เสียงของอาเธอร์ดังขึ้น โดนเจ้าตัวกำลังดิ้นไปมาอยู่บนพื้นเรือที่พวกเขาโดยสารมา โดยตอนนี้เขาอยู่ในชุดเสื้อสีดำแขนกุดคอเต่าแนบเนื้อและกางเกงขายาวสีดำ
“เลิกดิ้นได้แล้ว ใกล้ถึงเขตน่านน้ำที่กัปตันบอกแล้วน่ะ”อารอนพูดขัดขึ้น โดยเจ้าตัวเองก็อยู่ในชุดแบบเดียวกันแต่เขากลับเอาอาวุธเวทออกมาเพื่อรออะไรบางอย่าง
“จะออกมาจริงเหยอ กิ้งก่าทะเล”
“จะมีจริงรึเปล่าฉันไม่รู้แต่เตรียมตัวเอาไว้ก่อนก็ไม่เสียหาย”
และเมื่อสิ้นเสียงอารอนใต้น้ำผิวน้ำที่ห้างจากเรือไปไม่มากก็มีเงาบางอย่างขึ้นมา
ตูม!!
ร่างของสิ่งมีชีวิตในเทพนิยายของฝั่งตะวันออก มังกร รูปร่างของมันเป็นลำตัวยาวด้านหน้ามีขาเล็กๆอยู่ ตลอดลำตัวมีเกล็ดสีเขียวเข้มห่อหุ้มเอาไว้ ที่หน้าของมันดูแล้วคล้ายมีหนวดสีขาวติดอยู่ด้านที่ด้านบนมีเขาที่ดูคล้ายเขาขอขวาง
“โห!! มันมีหนวดด้วยฮ่าๆๆๆๆๆ”
อาเธอร์ระเบิดเสียงหัวเราะเมื่อเห็นเจ้ามังกรตัวนี้ แต่อารอนกลับกระโดดพุ่งเข้าใส่มันทันที ทั้งๆที่มันไม่ได้มองมาทางเรือลำนี้ด้วยซ้ำ เขาจัดการตอกส้นเท้าใส่หัวของมันอย่างจัง เจ้ามังกรส่งเสียงร้องอย่างเจ็บปวดดังกึกก้องไปทั่วบริเวณ
“เอ่อ คุณอารอนคร๊าบ ไม่รอช้าเลยนะคร๊าบ”
อาเธอร์พูดพลางยืนมองโดยไม่มีท่าทีจะทำอะไรส่วนอารอนที่ได้ที่ยืนบนหัวของเจ้ามังกรได้แล้วก็จัดการกระหน่ำซัดแจกหมัดใส่หัวของมันอย่างเมามัน ส่วนเจ้ามังกรเองก็ได้แต่ร้องโอดควรโดยไม่มีท่าทีจะตอบโต้ด้วยซ้ำ และในตอนนั้นเองที่อารอนมองเห็นอะไรบางอย่าง เจ้ามังกรตัวนี้ทำท่าเหมือนกำลังจะร้องไห้งั้นเหรอเขาคิดในใจ เขาหยุดมือลงพร้อมกับก้มลงนั่งยองๆ
“เอ่อ ฉันทำแกเจ็บเหรอ”อารอนถามขึ้น ส่วนเจ้ามังกรแค่ขยับหัวขึ้นลงเบาๆคงเป็นการพยักหน้าล่ะนะ
“แกจะมาเล่นงานเรือลำนั้นเหรอ”หนนี้มันส่ายหัวไปมาแทน
“งั้นแถวนี้มีมังกรตัวอื่นอีกไหมที่ชอบจมเรือที่ผ่านเขตน่านน้ำนี้”
เจ้ามังกรส่ายหัวไปมา
“มีแกตัวเดียวงั้นเหรอ”
มันหยักหน้าตอบ
“เฮ่อ~~ อะไรกันล่ะเนี่ย เข้าใจผิดกันไปเองงั้นเหรอ”
อารอนพูดขึ้นพร้อมกับใช้เท้าเหยีบลงไปบนอากาศและพุ่งตัวกลับเข้ามาที่เรือ“ไปเหอะ เรื่องที่เกิดในน่านน้ำนี้คงเป็นเรื่องแต่ง มังกรนั่นไม่ได้เล่นงานเรืออะไรที่ไหนเหรอ”
