Today of our family with ป่วนอนิเมะ : บทนำ

..ณ สุสารแห่งหนึ่ง มีสาวน้อยในชุดกระโปรงยาวสีดำคนหนึ่งนั่งอยู่หน้าหลุมศพเพียงลำพัง ไร้ซึ้งผู้คน ไร้ซึ้งชีวิต มีแต่ความสิ้นหวัง และ กลิ่นอายของความเศร้าของการจากลา เท่านั้น .. “ทำไมกัน” สาวน้อยได้เอ่ยปากถามกับตนเอง พร้อมกับน้ำตาที่รินไหลอาบแก้มของเธอ “ทำไมกัน!!!” “ทำไมต้องเป็นแม่ของฉันด้วย!!” “ห๊ะ!!!” “ทำไมหล่ะ!!” “..” “ตอบสิ.. ตอบฉันสิ!!! ถ้าแกมีจริง!! .ทำไมไม่ตอบหละ” .. สาวน้อยได้แต่ร้องตะโกนไปบนท้องฟ้าสีมัว ตะโกนและตะโกนอีก ..แต่ก็ไม่มีใครจะตอบเธอกลับมา “…พระเจ้าจอมปลอม แกมันก็แค่สวะ”

..สาวน้อยพรึมพรำด้วยน้ำเสียงโกรธแค้นพร้อมน้ำตา “สักวันฉันจะฆ่าแกให้ได้” .. สาวน้อยพูดแบบนั้นแล้วค่อยๆหลับตาลง

..

“อา.. กลิ่นนี้มัน .. กลิ่นเลือดนี้” ชายหนุ่มผู้มีผมยาวถึงกลางแผ่นหลังและมีเขี้ยวยาวออกมาจากปากเล็กน้อย ค่อยๆเดินไปหาเหยื่อผู้น่าสงสารอย่างช้าๆ และก่อนที่มือและชายหนุ่มจะไปถึงตัวของเหยื่อ เหยื่อก็รู้ตัวเสียก่อนแล้วรีบหันหลังกลับมาถามด้วยน้ำเสียงตกใจ “ใครหนะ!!!” ชายหนุ่มหยุดนิ่งไปพักนึงแล้วค่อยๆลดมือลง แล้วมองหน้าเหยื่อ ..ผ่านไป5นาที ทั้งคู่ยังจ้องกันอยู่ แล้วเหยื่อก็ตะโกนขึ้นมา!!!! “อะจ๊ากกกกกกกกกกกกกก” ชายหนุ่มตกใจ เลยถามเหยื่อผู้เป็นสาวน้อยชุดสีดำว่า “จะ..เจ้าเป็นอะไรของเจ้า!!” ด้วยน้ำเสียงตกใจเล็กน้อย สาวน้อยตอบ

“อะแหะๆ ไม่มีอะไรๆฉันเห็นว่านายดูน่ารักดีหนะ เลยแกล้งเล่นซักหน่อย ”สาวน้อยเกาหัวพลางหัวเราะไป “หนะ..น่ารักหรอ” ชายหนุ่มก้มหน้าลงแล้วเกาหัวด้วยความเขินอาย “นายเป็นอะไรหรือเปล่า หน้าแดงๆ” สาวน้อยถาม “เปล่าหนะก็แค่ไม่เคยมีมนุษย์คนไหนบอกว่าข้าน่ารักมาก่อนหนะ” หญิงสาวนิ่งไปพักนึงแล้ว ค่อยๆพูดว่า ..”นี้คุณคิดว่าฉันเป็นมนุษย์จริงๆสินะ ..” ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมา ทำสีหน้าไม่เข้าใจ​ “ก็เจ้าเป็นมนุษย์นี้ ดูยังไงก็มนุษย์ ถ้าเจ้าไม่ใช่แล้วจะเป็น ..ตัวอะไรกัน” สาวน้อยก้มหน้าลง แล้วค่อยๆพูดว่า “คุณเคยได้ยินไหม..ว่า มีสิ่งมีชีวิตนึง มีชีวิตไดด้วยเศษบุญและบาปหนะ ..” สาวน้อยค่อยสะแยะยิ้ม ชายหนุ่มค่อยๆพูดว่า “ปะ..เป็นไปไม่ได้”

สาวน้อยค่อยเงยหน้าขึ้นมา แล้วพูดว่า ..”ใช่แล้วหล่ะ อย่างที่คุณคิด ..” “ฉันหนะ ..เป็น ..ปีศาจไงหล่ะ” ..