ดาว TH-360 ดาวด่านหน้าสุดของไทย
เมืองหลวงของดาว ตลอดสองข้างทางถนนในเมืองแออัดไปด้วยเหล่าประชาชนที่กำลังอพยพออกจากดาว ซึ่งตอนนี้ดาวทั้งดวงได้กลายสภาพเป็นสนามรบไปแล้ว โดยอังกฤษและรัสเซียได้เซ็นสัญญาพันธมิตรและร่วมกันบุกดาวดวงนี้ โดยมีจุดมุ่งหมายคือทรัพยากรบนดาวดวงนี้ที่มีมากมาย และยังเป็นดาวที่มีขนาดเทียบเท่ากับดาวเสาร์ในระบบสุริยะเดิมอีกด้วย
พื้นที่ป่าห่างจากเมืองหลวง 30 กิโลเมตร เขตปะทะ
ร่างของB.U.สีขาวรูปร่างเหมือนพวกอัศวินในยุคโบราณสวมเกราะกำลังเดินตรงไปยังเมืองหลวงอย่างระวังเพราะแถบนี้มีการซุ่มโจมตีอยู่
ตูม!!
เสียงระเบิดพร้อมกับสัญญาณเตือนบอกว่าสมาชิกในหน่วยได้โดนจัดการไปแล้วแจ้งดังขึ้น
ตูม!!
เสียงระเบิดเริ่มดังขึ้นอีกครั้ง นักบินของไวท์ไนท์ที่เริ่มสติแตกเริ่มยิงมั่วไปมุกทิศทางที่มีเสียงระเบิด
“บ้าเอ้ย บ้าเอ้ย ฉันจะต้องมาตายในที่แบบนี้งั้นเหรอ!!!”
และทันใดนั้นก็ปรากฏร่างของ B.U.สีดำตัวหนึ่งลุกขึ้นมาจากพื้น โดยก่อนหน้านี้มันนอนราบอยู่กับพื้นและใช้ดินถมด้านบนเอาไว้
รูปร่างของมันแปลกตาไปกว่าB.U.ตัวอื่นๆ เพราะตลอดตั้งตัวมันติดเกราะหนาตลอดทั้งตัว แถมที่ทำให้ทหารคนนั้นยิ่งต้องแผดเสียงร้องอย่างสิ้นหวังก็คือปืนขนาด 35mmที่ใช้นั้นยิงเกราะมันไม่ทะลุไม่สิแค่ให้เป็นรอยยังไม่ได้เลยด้วยซ้ำ และจุดที่แปลกตาอย่างที่สองของมันคือแขนที่ยาวผิดปกติของมันรวมถึงมือที่มีขนาดใหญ่โตเกินจำเป็นและนิ้วทั้งห้าที่ใช้เป็นใบมีด
“ตายไปซะไอ้กระจอกแดนผู้ดี!!! ที่นี่มันประเทศตูเฟ้ย มาจากหลุมไหนกลับหลุมนั้นไปเลย!!!!”
ชายผู้เป็นนักบินของเจ้าเกราะหนาร้องขึ้น ซึ่งใบ้หน้าของเขาแสยะยิ้มสยองโดยใบหน้านั้นยังสยองเป็นทุนเดิมมันจึงทวีความสยองอีกสามเท่า ใบหน้าที่แก้มฝั่งซ้ายมีแผ่นเหล็กมาปิดเอาไว้บวกกับดวงตาซ้ายที่เป็นตากลเข้าไปด้วย
มือของ B.U. เกราะหน้าหรือก็คือไวเปอร์รุ่นดัดแปลงค่อยๆบีบส่วนหัวของไวท์ไนท์อย่างช้า ส่วนทางเจ้าไวท์ไนท์เองก็พยายามกระหน่ำยิ่งแบบไม่หยุดมือแต่กระสุนก็ยังทำให้เกิดรอยไม่ได้ด้วยซ้ำ
“บ้าเอ้ย บ้าเอ๊ย!!! ฉันจะต้องมาตายที่นี่งั้นเหรอ!!! ต้องมาแพ้ไอ้พวกบ้านนอกนี่งั้นเหรอ!!!”
