แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย pontifex เมื่อ 2013-8-24 22:30
"ถ้าคิดจะมีปัญหากับบอสล่ะก็ ข้ามศพชั้นไปก่อน"
ชื่อจริง : Kurosagi Kaori
Code Name : Scarlet
เพศ : หญิง
อายุ : 18 ปี
ส่วนสูง : 177 cm.
สังกัด : Raven claw | Begnion Empire
ประวัติ
---Scarlet POV---
ชั้นเป็นเด็กกำพล้าซึ่งถูกกักขังอยู่ในศูนย์วิจัยแห่งหนึ่งของ EU เพื่อที่จะทำการทดลอง Super Soldier ชั้นพยายามที่จะหนีออกจากที่นั่นหลายต่อหลายครั้ง แต่ก้อไม่สำเร็จ ชั้นเลยยิ่งโดนทารุณหนักขึ้นทุกครั้งที่ชั้นพยายามจะหนี จนกระทั่งวันเกิดอายุ 9 ปี วันนั้นชั้นได้พบกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งตรงหน้าห้องขัง
"ให้ชั้นช่วยมั้ย?" เด็กผู้หญิงคนนั้นถามขึ้นอย่างเป็นมิตร
"เธอเป็นใครน่ะ?" ชั้นถามกลับไป
"เป็นใครก็ไม่สำคัญหรอกน่ะ เอาเป็นว่า..."
"นายท่านคะ เหลือเวลาไม่มากก่อนที่ศัตรูจะมาถึงที่นี่นะคะ!!" มีอีกเสียงหนึ่งดังขึ้นจากข้างห้องขัง
"ก็ตามนั้นแหละ จะให้ชั้นช่วยรึเปล่าล่ะ?" เด็กคนนั้นถามย้ำ
หากชั้นตัดสินใจที่จะหนีออกไปจากที่นี่ ก็ไม่รู้ว่าในอนาคตจะเจอกับอะไร ดีไม่ดีอาจจะถูกคนเหล่านี้หลอกเอาก็ได้ แต่สัญชาตญาณของชั้นมันบอกว่า หากชั้นไม่ไปกับคนเหล่านี้ล่ะก็ ชั้นจะเสียใจไปตลอดชีวิต
"ช...ช่วยพาชั้นออกไปจากที่นี่ทีเถอะ"
"เข้าใจแล้ว ไวด์ จัดการเลย"
"รับทราบค่ะ นายท่าน"
หญิงสาวที่ถูกเรียกว่าไวด์ทำท่ายกแขนข้างที่ติดปืนออกมาข้างหน้า จากนั้น
//ตูม ประตูห้องขังถูกทำลายลงในพริบตา ส่วนเด็กผู้หญิงที่เป็นคนสั่งการได้เข้ามาปลดล็อคระบบต่างๆที่ตรึงชั้นเอาไว้โดยใช้เวลาไม่ถึง 10 วินาที
"โทษทีๆ ตะกี้โดนลูกหลงรึปล่าวน่ะ"
"ม...ไม่เป็นไรหรอก"
"ดีจัง ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว ถ้างั้น เรารีบออกไปจากที่นี่กันเถอะ" เด็กสาวส่งปืน Five Seven ให้ชั้น
"อืม!!" ชั้นรับมันไว้อย่างเต็มใจ
พวกเราทั้ง 3 คนวิ่งเพื่อที่จะออกจากศูนย์วิจัยแห่งนี้ให้เร็วที่สุด แม้ระหว่างทางจะเจอทหารของศัตรู ชั้นก็ได้ใช้สัญชาตญาณของตัวเองและ FN57 ในมือเอาตัวรอดและสังหารศัตรูไปทีละคนสองคน เช่นเดียวกับสาวน้อยที่ถือสไนเปอร์กับหญิงสาวที่เป็นเหมือนกับหุ่นยนต์ ชั้นรู้สึกสงสัยมากกว่าทำไมเด็กสาวคนนั้นถึงไม่ใช้ดาบ ทั้งๆทีหากใช้ดาบแล้วน่าจะคล่องตัวกว่า ระหว่างที่หนีมาใกล้จะถึงประตูทางออกหลัก พวกเรากลับถูกล้อมโดยทหารจำนวน 300 นาย
"พวกเธอโดนล้อมแบบนี้ คงจะหนีไม่พ้นแล้วล่ะ" ทหารคนหนึ่งพูดออกมาเช่นนั้น
