"เฮลี่นายชอบลูน่าตรงไหนกัน?"
"ไม่รู้สิ ก็ชอบทั้งหมดที่เป็นตัวเธอมั้ง?"
"อย่าล้อเล่นสิ ฉันอยากรู้จริงๆนะ!" แล้วเธอก็คิดในใจว่า "ก็ผู้หญิงเอาแต่ใจนั่นมันมีดีตรงไหน?"
เฮลิออสได้ยินคำถามแล้วก็ยิ้ม จากนั้นก็พูดขึ้นว่า "นั่นสิ ลูน่าน่ะทั้งดื้อ เอาแต่ใจนี่นะ" เขาหันไปมองอามาร่าเหมือนจะรู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่ จึงพูดขึ้นว่า "แต่เพราะอย่างนั้นแหละฉันถึงได้ชอบ"
"นั่นสินะ" อามาร่าพูดขึ้นหลังจากที่สบตากับอีกฝ่ายซึ่งตอบมาแบบไม่มลังเลซักนิด "แต่ว่านะเฮลี่..." อามาร่าพูดเว้นจังหวะหน่อยหนึ่ง "ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยนะว่านายจะมีแม่ที่สาวขนาดนี้น่ะ" "นั่นสิ ฉันเองก็ไม่อยากเชื่อเหมือนกัน"
พูดจบ ทั้งสองก็มองไปที่โซฟาตัวยาวซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับตัวที่ทั้งสองนั่งอยู่ ซึ่งบัดนี้มีหญิงสาวคนหนึ่งนอนอยู่
ใบหน้าของเธองดงามหมดจด สัดส่วนก็จัดว่ารูปดีมาก ยิ่งเธอใส่ชุดนอนแสนบางยิ่งทำให้เห็นสัดส่วนชัดขึ้นอีก
อามาร่าเห็นเช่นนั้นก็รีบหันมาทางเฮลิออสและพูดขึ้นว่า "เฮลี่ นายจ้องตรงไหนน่ะ?!" เธอตวาดแฝงแววติเตียน แต่เฮลิออสกลับไม่ได้ว่าอะไร กลับยังคงมองนิ่งอยู่อย่างนั้น
ไม่ใช่ยอมรับแล้วนิ่งเงียบ แต่เขาไม่มีทางคิดอะไรกับเรือนร่างที่อยู่ข้างหน้านี้เด็ดขาด (แต่ถ้าอยู่ข้างๆตอนนี้ล่ะก็ไม่แน่)
เพราะว่าเธอคนนั้นมีความสำคัญกับเขา มีความสำคัญกับชีวิตของเขา
ถ้าไม่มีเธอ เฮลิออสก็คงไม่มีโอกาสมานั่งคุยกับสาวอย่างนี้
ใช่ เธอคือแม่ของเฮลิออส
ไม่ใช่แม่ทูนหัว แม่ยก ฯลฯ แต่เป็นแม่แท้ๆผู้ให้กำเนิด
แม้จะผ่านไปปหลายปี แต่เฮลิออสก็ยังจำแม่ของเขาได้ คงเป็นเพราะแม่คนนี้ไม่เหมือนกับคนอื่น
แม้จะผ่านไปนานหลายปี แต่ว่าภาพแม่ในความทรงจำกับภาพที่อยู่ข้างหน้าเขาตอนนี้กลับไม่ต่างกันเลย
ราวกับเวลานั้นไม่มีผลต่อตัวเธอ
โคริ ชื่อของเธอนั้นบอกลักษณะเธอเป็นอย่างดี
เย็นชาราวกับน้ำแข็ง
ไม่ใช่สิ เธอนี่แหละคือน้ำแข็งที่จะคอยแช่แข็งทุกอย่างที่เข้ามาใกล้
ไม่ว่าใครก็ตามที่เข้าใกล้เธอ ต่างก็รู้สึกหนาวเย็นยะเยือกจนแทบจะกลายเป็นน้ำแข็ง อีกทั้งกิริยาอาการที่เย็นชาต่อผู้คนรอบข้าง จนทำให้ไม่มีใครเข้าใกล้