“เออ ก็ไอ้บ้านนอกคนนี้จะขยี้แกเองไอ้ผู้ดีเกรดต่ำ”
สิ้นเสียงนั้นมืออีกข้างของไวเปอร์เกราะหนาก็ฟันเข้าใส่ไวท์ไนท์ แรงของมันทำให้เกราะที่หุ้มไวท์ไนท์และแขนอีกข้างพังเป็นชิ้นๆ ส่วนหัวที่ถูกบีบอยู่นั้นก็แหลกเป็นเศษเหล็กไปในทันที ร่างของไวท์ไนท์ล้มลงกระแทกพื้นอย่างแรงแต่ไวท์เปอร์เกราะหนาก็ยังไม่เปิดโอกาศให้ มันใช้มือของมันฉีกแขนขาของไวท์ไนท์ที่เป็น B.U.ได้เหมือนกับฉีกขนมปังจนเหลือแต่ส่วนตัวเท่านั้น เสียงกรีดร้องอย่างสิ้นหวังของคนขับไวท์ไนท์ดังขึ้นก่อนจะถูกเท้าหนักๆกระทืบเข้าใส่ห้องนักบินจนบี้แบน
“ฮ่าๆๆๆๆๆ พวกสวะจากแดนผู้ดี ได้แค่นี้เหรอ!!!”
ที่สนามรบเดียวกันห่างออกไปไม่มากมีหน่วยB.U.ประมาณแปดเครื่องกำลังเดินตรงเข้าไปยังเมืองหลวงเช่นกัน
ตูม!!
“เฮ้ย เกิดอะไรขึ้น มีใครโดนยิงไหม”
เสียงของหัวหน้าหน่วยดังขึ้นเมื่อได้ยินเสียงระเบิด
“ไม่นี่ครับ คงเป็นหน่วยโดน อ๊าก~~~!!”
ทหารคนหนึ่งพูดแต่เขายังไม่ทันผู้จบร่างของB.U.ของเขาก็โดนฟันขาดเป็นส่องท่อน และท่ามกลางเศษชิ้นส่วนที่ปลิวผ่อนก็มีร่างของไวเปอร์ที่มีรูปร่างผิดแปลกอีกตัวหนึ่งปรากฏขึ้น มันมีรูปร่างผอมบางเพราะถอดเพราะทั้งหมดที่มีออกไปจนหมดและเอาเกราะบางๆมาติดตัวเอาไว้ และที่หลังมีอุปกรณ์เสริมรุ่นทดสอบ หน้าตามันเป็นเหมือนท่อไอพ่นขนาดยักษ์ที่ติดปีกเอาไว้ แต่จางรูปทรงแล้วมันคงไม่ได้เอาไว้ใช้บินแน่ๆ
“นั่นมันอะไรน่ะ ไวเปอร์ของไทยงั้นเหรอ”
“ใช่แน่เหรอ หรือจะเป็นรุ่นใหม่ ไวเปอร์มันไม่น่าจะไวได้ขนาดนั้นนะ”
ทหารคนหนึ่งแย้งเพื่อนของเขาเมื่อเห็นความเร็วของมันตอนมันลงพื้น จากเครื่องวัดความเร็วนั้นมันพุ่งเข้ามาโจมตีB.U.ตัวแรกด้วยความเร็วกว่า 400 กิโลเมตร/ชั่วโมง
ตูม!!
