ตำนานผีญี่ปุ่น (16)

Views 7.37K39 Repiled15 Point

kil159357

First post #1

Google Translate

ฉลองถึง Ep.15 แล้ว
Ep.16 อัพให้เร็วซะหน่อย

มาต่อกันเลยค่าาาาาาาาาาาาาาา

「じゅぼご」 (Jyubogo) จุโบะกะ หรือ ต้นไม้ดูดเลือด

จุโบะกะแต่เดิมเลยก็เป็นแค่ต้นไม้ธรรมดาๆ แต่มันกลายเป็นปีศาจจอมหิวโหยกระหายเลือด...ถ้าไม่เกิดสงคราม...ใช่!!! สงคราม ผู้คนล้มตายเป็นจำนวนมาก ทั้งทหารและชาวบ้านตาดำๆที่โดนรับเคราะห์ แต่เมื่อมีคนตายยิ่งเป็นสมรภูมิแล้วยิ่งต้องมีเลือด...ใช่!!! เลือดที่นองแดงฉานย้อมพื้นดินเป็นสีแดงนั่นแหล่ะ มันได้ไหลรินเป็นทะเลเลือดเจ้าต้นไม้ที่ยืนต้นตระหง่านอยู่ที่เคยดูดน้ำสะอาดจากแหล่งน้ำใต้ดินแต่ต้องหันมาดูดเลือดที่ไหลซึมสู่ดินสู่รากของมัน ทำให้มันริ้นรสของเลือดอันหมอคาวจนเสพติด...พอเลือดของเหล่านักรบหมด มันก็กระหายซึ่ง “เลือด”จนต้นไม้ธรรมดากลายเป็นต้นไม้ปีศาจกระหายเลือด “จุโบะกะ”

จุโบะกะ มักเป็นต้นไม้ยืนต้นในสถานที่ที่เคยมีสมรภูมิรบมาก่อนมีคนเล่าว่า...หากใครไม่รู้เดินเข้าไปมันจะใช้รากของมันจับตัวไว้และเอารากแทงเข้าไปในเนื้อหนังของเราและสูบเลือดจนหมดตัว...

เขาว่ากันว่า...เจ้าจะรู้ได้ว่าต้นไม้ต้นไหนเป็น “จุโบะกะ”ก็แค่เอาของมีคมกรีดกับต้น และถ้ามีเลือดไหลออกมา...เจ้าจงใส่เกียร์หมาและวิ่งหนีโดยไม่ต้องคิดชีวิตซะ...เพราะมันอาจโมโหและใช้รากและกิ่งของมันจับตัวเจ้าไว้เป็นอาหารอีกก็ได้ มีอีกกระแสว่า...มีปีศาจแบบจุโบะกะนี้ที่ประเทศจีนและมีคนเคยพบมีคนแก่ชราออกมาจากต้นไม้นี้แสดงว่า...คนชราคนนั้นอาจเป็นจิตวิญญาณของปีศาจต้นไม้ก็เป็นได้ และเป็นการแสดงว่า...จีนมีญี่ปุ่นก็มีบ้าง...ซึ่งสังเกตว่าพื้นฐานของการเป็นปีศาจของญี่ปุ่นคล้ายกับการเป็นปีศาจของจีนที่เคยว่าไปแล้วว่าญี่ปุ่นรับอิทธิพลทางความเชื่อมาจากประเทศจีนนั่นด้วย...

------------------------------------------------------------------------------------------------

「さとり」 (Satori) ซาโตริ หรือ ปีศาจอ่านใจ

โยว์ไคที่ว่ากันว่าอาศัยอยู่ลึกเข้าไปในภูเขาของฮิดะโนะคุนิ「ひだのくに」และมิโนะโนะคุนิ 「みののくに」 รู้จักกันว่าเป็นโยว์ไคที่สามารถอ่านใจมนุษย์ได้