หรือว่าจริงๆแล้วเธอแค่ไม่ต้องการยุ่งกับใครก็ไม่อาจทราบได้
แต่ภาพที่ปรากฏเบื้องหน้าหนุ่มสาวทั้งสองนั้น ตอนนี้โคริก็เป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่งแบบผู้หญิงธรรมดาทั่วไปเท่านั้น
สำหรับเฮลิออสแล้ว ภาพนี้คงจะไม่แปลกตาเท่าไหร่ แต่กับอามาร่าที่เห็นท่าทางเย็นชาของโคริมาตลอดตั้งแต่เห็นครั้งแรกเมื่อตอนกลางวันนั้นทำให้เธอไม่อยากเชื่อว่าเป็นคนเดียวกัน "ที่จริงก็เหมือนกับผู้หญิงธรรมดานี่นา" เธอคิด
อามาร่าชำเลืองสายตามองนาฬิกาซึ่งมันก็ดึกพอสมควรแล้ว "อ๊ะ เฮลี่ ดึกแล้วฉันไปนอนล่ะ แล้วนาย..." เธอจะถามว่า "แล้วนายจะขึ้นไปนอนด้วยมั้ย?" แต่ยังไม่ทันจะพูดเฮลิออสก็ส่ายหน้า "ไม่ล่ะ คืนนี้ฉันขอนอนข้างล่างนี่ล่ะนะ" จากนั้นก็มองไปที่โคริแล้วยิ้ม
อามาร่าเห็นเช่นนั้นก็เข้าใจดีจึงไม่ได้ห้าม "งั้นก็ราตรีสวัสดิ์นะเฮลี่" "เช่นกัน" จากนั้นเธอก็เดินขึ้นบันไดไปที่ห้องของตัวเอง
"เอาล่ะ เราก็นอนบ้างดีกว่า" เฮลิออสพูดขึ้นพร้อมทั้งบิดตัวสลัดความเมื่อยล้า ลุกขึ้นจากโซฟาที่นั่งอยู่ไปนั่งข้างๆโซฟาที่โครินอน จากนั้นก็ฟุบตัวลงนอนข้างๆนั้นเอง
ส่วนผู้ชายที่ชื่อว่าควิซนั้น ตอนนี้กลับไปแล้ว เนื่องด้วยจากโคริรู้สึกอะไรบางอย่างจึงขอร้องให้กลับไปทีทำงานให้ช่วยดูให้หน่อย ซึ่งเจ้าตัวก็ยอมไปแต่โดยดี
..................................................................................................................................
เวลาเช้าตรู่ ดวงตะวันยังไม่ทันขึ้นดี เฮลิออสรู้สึกว่าตัวเองนั้นนอนอยู่บนอะไรที่มันสามารถนอนทอดตัวยาวได้แบบปกติ ที่หัวของเขานั้นรู้สีกว่าจะอยู่บนอะไรบางอย่างที่นุ่มๆ ซึ่งเขาก็คิดว่าน่าจะเป็นหมอน
เขาตัดสินใจลืมตาขึ้น
"ตื่นแล้วสินะ" โคริซึ่งให้เฮลิออสนอนหนุนตักอยู่นั้นกล่าวขึ้น จากนั้นเธอยิ้มอย่างอ่อนโยน "จะหลับต่ออีกหน่อยก็ได้นะ" เธอพูดแล้วก็ก้มลงมองเฮลิออสซึ่งมองหน้าของเธออยู่
ถ้าหากว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่แม่ เขาคงชอบเธอแน่ๆ ซึ่งมันไม่ใช่ความรู้สึกแบบนั้น
คำว่ารักนั้นช่างคลุมเครือ
