แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย KiSHiYO เมื่อ 2013-10-29 09:11
ชื่อ ดันเต้ [Dante]
นามสกุล เวียโรคาน่า [Verocana]
เพศ หญิง
อายุ 16 ปี
เผ่า กึ่งปีศาจ [Half demon]
สังกัด Overroll
ประวัติ
ณ หมู่บ้านเล็กๆ แห่งหนึ่งในดินแดนรูเทอร์เลีย ได้มีหญิงสาวผมสั้นสีน้ำตาล นัยน์ตาสีแดงเลือด มีสัญลักษณ์โพดำสีแดงอยู่ที่หลังมือ
นามนั้นคือ ดันเต้ เวียโรคาน่า [Dante Verocana] ความหมายของนามนั้นคือ เจ้าแห่งปีศาจผู้เป็นอมตะและดื้อรั้น
ดันเต้นั้นใช้ชีวิตอยู่อย่างยากลำบากเพราะว่าเหล่าชาวบ้านนั้นพากันรังเกียจรังชังเธอมากพอๆ กับที่พวกเขาเกลียดอะไรซักอย่าง
เมื่อดันเต้อายุได้ 13 ปี ดันเต้ก็ถูกพวกชาวบ้านขับไล่ออกไป การขับไล่นั้นสำเร็จไปได้ด้วยโดยดีเพราะดันเต้ไม่ขัดขืนการขับไล่เลยแม้แต่น้อย
จากนั้นดันเต้จึงออกเดินทางออกจากหมู่บ้านนั้นพร้อมทรัพย์สมบัติบางส่วนที่ยังเหลือไว้
แล้วเมื่อดันเต้จากไปได้ 2 วัน หมู่บ้านนั้นก็เกิดเพลิงไหม้ เพลิงไหม้นั้นเผาไหมทุกอย่างไม่เหลืออะไรเลยยกเว้นเศษขี้เถ้า
ดันเต้นั้นเดินเร่ร่อนไปอย่างไร้จุดมุ่งหมายได้มาพบเจอกับหญิงสาวสูงอายุผมสีเขียวคนหนึ่งที่กระท่อมกลางป่า
ด้วยความที่เหนื่อยล้าของดันเต้จึงทำให้เธอหมดสติไป............
รุ่งเช้าวันใหม่ได้มาเยือนดันเต้ที่สลบไปเต็มๆ ถึง 5 วัน หญิงสาวสูงอายุได้ทักทายดันเต้พร้อมยกถ้วยซุปมาวางข้างๆ
แล้วหญิงสาวสูงอายุผู้นั้นก็แนะนำตนว่าตนนั้นชื่อ ซิน ซึ่งความหมายชื่อก็คือ บาป แล้วเธอก็สังเกตุเ็ห็นสัญลักษณ์โพดำสีแดงที่อยู่หลังมือของดันเต้
เมื่อซินสังเกตุเห็นดันเต้ก็รีบซ่อนมือนั้นไว้ข้างหลัง ซินที่สังเกตุเห็นท่าทางของดันเต้จึงหัวเราะออกมาแล้วพูดเบาๆ ว่า
"ไม่ต้องซ่อนมันหรอก....ของฉันเองก็มี...." หลังจากซินพูดเสร็จก็ชูหลังมือข้างขวาที่มีสัญลักษณ์แบบเดียวกันแต่เป็นดอกจิกสีเขียว
"แต่เป็นดอกจิกสีเขียวน่ะ..." หลังจากเธอพูดเสร็จก็ยิ้มออกมาด้วยน้ำเสียงอันอ่อนโยนดันเต้ซึ่งไม่เคยได้รับรอยยิ้มแบบนี้น้ำตาจึงเอ่อล้นออกมา.....