ว่ากันว่า “ซาโตริ” นั้นเป็นโยว์ไคที่ถึงแม้จะมีรูปร่างแบบมนุษย์แต่ความจริงแล้วไม่มีร่างจริงหรือไม่ก็มีรูปร่างเป็นลิงยักษ์เดินสองขา มักจะพบเจอได้ยามเดินหรือพักอยู่ในภูเขามันจะอ่านสิ่งที่เราคิดทั้งหมด และพูดออกมาก่อนเราจะเอ่ยปาก ว่ากันว่า...ถ้าในหัวไม่คิดอะไรเลยซาโตริก็จะเบื่อแล้วหายตัวไปเอง ไม่ก็กลัวคนที่ไม่คิดอะไรหรืออาจจะทรมานจนตายก็ได้ ว่ากันว่าซาโตริมาปรากฏตัวต่อหน้าคนที่อยู่ในกระท่อมบนเขาพอเผลอก็จะจับไปกิน (?) และถ้ามีวัตถุไปชนซาโตริเข้า มันจะกลัวว่าเกิดสิ่งที่ไม่คาดคิดขึ้นแล้วหนีไป ขณะเดียวกันก็มีเรื่องเล่าว่า ซาโตริจะไม่ทำอันตรายมนุษย์ คนที่ทำงานบนเขาก็จะไม่ต่อต้านซาโตริ และอยู่ร่วมกันได้ มีภาพของซาโตริปรากฏอยู่ใน “ภาพร้อยอสูรจากอดีตถึงปัจจุบัน”ของ “โทริยามะ เซกิเอ็น” [ไม่ใช่ขบวนร้อยอสูรของนูระนะจ้า คึคึคึ]แต่ก็เป็นการเอาแบบมาจากยามาโกะในหนังสือ “วะคังซันไซซุเอะ(รวมภาพชายญี่ปุ่นอายุสามปี ?)” และในคำอธิบายก็กล่าวไว้ว่าเป็น “ยามาโกะในภูเขาลึกของฮิดะโนะคุนิและมิโนะโนะคุนิ”ซึ่งเซกิเอ็นได้ตั้งชื่อให้ว่า “ซาโตริ” เนื่องมาจากความสามารถอ่านใจคน (ซาโตรุ)ได้ ปีศาจที่ชื่อโอโมอิ 「おもい」ที่อาศัยอยู่ในป่าของภูเขาโอวาดะยามะเชิงภูเขาไปฟูจิเองก็มีความสามารถอ่านใจมนุษย์ได้เช่นกันจึงคาดว่าน่าจะเป็นตัวเดียวกับ “ซาโตริ” นี้

เคยมีซาโตริมาปรากฏตัวต่อหน้าช่างทำตะกร้าที่กำลังซ่อมตะกร้าอยู่หมายอ่านใจของเขาเพื่อปั่นหัวเล่น แต่ช่างทำตะกร้าที่หวาดกลัวได้ทำห่วงสานตะกร้าหลุดมือไปกระแทกหน้าของซาโตริเข้าทำให้มันตกใจและรีบร้อนหนีไปเนื่องจาก “มนุษย์ช่างเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวทำได้กระทั่งสิ่งที่ตนเองไม่ได้คิดไว้” [เอิ่ม...เจ้าซาโตริมันคิดอย่างนี้ซินะ = =” ]นอกจากนี้ ซาโตริยังมีความสัมพันธ์แน่นแฟ้นกับคาฉะอีกด้วย

------------------------------------------------------------------------------------------------

「かしゃ」 (Kasha) คาฉะ

คาฉะเป็นปีศาจชนิดหนึ่งของญี่ปุ่นว่ากันว่าจะมาชิงเอาศพของผู้ที่ทำบาปทำกรรมเอาไว้มากในขณะที่ยังมีชีวิต

คาฉะนั้นไม่มีถิ่นพบเห็นที่แน่นอนจึงอาจสันนิษฐานได้ว่ามีการปรากฏตัวไปทั่วประเทศ เมื่อมีคนบาปตาย คาฉะจะปรากฏตัวขึ้นจากนรกพร้อมกับเมฆดำมืดและพายุฝนเพื่อชิงเอาศพของผู้นั้นไปจากงานศพหรือสุสาน บางครั้งก็กล่าวว่าจะมีมือยื่นออกมาจากในเมฆมาคว้าเอาไป ศพที่ถูกชิงไปจะถูกฉีกเป็นชิ้นๆและนำไปทิ้งไว้ในภูเขามักจะกล่าวกันว่าตัวจริงของคาฉะนั้นเป็นปีศาจแมว หรือกลายร่างมาจากแมวที่แก่ตัวลง การปรากฏตัวของคาฉะเป็นหลักฐานแสดงว่าผู้ตายเป็นคนบาปจึงเป็นที่หวาดกลัวและอับอายของผู้คนทั่วไปบริเวณวัดที่ว่ากันว่าคาฉะอาศัยอยู่จะมีการแยกจัดงานศพเป็น2 ครั้ง งานศพครั้งแรกจะเอาหินใส่ไว้ในโลงศพเพื่อป้องกันคาฉะมาชิงเอาศพไป