ทำไมจึงคลุมเครือ ก็เพราะไม่ว่าจะเป็นรักแบบใด ทุกอย่างล้วนเรียกว่ารัก
รักของผู้ให้กำเนิด รักแบบคนรัก รักแบบเพื่อน รักแบบพี่น้อง หรือรักแบบห่วงใยกันตามประสาคนร่วมโลก
เพราะเหตุนี้ จึงต้องทำความเข้าใจกับคำว่ารักให้ดี ไม่เช่นนั้นจะไม่สามารถแยกชั่วดีได้
คงจะพูดไม่ได้เต็มปากว่าเขานั้นไม่ได้คิดอะไรกับโคริเลย
กลับกัน เขากับรู้สึกชอบมากเสียด้วยซ้ำ
ยังไงแม่ก็คือแม่ ไม่มีทางเป็นอย่างอื่นไปได้
ใช่ เขาก็แค่แยกคำว่ารักระหว่าง รักแม่ กับ รักแบบคนรักไม่ได้เท่านั้นเอง
แทนที่จะคิดมาก เขากลับหลับตาลงด้วยความรู้สึกผ่อนคลาย คิดเพียงว่า อะไรก็ช่าง แต่เขาก็ชอบคนๆนี้มาก
ฝ่ามืออุ่นๆที่ลูบอยู่บนศีรษะนั้นยิ่งทำให้เขาโล่งใจ มันนานเพียงใดแล้วที่เขาไม่ได้รู้สึกแบบนี้
10 ปี หรืออาจจะนานกว่านั้น
จะอย่างไรก็ตาม แค่ตอนนี้ได้รู้สึกอีกครั้งก็นับว่าดีแล้ว
ไม่นาน เฮลิออสก็เข้าสู่ห้วงนิทราอีกครา โคริเห็นเช่นนั้นก็พูดขึ้นเบาๆว่า "ยังหลับง่ายเหมือนเคยเลยนะ" จากนั้นเธอก็ก้มลงจูบที่หน้าผากของเขา
ขณะนั้นเอง ก็ได้มีเสียงแหลมของหญิงสาวที่เฮลิออสคุ้นเคยดีดังมาจากหน้าประตู
"เฮ-ลิ-ออส" ลูน่าเรียกด้วยน้ำเสียงที่ร่าเริงแฝงความเอาแต่ใจดังเช่นเคย จากนั้นเธอก็เปิดประตูบ้านเข้ามา
ด้วยเสียงของเธอนั้นทำให้เจ้าของบ้านที่ยังไม่ตื่น และอีกคนที่เธอเรียกที่พึ่งหลับรอบสองต้องสะดุ้งขึ้นมานั่ง
"อ๊ะ!" ลูน่าก็ต้องชะงักเมื่อเห็นภาพเบื้องหน้า
เฮลิออสที่พึ่งตื่นนั่งอยู่บนโซฟาตัวยาวในสภาพที่พึ่งลุกได้ไม่นาน
แต่สิ่งที่ทำให้เธอชะงักจริงๆนั้นคือหญิงสาวอีกคนซึ่งอยู่ข้างๆเฮลิออส
เธอคนนั้นกอดเฮลิออสไว้แน่นแบบไม่ยอมปล่อย และส่งสายตาเย็นชามายังลูน่า
ที่ลูน่าชะงักนั้นส่วนนึงเป็นเพราะเห็นเธอคนนั้นกอดเฮลิออส แต่สายตานั้นเป็นต้นเหตุที่ทำให้เธอทำอะไรไม่ถูก
เป็นสายตาที่แค่เห็นก็หนาวราวกับอยู่กลางทุ่งโยทุนเฮล์ม
นอกจากนี้ลูน่ายังรู้สึกว่าสายตาที่ส่งมานั้นแฝงความนัยอะไรบางอย่างไว้ แต่เธออาจจะคิดไปเองก็ได้
สิ่งที่เธอรับรู้จากสายตานั้นคือ
"อย่ามายุ่งกับเฮลิออสของฉันนะ!!!"
.................................................................................................................................