เมื่อเวลาผ่านไปได้ 2 - 3 วัน ซินเห็นว่าดันเต้เริ่มดีขึ้นจึงเริ่มสอนดันเต้ในเรื่องต่างๆ ไม่ว่าจะการเรียน การเอาชีวิตรอด หรือแม้แต่เวทย์มนต์
แล้วเมื่อถึงวันเกิดของซิน ที่กระท่อมที่ตนกับซินอาศัยอยู่ก็ได้มีปีศาจบุกเข้ามา ปีศาจสองตนนั้นแกร่งมากเกินไป
จนทำให้พลังเวทย์ของทั้งสองสู้กับมันไม่ไหวจึงทำการหลบหนีออกมาจากกระท่อม
ซินนั้นโดนการโจมตีเวทย์ไฟจนทำให้ซินล้มลงกับพื้น
ซินยิ้มให้ดันเต้ก่อนจะใช้พลังเวทย์การเคลื่อนย้ายเฮือกสุดท้ายเพื่อเคลื่อนย้ายดันเต้ไปยังแถบข้างๆ ดิสกอล์เรีย
ดันเต้นั้นอรู้สึกตัวอีกทีก็มาอยู่ที่ดิสกอล์เรียเสียแล้ว ในขณะนั้นน้ำตาพลัดไหลอาบแก้ม หลังจากนั้นไม่นานเธอก็ตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตที่เหลือกับการเดินทาง....
อุปนิสัย : ไม่ค่อยพูดซักเท่าไหร่ ดื้อรั้น เส้นตื้น รักสันโดษ
หน้าตาของคุณ : ผมสั้นสีน้ำตาล นัยน์ตาสีแดงเลือด มีสัญลักษณ์โพดำสีแดงอยู่ที่หลังมือ สวมเสื้อเดรชสีแดงส่วนแขนสีขาว สวมผ้าคลุมคลุมทั้งตัว
รูป
PS.ประวัตินู๋มั่ววววววว \( ;w;)/ // เอาขาก่ายหน้าผาก (ห๊ะ!?)
http://k002.kiwi6.com/hotlink/qbwrqhfh7s/music_box_meltdown.mp3
ชื่อ ดันเต้ [Dante]
นามสกุล เวียโรคาน่า [Verocana]
เพศ หญิง
อายุ 16 ปี
เผ่า กึ่งปีศาจ [Half demon]
สังกัด Overroll
ประวัติ
ณ หมู่บ้านเล็กๆ แห่งหนึ่งในดินแดนรูเทอร์เลีย ได้มีหญิงสาวผมสั้นสีน้ำตาล นัยน์ตาสีแดงเลือด มีสัญลักษณ์โพดำสีแดงอยู่ที่หลังมือ
นามนั้นคือ ดันเต้ เวียโรคาน่า [Dante Verocana] ความหมายของนามนั้นคือ เจ้าแห่งปีศาจผู้เป็นอมตะและดื้อรั้น
ดันเต้นั้นใช้ชีวิตอยู่อย่างยากลำบากเพราะว่าเหล่าชาวบ้านนั้นพากันรังเกียจรังชังเธอมากพอๆ กับที่พวกเขาเกลียดอะไรซักอย่าง
เมื่อดันเต้อายุได้ 13 ปี ดันเต้ก็ถูกพวกชาวบ้านขับไล่ออกไป การขับไล่นั้นสำเร็จไปได้ด้วยโดยดีเพราะดันเต้ไม่ขัดขืนการขับไล่เลยแม้แต่น้อย
จากนั้นดันเต้จึงออกเดินทางออกจากหมู่บ้านนั้นพร้อมทรัพย์สมบัติบางส่วนที่ยังเหลือไว้
แล้วเมื่อดันเต้จากไปได้ 2 วัน หมู่บ้านนั้นก็เกิดเพลิงไหม้ เพลิงไหม้นั้นเผาไหมทุกอย่างไม่เหลืออะไรเลยยกเว้นเศษขี้เถ้า
ดันเต้นั้นเดินเร่ร่อนไปอย่างไร้จุดมุ่งหมายได้มาพบเจอกับหญิงสาวสูงอายุผมสีเขียวคนหนึ่งที่กระท่อมกลางป่า
ด้วยความที่เหนื่อยล้าของดันเต้จึงทำให้เธอหมดสติไป............