ในช่วงกลางของสมัยเอโดะมีเรื่องเล่าของคาฉะเล่าว่าในสมัยเคียวโฮ ที่เมืองทัตสึโนะในอิโบะกุน ฮาริมะโนะคุนิ(ปัจจุบันคือจังหวัดเฮียวโง) ในระหว่างที่ยายของลูกสาวลูกจ้างร้านโชยุชื่อ"ร้านฮายาชิดะ" มาพักค้างแรมด้วยนั้นได้เกิดล้มป่วย และเมื่อเสียชีวิตลงคาฉะก็ได้ปรากฏตัวขึ้นทั้งที่ไม่มีใครในร้านมองเห็นเลยแม้แต่คนเดียวแต่ตัวลูกสาวกลับมองเห็นคาฉะ อยู่นอกบ้าน ว่าเป็นยักษ์นรกหน้าตาน่าขยะแขยงลากรถที่มีไฟลุกท่วมมาแล้วเอาคุณยายใส่รถจะพาตัวไป เจ้าหล่อนก็พยายามจะไปเอากลับมาจึงออกไปข้างนอก แต่ก็ถูกลูกจ้างคนอื่นดึงตัวกลับมาซึ่งเธอก็โดนไฟไหม้ที่แขนเสื้อและมีแผลไฟไหม้ด้วยนอกจากคนตายแล้วบางครั้งคาฉะยังเล่นงานคนเป็นอีกด้วย วันหนึ่งในมุซาชิโนะคุนิ (ปัจจุบันคือไซตามะ)มีชายชื่ออาบุรายะ ยาสุเบะร้องออกมาว่า "มีคาฉะมา" แล้วก็ล้มลงไปหลังจากนั้น 10วันเขาก็ตายเนื่องจากร่างกายท่อนล่างเน่าเปื่อย นอกจากนั้น คาฉะยังแปลงร่างเป็นคนได้ เช่นที่บ้านของเจ้าพนักงานชื่อชิบาตะมีคนรับใช้ที่ซื่อสัตย์อยู่คนหนึ่งอยู่มาคืนหนึ่งเขาก็มาขอลาออก เมื่อชิบาตะถามถึงเหตุผล เขาก็บอกว่าตนเองไม่ใช่มนุษย์และต้องไปชิงศพมนุษย์ พอวันรุ่งขึ้นชิบาตะก็ได้ยินข่าวว่าที่หมู่บ้านใกล้ๆมีคาฉะปรากฏตัวขึ้น

ในญี่ปุ่นโบราณเชื่อกันว่าแมวมีคุณลักษณะของปีศาจอยู่ในตัวจึงมีตำนานเล่ากันว่า "ห้ามแมวเข้าใกล้คนตาย""ถ้าแมวกระโดดข้ามโลงศพ ศพในโลงจะฟื้นขึ้นมา" นอกจากนั้นในญี่ปุ่นยุคกลางยังมีเรื่องเล่าว่านายนิรยมบาลจะลากรถที่มีไฟลุกท่วมมาชิงเอาศพหรือคนบาปที่ยังมีชีวิตอยู่ไป ตำนานของคาฉะนั้นก็เกิดมาจากตำนานความเกี่ยวข้องระหว่างแมวกับคนตายและตำนานของรถเพลิงที่มาชิงตัวคนบาปนี้เอง นอกจากนั้นยังเชื่อกันว่าแมวที่เลี้ยงไว้นานๆและแมวแก่จะกลายเป็นคาฉะเมื่อมีงานศพก็จะมาชิงเอาศพไปควักตับกิน

------------------------------------------------------------------------------------------------

「すなかけ」 (Sunakake) สุนะคะเคะ

เวลาเดินผ่านป่าไผ่ในยามค่ำคืน บรรยากาศหนาวชวนขนลุก เสียงขลุ่ยลอยมาตามลมเสียงน่าเศร้าสยองขวัญจนทราบได้เลยว่าต้องหนี!!! เพราะนั่นคือ“สุนะคะเคะ”

สุนะคะเคะ เป็นปีศาจที่ไม่สร้างความเดือดร้อนแก่มนุษย์ แต่ถ้าหากใครผ่านบริเวณป่าไผ่อันเป็นที่สถิตของสุนะคะเคะแล้วระวัง!!! สุนะคะเคะจะพ่นทรายใส่...ใช่!!! สุนะคะเคะเป็นปีศาจทราย คือ มีรูปลักษณ์เป็นหญิงชรา มีเส้นผมที่มีแต่ทรายและจะพ่นทรายจากเส้นผมและมือ ใส่ผู้ที่เข้าไปในที่ที่เป็นของตนเป็นการป้องกันตัว(?) แต่ดูจะเป็นการแกล้งเสียมากกว่า...เพราะปีศาจญี่ปุ่นมีนิสัยชอบแกล้งคนเป็นอาชีพ...คงสนุกของเขาละมั้ง...= =”

สุนะคะเคะเป็นปีศาจที่กำเนิดที่จังหวัดนาระ เขาเล่าว่า...ยามค่ำคืนในป่าไผ่ สุนะคะเคะมักจะชอบกับการเป่าขลุ่ยผิวเป็นงานอดิเรกแต่เสียงขลุ่ยกลับไม่ไพเราะต่อผู้ได้ยิน แต่กลับสร้างความน่ากลัวซะมากกว่า เพราะเป็นสัญญาณว่ามีปีศาจสุนะคะเคะอยู่แถวนี้...

สุนะคะเคะเป็นปีศาจที่ไม่กินคน แต่ของโปรดคือ ใบไผ่และหน่อไม้ไผ่ คงเป็นเพราะสาเหตุนี่สุนะคะเคะจึงมาสถิตที่ป่าไผ่ก็เป็นได้...

------------------------------------------------------------------------------------------------

Credit : Dek-D

เป็นไงกันมั่งค่ะหนุกหรือเหนื่อยกันคะ 5555555

รอบนี้กับรอบที่แล้วอาจจะเยอะไปซักหน่อย
แต่ก็เอาให้หายอยากกันไปเลยค่ะ
เพราะคงอีกนานกว่าจะอัพได้อีกจิงๆ
ไหนๆ ก็มาแล้วก็จัดเต็มกันไปเลย
ขอบคุณที่ติดตามแล้วเป็นกำลังใจให้นะคะ