"ไม่รู้สิ ก็ชอบทั้งหมดที่เป็นตัวเธอมั้ง?"
"อย่าล้อเล่นสิ ฉันอยากรู้จริงๆนะ!" แล้วเธอก็คิดในใจว่า "ก็ผู้หญิงเอาแต่ใจนั่นมันมีดีตรงไหน?"
เฮลิออสได้ยินคำถามแล้วก็ยิ้ม จากนั้นก็พูดขึ้นว่า "นั่นสิ ลูน่าน่ะทั้งดื้อ เอาแต่ใจนี่นะ" เขาหันไปมองอามาร่าเหมือนจะรู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่ จึงพูดขึ้นว่า "แต่เพราะอย่างนั้นแหละฉันถึงได้ชอบ"
"นั่นสินะ" อามาร่าพูดขึ้นหลังจากที่สบตากับอีกฝ่ายซึ่งตอบมาแบบไม่มลังเลซักนิด "แต่ว่านะเฮลี่..." อามาร่าพูดเว้นจังหวะหน่อยหนึ่ง "ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยนะว่านายจะมีแม่ที่สาวขนาดนี้น่ะ" "นั่นสิ ฉันเองก็ไม่อยากเชื่อเหมือนกัน"
พูดจบ ทั้งสองก็มองไปที่โซฟาตัวยาวซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับตัวที่ทั้งสองนั่งอยู่ ซึ่งบัดนี้มีหญิงสาวคนหนึ่งนอนอยู่
ใบหน้าของเธองดงามหมดจด สัดส่วนก็จัดว่ารูปดีมาก ยิ่งเธอใส่ชุดนอนแสนบางยิ่งทำให้เห็นสัดส่วนชัดขึ้นอีก
อามาร่าเห็นเช่นนั้นก็รีบหันมาทางเฮลิออสและพูดขึ้นว่า "เฮลี่ นายจ้องตรงไหนน่ะ?!" เธอตวาดแฝงแววติเตียน แต่เฮลิออสกลับไม่ได้ว่าอะไร กลับยังคงมองนิ่งอยู่อย่างนั้น
ไม่ใช่ยอมรับแล้วนิ่งเงียบ แต่เขาไม่มีทางคิดอะไรกับเรือนร่างที่อยู่ข้างหน้านี้เด็ดขาด (แต่ถ้าอยู่ข้างๆตอนนี้ล่ะก็ไม่แน่)
เพราะว่าเธอคนนั้นมีความสำคัญกับเขา มีความสำคัญกับชีวิตของเขา
ถ้าไม่มีเธอ เฮลิออสก็คงไม่มีโอกาสมานั่งคุยกับสาวอย่างนี้
ใช่ เธอคือแม่ของเฮลิออส
ไม่ใช่แม่ทูนหัว แม่ยก ฯลฯ แต่เป็นแม่แท้ๆผู้ให้กำเนิด
แม้จะผ่านไปปหลายปี แต่เฮลิออสก็ยังจำแม่ของเขาได้ คงเป็นเพราะแม่คนนี้ไม่เหมือนกับคนอื่น
แม้จะผ่านไปนานหลายปี แต่ว่าภาพแม่ในความทรงจำกับภาพที่อยู่ข้างหน้าเขาตอนนี้กลับไม่ต่างกันเลย
ราวกับเวลานั้นไม่มีผลต่อตัวเธอ
โคริ ชื่อของเธอนั้นบอกลักษณะเธอเป็นอย่างดี
เย็นชาราวกับน้ำแข็ง
ไม่ใช่สิ เธอนี่แหละคือน้ำแข็งที่จะคอยแช่แข็งทุกอย่างที่เข้ามาใกล้
ไม่ว่าใครก็ตามที่เข้าใกล้เธอ ต่างก็รู้สึกหนาวเย็นยะเยือกจนแทบจะกลายเป็นน้ำแข็ง อีกทั้งกิริยาอาการที่เย็นชาต่อผู้คนรอบข้าง จนทำให้ไม่มีใครเข้าใกล้