รุ่งเช้าวันใหม่ได้มาเยือนดันเต้ที่สลบไปเต็มๆ ถึง 5 วัน หญิงสาวสูงอายุได้ทักทายดันเต้พร้อมยกถ้วยซุปมาวางข้างๆ
แล้วหญิงสาวสูงอายุผู้นั้นก็แนะนำตนว่าตนนั้นชื่อ ซิน ซึ่งความหมายชื่อก็คือ บาป แล้วเธอก็สังเกตุเ็ห็นสัญลักษณ์โพดำสีแดงที่อยู่หลังมือของดันเต้
เมื่อซินสังเกตุเห็นดันเต้ก็รีบซ่อนมือนั้นไว้ข้างหลัง ซินที่สังเกตุเห็นท่าทางของดันเต้จึงหัวเราะออกมาแล้วพูดเบาๆ ว่า
"ไม่ต้องซ่อนมันหรอก....ของฉันเองก็มี...." หลังจากซินพูดเสร็จก็ชูหลังมือข้างขวาที่มีสัญลักษณ์แบบเดียวกันแต่เป็นดอกจิกสีเขียว
"แต่เป็นดอกจิกสีเขียวน่ะ..." หลังจากเธอพูดเสร็จก็ยิ้มออกมาด้วยน้ำเสียงอันอ่อนโยนดันเต้ซึ่งไม่เคยได้รับรอยยิ้มแบบนี้น้ำตาจึงเอ่อล้นออกมา.....
เมื่อเวลาผ่านไปได้ 2 - 3 วัน ซินเห็นว่าดันเต้เริ่มดีขึ้นจึงเริ่มสอนดันเต้ในเรื่องต่างๆ ไม่ว่าจะการเรียน การเอาชีวิตรอด หรือแม้แต่เวทย์มนต์
แล้วเมื่อถึงวันเกิดของซิน ที่กระท่อมที่ตนกับซินอาศัยอยู่ก็ได้มีปีศาจบุกเข้ามา ปีศาจสองตนนั้นแกร่งมากเกินไป
จนทำให้พลังเวทย์ของทั้งสองสู้กับมันไม่ไหวจึงทำการหลบหนีออกมาจากกระท่อม
ซินนั้นโดนการโจมตีเวทย์ไฟจนทำให้ซินล้มลงกับพื้น
ซินยิ้มให้ดันเต้ก่อนจะใช้พลังเวทย์การเคลื่อนย้ายเฮือกสุดท้ายเพื่อเคลื่อนย้ายดันเต้ไปยังแถบข้างๆ ดิสกอล์เรีย
ดันเต้นั้นอรู้สึกตัวอีกทีก็มาอยู่ที่ดิสกอล์เรียเสียแล้ว ในขณะนั้นน้ำตาพลัดไหลอาบแก้ม หลังจากนั้นไม่นานเธอก็ตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตที่เหลือกับการเดินทาง....
