สาวเรียวกังหัวใจเกินร้อย

โอะฮะนะเป็นตัวนางของเรื่อง อายุสิบหกปี มีบุคลิกลักษณะร่าเริง มีพลังงานมาก กล้าหาญ บ้าบิ่น มีมุมมองทางบวก และมีพฤติกรรมที่คนรอบข้างมองว่าตลกขบขัน โอะฮะนะมีจุดเด่นที่ตัวเตี้ย ผมเป็นลอนโดยธรรมชาติ แต่คนอื่นมักเข้าใจว่าดัดมา นอกจากนี้ เธอยังมักติดกิ๊บรูปกลีบดอกไม้สีขาวที่ผมด้านซ้ายขวาด้านละดอก และพอใจบริโภคโคล่าเจือชาดำ

ซะสึกิ มารดาของโอะฮะนะ หนีตามชายคนรักเพื่อช่วยกันหลบเลี่ยงการชำระหนี้สินของเขา แล้วส่งเธอไปอยู่กับนางซุอิ ยายที่มิเคยพบเจอกันมาก่อนและเป็นเจ้าสำนักโรงแรมเก่าแก่หลังหนึ่งที่ซึ่งเมื่อไปถึงแล้วโอะฮะนะต้องทำงานเป็นบริกรแลกปัจจัยดำรงชีวิต ก่อนเดินทาง โคอิชิ เพื่อนสนิทของโอะฮะนะ ได้สารภาพรักต่อเธอ แต่ยังมิทันที่เธอจะได้ตอบเขาว่ากระไร เขาก็วิ่งหนีหายไปเสียก่อน ครั้นเวลาผ่านไป โอะฮะนะจึงตระหนักว่าตนก็รักเขามาก และตอบรับรักเขา ณ ท้ายเรื่อง

มิงโกะเป็นหญิงสาวอายุสิบหกปี เป็นพนักงานฝึกหัดในครัวโรงแรมคิสซุอิ และพำนักอาศัยที่โรงแรมระหว่างทำงาน เธอมีรูปโฉมงดงามเป็นที่ต้องใจคนทั่วไปถึงขนาดที่เพื่อนร่วมโรงเรียนพากันเรียกเธอว่า "เจ้าหญิง" และมีชายหนุ่มมาขอคบหาเป็นคู่รักอยู่มิขาดสาย ทว่า มิงโกะผู้มีกิริยาเย็นชาและมีโทสะเป็นเจ้าเรือนได้บอกปัดชายเหล่านั้นไปทั้งสิ้น

มิงโกะนั้นต้องการเป็นแม่ครัวมืออาชีพมาแต่เด็กซึ่งขัดกับความประสงค์ของบิดามารดา เธอออกติดตามหาสถานที่ที่จะช่วยฝึกหัดเธอตามความปรารถนานั้นได้ จนมาถึงโรงแรมคิสซุอิที่ซึ่งนางซุอิยินดีรับเธอไว้หลังจากโทรุตกลงเป็นพี่เลี้ยงให้ นับแต่นั้น มิงโกะก็มีใจรักใคร่โทรุอย่างมาก

แรกพบกัน มิงโกะรู้สึกไม่ชอบพอโอะฮะนะ เพราะโอะฮะนะรื้อถอนทำลายต้นกระเทียมที่เธอปลูกไว้หน้าโรงแรม จึงบอกให้โอะฮะนะ "ไปตายเสีย" และภายหลังเปลี่ยนมาใช้คำว่า "ไข่ข้าว" นางซุอินั้นให้โอะฮะนะพักอยู่ห้องเดียวกับมิงโกะ เมื่อเวลาผ่านไป มิงโกะก็ยอมรับและสนิทสนมกับโอะฮะนะมากขึ้นตามลำดับ

นะโกะเป็นหญิงสาววัยสิบหกปี มีอากัปกิริยาช่างเหนียมอายจนเกินควร ทำงานเป็นบริกรอยู่ที่โรงแรมคิสซุอิ มีน้องสาวน้องชายอีกสามคนที่ต้องช่วยบิดามารดาเลี้ยง เมื่อได้รู้จักกับโอะฮะนะแล้วก็ได้สนิทสนมกันมากขึ้นโดยลำดับ นะโกะมีทักษะในการว่ายน้ำมากถึงขนาดที่ผู้คนเรียกขานเธอมาแต่เด็กว่า "คัปปะปะ" (Kappapa) ล้อเลียนชื่อพรายน้ำคัปปะ