เสียงระเบิดดังขึ้นจากไอพ่นที่หลังของไวเปอร์เกราะบาง และตัวของมันก็พุ่งตรงเข้าหาเป้าหมายต่อไปราวกับกระสุนปืน มันใช้ดาบในมือฟันเข้าใส่ร่างB.U.ตรงหน้าที่หลบมันไม่ทันจนขาดสองซีกและใช้มีดสั้นที่ติดอยู่ที่ไหล่ตาเข้าใส่B.U.ที่อยู่ใกล้ๆ โดยมีดนั้นเสียบเข้าไปในที่นั่งคนขับอย่างแม่นยำ
“อะ อะไรกันเนี่ย ไม่ทันไรก็เสร็จไปสามเครื่องแล้วเหรอ”
หัวหน้าหน่วยพูดพลางจ้องมองมันอย่างหวาดกลัว
“จะยอมถอยกลับไปได้ไหม”
เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นจากช่องสัญญาณ
“ขะ ใครมันจะไปยอมถอยกัน เราจะต้องแสดงพลังให้พวกรัสเซียเห็นเซ่ ว่าเราไม่ใช่ตัวถ่วง ทุกคนยิ่ง!!”
สิ้นเสียงของหัวหน้าหน่วยทุกคนก็รีบยิ่งเข้าใส่เจ้าไวเปอร์เกราะบางทันที ส่วนเจ้าไวเปอร์เกราะบ้างก็ไม่น้อยหน้ามันใช้ไอพ่นที่หลังพุ่งตัวเข้าไปและใช้บูสเตอร์ขนาดเล็กที่เอวกดตัวมันลงจนเกือบจะติดพื้นและพุ่งเข้าใส่ศัตรูตรงหน้าอย่างรวดเร็ว และในชั่วอึดใจ B.U.กว่าแปดตัวก็เหลือแค่เครื่องเดียว
“ช่วยกลับไป ได้ไหม”
เสียงเดิมดังขึ้นในช่องสัญญาณ และหนนี้ทหารอีกคนถึงกับสติแตกรีบบังคับB.U.ของตัวเองหนีออกจากที่นั่นทันที
สนามรบเดียวกัน ราว 800 เมตร สภาพของพื้นที่ที่เคยเป็นป่าตอนนี้กลายสภาพเป็นลานสังหารหมู่ ร่างของB.U.หลายสิบเครื่องนอนกองอยู่บนพื้น และถ้ามองดูดีแถวๆอกของB.U.เหล่านั้นมีเลือดซึมออกมาจากรอยแตก
“นี่มัน นรกอะไรกัน”
หัวหน้าหน่วยB.U.หนุ่มพูดขณะที่กำลังหาหน่วยเสริมมาช่วยเหลืออีกหน่วยที่ถูกส่งมาก่อนหน้า แต่ตอนนี้มีเหลือแต่ซากเท่านั้นเอง
“หะ หัวหน้าดูนั่นสิครับ”
ทหารคนหนึ่งร้องขึ้น และภาพตรงหน้านั้นคือร่างของB.U.สีแดงคาดว่าเป็นไวเปอร์รุ่นดัดแปลงอีกเครื่องเพราะส่วนเกราะไหล่ของมันมีขนาดใหญ่มากผิดปกติ โดยมันยืนนิ่งเอาอาวุธที่ดูคล้ายค้อนฟาดบ่าขวาเอาไว้และที่มือซ้ายยกร่างของB.U.ของอีกฝ่ายที่เหลือแค่ครึ่งเดียวขึ้นมา เลือดที่ไหลออกมาจากห้องนักบินที่เปิดออกจากแทงกระแทกอันมหาศาลเมื่อโดนทุบ โดยที่ค้อนของมันเองก็มีเลือดติดอยู่เหมือนกัน ส่วนที่เอวของมันก็มีอาวุธดูคล้ายกระบองอยู่อีกอัน