"ฉันยอมรับ…. ความอ่อนแอ… ขลาดเขลา…. ในอดีต หวาดกลัว… เมื่อต้องเผชิญกับสิ่งที่ไม่เคยล่วงรู้…
ตัวตนของฉัน… ในวันวาน… สะท้อนภาพความเป็นจริงในปัจุบัน…
ณ สถานที่แห่งนี้… ท้องฟ้าถูกรังสรรค์ขึ้นมากมาย ย่อมทำให้หัวใจอันแปรปรวน… เกิดความสับสน …
ในความฝัน…ฉันได้โบยบินสูงขึ้นไปในนภา ไม่ว่าจะถูกความกังวลใดๆฉุดรั้งเอาไว้
ฉันก็จะสลัดมันออกไปจนหมดสิ้น ความง่วงงุนที่ก่อตัวขึ้นบางเบาฉันก็จะขยายมันให้มันแผ่กว้างออกไป เพราะว่าฉันนั้นรู้ดีว่าฉันอ่อนแอ
แต่ถ้าหากมีเธออยู่ด้วยละก็… ฉันก็จะเข้มเข็มขึ้นได้แม้อยู่ในโลกอันความมืดมิด
หัวใจที่ได้มองเห็นความฝันอันยาวนาน จะคงอยู่ตราบชั่วนิรันดร์ ฉันอยากจะอยู่เคียงข้างเธอตลอดไปฉันจะมอบทุกสิ่งทุกอย่างให้แก่เธอ แสงสว่างนำทางที่ฉันเฝ้าตามหา
หากได้สัมผัสมัน… ฉันจะนึกทุกสิ่งออก และรับรู้…ถึงช่วงเวลาอันมีค่า…"
ตัวตนของฉัน… ในวันวาน… สะท้อนภาพความเป็นจริงในปัจุบัน…
ณ สถานที่แห่งนี้… ท้องฟ้าถูกรังสรรค์ขึ้นมากมาย ย่อมทำให้หัวใจอันแปรปรวน… เกิดความสับสน …
ในความฝัน…ฉันได้โบยบินสูงขึ้นไปในนภา ไม่ว่าจะถูกความกังวลใดๆฉุดรั้งเอาไว้
ฉันก็จะสลัดมันออกไปจนหมดสิ้น ความง่วงงุนที่ก่อตัวขึ้นบางเบาฉันก็จะขยายมันให้มันแผ่กว้างออกไป เพราะว่าฉันนั้นรู้ดีว่าฉันอ่อนแอ
แต่ถ้าหากมีเธออยู่ด้วยละก็… ฉันก็จะเข้มเข็มขึ้นได้แม้อยู่ในโลกอันความมืดมิด
หัวใจที่ได้มองเห็นความฝันอันยาวนาน จะคงอยู่ตราบชั่วนิรันดร์ ฉันอยากจะอยู่เคียงข้างเธอตลอดไปฉันจะมอบทุกสิ่งทุกอย่างให้แก่เธอ แสงสว่างนำทางที่ฉันเฝ้าตามหา
หากได้สัมผัสมัน… ฉันจะนึกทุกสิ่งออก และรับรู้…ถึงช่วงเวลาอันมีค่า…"
อุปนิสัย : ไม่ค่อยพูดซักเท่าไหร่ ดื้อรั้น เส้นตื้น รักสันโดษ
สิ่งที่ชอบ : การสะสมไพ่ , เค้กช็อคโกแล็ต
สิ่งที่เกียจ : ความทรงจำที่เกี่ยวกับซิน
สิ่งที่กลัว : การสูญเสียคนซ้ำคัญไปอีกครั้ง
ความสามารถ :
- รวดเร็วว่องไว , ทำให้วัตถุทุกชนิดลอยขึ้นได้
- ใช้การ์ดเวทย์มนต์ได้เหมือนเผ่านักพนัน การ์ดที่ใช้เป็นการ์ดอาวุธและการ์ดเวทย์ อย่างละ 1 ตลับ
- รวดเร็วว่องไว , ทำให้วัตถุทุกชนิดลอยขึ้นได้
- ใช้การ์ดเวทย์มนต์ได้เหมือนเผ่านักพนัน การ์ดที่ใช้เป็นการ์ดอาวุธและการ์ดเวทย์ อย่างละ 1 ตลับ
สายอาวุธที่ถนัด : ดาบอัศวินจากการ์ด
รูป
PS.ประวัตินู๋มั่ววววววว \( ;w;)/ // เอาขาก่ายหน้าผาก (ห๊ะ!?)
Dante Verocana