SCP-217 - The Clockwork Virus ไวรัสจักรกล
Keter
มาตรการพิเศษ
พื้นที่เก็บนั้นจะถูกกั้นด้วยประตูแอร์ล็อคแบบแรงกดย้อนกลับ ให้เตรียมฝักบัวฉีดสารเคมีฆ่าเชื้อ ชุดกันเชื้อเต็มรูปแบบ และพื้นที่สำหรับกักตัว24ชั่วโมงและตรวจสอบหาเชื้อ สำหรับบุคลากรทุกคนที่จะเข้าไปในพื้นที่เก็บ ในกรณีที่การกักกันแตก ประตูนิรภัยของพื้นที่กักกันและวิจัยจะถูกปิดตาย และดำเนินการฉีดสารเคมีZEER-217-11ไปในอากาศ
มนุษย์ทุกคนที่สัมผัสกับSCP-217ต้องถูกกักตัวเพื่อดูอาการ สิ่งที่ผู้ติดเชื้อSCP-217สัมผัสต้องนำไปฆ่าเชื้อ
ลักษณะ
SCP-217เป็นไวรัสที่ไม่มีวิธีรักษาในขณะนี้และมีอัตรการแพร่เชื้อที่100% มันมีผลกับสิ่งมีชีวิตในอาณาจักรสัตว์ (kingdom Animalia) ทุกชนิด และแพร่เชื้อได้ทางการสัมผัสหรือทางของเหลวที่ขับออกมา SCP-217มีความทนทานมาก สามารถมีชีวิตอยู่นอกร่างกายของพาหะได้นานนับปี การติดเชื้อนั้นใช้เวลามาก บางครั้งก็กินเวลาเป็นปีกว่าที่พาหะจะแสดงอาการออกมา
SCP-217นั้นจะเปลี่ยนแปลงโครงสร้างทางชีวเคมีของเนื้อเยื่อของอวัยวะ ทำให้อวัยวะกลายสภาพไปเป็น"โลหะชีวภาพ" กระบวนการนี้ยังไม่เป็นที่เข้าใจดีนัก แต่การเปลี่ยนแปลงระยะรุนแรงนั้นมีการบันทึกข้อมูลอย่างดี ส่วนที่ติดเชื้อจะกลายเป็นส่วนประกอบที่ซับซ้อนของกลไกเฟืองซึ่งทำงานแทนที่อวัยวะที่แปลงสภาพไป จากรายงานนั้น การแปลงสภาพในระยะรุนแรงจะเจ็บมาก แต่ในระยะแรกนั้นแทบจะไม่รู้สึกอะไรเลย มีแค่อาการสับสน นอนไม่หลับ และรู้สึกฝืดๆที่ข้อ บ้างเท่านั้น หัวใจจะกลายเป็นเฟืองกับท่อเล็กๆ ข้อต่อกลายเป็นชุดเฟือง ดวงตากลายเป็นกลไกคล้ายกับกล้องมือหมุนสมัยก่อน ฯลฯ
SCP-217นั้นจะแสดงอาการจากภายนอกก่อนในสัตว์ทุกชนิด ยกเว้นแต่สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ซึ่งในกรณีนั้น อวัยวะภายในจะถูกแปลงสภาพก่อนแล้วจึงลามออกมาภายนอก ทำให้ผู้ติดเชื้อไม่รู้ตัวอยู่เป็นเวลานานมาก มีกรณีที่ SCP-217แปลงสภาพอวัยวะภายในจนหมดแล้วจึงแสดงอาการภายนอกที่เห็นได้อยู่เหมือนกัน ในอดีตนั้นเคยมีการแพร่ระบาดของSCP-217ในเมืองใหญ่ๆมาแล้วมากมาย โดยที่สำคัญก็คือ████████████
สภาพจิตใจของผู้ที่ติดเชื้อในระยะรุนแรงก็จะจืดจางลงมากด้วย ผู้ติดเชื้อจะตอบสนองด้วยปฏิกิริยาซ้ำๆ ท่าทางนิ่งเฉยและเหมือนเครื่องจักร ถูกหันเหความสนใจและทำให้สับสนได้ง่าย และมักจะหงุดหงิดเมื่อเจอปัญหาใหม่ๆ อนึ่ง การวิจัยสมองที่"แปลงสภาพ"ไปโดยสมบูรณ์แล้วนั้น <ข้อมูลปกปิด>
#เอกสาร 217-6 บันทึกเรื่องอาการ
ผู้ที่ติดเชื้อSCP-217ในระยะแรกนั้นรายงานว่าไม่มีอาการสำคัญอะไร นอกจากรู้สึกเมื่อยเฉื่อยชามากขึ้นและโดยทั่วไปแล้วจะไร้การตอบสนองด้านอารมณ์ บ้างก็รู้สึกเหมือนมีอะไรเคลื่อนไหวอยู่ใต้ผิวหนัง พร้อมกับได้ยินเสียงติ๊กๆ พวกที่ได้ยินเสียงนี้มักจะมาจากกรณีที่ติดเชื้อบริเวณไหล่ คอ และหัว แต่ถ้าเอาอุปกรณ์รับเสียงไปติดที่บริเวณติดเชื้อก็ได้ยินเสียงเหมือนกัน