“มันเป็นคนทำงั้นเหรอ”
“สวัสดีชาวต่างดาว วันนี้อากาศสดใส เราไม่น่าจะมาฆ่ากันเลย ว่าไง จะกลับไปได้ไหม วันนี้ฉันทุบมาเยอะเกินไปแล้วน่ะ”
เสียงของชายคนหนึ่งดังขึ้นในช่อองสัญญาณสื่อสาร
“จะให้เราถอยงั้นเหรอ”
“ไม่ได้เหรอ”
“คงจะไม่ได้”
เมื่อสิ้นเสียงเจ้าB.U.ถือค้อนก็พุ่งเข้าใส่ทันที ส่วนพวกไวท์ไนท์ที่เห็นอย่างนั้นก็เริ่มกระจายตัวออก แต่เหมือนพวกเขาจะพลาดไปอย่างหนึ่งไวเปอร์นั้นมีความคล่องตัวสูงกว่าไวท์ไนท์ มันหยุดเท้าและเปลี่ยนเป้าหมายตรงไปยังไวท์ไนท์ที่กำลังวิ่งแตกกลุ่มออกไปแทน มันใช้ค้อนใช้มือทุบเข้าใส่ตรงส่วนหัวไหล่ของไวท์ไนท์ แรงกระแทกอันมหาศาลทำให้ส่วนเฟรมที่อยู่ด้านในบี้ยุบเข้าไปทันที เสียงร้องของคนบังคับดังก้องขึ้น และในตอนนั้นเองเจ้าไวท์เปอร์ก็ใช้ไวท์ไนท์ตัวนั้นมาเป็นโล่ทันที
“กลับเถอะน่า ไม่งั้นฉันทุบหมอนี่ตายคาเครื่องแน่”
“ขู่งั้นเหรอ”
“เอาจริงเลย ว่าไงล่ะจะถอยไป ได้ไหมแล้วจะคืนให้”
“ขอปฏิเสธ”
“ก็คิดงั้น”
ทันใดนั้นร่างของไวท์ไนท์ที่โดนเล่นงานก็ถูกถีบออกมาและตามด้วยค้อนที่ทุบใส่ส่วนหัวของมันด้วยแรงอันมหาศาลทำให้เฟรมส่วนบนยุบลงไปบี้ร่างของนักบินจนเละ
และที่อีกด้านหนึ่ง ฐานที่ตั้งหน่วยหน้ากองทัพอังกฤษ เหล่ารถถังและB.U.จำนวนมากกำลังสู้รบดุเดือดกับB.U.เครื่องหนึ่ง
“บ้าจริง นั่นแค่ไวเปอร์เครื่องเดียวเองนะ!!”
ผู้บัญชาการของกองทัพตะโกนขึ้นเมื่อเห็นว่าฐานแนวหน้ากำลังโดนB.U.ตัวเดียวถล่ม โดยเจ้า B.U.สีดำมีส่วนเกราะที่ไหล่ค่อนข้างใหญ่และขาที่เรียวบางนั่นคือไวเปอร์ ไวเปอร์รุ่นมาตรฐาน โดยมันกำลังลอยอยู่เหนือพื้นเล็กน้อยด้วยบูสเตอร์ที่ติดอยู่ตรงส่วนเอว มันใช้ปืนกลขนาด 35mm ติดตั้งเครื่องยิงระเบิดขนาด 105mmยิงถล่มฐานได้อย่างสบาย โดยเวลาที่มีพวกไวท์ไนท์ตัวไหนโผล่เข้าไปใกล้จะถูกยิงถล่มทันที โดยเป้าหมายหลักๆที่มันยิงคือศูนย์ส่งสัญญาณคลังเสบียง คลังอาวุธและโรงเก็บB.U.ชั่วคราว
“ย้ำอีกครั้ง ถอยกลับด้วย ขอย้ำอีกครั้งโปรดถอยกลับไปด้วย”
เสียงของชายคนหนึ่งดังขึ้นในช่องสัญญาณวิทยุ
“นี่แกเป็นใครกัน!!”
