 SCP-524 (วอลเตอร์ กระต่ายกินแหลก) Safe  มาตรการพิเศษ เนื่องจากมันมีนิสัยรักสงบ จึงไม่จำเป็นต้องมีการป้องกันมากนัก SCP-524 หรือที่เรียกกันว่า"วอลเตอร์"นั้นต้องมีคนเฝ้าระวังไว้เพื่อไม่ให้ทรัพยากรสำคัญในศูนย์เสียหาย ขณะที่ไม่มีบุคลากรดูแลอย่างใกล้ชิดนั้น ให้เก็บ SCP-524ไว้ในคอกพิเศษขนาด5x5เมตรซึ่งมีเซนเซอร์ติดไว้สำหรับเตือนให้ผู้ดูแลทราบเวลามันหนีไป เนื่องจากความสามารถของมันจึงไม่มีการกำหนดอาหรเป็นพิเศษ ลักษณะ SCP-524เป็นกระต่ายขาว สปีชี Sylvilagus bachmani มันมีลักษณะจำเพาะที่ใช้แยกแยะได้คือขนสีดำที่แทรกอยู่ตามขนขาวอย่างสมมาตร SCP-524นั้นสามารถบรืโภควัตถุได้ทุกอย่าง ไม่ว่าสิ่งนั้นจะกินได้หรือไม่ มันกัดแทะวัตถุเหมือนสัตว์สายพันธุ์เดียวกัน แต่สามารถกินได้ทั้งวัตถุที่กินไม่ได้และเป็นอันตราย จากรายงานนั้น มันเคยแทะไม้ เหล็กกล้า แก้ว และมีอยู่ครั้งหนึ่งที่กินสารกัมมันตภาพรังสีเข้าไป7กิโล SCP-524นั้นไม่เคยแสดงอาการเจ็บป่วยจากสิ่งที่มันกินเข้าไป แม้จะเป็นสิ่งที่ลักลั่นย้อนแย้งในตัวเองแน่นอน แต่SCP-524ก็เคยกินตัวเองจนหมดทั้งตัวมาแล้ว โดยมันเริ่มแทะหางตัวเองก่อน เรื่อยมาจนถึงขาหลัง และขึ้นมาถึงส่วนหัว ตอนที่มันแทะเลยขาหน้าและคอมานั้น ปากของมันก็พลิกกลับนอกในแล้วค่อยๆกินหัวไปจนหมดทำให้มันหายไปทั้งตัว ประมาณ30นาทีให้หลัง SCP-524ก็ปรากฏตัวใกล้ๆกับที่มันกินตัวเอง โดยไม่มีอาการบาดเจ็บแต่อย่างใด เพิ่มเติม: SCP-524นั้นถูกพบระหว่างไฟดับครั้งใหญ่ในเดือนสิงหาคม 20██ มันทำให้โรงไฟฟ้าขนาดใหญ่ขนาดใหญ่ขัดข้องโดยแทะเข้าไปในเตาปฏิกรณ์หลายๆเตา และขณะที่จับตัวมานั้นมันก็กำลังแทะสายไฟเส้นใหญ่อยู่ (แค่นี้จะสั้นไปอีก เลยเอารายการจากการพยายามฆ่า682มาเสริมนิด สรุปว่าเจ้า682ถ้าไม่รับบทโหดก็ฮาใช้ได้แฮะ คราวที่แล้วลืมบอกไป แต่ปกติแล้วการทดลองฆ่า682นั้นต้องทดลองกับเนื้อเยื่อของมันก่อนครับ เว้นแต่จะได้อนุญาตจากO5เป็นกรณีๆไป) ของที่ใช้ SCP-524 การทดสอบด้วยเนื้อเยื่อ ตัวอย่างถูกกินโดยไม่มีอะไรพิเศษ บันทึกการทดลองกำจัด SCP-524กับSCP-682ถูกพาเข้าไปในห้อง 682พิจารณา524อย่างสงสัย ตอนนี้เองที่524เริ่มแทะขาขวาที่682ยื่นเข้ามา 682กระโดดถอยไปแล้วร้องไล่ 524ไล่กวด682เป็นเวลาสองนาที ก่อนที่682จะกระโดดขึ้นไปเกาะที่ความสูง4เมตรบนผนังห้องทดลองซึ่ง524ขึ้นไม่ถึง SCP-524หยุดไล่ตามแล้วใช้อุ้งเท้าเช็ดหน้าตัวเอง มันทำอย่างนี้อยู่15นาที โดยในช่วงนี้ SCP-682อยู่ที่ความสูง4เมตรซึ่ง524ตามไม่ได้ตลอดเวลา จากนั้น SCP-524ก็ข้ามไปอีกฟากของห้องและเริ่มหนีจากการกักกัน การทดลองถูกยกเลิก (เดาเล่นๆว่าวอลเตอร์มันก็คงไม่ใช่ของในโลกนี้เหมือนกับ682น่ะนะ) ของที่ใช้ ผมเอง การทดสอบด้วยเนื้อเยื่อ ไม่มี หมายเหตุพิเศษ การทดลองนี้มิได้มีจุดประสงค์ในการกำจัด SCP-682 แต่เชื่อว่าการกักกันมันน่าจะทำได้ง่ายขึ้นถ้าSCP-682คิดว่าตัวเองเป็นเครื่องปิ้งขนมปัง บันทึกการทดลอง ได้ทำการสร้างห้องขังใหม่ของSCP-682 โดยผนังด้านหนึ่งนั้นทนทานกว่าด้านอื่นๆ ซึ่งผมถูกวางไว้ที่ซอกหนึ่งของกำแพงนั้นอีกด้านและมีพนักงานรักษาความปลอดภัยคอยเฝ้าอยู่เพื่อพาผมออกไปในกรณีที่SCP-682เข้าสู่ภาวะบ้าคลั่ง ใกล้ๆกับห้องขังนั้นมีตู้เย็นอุตสาหกรรมตู้หนึ่งซึ่งบรรจุขนมปังแผ่นหลากชนิดหลากยี่ห้อไว้ █,███แถว เผื่อในกรณีที่682อยากกินขนมปัง โดยให้คอยดูแลตลอดการทดลองและเปลี่ยนทุกๆสามวัน เผื่อในกรณีที่SCP-682เกิดอาการหลอนก่อนเวลาสองเดือนตามปกติ สองเดือนหลังการย้ายมาที่ห้องขังใหม่ SCP-682ก็เกิดอาการคลั่งและตะโกนหาขนมปังแผ่น มันพังห้องขังออกมาแล้วก็ตรงไปที่ตู้เย็นก่อนจะกินขนมปังจนหมด เมื่อกินขนมปังหมดแล้ว มันจึงได้พยายามแหกการกักกัน โดยได้พ่นขนมปังแผ่นที่ปิ้งแล้วใส่เจ้าหน้าที่เหมือนอาวุธที่อันตรายมาก การวิเคราะห์ขนมปังปิ้งและเศษนั้นระบุว่าไม่มีอะไรพิเศษ ขนมปังปิ้งพวกนั้นถูกเอาไปให้บุคลากรDคลาสกินโดยไม่มีผลเสียอะไร พวกที่กินขนมปังได้แสดงความเห็นต่างๆกันไปว่า "อร่อยมาก" "ปิ้งได้สมบูรณ์แบบ" และ"เป็นขนมปังปิ้งที่อร่อย-ข้อมูลปกปิด-สุดๆเท่าที่เคยกินมา" SCP-682นั้น หลังจากถูกจับขังได้อีกก็ไม่ได้แสดงอาการอยากกินขนมปังหรือพฤติกรรมอื่นๆว่าได้รับผลกระทบจากผมแต่อย่างใด (ไม่ต้องบอกก็คงจำได้มั้งครับว่าผมเป็นหมายเลขอะไร) ของที่ใช้ ระเบิดนิวเคลียร์ 60 เมกะตัน การทดสอบด้วยเนื้อเยื่อ ไม่มี บันทึกการทดลองกำจัด การทดลองไม่ผ่านการอนุมัติจากO5-█ หมายเหตุ: ใครสักคนอาจจะคิดว่าการวาง SCP-682 ไว้ที่ศูนย์กลางของระเบิดที่ทำให้เกิดแผลไฟไหม้ระดับ3ที่ระยะ300กม.เป็นความคิดที่ดี แต่ตราบใดที่มันมีโอกาสรอดเราก็ไม่สามารถดำเนินการได้ ใช่ มันเป็นระเบิดนิวเคลียร์แท้ๆ แต่ถ้าไอ้ 682 มันรอดและปรับตัวได้ล่ะก็ พวกเราเละยิ่งกว่าที่จะคิดได้แน่ O5-█ |
Credit TheUltron
พูดได้คำเดียวว่ากระต่ายมา!!!!!!!!!
SCP-524 - Walter the Omnivorous Rabbit กระต่ายกินแหลก
[IMG]
// เสียหมด keter ตู 