"/โดนล้อมแบบนี้ จะเอายังไงดีล่ะทีนี้/" ชั้นกระซิบถามคนที่ช่วยเธอออกมา
"/นายท่านคะ/" ดูเหมือนว่าหญิงสาวโรบ็อทเองก็รู้สึกกังวลเช่นกัน
แต่ว่าสาวน้อยสไนเปอร์คนนั้นทำท่าเหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่างอย่างใจเย็นมาก ผิดกับสถานการณ์ตอนนี้ลิบลับ ชั้นรู้สึกแปลกใจที่เด็กสาวคนนั้นยังใจเย็นอยู่ได้ แม้จะอยู่ในสถานการณ์ที่ตึงเครียดขนาดนี้ จากนั้นผู้หญิงคนนั้นก็ได้พูดออกมาว่า
"/ช่วยไม่ได้แฮะ งั้นพวกเธอหลับตาลงซะ/" เด็กคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นต่างจะเดิม แล้วดึงบางสิ่งที่คาดไว้อยู่ที่เอว สิ่งนั้นคือ สลักของระเบิดแฟลช
//วิ๊งงงง "อ๊ากก!!! ตาช้านน""หนอยแน่แก ถึงพวกแกจะใช้ระเบิดแฟลชยังไงก็หนีไม่รอดหรอกน่า" ถึงแม้ว่าชั้นจะเสียความสามารถทางการมองเห็นชั่วคราวเพราะระเบิดแสง ไม่ต่างอะไรกับเหล่าทหารที่ล้อมพวกเธอไว้ แต่สัญชาตญาณของชั้นยังรู้สึกถึงตำแหน่งของทุกคนที่อยู่ในบริเวณนั่นทั้งหมด และแล้ว
"โคเท็ตสึ ได้เวลาอาละวาดแล้วล่ะ..." เด็กสาวกล่าวขึ้นมา
"กำลังรออยู่เลยค่ะ มาสเตอร์" ชั้นรู้สึกเหมือนจะได้ยินเสียงอีกเสียงหนึ่งดังมาจากบริเวณที่เด็กคนนั้นอยู่
ชั้นรู้สึกถึงจิตสังหารอันมหาศาลโพยพุ่งออกมาจากตัวของเด็กสาวมือสไนเปอร์ ไม่สิ ถ้าจะพูดให้ถูกก็คือ จิตสังหารนั่นออกมาจากดาบ และแล้วชั้นก็ไม่สามารถจับสัมผัสของเด็กสาวคนนั้นได้ แต่ชั้นรู้สึกว่าสัมผัสของเหล่าทหารนั้นลดลงเรื่อยๆ 5 วินาทีต่อมา หลังจากที่ระเบิดแฟลชหมดฤทธิ์ ชั้นก้อได้ลืมตาขึ้นมาและรู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก สิ่งที่ชั้นเห็นนั้นก็คือ
ศพของทหารที่ล้อมพวกเราเอาไว้ กับสาวสไนเปอร์ที่ถือดาบคาตานะสีดำซึ่งถูกย้อมไปด้วยเลือดสีแดงฉาน
"ขอโทษทีนะที่ต้องให้มาเห็นภาพแบบนี้น่ะ เผอิญว่าโคเท็ตสึเป็นพวกคุมอารมณ์ตัวเองไม่ค่อยจะได้นะ"
"ก็มาสเตอร์เป็นคนบอกว่าให้อาละวาดได้หนิคะ เพราะฉะนั้นมาสเตอร์นั่นแหละค่ะที่ผิดน่ะ"
"ไหงงั้นอ่า"
แทนที่ชั้นจะรู้สึกกล้วคนเหล่านี้ ชั้นกลับรู้สึกชอบมากขึ้นไปอีก แม้ว่าดาบปีศาจนั่นจะน่ากลัวอยู่หน่อยๆก็เหอะนะ จากนั้นพวกเราก็ได้หนีออกมานอกเขตศูนย์วิจัยได้สำเร็จ สไนเปอร์สาวก็ได้พูดออกมาว่า
"แล้วเธอจะเอายังไงต่อไปล่ะ คาโอริ"
"เอ๊ะ...รู้ชื่อชั้นได้ยังไงล่ะ"
"ก็ตอนที่ชั้นมาขโมยข้อมูลน่ะ ชั้นเหลือบไปเห็นข้อมูลคนที่ถูกขังไว้ที่นี่ ซึ่งก็มีแค่เธอคนเดียวน่ะ แล้วตกลงจะเอายังไงล่ะ"
ชั้นแทบจะไม่ต้องเสียเวลาคิดคำตอบเลย เพราะว่าคำตอบนั้นก็คือ...
