พึ่งนึกได้ ว่าตั่งแต่เริ่มเขียนเรื่องนี้มา แทบจะไม่ได้ลงสีพระเอกตอนถอดหน้ากากเลยซักครั้ง !! บท: พระเอก
ชื่อ เชส (นาย วรเวชย์ วัชิระเดช)
อายุ 17(พึ่งเข้ามหาลัยปี 1)
เป็นตัวละครที่มักยิ้มเสมอ ตลอดทั้งเรื่องตั่งแต่วาดมา ยังไม่ได้เห็นหมอนี่หุบยิ้มซะที 555
แต่เดิมวางโครงให้เป็นหมอผีในคราบนักศึกษา แต่พอวาดไปแล้วชุดมันไม่โอเค เลยคิดๆไปเลยหาอะไรมาเสริม
อย่างแรกก้เสื้อคลุมที่เก็บมา แต่เดิมเป็นของลิเก แต่เพราะเจ้าของเดิมตัดชุดใหม่เลยไม่ได้ใช้ ก็เลยยกให้เชสมา
ส่วนหัวโขนหนุมารไม่ใช่ว่าเชสเป็นร่างแปลงของหนุมารหรอกนะ แต่เพราะเคยมีโขนมาแสดงแถววัด แล้วตอนซ้อมดันเกิดอุบัติเหตุ
ทำให้หัวโขนแตกซะงั้น เชสเห็นว่าสวยดีเลยขอมาใส่เอาไว้ปิดหน้าตาเวลาปฏิบัติงาน(หมอผีในเรื่องนี้ไม่ปิดหน้าตาก็ได้ แต่ใครอยากปิดไว้ก็ไม่มีปัญหาเช่นกัน =..=)
ส่วนอาวุธประจำตัวของเชสมี 4 อย่าง
อย่างแรกคือ วิชาหมัดมวยที่เรียนจากวิญญาณเร่ร่อนแถวๆวัดสมัยเด็ก เป็นท่าแม่ไม้มวยไทยว่างั้น ครูชื่ออะไรไม่ขอเปิดเผย เดี๋ยวโดนลิขสิท =-=
อย่างที่สองคืออาคมที่ติดตัวเชสมาตั่งแต่เกิด(เนื้อเรื่องกำหนดให้เชสเป็นผู้กลับชาติมาเกิด ซึ่งเชสเป็นประเภทที่มีทักษะติดตัวมาก่อน แต่ความทรงจำคงจะฟื้นภายหลัง)
อาคมของเชสเป็นประเภท magic cancler (แต่ความจริงเป็น interventioner ต่างหาก) โดยความสามารถของเชสค่อนข้างแปลกกว่าพวกทำให้เวทมนตร์หรืออาคมเสื่อมสลายคนอื่นตรงที่ เชสสามารถกำหนดได้ว่าเสทมนตร์ไดจะเสรื่อม หรือเวทมนตร์ไดจะไม่เสื่อม (สามารถลบเวทที่โจมตีมาได้ แต่ก็สามารถรับเวทที่สับสนุนได้เช่นกัน ปกติพวก magiccanaler จะลบล้างทั้งหมดโดยไม่มีเงื่อนไข)
อย่างที่สามคือ มีดหมอ เชสลงอาคมเองอะนะ
อย่างสุดท้ายคือ ไม้ง่ามหมู่กระทิง!! เอ่อ เห็นเจ้าตัวบอกเหมาะมือดีเลยเอามาใข้(น่าจะเพราะชาติก่อนใช้ของแบบนี้มั้ง)
เอ่อ ยืดยาวเลย เพลินไปหน่อย แฮะๆ
ชื่อ เชส (นาย วรเวชย์ วัชิระเดช)
อายุ 17(พึ่งเข้ามหาลัยปี 1)
เป็นตัวละครที่มักยิ้มเสมอ ตลอดทั้งเรื่องตั่งแต่วาดมา ยังไม่ได้เห็นหมอนี่หุบยิ้มซะที 555
แต่เดิมวางโครงให้เป็นหมอผีในคราบนักศึกษา แต่พอวาดไปแล้วชุดมันไม่โอเค เลยคิดๆไปเลยหาอะไรมาเสริม
อย่างแรกก้เสื้อคลุมที่เก็บมา แต่เดิมเป็นของลิเก แต่เพราะเจ้าของเดิมตัดชุดใหม่เลยไม่ได้ใช้ ก็เลยยกให้เชสมา
ส่วนหัวโขนหนุมารไม่ใช่ว่าเชสเป็นร่างแปลงของหนุมารหรอกนะ แต่เพราะเคยมีโขนมาแสดงแถววัด แล้วตอนซ้อมดันเกิดอุบัติเหตุ
ทำให้หัวโขนแตกซะงั้น เชสเห็นว่าสวยดีเลยขอมาใส่เอาไว้ปิดหน้าตาเวลาปฏิบัติงาน(หมอผีในเรื่องนี้ไม่ปิดหน้าตาก็ได้ แต่ใครอยากปิดไว้ก็ไม่มีปัญหาเช่นกัน =..=)
ส่วนอาวุธประจำตัวของเชสมี 4 อย่าง
อย่างแรกคือ วิชาหมัดมวยที่เรียนจากวิญญาณเร่ร่อนแถวๆวัดสมัยเด็ก เป็นท่าแม่ไม้มวยไทยว่างั้น ครูชื่ออะไรไม่ขอเปิดเผย เดี๋ยวโดนลิขสิท =-=
อย่างที่สองคืออาคมที่ติดตัวเชสมาตั่งแต่เกิด(เนื้อเรื่องกำหนดให้เชสเป็นผู้กลับชาติมาเกิด ซึ่งเชสเป็นประเภทที่มีทักษะติดตัวมาก่อน แต่ความทรงจำคงจะฟื้นภายหลัง)
อาคมของเชสเป็นประเภท magic cancler (แต่ความจริงเป็น interventioner ต่างหาก) โดยความสามารถของเชสค่อนข้างแปลกกว่าพวกทำให้เวทมนตร์หรืออาคมเสื่อมสลายคนอื่นตรงที่ เชสสามารถกำหนดได้ว่าเสทมนตร์ไดจะเสรื่อม หรือเวทมนตร์ไดจะไม่เสื่อม (สามารถลบเวทที่โจมตีมาได้ แต่ก็สามารถรับเวทที่สับสนุนได้เช่นกัน ปกติพวก magiccanaler จะลบล้างทั้งหมดโดยไม่มีเงื่อนไข)
อย่างที่สามคือ มีดหมอ เชสลงอาคมเองอะนะ
อย่างสุดท้ายคือ ไม้ง่ามหมู่กระทิง!! เอ่อ เห็นเจ้าตัวบอกเหมาะมือดีเลยเอามาใข้(น่าจะเพราะชาติก่อนใช้ของแบบนี้มั้ง)
เอ่อ ยืดยาวเลย เพลินไปหน่อย แฮะๆ
ในที่สุดก็วาดพระเอกแบบไม่มีหน้ากากซะที 55