หรือว่าจริงๆแล้วเธอแค่ไม่ต้องการยุ่งกับใครก็ไม่อาจทราบได้
แต่ภาพที่ปรากฏเบื้องหน้าหนุ่มสาวทั้งสองนั้น ตอนนี้โคริก็เป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่งแบบผู้หญิงธรรมดาทั่วไปเท่านั้น
สำหรับเฮลิออสแล้ว ภาพนี้คงจะไม่แปลกตาเท่าไหร่ แต่กับอามาร่าที่เห็นท่าทางเย็นชาของโคริมาตลอดตั้งแต่เห็นครั้งแรกเมื่อตอนกลางวันนั้นทำให้เธอไม่อยากเชื่อว่าเป็นคนเดียวกัน "ที่จริงก็เหมือนกับผู้หญิงธรรมดานี่นา" เธอคิด
อามาร่าชำเลืองสายตามองนาฬิกาซึ่งมันก็ดึกพอสมควรแล้ว "อ๊ะ เฮลี่ ดึกแล้วฉันไปนอนล่ะ แล้วนาย..." เธอจะถามว่า "แล้วนายจะขึ้นไปนอนด้วยมั้ย?" แต่ยังไม่ทันจะพูดเฮลิออสก็ส่ายหน้า "ไม่ล่ะ คืนนี้ฉันขอนอนข้างล่างนี่ล่ะนะ" จากนั้นก็มองไปที่โคริแล้วยิ้ม
อามาร่าเห็นเช่นนั้นก็เข้าใจดีจึงไม่ได้ห้าม "งั้นก็ราตรีสวัสดิ์นะเฮลี่" "เช่นกัน" จากนั้นเธอก็เดินขึ้นบันไดไปที่ห้องของตัวเอง
"เอาล่ะ เราก็นอนบ้างดีกว่า" เฮลิออสพูดขึ้นพร้อมทั้งบิดตัวสลัดความเมื่อยล้า ลุกขึ้นจากโซฟาที่นั่งอยู่ไปนั่งข้างๆโซฟาที่โครินอน จากนั้นก็ฟุบตัวลงนอนข้างๆนั้นเอง
ส่วนผู้ชายที่ชื่อว่าควิซนั้น ตอนนี้กลับไปแล้ว เนื่องด้วยจากโคริรู้สึกอะไรบางอย่างจึงขอร้องให้กลับไปทีทำงานให้ช่วยดูให้หน่อย ซึ่งเจ้าตัวก็ยอมไปแต่โดยดี
..................................................................................................................................
เวลาเช้าตรู่ ดวงตะวันยังไม่ทันขึ้นดี เฮลิออสรู้สึกว่าตัวเองนั้นนอนอยู่บนอะไรที่มันสามารถนอนทอดตัวยาวได้แบบปกติ ที่หัวของเขานั้นรู้สีกว่าจะอยู่บนอะไรบางอย่างที่นุ่มๆ ซึ่งเขาก็คิดว่าน่าจะเป็นหมอน
เขาตัดสินใจลืมตาขึ้น
"ตื่นแล้วสินะ" โคริซึ่งให้เฮลิออสนอนหนุนตักอยู่นั้นกล่าวขึ้น จากนั้นเธอยิ้มอย่างอ่อนโยน "จะหลับต่ออีกหน่อยก็ได้นะ" เธอพูดแล้วก็ก้มลงมองเฮลิออสซึ่งมองหน้าของเธออยู่
ถ้าหากว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่แม่ เขาคงชอบเธอแน่ๆ ซึ่งมันไม่ใช่ความรู้สึกแบบนั้น
คำว่ารักนั้นช่างคลุมเครือ
ทำไมจึงคลุมเครือ ก็เพราะไม่ว่าจะเป็นรักแบบใด ทุกอย่างล้วนเรียกว่ารัก
