อยากรู้เรื่องในอดีตของทุกคนครับ

เริ่มติดแบบสุดๆ ก็ปี 2009 มา แล้วสักพักก็เปลี่ยนมาติดเกมตอนปี 2010

ตอนติดเกม ผมยังพัฒนาตนเองไม่เป็น วาดรูปยังไม่โอเค

จนปี 2011 ผมก็เปลี่ยนมาฟังเพลงอนิเมบ้างและ ก็เริ่มติดเกน้อยลง

จนกระทั่งปีล่าสุดปีนี้แหละ ผมติดการ์ตูนมากกว่าเกมแล้วล่ะครับ

แล้วหลังจากนั้นมา ก็ไม่ได้แตะเกมอีกต่อไปล่ะครับ

และตอนนี้ก็เก็บเพลงอนิเมไป 200 กว่าเพลง กะจะสะสมเป็นพันให้ได้ครับเนี่ย 55555+

ผมนั้นย้อนไปในอดีตเมื่อยังเป็นเด็กประถมหัวเกรียนอยู่..
แค่เปิดดูการ์ตูนตามทีวีไปวันๆ วันนึงเปิดไปเจอเรื่อง REBORN เข้าเลยติดเรื่องนั้นเข้าให้ (แต่นั่นไม่ใช่เรื่องทั้งหมด แค่เริ่มต้นเท่านั้น)


ผมเริ่มเสพติดเรื่องนั้นเข้าแล้ว ผมจึงพยายามหายืมแผ่นจากเพื่อนมาดูบ้าง ไปซื้อมาดูเองบ้าง หลังจากนั้นเมื่อที่บ้านติดเน็ต ผมก็เริ่มติดคอมอีก แต่เมื่อพี่ของผมเข้าไปในคลับของ Mthai ไปหาหนังดูผมจึงถามพี่ผมว่ามันมีการ์ตูนไหม คำตอบคือ "มี" แหล่มเลยครับ
ผมจึงเข้าไปหาเรื่อง REBORN เมื่อหาเจอ... ความรู้สึก แต่แล้ววันนั้นเอง!!!! ประสบปัญหาเมื่อตอนต่อไปยังไม่มา!! จึงเกิดอาการลงแดงขึ้น ในเมื่อไม่สามารถทนรอได้ผมจึงไปหาเรื่องอื่นดู ซึ่งนั่นคือจุดเรื่มต้น!! ในตอนนั้นผมดูแต่พากษ์ไทยเท่านั้นแต่ว่าเจอเรื่องน่าสนุกเข้า มันคือ NEEDLESS เป็นเรื่องแรกที่ดูซับไทยและได้รับรู้ว่าเมะ "ซับไทย" มันสุดยอด!!! เมื่อนั้นเองผมจึงหาแบบซับไทยเท่านั้นมาดูและเจอกระทู้เด่นๆ ชื่อ!! Angels Beats! 5555!! เมื่อดูจบนั้นก็ซึ้ง*****ๆ ครับ จากนั้นก็เริ่มหาข้อมูลของเมะซับไทย ซึ่งเมื่อก่อนนั้นก็สิงสูบอยู่ตาม Mthai เท่านั้น แต่ มีคนแนะนำเว็บนี้มา!! ผมจึงพบสวรรค์ที่แท้จริง!! และผมก็เริ่มเสพมากขึ้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จนตอนนี้ไม่สามารถเลิกดูได้แล้วครับ

โดยรวมแล้วจุดเริมไม่ต่างกันสักเท่าไร แต่น่าเห็นใจ คนที่มีพ่อแม่ เห็นเด็กเป็นแค่เครื่องมือเชิดชูเกียติภูมิความสำเร็จชีวิตตัวเอง ไม่มีอิสระในชีวิต

คนเป็นลูก คำสั่งพ่อแม่ คือ อาญาสิทธิ์
คนเป็นพ่อแม่ ลูก คือสิ่งมีชีวิตที่เกิดมาเพื่อทำลายความหวังของพ่อแม่


(ผิดพลาดประการใดขออภัย)

อนุญาตแจกต่อได้เน้อ ถ้าโดนใจใคร

ไม่รู้สิฮะ ผมรู้ตัวอีกที มันก็อยู่ในสายเลือดไปซะละ (เหอๆ จำไม่ได้จริงๆว่าชอบและคลั่งใคล้มาตั้งแต่เมื่อไหร่)

อาจเป็นเพราะตอนเด็กๆผมชอบอ่านหนังสือด้วยมั้ง(ตอนป.5-6 ผมจำได้ว่าหนังสือในห้องสมุดโรงเรียน ผมอ่านไปแล้วไม่ต่ำกว่า 70-80 เปอร์เซ็น ยกเว้นไอ้ที่มันอ่านยากๆและเด็กวัยนั้นมันไม่เข้าใจอ่ะ) แล้วก็ขยับมาอ่าน มังงะ จากนั้นก็ ตูม ตูม ตูม แล้วกลายเป็นโอตาคุ

เราแรกๆก็สะสมหนังสือการ์ตูนอย่างเดียว แรกๆก็หนังสือการ์ตูนเด็กๆอย่างโดราเอม่อน แต่พอขึ้น ม.2 เพื่อนมันก็แนะนำอนิเมะและมังงะ15+กับ18+
จากนั้นก็เลยถอนตัวไม่ขึ้น

ผมบอกได้อย่างเดี่ยว่าไม่รู้ครับผมผมเริ่มสะสมการ์ตูนตั้งแต่5ขวบ เพราะผมเป็นเด็กไม่สนโลกเลยในเวลานั้น อ่านแต่การ์ตูนดูเมะเล่นเกมส์สะสมของที่โอตาคุเขาชอบสะสมกันซึงผมก็นับๆของที่สะสมมาทั้งหมดก็ได้8แสน7หมืนกว่าๆเห็นจะได้เงินค่าขนมทำงานพิเศษอังเปาเงินปีใหม่ผมซื้อพวกนี้หมดเลยเหอๆ
ซึ้งตอนนี้ก็ยังไม่เปลี่ยนไปเลย
ถ้าถามถึงสิ่งเวลร้ายที่สุดในชีวิตก็ตอนเริ่มสะสมตอนแรกๆแม่ไม่ยอมให้ทำอย่างนั้นแล้วเอาไปทิ้งหน้าตาเฉยแล้วผมก็ไปไล่เก็บตามกองขยะด้วยใจรักในของพวกนี้อ่าครับ ผมก็ไม่รู้ว่าชอบได้ยังไงอ่านะแต่มันชอบไปแล้วเลยช่วยไม่ได้

ก็คล้ายๆ กันอะครับตอนแรกผมก็โดดไปเล่นดอทเอ แต่ได้ดูการ์ตูนเรื่อง Angle Beat ผมก็เปลียนไป


ตั้งแต่นั้นมาผมไม่เคยโดดเรียนไปเล่นเกมเลยครับ อย่างหล่ออะ


.....แต่ผมโดดไปดู Angle Beat แทน พอดูจบกลับบ้านไปพ่อรู้ว่าโดดเรียนมา โดนทุบซะ





ตั้งแต่นั้นก็ไม่ได้โดดเลยครับ



ความหลังมันหน้าเศร้า