10 สัตว์ประหลาดในตำนาน

ปีศาจจิ้งจอกเก้าหาง ( คีวบิโนะโยโกะ ) ปีศาจในตำนานญี่ปุ่น คำว่า คิว หมายถึง เก้า, บิ หมายถึง หาง และ โยโกะ หมายถึง ปีศาจจิ้งจอก โดยสามารถหมายถึง คิทซึเนะ

• 
  
• มีที่มาจาก อินเดีย,จีน และ ญี่ปุ่น ซึ่งนัยว่าเป็นปิศาจตนเดียวกัน
  
• คาดว่าน่าจะเป็นเรื่องของการสืบทอดวัฒนธรรมจากอินเดียไปยังจีน ตามเส้นทางสายไหม และไปยังญี่ปุ่นโดยการเผยแพรทางวัฒนธรรม
  
• ชาวญี่ปุ่นโบราณ มักมีความเชื่อเสมอว่า สุนัขจิ้งจอก?ตนใดที่มีอายุเกิน100ปีขึ้นไป สุนัขจิ้งจอกตัวนั้นจะกลายเป็น ปิศาจจิ้งจอก
  
• ปิศาจจิ้งจอก มักจะแปลงกายมาสร้างความวุ่นวายให้กับชาวบ้านอยู่เสมอ
  
• ปิศาจจิ้งจอก นั้นสามารถสร้างภาพที่เคลื่อนไหวต่างๆให้เป็นภาพลวงตาไว้ คอยกลั่นแกล้งคนที่เดินทางผ่านป่าตอนกลางคืนได้
  
• อนเมียวโคคุบงคิวบิ หรือ ปิศาจจิ้งจอกเก้าหาง หนึ่งในผีๆชื่อดังของญี่ปุ่นอีกด้วย
  

เป็นความเชื่อในภูมิภาคเอเชียใต้และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยเรียกชื่อต่าง ๆ กัน แต่มีลักษณะร่วมกัน คือ เป็นงูขนาดใหญ่มีหงอน เป็นสัญลักษณ์แห่งความยิ่งใหญ่ ความอุดมสมบูรณ์ ความมีวาสนา อีกทั้งยังเป็นสัญลักษณ์ของบันไดสู่จักรวาลอีกด้วย
ต้นกำเนิดความเชื่อเรื่อง พญานาค?สัตว์ประหลาดในตำนาน?ภูมิภาคเอเชียใต้และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

• 
  
• น่าจะมาจากอินเดียด้วย
  
• มีปกรณัมหลายเรื่องเล่าถึงพญานาค โดยเฉพาะในมหากาพย์มหาภารตะ และ?ตำนานพุทธประวัติ
  
• นาคถือเป็นปรปักษ์ของครุฑ
  
• เชื่อกันว่าพญานาคอาศัยอยู่ในแม่น้ำโขง หรือ เมืองบาดาล
  
• และ เชื่อกันว่าเคยมีคนเคยพบรอยพญานาคขึ้นมาในวันออกพรรษาโดยจะมีลักษณะคล้ายรอยของงูขนาดใหญ่
  
• พญานาค นั้นมีลักษณะตัวเป็นงูตัวใหญ่มีหงอนสีทองและตาสีแดง
  
• เกล็ดเหมือนปลามีหลายสีแตกต่างกันไปตามบารมี บ้างก็มีสีเขียว บ้างก็มีสีดำ หรือบ้างก็มี 7 สี เหมือนสีของรุ้ง
  
