วันนี้หนูได้ยินคุณพ่อกับคุณแม่ปรึกษากัน คุณหมอบอกว่าหนูเป็นออทิสติก หนูไม่รู้ว่ามันหมายถึงอะไร แต่สิ่งที่น่าสนใจกว่าก็คือท่านจะหาเพื่อนให้หนู หนูไม่รู้ว่าเพื่อนใหม่หนูหน้าตาเป็นอย่างไร หวังว่าคงไม่ขี้เบ่งแบบ “แม็ค” เด็กข้างบ้าน หรือชอบวุ่นวายแบบ “เจสซี่” ลูกสาวของคุณลุงคนนั้นก็คงดี
วันนี้หนูแปลกใจมากเลยที่ได้พบเพื่อนใหม่แล้ว มันคือแมวเหมียวตัวน้อยคือเจ้า “ธูล่า” มันเป็นอะไรที่น่าประทับใจมากเลย หนูหลงรักมันตั้งแต่แรกเห็น
เรากินนอนอยู่ด้วยกัน หนูชอบคุยกับมัน ถึงแม้มันจะไม่คุยกับหนูก็ตาม แต่หนูว่ามันพูดได้นะ มันจะร้องเหมียวๆทุกครั้งที่มันต้องการจะบอกอะไร ตอนนี้หนูกำลังจัดทำ “ดิคชินนารี่” แปลภาษาคนเป็นภาษาแมวอยู่ แต่เสียง “เมี้ยว” ของมันมีหลายระดับ จนไม่รู้จะแปลเป็นความหมายให้เข้าใจยังไงนี่สิ คือปัญหา
ตอนนี้หนูชอบพูดคุยมากขึ้น เพราะเจ้า “ธูล่า” มีคุณสมบัติเป็นผู้รับฟังที่ดี หนูคุยกับมันทั้งวัน มันก็คอยรับฟังหนูโดยไม่เบื่อเลย แต่มันจะร้อง “เมี้ยวๆ” เสริมทุกครั้งเมื่อมันไม่เห็นด้วย
เดี๋ยวนี้หนูชอบ อาบน้ำทุกครั้ง เพราะเจ้า “ธูล่า” มันชอบอาบน้ำ มันบอกว่ามันเป็นญาติห่าง ๆ กับแมวน้ำ แต่หนูไม่เชื่อมันหรอก เพราะหน้าตามันไม่เหมือนซักนิด หนูหัดว่ายน้ำให้เจ้า “ธูล่า” ด้วยแหละ มันชอบว่ายท่ากบ แต่เกลียดท่ากรรเชียงและฟรีสไตล์ และหนูก็หมายมั่นให้มันได้เหรียญทองในการแข่งขัน “แอนนิมอล โอลิมปิค” ถ้ามันมีโอกาสได้ถูกจัดขึ้นในอนาคต
หนูอยากเป็นจิตรกร เจ้า “ธูล่า” ก็อยากเป็นด้วย มันชอบเล่นเครื่องเขียนของหนูมาก เสียอย่างเดียวมันชอบประทับตราด้วยรอยเท้าของมันทุกครั้งที่หนูวาดเสร็จ ถึงแม้จะแย่งชิงกรรมสิทธิ์ไปบ้างแต่มันต้องแบ่งรายได้จากการวาดภาพให้หนูอยู่ดี เหตุผลก็คือ ไม่มีใครต่อรองธุรกิจกับแมวรู้เรื่องยังไงล่ะ
“ธูล่า” ชอบร้องเพลง หนูก็ชอบสีไวโอลิน ต่างกันที่ว่าเสียงร้องของเจ้า “ธูล่า” มักขัดแย้งกันอย่างรุนแรง กับโน๊ตที่หนูสี และมันก็เป็นแมวเผด็จการที่บังคับให้หนูสีตามเสียงของมันเท่านั้น
เดี๋ยวนี้หนูชอบออกไปเดินเล่นข้างนอกแล้วล่ะ เจ้า “ธูล่า” ก็ชอบไปเที่ยวกับหนูทุกที่ เราชอบไปปิ๊กนิคกัน และเล่นซ่อนแอบในป่า เวลาเจ้า “ธูล่า” ไปซ่อน หนูจะเป็นคนหา แต่เวลาหนูไปซ่อน มันก็จะไปซ่อนกับหนูด้วย การเล่นซ่อนแอบจึงต้องเลิกโดยปริยาย
เดี๋ยวนี้ใคร ๆ ก็ว่าหนูมีการปรับตัวดีขึ้น พูดคุยมากขึ้น ไม่ดื้อรั้นเหมือนแต่ก่อน มีพัฒนาการที่ดีขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ แต่หนูว่า ความน่ามหัศจรรย์ เกิดขึ้นเพราะมีเจ้า “ธูล่า” มากกว่า มันเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตหนู เพื่อนคนสำคัญ ที่ไม่อาจขาดได้ในชีวิต มันและหนูจะอยู่ด้วยกันและเป็นเพื่อนกันตลอดไป
ฉันรักเธอนะ “ธูล่า” เพื่อนรักคนสำคัญของฉัน
Iris Grace Halmshaw
บ้านหลังน้อยประเทศอังกฤษ
บทบรรยายโดย กระบี่ใบไม้
ขอบคุณข้อมูลจาก http://teen.mthai.com/variety/79338.html