“ผมร้อยเอกพิเศษเฉลิมชัย จากหน่วยปฏิบัติการพิเศษเขี้ยวขาว พวกเราจะไม่โจมตีใส่คนหรือB.U.ที่กำลังถอยหนี ดังนั้นได้โปรดถอยไปด้วย”
“ร้อยเอกพิเศษ ฉันพลโทนิวตัน จากอังกฤษ นี่คุณคิดว่าสงครามเป็นอะไรกันทำไมถึงได้มาทำอะไรบ้าๆแบบนี้”
“แหม ผมก็ไม่ได้จะตลกอะไรหรอกครับ พอดีมันเป็นคำสังมาอีกทีน่ะ จากเด็กสาวอ่อนโลก”
“ย่อมได้ ถ้านายชนะฉันได้ล่ะก็”
สิ้นเสียงของนายพลนิวตันก็มีร่างของB.U.สีเงินพุ่งเข้าใส่ไวเปอร์ของเฉลิมชัยทันที โดยเจ้าB.U.ตัวนี้มีรูปร่างที่ค่อนข้างแปลกตา ส่วนเกราะไหล่ที่ดูใหญ่โตเกินจำเป็นส่วนเอวที่ค่อนข้างเล็ก ส่วนเกราะบนหัวมีส่วนที่ดูคล้ายกับดาบเล็กๆยื่นออกมา นั่นคือรอยเอิล การ์ด ของอังกฤษนั่นเองมันใช้ดาบในมือขวาฟันเข้าใส่อย่างรวดเร็ว แต่ไวเปอร์เองก็สามารถหลบได้อย่างฉิวเฉียด
ไวเปอร์ของเฉลิมชัยทิ้งปืนทั้งสองในมือและเปลี่ยนมาใช้ดาบที่ติดอยู่ที่หลังแทน โดยดาบเล่มนั้นมีความยาวเกือบเท่าตัวของไวเปอร์เลยทีเดียว
“โฮ่ ดาบยาวน่าสนใจจริงๆ ฉันนึกว่ามีแต่พวกญี่ปุ่นซะอีกที่ใช้ดาบยาว”
“พอดีชอบน่ะ”
สิ้นเสียงไวเปอร์ก็พุ่งเข้าใส่ศัตรูตรงหน้าทันทีส่วนรอยเอิลการ์ดเองก้ใช้โล่ในมือซ้ายรับการโจมตีและวาดดาบในมือขวาเข้าฟันแต่กลับถูกเท้าของไวเปอร์ถีบออกไปแทน
“ฮ่าๆๆ วิธีต่อสู้น่าสนใจดีนี่!!”
“ขอบคุณที่ชม!!”
ทั้งสองกำลังใช้ดาบเข้ารับการโจมตีของกันและกันโดยไม่มีใครยอมถอยแม้แต่น้อย แต่ทางไวเปอร์กลับใช้ส่วนหัวของตัวเองโขกเข้ากับส่วนหัวของรอยเอิลการ์ดจนเสียหลักเล็กน้อยและไวเปอร์จึงใช้จังหวะนั้นฟันแขนของไวไนท์จนขาดและใช้ปลายดาบจ่อมาที่ห้องคนขับ
“แบบนี้คงรู้ผลนะครับ”
“หึ ยอมเลยจริงๆวิธีแบบนาย”
เขาพูดพร้อมกับกดช่องสัญญาณภาพเพื่อให้ทางเฉลิมชัยเห็นหน้าของตัวเอง โดยเขาอยู่ในชุดนักบินรัดรูปสีเงินดำซึ่งเป็นชุดของกองทหารราชองครักษ์
“ถ้าฉันอยากจะขอเห้นหน้านายห่อยจะได้ไหม”
“ได้แน่นอนครับ”
สิ้นเสียงช่องสัญญาณภาพของเฉลิมชัยก็เกิดขึ้น บนจอของนายพลนิวตันฉายภาพชายผู้มีเรือนผมสีน้ำตาล และขาขวาทั้งข้างและขาซ้ายตั้งแต่หัวเข่าลงไปเป็นเครื่องกลทั้งหมด แต่ที่ทำเอานิวตันต้องถึงกับมุมปากกระตุกก็คือชายคนนี้ไม่ได้สวมอะไรเอาไว้เลยขณะกำลังสู้กัน
“นี่ฉันแพ้ให้กับพวกโลกจิตงั้นเหรอ!!!!”
“อย่าเรียกว่าโรคจิตนะ ฉันแค่ขี้ร้อน!!!”
Valkyrie::The Patriot ตอนที่1 เหล่าเขี้ยวสีขาว