• นาคตระ:Xลธรรมดา จะมีเศียรเดียว
  
• แต่ตระ:Xลที่สูงขึ้นไปนั้นจะมีสามเศียร ห้าเศียร เจ็ดเศียรและเก้าเศียร
  

นาคจำพวกนี้จะสืบเชื้อสายมาจาก พญาเศษนาคราช (อนันตนาคราช) ผู้เป็นบัลลังก์ของพระวิษณุนารายณ์ปรมนาท ณ เกษียรสมุทร
อนันตนาคราช นั้นเล่ากันว่ามีกายใหญ่โตมหึมามีความยาวไม่สิ้นสุด มีพันศีรษะ พญานาค นั้นมีทั้งเกิดในนำและบนบก เกิดจากครรภ์และจากไข่ มีอิทฤทธิ์สามารถบันดาลให้เกิดคุณและโทษได้ นาคนั้นมักจะแปลงร่างเป็นมนุษย์รูปร่างสวยงาม
เป็นความเชื่อเรื่อง นกสามขา ที่มีอยู่ทั้งในแถบ ญี่ปุ่นและเกาหลี โดยทางญี่ปุ่นเชื่อว่าเท็งงุ มีภาพลักษณ์ของปีศาจร้าย และมักจะสร้างพายุเข้าโจมตีผู้คนเสมอๆ?ซึ่งประเทศญี่ปุ่นเป็นประเทศที่ ถูกพายุถล่มบ่อยครั้ง
เท็งงุ เป็นข้ารับใช้ของ ไดเทนกุ ซึ่งมักปรากฏภาพของไดเทนกุ ที่ล้อมรอบไปด้วยเท็งงุ บางความเชื่อนั้นเชื่อว่าเท็งงุไม่ได้เป็นผีร้าย ทั้งยังเป็นปีศาจที่รักสงบและสุภาพ แต่การกระทำร้ายๆนั้น เป็นเพราะเท็งงุต้องทำตามคำสั่ง ของไดเทนกุ
ทิคบาลัง ทิคบาลัง เป็นสัตว์ลึกลับ ครึ่งคนครึ่งม้า ตาสีแดง รูปร่างเหมือนคน หัวเป็นม้า แต่มีสี่ขาเหมือนเซนเทอร์ (สัตว์ในตำนานของกรีก) ขาของมันค่อนข้างยาวสามารถกระโดดได้ไกลมาก ที่อยู่อาศัยของมันอยู่ที่ป่าลึกของ ฟิลิปปินส์ ?โดยตามความเชื่อของชาวบ้าน ทิคบาลังชอบกินคน โดยการล่อลวงเหยื่อเข้าไปในป่า
ผีชนิดหนึ่งตามความเชื่อของชาวยุโรป ในยุคกลาง เชื่อว่าเป็น ผีดิบ ที่มีรูปร่างหน้าตาเหมือนมนุษย์ทั่วไป แต่มีฟันแหลมคม ดื่มเลือดของมนุษย์ด้วยกันเป็นอาหารเพื่อหล่อเลี้ยง โดยที่ แวมไพร์ จะมีชีวิตเป็นอมตะ ไม่มีวันตาย จะปรากฏตัวได้แต่เฉพาะเวลากลางคืน เพราะกลางวันแพ้แสงแดด แวมไพ ร์จะหลบซ่อนอยู่ในโลงของตนหรือในหลุมในเวลากลางวัน สามารถแปลงร่างได้หลายแบบ เช่น ค้างคาว, นกฮูก, หมาป่า, กบ, คางคก, แมลงเม่า, งูพิษ เป็นต้น สามารถกำบังกายหายตัวได้ ไม่มีเงาเมื่อกระทบกับแสงหรือสะท้อนในกระจก มีแรงมากเหมือนผู้ชาย 20 คน
สิ่งที่จะกำราบ แวมไพร์ ได้คือ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทางศาสนา เช่น ไม้กางเขน, น้ำมนตร์ หรือแม้กระทั่งสมุนไพรกลิ่นแรงบางชนิด เช่น กระเทียม
วิธีฆ่าแวมไพร์?เช่น ตอกลิ่มให้ทะลุหัวใจ เผา หรือ ตัดหัวด้วยจอบของสัปเหร่อ บุคคลที่ตกเป็นเหยื่อของมัน จะกลายเป็น แวมไพร์ ไปด้วย และกลายเป็นสาวกของ แวมไพร์ ตนที่ดูดเลือดตัวเอง
ชาวยุโรปในยุคกลางนั้น หวาดกลัวแวมไพร์มาก?ผู้ที่สงสัยว่าเป็นแวมไพร์ จะตกอยู่ในสถานะเดียวกับ:Xด หรือ มนุษย์หมาป่า คือ ถูกตัดสินลงโทษด้วยการเอาถึงชีวิต
มีวิธีการป้องกันการรุกรานของแวมไพร์หลายวิธี เช่น

• 
  
• บางหมู่บ้านจะโปรยเมล็ดข้าวไว้บนหลังคาบ้าน เพราะเชื่อว่าแวมไพร์จะง่วนกับการนับเมล็ดข้าวเป็นการถ่วงเวลาจนรุ่งเช้า
  
