หลังจากที่โตเกียวล็อคดาวน์มา ในที่สุดก็ถึงจุดที่เรียกว่าขาดแคลนถึงขีดสุด
ทั้งอาหาร น้ำ และเสบียงอื่นๆ เนื่องจากภายนอกเริ่มเลิกการส่งเสบียงทางอากาศมายังโตเกียว
เพราะคิดว่ามนุษย์ที่ยังอยู่คงเหลือไม่มากแล้ว ยาที่อยู่ในแต่ล่ะโรงพยาบาลก็เหลือน้อยเต็มที
จะสามารถรักษาได้ไม่ทั่วถึงแล้ว บางคนถึงขั้นฆ่าคนในโรงพยาบาลเลยเพื่อให้ตัวเองได้รักษา
และนอกจากนั้นขยะ สิ่งปฏิ:Xลต่างๆ และซากศพก็กองเต็มถนน ส่งกลิ่นเหม็นและแพร่เชื้อโรคแก่ผู้คน
"ในที่สุดมาถึงขั้นขาดแคลนสุดๆกันแล้วสินะ หึ สมควร พวกมนุษย์ที่สุดแสนจะเห็นแกตัว
ทำทุกวิถีทางที่ให้ตัวเองอยู่สบาย ตอนนี้คงทนทุกกันน่าดูชม ขนาดคนไม่มีทางสู้ยังฆ่าได้ สมเป็นมนุษย์จริงๆ
เอาล่ะคงถึงเวลาอันสมควรแล้วสินะ... จงมา... คนขี่ม้าลำดับที่3..."
หลังจากนั้นไม่นานก็มีบางอย่างฝ่าชั้นบรรยากาศตกลงมายัง บรเวณใกล้ๆโรงพยาบาลทาคาชิมะ
จากนั้นผู้คนก็มีอาการป่วยที่ไม่เคยพบมาก่อน และอาหารต่างๆก็เกิดการเน่าเสียอย่างไร้สาเหตุ
ทั้งที่อาหารและยาก็กำลังจะหมดลง...
โปรดตามตอนต่อไป...
ทั้งอาหาร น้ำ และเสบียงอื่นๆ เนื่องจากภายนอกเริ่มเลิกการส่งเสบียงทางอากาศมายังโตเกียว
เพราะคิดว่ามนุษย์ที่ยังอยู่คงเหลือไม่มากแล้ว ยาที่อยู่ในแต่ล่ะโรงพยาบาลก็เหลือน้อยเต็มที
จะสามารถรักษาได้ไม่ทั่วถึงแล้ว บางคนถึงขั้นฆ่าคนในโรงพยาบาลเลยเพื่อให้ตัวเองได้รักษา
และนอกจากนั้นขยะ สิ่งปฏิ:Xลต่างๆ และซากศพก็กองเต็มถนน ส่งกลิ่นเหม็นและแพร่เชื้อโรคแก่ผู้คน
"ในที่สุดมาถึงขั้นขาดแคลนสุดๆกันแล้วสินะ หึ สมควร พวกมนุษย์ที่สุดแสนจะเห็นแกตัว
ทำทุกวิถีทางที่ให้ตัวเองอยู่สบาย ตอนนี้คงทนทุกกันน่าดูชม ขนาดคนไม่มีทางสู้ยังฆ่าได้ สมเป็นมนุษย์จริงๆ
เอาล่ะคงถึงเวลาอันสมควรแล้วสินะ... จงมา... คนขี่ม้าลำดับที่3..."
หลังจากนั้นไม่นานก็มีบางอย่างฝ่าชั้นบรรยากาศตกลงมายัง บรเวณใกล้ๆโรงพยาบาลทาคาชิมะ
จากนั้นผู้คนก็มีอาการป่วยที่ไม่เคยพบมาก่อน และอาหารต่างๆก็เกิดการเน่าเสียอย่างไร้สาเหตุ
ทั้งที่อาหารและยาก็กำลังจะหมดลง...
โปรดตามตอนต่อไป...
บทที่7 คนขี่ม้าลำดับที่3