อารอนพูดเสียงเรียบพลางถอนหายใจ
หลังจากที่ฟังกัปตันเรือผู้พยายามจะหาข้อโต้แย้งต่างๆนานาอยู่นานก็ได้ข้อสรุปว่าอาจเป็นฝีมือของบริษัทเดินเรือแห่งหนึ่ง เพื่อที่จะกันเรือจากที่อื่นให้ออกห่างน่านน้ำแห่งนี้ซึ่งใช้เดินทางไปยังอาณาจักรแห่งดวงตะวันได้รวดเร็วที่สุด ส่วนบริษัทอื่นต้องใช้เส้นทางที่ไกลและอ้อมออกไปแทนทำให้เสียเวลาในการเดินทางอย่างมาก
แต่ปัญหามันก็ยังคงไม่จบเพราะหลังจากนั้นราวสามชั่วโมงก้มีลูกเรือรายหนึ่งเห็นเจ้ามังกรตัวเดิมกำลังว่ายน้ำตามเรือมาติดๆ มันเล่นเอาคนทั้งเรือแตกตื่นอีกครั้ง มันจะมาล้างแค้นเรือเราที่ส่งคนไปกระทืบมันฝ่ายเดียวงั้นเหรอ
และสุดท้ายก็ร้อนมาถึงอารอนนักกระทืบหัวมังกรประจำเรือ เมื่ออารอนมาที่ท้ายเรือเจ้ามังกรก็รีบกระโจนขึ้นมาจากน้ำ มันใช้สองเท้าหน้าของมันจับท้ายเรือเอาไว้แน่น พวกลูกเรือแตกตื่นและหวาดกลัวกันยกใหญ่เจ้ามังกรยื่นหน้าเข้ามาใกล้อารอน แววตาของมันจับจ้องมาที่เขาอย่างไม่วางตาและในตอนนั้นเองที่อารอนจัดการปล่อยหมัดแบบเต็มกำลังเข้าใส่หน้ามันจนหน้าหัน และหนนี้เจ้ามังกรถึงกับน้ำตาไหล พวกลูกเรือต่างโห่ร้องอย่างดีใจ แต่แล้วจู่ๆเจ้ามังกรก็เอาจมูกของมันมาแตะที่ตัวของอารอน และในตอนนั้นเองที่มีเสียงของเด็กชายดังขึ้นในหัวของเขา
“ท่านมนุษย์ผู้แข็งแกร่ง โปรดใจเย็นก่อน ข้าแค่อยากจะมาหาท่าน”อารอนหันซ้ายทีขวาทีแล้วจึงใช้นิ้วชี้มาที่ตัวเอง เจ้ามังกรแค่พยักหน้าตอบเบาๆ
“ได้โปรดพาข้าไปกับท่านด้วยได้ไหม ข้าอยากจะตามหาแม่ของข้า”
“แม่ของแกเหรอ แล้วที่ไหนล่ะ”
“ข้าก็ไม่รู้ ท่านแม่บอกกับข้าแค่ว่าจะไปที่อาณาจักรแห่งดวงตะวัน แล้วก็ไม่กลับมาอีกเลย”
“นานแค่ไหนแล้ว”
“ยี่สิบปีล่ะมั้ง”
ในวินาทีนั้นเองที่อารอนคิดในใจแบบอดไม่ได้ ยี่สิบปียังเป็นเด็กอยู่อีกเหรอ มังกรนี่โตช้าซะจริง
“ก็อยากอยู่แต่ถ้าแกยังตัวขนาดนี้คงพาไปด้วยไม่ได้แน่”
“ไม่มีปัญหา”
ทันใดนั้นร่างของมันก็ส่องแสงเจิดจ้า แล้ร่างของมันก็หดลงจนเหลือจนนิดเดียวมันค่อยๆพันขึ้นมาที่แขนของเขาอย่างรวดเร็ว
“แบบนี้ก็พอไหวล่ะนะ แต่ฉันไม่รับปากหรอกนะว่าแกจะได้เจอแม่ที่นั่นน่ะ”