ยุอินะเป็นหญิงสาวอายุสิบหกปี เป็นหลานของเจ้าสำนักโรงแรมฟุกุยะซึ่งโอะฮะนะสำคัญว่าเป็นโรงแรมคู่แข่งของคิสซุอิ ยุอินะเป็นเพื่อนร่วมห้องเรียนของโอะฮะนะ มิงโกะ และนะโกะ และมักไปไหนมาไหนกับคนทั้งสาม ยุอินะมีบุคลิกลักษณะร่าเริงแจ่มใส มักพยายามพูดสำเนียงท้องถิ่นอื่น และชื่นชอบโอะฮะนะที่มีอารมณ์ขัน ยุอินะนั้นเฝ้าถามตนเองเสมอว่า ควรรับช่วงกิจการโรงแรมของครอบครัวต่อ หรือดำเนินชีวิตไปในทางอื่นดังใจใฝ่ฝัน ภายหลังเธอได้คำตอบว่า คนเรานั้นเมื่อไม่รักชอบสิ่งใดแล้วก็มิควรฝืนใจกระทำสิ่งนั้น เมื่อเธอไม่สนใจงานโรงแรมก็จะไม่มุ่งไปทางนั้น

ซุอิเป็นหญิงวัยหกสิบแปดปี เป็นมารดาของซะสึกิกับเอะนิชิ และเป็นยายของโอะฮะนะ เดิมนางซุอิกับสามีเป็นพนักงานในโรงแรมแห่งหนึ่งและได้พบรักกัน เจ้านายรักใคร่เอ็นดูคนทั้งสองเป็นอันมาก จึงยกโรงแรมกับบ่อน้ำพุร้อนอีกแห่งหนึ่งซึ่งเวลานั้นมีอายุมากกว่าครึ่งศตวรรษให้พวกเขาสืบกิจการต่อ สามีของนางตั้งนามโรงแรมและบ่อน้ำพุนั้นว่า "คิสซุอิ" มีความหมายว่า "ความสุขของซุอิ" ทั้งสองครองรักกันและช่วยกันบุกเบิกกิจการผ่านร้อนผ่านหนาวมานานัปการจนกระทั่งมีหน้ามีตาในสังคม ทว่า ไม่ช้าไม่นานสามีนางตายละนางเสีย นางจึงสืบสานเจตนารมณ์ร่วมกันของนางกับสามีในกิจการโรงแรมนั้นต่อมา

นางซุอิวางตัวเข้มงวดอย่างยิ่งต่อเหล่าพนักงาน ภายนอกจึงดูดุร้ายและเย็นชา แต่นางรัก เอาใจใส่ และช่วยเหลือคนทั้งนั้นเสมอมาไม่ว่าในเรื่องใด จึงได้รับทั้งความรัก ความเคารพ ความเชื่อฟัง และความเสียสละจากพวกเขา

ซะสึกิเป็นหญิงวัยสามสิบแปดปี เป็นบุตรของนางซุอิและเป็นมารดาของโอะฮะนะ สามีของเธอถึงแก่ความตายเมื่อนานมาแล้ว เธอคบหากับผู้ชายหลายคนแต่ก็มิได้จริงจังด้วย เพราะความรักที่มีต่อสามีนั้นมิเสื่อมคลาย ซะสึกิกับมารดาไม่ลงรอยกันในหลาย ๆ เรื่อง จึงละทิ้งมารดาและโรงแรมมาอยู่ที่กรุงโตเกียวทำงานเป็นนักเขียน ซะสึกิเลี้ยงดูโอะฮะนะแบบปล่อยปละละเลยมาแต่เล็กเพราะสาละวนอยู่กับงาน เป็นเหตุให้โอะฮะนะต้องยืนหยัดด้วยกายและใจของตนเองทั้งต้องเป็นที่พึ่งของมารดาด้วยในเวลาเดียวกัน

โทรุเป็นชายหนุ่มวัยยี่สิบสามปี ทำงานเป็นพนักงานครัวที่โรงแรมคิสซุอิ มักพูดจาโผงผางและปากร้าย เมื่อเห็นโอะฮะนะน่ารักและจริงใจก็แหย่เย้าเธอเล่นเป็นประจำ ทำให้เธอไม่พอใจเขาสักเท่าไรนัก แต่เขานั้นหลงรักและเป็นห่วงเป็นใยเธอมากขึ้นทุกวัน เป็นเหตุให้มิงโกะซึ่งแอบชอบเขาอยู่ขุ่นเคืองโอะฮะนะเสมอ

