็นการขอโทษที่แกล้ง และนั่นก็ทำให้ลูน่าร์รู้สึกโล่งอกอย่างแปลกๆ "นี่เธอ..." แต่นันน่าร์ยังคงพูดต่อไปว่า "แต่คืนหนึ่งฉันเห็นใครก็ไม่รู้สิ บอกกับเขาว่า อยากลองจับหน้าอกดูไหม จากนั้นพอเขาทำอะไรไม่ถูกก็... แล้วเอา...ของเขาใส่เข้าไปใน...จากนั้นก็...จน... จนเฮลิออส...ไปสิบกว่าครั้ง จนฉันต้องไปแบกกลับบ้าน ส่วนเจ้าตัวที่ใช้วิชาวาร์ปได้ก็ทำเสร็จแล้วก็ทิ้งให้เขานอนหมดแรงอยู่ตรงนั้นแล้ววาร์ปกลับไป คนคนนั้นนี่ใจร้ายจริงๆเลยนะคะ" "อ๊าาาาาาา" ลูน่าร์ได้ยินก็รีบร้องเสียงดังเพื่อให้อีกฝ่ายหยุดแล้วก็รีบวิ่งไปปิดปากของอีกฝ่ายด้วยมือสวยงามของเธอ "หยะ...อย่าพูดสิ...เรื่องน่าอายแบบนั้น" ลูน่าร์พูดพร้อมกับหน้าแดงจนแทบจะถึงใบหู แต่นันน่าร์ก็ยังคงพูดต่อว่า "ร้อนตัวทำไมกันคะ?" แล้วเธอก็ยิ้มแบบเจ้าเล่ห์ "น่า ขอร้องล่ะ เรื่องแบบนั้นมันน่าอายจะตาย..." ลูน่าร์กล่าวจบก็ปล่อยมือแล้วก้มตัวขอร้องอีกฝ่ายที่รู้ความจริงว่าอย่าพูดเรื่องนั้นอีก นันน่าร์คิดว่า "เฮ้อ พอเห็นเป็นแบบนี้แล้วแกล้งไม่ลงแฮะ" แล้วก็พูดว่า "ค่ะ ก็ได้ค่ะ ฉันไม่พูดแล้ว แต่ถ้า..." "แต่ถ้า???" ลูน่าร์ถาม "แต่ถ้าคุณยังปากไม่ตรงกับใจมันก็อีกเรื่อง" "อ๊าาาาาาา" ลูน่าร์ร้องอย่างอาย เพราะเธอไม่อยากให้ใครรู้เรื่องนี้ และทีแรกเธอก็ไม่คิดว่าจะมีใครรู้ด้วย ส่วนนันน่าร์ก็ยิ้มอย่างมีความสุขที่ได้แกล้งคนอื่น
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
จบตอน
ตอนหน้าไปเที่ยวทะเล
Wing of Destiny ตอนที่ 14 อะไรเอ่ย ขึ้นต้นด้วยสระ เ- ลงท้ายด้วย บ.ใบไม้?
[IMG]