หลังจากนั้นราวสามอาทิตย์ เวลาที่พวกอาเธอร์ใช้ในการเดินทางรวมหกเดือนเศษจากอีกทวีป
เมื่ออาเธอร์และอารอนลงจากเรือก็พบกับสิ่งแปลกใหม่แปลกตาเต็มไปหมด บ้านที่สร้างจากไม้สูงเพียงชั้นเดียว ผู้คนสวมเสื้อผ้าที่ดูแปลกตา มันเป็นเสื้อที่ทำจากผ้าผืนเดียวและพับทับกันและมีผ้าผืนเล็กๆผูกเอาไว้กันมันหลุดเท่านั้นเอง
แต่ดูอาเธอร์จะมุ่งความสนใจไปยังกลุ่มสาวๆมากกว่า เข้ากระโจนไปหาคนโน้นทีคนนี้ทีส่วนพวกสาวๆดูจะตกใจกับการกระทำของเขาไม่น้อย ส่วนอารอนได้แต่มองไปรอบๆอย่างตื่นตา ส่วนเจ้ามังกรน้อยก็แอบโผล่หัวออกมาจากกระเป๋าชุดโค๊ดสีดำที่อารอนสวมทับเอาไว้ด้านนอก
“กรี๊ด~~!! แก เจ้าคนไม่รู้หัวนอนปลายเท้าออกไปห่างๆจากองค์หญิงนะ!!”
เสียงร้องที่ทำเอาอารอนต้องรีบหันไปทันที และภาพก็คืออาเธอร์กระโจนเข้าไปหาหญิงสาวผมน้ำตาลยาวคนหนึ่งในชุดกิโมโนสีแดงที่ดูหรูหราคนหนึ่ง ส่วนพวกหญิงสาวที่อยู่รอบๆคงจะเป็นพวกนางกำนัลล่ะนะ
“เฮ้ย!!! อาเธอร์หยุดเลยนะแก!!”
อารอนตะโกนขึ้นพร้อมกับวิ่งเข้ามากระโดดถีบขาคู่ใส่อาเธอร์จนปลิว
“นี่ เจ้าน่ะ”
หญิงสาวที่คาดว่าจะเป็นองค์หญิงพูดขึ้น
“ฉะ ฉันเหรอ”
อารอนค่อยๆหันไปทางเจ้าของเสียง
“วิ่งเร็วดีนี่ แต่เจ้าตัวในกระเป๋าน่ะ น่าสนใจไม่น้อยเลย”
ใบหน้าที่ดูงดงามของหญิงสาวฉายแววเจ้าเล่ห์ขึ้นมาทันที
“ขอข้าดูหน่อยได้ไหมเจ้าตัวในกระเป๋าน่ะ”
“ตัวอะไร เหรอ ไม่มี๊ไม่มี”
อารอนพูดพลางเหงื่อแตก แต่หยิงสาวกลับชี้ไปที่กระเป๋า และเมื่ออารอนมองตามก็พบกับเจ้ามังกรน้อยที่โผล่หัวออกมา
“แล้วแกจะโผล่หัวออกมาทำแมวอะร๊าย~~!!”
“โอ้ สาวงามท่านนี้โปรดรับรักของกระผมด้วย!!”
อาเธอร์ร้องขึ้นพร้อมกับกระโจนเข้าใส่องค์หญิงอีกครั้ง อารอนจังรีบฉวยโอกาสนั้นคว้าคอเสียโค๊ดสีขาวของอาเธอร์เอาไว้และออกแรงวิ่งสุดแรงทันที
“อะไรกันน่ะ เจ้าพวกคนแปลกประหลาดนั่น”
“มันน่าจะจับมาตัดหัวซะไอ้เจ้าพวกนี้!!”
พวกนางกำนัลเริ่มโวยวายกันอย่างไม่พอใจ
“น่าสนใจจริงๆ เจ้ามังกรน้อยนั่นและผู้ชายคนนั้น”
“หมายความว่ายังไงเหรอคะองค์หญิง”
“ไม่มีอะไรหรอก แค่น่าสนใจนิดหน่อย และอีกอย่างนะ ฉันอยากได้อะไรก็ต้องได้ด้วยสิ”
เธอยิ้มมุมปากน้อยๆพลางฉายแววเจ้าเล่ห์ขึ้นมาอีกครั้ง