"ให้ชั้นไปกับพวกเธอจะได้รึเปล่าล่ะ"
"แล้วเธอรู้เหรอว่าพวกเราจะไปที่ไ..."
"ต่อให้ที่นั่นเป็นขอบเหวหรือก้นนรก ชั้นก็จะตามไป"
"ได้สิ ไม่มีปัญหาอยู่แล้วล่ะ..........จริงสิ ชั้นพึ่งนึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้แนะนำตัวเลยนี่นา"
"สะเพร่าจริงนะ"
"ยุ่งน่ะ ยัยดาบโรกจิต ชั้นชื่อไอริส แต่วลาทำงานชั้นชื่อ แองเจิ้ล นะ ส่วนคนผมสีชมพูนี่ชือไวโดว์"
"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"
"ส่วนยัยดาบปากเสียนี่ชื่อโคเท็ตสึ"
"ชั้นชื่อยูกิฮิเมะย่ะ"
"อุ๊บบ..." ชั้นหลุดหัวเราะออกมา
"แล้ว...จะให้เราเรียกเธอว่าอะไรดีล่ะ คาโอริ"
"อืม......ชั้นยังไม่ทันคิดน่ะ"
"ถ้างั้นก็ สการ์เล็ต ละกัน เพราะดวงตาของเธอเป็นสีแดงหนิ ฉะนั้น เอาชื่อนี้ละกัน ดีมั้ยล่ะ"
"อืม!!!"
นับจากวันนั้น ชั้นก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของกองทัพ ในฐานะ รอง ผบ.,เมด,น้องสาวของบอส ส่วนกันเบลดที่บอสให้ชั้นมา ตอนนี้ชั้นก็สามารถใช้มันจนคล่อง ส่วนสัญชาตญาณของชั้นก็สามารถควบคุมได้อย่างสมบูรณ์แล้ว ตอนนี้ ชั้นคือ Scarlet ผู้ซึ่งเป็น Super Soldier สังกัด Raven Claw แห่งจักรวรรดิเบกเนียน ชั้นขอสาบานไว้เลยว่า หากใครก็ตามที่คิดจะทำร้ายบอสล่ะก็ ชั้นจะขอลากคนๆนั้นลงสู่นรกเอง---
จบ.
-------------------------------------------
นิสัย
มักจะใช้นิสัยเสนาธิการ(ทำตัวโหดไว้ก่อน)ในเวลางาน แต่ปกติแล้วจะเป็นคนร่าเริงมาก เป็นคนมองโลกในแง่ค่อนข้างดี แต่ถ้ามีคนคิดจะทำร้ายหัวหน้าของเธอล่ะก็(ประมาณนิสัยของโซม่า พีริส)
--------------------------------------------
สิ่งที่ชอบ
ธรรมชาติ เสียงหัวเราะ Angel พวกพ้อง
สิ่งที่เกลียด
คนไร้สมอง คนที่คิดร้ายต่อบอส การเสียพวกพ้อง
---------------------------------------------
ทักษะ : การต่อสู้แบบ Assault Combat,CQB
อาวุธ : Dual-Wield Gunblade
--------------------------------------------
ความสามารถ
Super Soldier's Instint : เพิ่มความสามารถทางการต่อสู้ โดยใช้สัญชาตญาณเข้าช่วย(random atk+|แต้ม 1-4 +5|แต้ม 5-6 +10)
Destiny Bond : หากต่อสู้ร่วมกับ Angel atk+10
Shadow Formation : หากต่อสู้ร่วมกับ Guardian Angel คนอื่น atk=2.5*จำนวนคน
------------------------------------------------------------
1 of 4 Guardian Angel|Scarlet แห่ง Raven Claw