โคอิชิเป็นชายหนุ่มวัยสิบหกปี และเป็นเพื่อนสนิทของโอะฮะนะในกรุงโตเกียว เขาหลงรักโอะฮะนะมาเป็นเวลานาน กระทั่งทราบว่าเธอต้องจากกรุงโตเกียวไป จึงรวบรวมความกล้าแล้วบอกรักเธอก่อนวิ่งหนีหายไปด้วยความตื่นเต้นตกใจ ครั้นโอะฮะนะจากไปแล้ว เขาก็คอยเป็นกำลังใจให้เธออยู่ไม่ขาด แต่ความห่างเหินโดยระยะทางนั้นก็ยังให้เขารู้สึกราวกับถูกโอะฮะนะทิ้งไป

โทะโมะเอะเป็นหญิงวัยยี่สิบแปดปี ทำงานเป็นพนักงานที่โรงแรมคิสซุอิโดยเป็นหัวหน้าบริกร เนื่องจากอายุใกล้สามสิบปีแล้วแต่ยังเป็นโสด จึงมักถูกมารดาเร่งเร้าให้หาคู่อยู่เป็นนิตย์

เอะนิชิเป็นชายวัยสามสิบสองปี เป็นบุตรของนางซุอิ และเป็นน้องชายของซะสึกิ โดยศักดิ์จึงเป็นน้าของโอะฮะนะ สมัยเด็กเขาถูกพี่สาวแกล้งบ่อยครั้ง ครั้นโอะฮะนะมาแล้ว จึงแกล้งเธอบ้าง เมื่อโรงแรมคิสซุอิเลิกกิจการลง เอะนิชิกำหนดใจว่าจะเรียนรู้เพิ่มพูนทักษะของตนในการบริหารจัดการเพื่อสืบทอดโรงแรมต่อจากมารดา

เร็นจิเป็นชายวัยสี่สิบสองปี ทำงานเป็นหัวหน้าพ่อครัวที่โรงแรมคิสซุอิ และเป็นพี่เลี้ยงของโทรุ เขามีรูปร่างกำยำใหญ่โต ที่ใบหน้ามีบาดแผลเล็ก ๆ บาดแผลหนึ่ง และมักมีอารมณ์ฟืดฟาด คนภายนอกจึงมักยำเกรงและหวาดกลัวเขา แต่คนภายในนั้นทราบดีว่า เขามีจิตใจอ่อนโยน และเกิดความวิตกกังวลได้ง่ายอย่างยิ่งเมื่อถูกกดดัน

ทะกะโกะเป็นหญิงอายุสามสิบปี เป็นเพื่อนร่วมมหาวิทยาลัยของเอะนิชิ และทำงานเป็นที่ปรึกษาฝ่ายบริการจัดการของโรงแรมคิสซุอิ แต่มักเสนอแผนการที่คุ้มดีคุ้มร้าย จึงมักเป็นที่หวั่นใจของชาวคิสซุอิทั่วกัน ทะกะโกะนั้นมักพูดญี่ปุ่นคำอังกฤษคำ และภายหลังได้สมรสกับเอะนิชิ

ทะโรเป็นชายวัยสามสิบเอ็ดปี เป็นนักเขียนนิยาย มาหลอกอาศัยอยู่ที่โรงแรมคิสซุอิ เมื่อถูกจับได้จึงทำงานใช้หนี้สิน ทะโรนั้นมักเขียนนิยายเร้ากำหนัดโดยใช้ชาวคิสซุอิเป็นตัวละคร งานเขียนของเขายังรวมถึงมังงะเรื่องหนึ่งซึ่งเป็นแรงบันดาลใจให้มิงโกะกับโทรุรักจะเป็นพ่อครัวแม่ครัวด้วย เมื่อคนทั้งสองทราบว่าเป็นผลงานของเขาแล้วก็ให้รู้สึกพิพักพิพ่วนขึ้นในทันใด

เด็นโระกุเป็นชายวัยเจ็บสิบสามปี ทำงานเป็นภารโรงที่โรงแรมคิสซุอิตั้งแต่หนุ่ม ชาวคิสซุอิเรียกเขาว่า "ลุงเมล็ดถั่ว" (マメ父 Mameji ?) เพราะชื่อเด็นโระกุคล้ายนามบริษัทถั่วชื่อดังแห่งหนึ่ง