• โรยเศษขนมปังไว้ตั้งแต่สุสานให้แวมไพร์เดินเก็บเศษขนมนั้นวนเวียนไปมา
  
• วางไม้กางเขน หรือ ดอกกุหลาบที่มีหนามแหลมเพื่อเป็นการพันธนาการไว้ในโลง
  
• วรรณกรรม?แวมไพร์ที่เก่าแก่ที่สุด มีมาตั้งแต่สมัยโรมัน
  

วรรณกรรมที่มีชื่อเสียงที่สุดของแวมไพร์คือ เรื่อง แดรกคูลา ของ บราม สโตกเกอร์ ที่โด่งดังจนมีการนำไปสร้างเป็นภาพยนตร์ ละคร ละครเวที หรือแม้แต่กระทั่งภาพยนตร์การ์ตูนมากมายตราบจนปัจจุบัน เช่น ภาพยนตร์เรื่อง Nosferatu : A Symphony of Horror ในปี ค.ศ. 1922 เป็นต้น
เป็นไปได้ว่าความเชื่อเรื่องของ แวมไพร์ ที่สามารถแปลงร่างเป็นค้างคาวได้ อาจมีที่มาจากที่ภูมิภาคอเมริกากลางและทวีปอเมริกาใต้
มีค้างคาวขนาดเล็กจำพวกหนึ่ง ในวงศ์ Desmodontinae มีพฤติกรรมดูดเลือดสัตว์ที่ใหญ่กว่าเป็นอาหารในเวลากลางคืน ซึ่งค้าวคาวในวงศ์นี้ก็ได้มีการเรียกชื่อสามัญว่า แวมไพร์ เช่นกัน
เชื่อกันว่าเป็น แมงมุมเพศหญิง ที่มีชีวิตติดต่อกันหลายร้อยปี ซึ่งได้ดูดเลือดคนจำนวนมากจนทำให้วิชาอาคมแกร่งกล้าขึ้น พัฒนาเป็นนางแมงมุมในตอนกลางวันนางจะแปลงร่างเป็นผู้หญิงสาวสวยหลอกล่อผู้ชาย มาดูดเลือด

ในอดีต โชกุนมินาโมโตะ โยริมิตสึ เกิดล้มป่วยลง รักษายังไงก็ไม่หายเสียที จึงได้เชิญหมอผีมาทำพิธีปัดเป่าวิญญาณ แต่ก็ไม่สำเร็จ ได้แต่ทนปวดหัว ไข้ขึ้น ทรมานอยู่อย่างนั้น กระทั่งคืนวันหนึ่ง มีพระสงฑ์รูปหนึ่ง สูงประมาณ 2 เมตรมาปรากฏตัวตรงด้านหลังโคมไฟในห้องของท่าน และย่างเท้าเข้ามาหา พร้อมกับปล่อยใยแมงมุมใส่ โชกุนตื่นขึ้นมาพอดี (ขนาดป่วยนะเนี่ย ) จึงรีบคว้าดาบของ ฮิซาคิริมารุ ซึ่งมานอนเฝ้าไข้ ขึ้นมาฟันปีศาจตนนั้นเต็มแรง เมื่อผู้ติดตามด้านนอกได้ยินเสียงเอะอะ ก็รีบรุดเข้ามา ทันเห็นรอยเลือดหยดอยู่ข้างโคมไฟ จึงติดตามรอยนั้นไปจนถึงเนินดินเก่า ๆ แห่งหนึ่ง พวกเขาจึงลองขุดเนินดินนั้นดู ก็พบปีศาจแมงมุมตัวใหญ่ ผุดขึ้นมาปล่อยใยแมงมุมอีกรอบ แต่ก็โดนฆ่าตายในที่สุด จากนั้นเป็นต้นมา ท่านโชกุนก็หายจากอาการประหลาดนี้เป็นปลิดทิ้ง และไม่เคยป่วยอีกเลยตราบสิ้นอายุขัย

เป็นสัตว์ในตำนานที่บันทึกไว้ใน บัลแกเรีย ลักษณะเป็นเหมือนลมสีดำ รูปร่างไม่แน่ชัด อาจจะเกิดจากสภาพอากาศที่เลวร้าย ที่สำคัญมันมีความโลภมากๆ และชอบกินเด็กอีกด้วย (ดีนะโตแล้ว) แถมหลายคน
บางเผ่า ยังมีความเชื่อว่า เจ้า Ala สามารถกลินกิน พระอาทิตย์หรือ ดวงจันทร์ ได้อีกด้วย ทำให้ก่อให้เกิดสุริยุปราคา (หรือว่าจะเป็นราหู ???) ถ้ามันทำสำเร็จจะหมายถึงหายนะของโลกนี้
เป็นตำนานที่กล่าวขานกันมาแต่ นมยาน เอ่ย นมนาน ถึงความน่ากลัวของ ศาสตร์อาถรรพ์ เสือสมิง?ที่มีปรากฏเกิดขึ้นว่า