รักของผู้ให้กำเนิด รักแบบคนรัก รักแบบเพื่อน รักแบบพี่น้อง หรือรักแบบห่วงใยกันตามประสาคนร่วมโลก
เพราะเหตุนี้ จึงต้องทำความเข้าใจกับคำว่ารักให้ดี ไม่เช่นนั้นจะไม่สามารถแยกชั่วดีได้
คงจะพูดไม่ได้เต็มปากว่าเขานั้นไม่ได้คิดอะไรกับโคริเลย
กลับกัน เขากับรู้สึกชอบมากเสียด้วยซ้ำ
ยังไงแม่ก็คือแม่ ไม่มีทางเป็นอย่างอื่นไปได้
ใช่ เขาก็แค่แยกคำว่ารักระหว่าง รักแม่ กับ รักแบบคนรักไม่ได้เท่านั้นเอง
แทนที่จะคิดมาก เขากลับหลับตาลงด้วยความรู้สึกผ่อนคลาย คิดเพียงว่า อะไรก็ช่าง แต่เขาก็ชอบคนๆนี้มาก
ฝ่ามืออุ่นๆที่ลูบอยู่บนศีรษะนั้นยิ่งทำให้เขาโล่งใจ มันนานเพียงใดแล้วที่เขาไม่ได้รู้สึกแบบนี้
10 ปี หรืออาจจะนานกว่านั้น
จะอย่างไรก็ตาม แค่ตอนนี้ได้รู้สึกอีกครั้งก็นับว่าดีแล้ว
ไม่นาน เฮลิออสก็เข้าสู่ห้วงนิทราอีกครา โคริเห็นเช่นนั้นก็พูดขึ้นเบาๆว่า "ยังหลับง่ายเหมือนเคยเลยนะ" จากนั้นเธอก็ก้มลงจูบที่หน้าผากของเขา
ขณะนั้นเอง ก็ได้มีเสียงแหลมของหญิงสาวที่เฮลิออสคุ้นเคยดีดังมาจากหน้าประตู
"เฮ-ลิ-ออส" ลูน่าเรียกด้วยน้ำเสียงที่ร่าเริงแฝงความเอาแต่ใจดังเช่นเคย จากนั้นเธอก็เปิดประตูบ้านเข้ามา
ด้วยเสียงของเธอนั้นทำให้เจ้าของบ้านที่ยังไม่ตื่น และอีกคนที่เธอเรียกที่พึ่งหลับรอบสองต้องสะดุ้งขึ้นมานั่ง
"อ๊ะ!" ลูน่าก็ต้องชะงักเมื่อเห็นภาพเบื้องหน้า
เฮลิออสที่พึ่งตื่นนั่งอยู่บนโซฟาตัวยาวในสภาพที่พึ่งลุกได้ไม่นาน
แต่สิ่งที่ทำให้เธอชะงักจริงๆนั้นคือหญิงสาวอีกคนซึ่งอยู่ข้างๆเฮลิออส
เธอคนนั้นกอดเฮลิออสไว้แน่นแบบไม่ยอมปล่อย และส่งสายตาเย็นชามายังลูน่า
ที่ลูน่าชะงักนั้นส่วนนึงเป็นเพราะเห็นเธอคนนั้นกอดเฮลิออส แต่สายตานั้นเป็นต้นเหตุที่ทำให้เธอทำอะไรไม่ถูก
เป็นสายตาที่แค่เห็นก็หนาวราวกับอยู่กลางทุ่งโยทุนเฮล์ม
นอกจากนี้ลูน่ายังรู้สึกว่าสายตาที่ส่งมานั้นแฝงความนัยอะไรบางอย่างไว้ แต่เธออาจจะคิดไปเองก็ได้
สิ่งที่เธอรับรู้จากสายตานั้นคือ
"อย่ามายุ่งกับเฮลิออสของฉันนะ!!!"
.................................................................................................................................
Wing of Destiny ตอนที่ 32
[IMG]
