ทักทายยามค่ำคืนเจ้าค่า ทานอะไรกันยังเอ่ย
วันนี้เนโกะจังมีเกร็ดความรู้ดีๆเกี่ยวกับเรื่อง "ความสุกของเนื้อสเต็ก" มาฝากกันนะเจ้าค่ะ
ถ้าให้พูดถึงเรื่องความสุกของเนื้อสเต็ก เพื่อนๆ บางคนอาจยังไม่รู้จักกันสักเท่าไหร่ ซึ่งความสุกของเนื้อสเต็กนั้นก็คือ ปริมาณช่วงเวลาในการเตรียมสเต๊กที่ขึ้นอยู่กับความชอบของแต่ละบุคคล โดยการวัดระดับความสุกมักจะใช้กับสเต็กเนื้อวัว เนื่องจากเนื้อชนิดอื่น เช่น เนื้อหมู จำเป็นต้องทำให้สุกทั่วทั้งชิ้น เพื่อฆ่าเชื้อที่ทำอันตรายต่อมนุษย์ที่อยู่ภายในเนื้อนะเจ้าค่ะ
ชอบแบบไหนกันบ้างเจ้าค่ะ ส่วนเนโกะจังชอบแบบ มีเดียมแรร์ (medium rare) ที่ซูดดดเจ้าค่า...อิอิ
ขอขอบพระคุณข้อมูลดีๆจาก : นิตรยาสาร แม่บ้าน
- แรร์ (rare) เป็นระดับการสุกแบบสดๆ เนื้อด้านนอกสีน้ำตาลอมเทา เนื้อส่วนกลางยังคงเป็นสีแดงและสีชมพู เรียกได้ว่าเนื้อระดับ แรร์ นี่ล่ะที่เต็มไปด้วยความฉ่ำของเนื้อสดๆ
- มีเดียมแรร์ (medium rare) เป็นระดับเนื้อที่ยังคงความฉ่ำอยู่ ซึ่งเนื้อด้านนอกจะเป็นสีน้ำตาลอมเทา เนื้อส่วนกลางเป็นสีแดงน้อยกว่าระดับแรร์เพียงเล็กน้อย ซึ่งส่วนมากถ้าไม่ได้สั่งอะไรพิเศษ ร้านที่ขายสเต็กจะจัดเตรียมในระดับมีเดียมแรร์ไว้ให้
- มีเดียม (medium) เป็นเนื้อที่สุกระดับปานกลาง และได้รับความนิยมมากที่สุด ซึ่งเนื้อด้านในสุดเป็นสีชมพู โดยเนื้อส่วนอื่นจะเป็นสีน้ำตาลอมเทา ดูสุกแบบเต็มที่ เรียกได้ว่าความสุกระดับมีเดียมนี้ ให้ทั้งความหอมหวานได้เป็นอย่างดี
- มีเดียมเวลล์ (medium well) เป็นระดับที่สุกเกือบทั้งชิ้น เนื้อทั้งหมดจะเป็นสีน้ำตาลอมเทา โดยจะเห็นเพียงสีชมพูเรื่อๆ ความฉ่ำของเนื้อจะเริ่มลดลงที่ระดับนี้
- เวลล์ดัน (well done) เป็นระดับเนื้อที่สุกอย่างเต็มที่ เนื้อทั้งหมดจะเป็นสีน้ำตาลอมเทา ถึงแม้ความฉ่ำและความนุ่มของเนื้อจะลดลง แต่เนื้อจะสุกทุกส่วนเหมาะสำหรับคนที่ชอบความสุกมากที่สุด
- โอเวอร์คุ๊ก (Overcook) เป็นระดับเนื้อที่ไหม้เกรียมจนเป็นสีดำ เนื้อจะแห้งแข็งและกระด้าง และอาจมีรสขมบ้าง
ชอบแบบไหนกันบ้างเจ้าค่ะ ส่วนเนโกะจังชอบแบบ มีเดียมแรร์ (medium rare) ที่ซูดดดเจ้าค่า...อิอิ
จบกันไปแล้วนะเจ้าค่ะกับ"ความสุกของเนื้อสเต็ก" วันพรุ่งนี้เนโกะจังจะเอาข้อมูลอะไรดีๆ มาให้เพื่อนๆชาว 2TH
ก็อย่าลืมติดตามกันนะเจ้าค่า...ขอขอบพระคุณข้อมูลดีๆจาก : นิตรยาสาร แม่บ้าน
"ความสุกของเนื้อสเต็ก"