• 
  
• เสือที่ดุร้ายและมักชอบจับคนกินเป็นอาหาร
  
• เมื่อกินคนมากเข้าวิญญาณคนที่ินเข้าไปนั้น ก็อยู่สิงสู่ในกายเสือ
  
• ทำให้เสือตัวนั้นมีความเป็นอาถรรพ์ ที่สามารถจำแลงแปลงกาย เป็นใครต่อใครก็ได้ เพื่อหลอกล่อเหยื่อให้หลงกล
  
• ครั้นยิ่งกินคนมากขึ้น วิญญาณก็ยิ่งสิงสู่ในตัวเสือมากเข้าเท่าใด เสือตัวนั้นก็ยิ่งมีฤทธิ์มีอำนาจมากขึ้นเป็นทวีคูณ
  

อีกอย่างที่ทำให้เกิดความเป็นเสือสมิง คือ พวกที่เรียนวิชาเสือ คือการเรียกเอาวิญญาณเสือนั้นมาเข้าสิงในตน ผนวกกับคนผู้นั้นร่ำเรียนอาคมในทางเดรัจฉานวิชาด้วย
เมื่อนานเข้า เกิดการรวมตัวในทั้งสองเรื่องที่กล่าว คือ ทั้งวิชาเรียกเสือ และอาคม ทำให้คนผู้นั้นกลายเป็นเสือสมิง?ครั้นเสือตนนี้ได้ไปกินคนเข้า ก็กลายเป็นเสือสมิงโดยสมบูรณ์
โดยรูปร่างของ มานานังเกล มีรูปร่าง และหน้าเป็นผู้หญิงโบราณสวย แต่มีปีกขนาดใหญ่ที่หลังมีความสามารถถอดลำตัวของมันแยกออกได้โดยไม่ตาย (ผีแล้วนั้น) และบินออกไปหาเหยื่อ
เรื่องของเจ้า มานานังเกล นั้นน่ากลัวมาก โดยที่ เกาะวิซายัน

• 
  
• ผู้คนแขวนกระเทียมจำนวนมาก เพื่อป้องกันเจ้า มานานังเกล?
  
• นอกจากนี้ยังมีความเชื่ออีกว่าถ้าเอาเกลือมาพรมที่พักของ มานานังเกล และพรมที่ท่อนบนที่เจ้า มานานังเกล แยกตัวออก(ตรงรอยต่อนั้นแหละ) มันจะตายเมื่อดวงอาทิตย์ขึ้น
  
• ความจริง มานานังเกล ก็ไม่มีอันตรายอย่างตรงไปตรงมา เว้นสิ่งเหลวที่พ่นใส่ปากหญิงตั้งครรภ์จะทำลายเด็กในครรภ์ได้
  
• ชอบกินหัวใจเด็ก(เหมือนปอบ)
  
• ชอบกินลูกไก่ของชาวบ้านอีกด้วย
  

ไลแคนท์ หรือ Lycantrope คือ มนุษย์ที่ถูกสาบด้วยเวทมนต์ หรือยินยอมที่จะเป็น หรือถูกกัดโดยไลแคนท์ตัวอื่น (สืบทอดทางสายเลือดด้วย) ในตอนแรกจะเป็นเพียงชั่วคราว แต่ถ้าปล่อยจนเนิ่นนานจะกลายเป็นไลแคนท์เต็มตัว เพราะจะไม่สามารถควบคุมจิตใจของตนได้อีกต่อไป
ส่วนวิธีแก้ ไลแคนท์?คือ ต้องถอนคำสาปก่อนที่จะกลายเป็นไลแคนท์เต็มตัว ไม่งันจะกลับไปเป็นมนุษย์อีกไม่ได้

• 
  
• แต่ว่าถ้าสิบทางสายเลือดนี่ หมดทางเยียวยา!
  
• บางครั้งอาจเรียกมนุษย์ที่ถูกสาปเป็นสัตว์ร้ายว่า Lycantrope ได้เหมือนกัน
  

10 สัตว์ประหลาดในตำนาน

ทีมา http://teen.mthai.com/variety/54861.html