การติดเชื้อในระยะแรกนั้นก็แทบจะไม่มีทางรู้เลยอย่างที่บอกไปแล้ว แต่เมื่ออาการของเชื้อรุนแรงขึ้น ผู้ติดเชื้อก็จะรู้สึกเจ็บอย่างรุนแรงเหมือนถูกฉีกในบริเวณที่กำลังแปลงสภาพ คล้ายกับถูกมีดเฉือนหรือกล้ามเนื้อขาดจากกัน และอาจเจ็บอยู่เป็นเวลายาวนานเป็นชั่วโมงหรือหลายๆวันได้ ขึ้นอยู่กับตัวผู้ติดเชื้อและบริเวณที่กำลังเปลี่ยนสภาพ ซึ่งก็ดูเหมือนว่ากลไกเฟืองนั้นจะฉีกเนื้อเยื่อในระยะแรกก่อนจะรวมตัวกับเนื้อเยื่อที่อยู่ใกล้ๆได้อย่างสมบูรณ์ และน่าจะเป็นสาเหตุที่ทำให้เจ็บมาก
บริเวณที่ถูกแปลงสภาพไปนั้นมักจะดูเหมือนโลหะ ส่วนใหญ่แล้วเป็นทองเหลือง เหล็ก และ เหล็กกล้า แต่ก็มีรายงานของวัสดุอื่นๆอย่างไม้ แก้ว ยาง หนัง และวัสดุพื้นฐานอื่นๆ อยู่ด้วย แต่แม้จะมีสภาพอย่างนั้น มันก็เป็นอวัยวะชีวภาพอยู่ดี และมีแม้แต่DNAของผู้ติดเชื้อ ความทนทานของอวัยวะจะเพิ่มขึ้นเหมือนวัตถุที่มันเปลี่ยนไป บริเวณที่แปลงสภาพแล้วจะยังรักษาตัวเองได้ แต่จะช้ากว่าคนปกติมาก
อาการบาดเจ็บของบริเวณที่แปลงสภาพไปนั้นสามารถ"ซ่อมแซม"ได้ทันทีโดยการเปลี่ยนชิ้นส่วนแบบเดียวกัน จากการทดสอบนั้น การซ่อมแซมโดยเปลี่ยนอวัยวะจักรกลชีวภาพด้วยชิ้นส่วนที่ทำจากวัสดุธรรมดา (เหล็กกล้า ไม้ หนัง) นั้นไม่มีผลเสียใดๆ
ที่น่าห่วงที่สุดก็คือ ผู้ติดเชื้อ SCP-217นั้นสามารถใช้ชีวิตได้เป็นเดือนหรือแม้แต่เป็นปีๆโดยไม่มีทางตรวจพบ และเนื่องจากมันแพร่เชื้อได้ง่าย คนเป็นร้อยจึงอาจติดเชื้อได้ก่อนจะมีการกักกันบริเวณ การติดเชื้อนั้นมักกระจายอย่างรวดเร็วในสำนักงาน ห้างสรรพสินค้า และพื้นที่ที่มีคนรวมกันเยอะๆอื่นๆ
หมายเหตุ: ห้ามนำสิ่งที่ติดเชื้อ หรือต่องสงสัยว่าจะติดเชื้อ SCP-217 เข้าไปใกล้ SCP-882 เด็ดขาด
เพิ่มเติม ขณะนี้ การทดลองร่วมกันระหว่าง SCP-217กับ SCP-229 กำลังอยู่ระหว่างรอการอนุมัติจาก O5
Keter
มาตรการพิเศษ
พื้นที่เก็บนั้นจะถูกกั้นด้วยประตูแอร์ล็อคแบบแรงกดย้อนกลับ ให้เตรียมฝักบัวฉีดสารเคมีฆ่าเชื้อ ชุดกันเชื้อเต็มรูปแบบ และพื้นที่สำหรับกักตัว24ชั่วโมงและตรวจสอบหาเชื้อ สำหรับบุคลากรทุกคนที่จะเข้าไปในพื้นที่เก็บ ในกรณีที่การกักกันแตก ประตูนิรภัยของพื้นที่กักกันและวิจัยจะถูกปิดตาย และดำเนินการฉีดสารเคมีZEER-217-11ไปในอากาศ
มนุษย์ทุกคนที่สัมผัสกับSCP-217ต้องถูกกักตัวเพื่อดูอาการ สิ่งที่ผู้ติดเชื้อSCP-217สัมผัสต้องนำไปฆ่าเชื้อ
ลักษณะ
SCP-217เป็นไวรัสที่ไม่มีวิธีรักษาในขณะนี้และมีอัตรการแพร่เชื้อที่100% มันมีผลกับสิ่งมีชีวิตในอาณาจักรสัตว์ (kingdom Animalia) ทุกชนิด และแพร่เชื้อได้ทางการสัมผัสหรือทางของเหลวที่ขับออกมา SCP-217มีความทนทานมาก สามารถมีชีวิตอยู่นอกร่างกายของพาหะได้นานนับปี การติดเชื้อนั้นใช้เวลามาก บางครั้งก็กินเวลาเป็นปีกว่าที่พาหะจะแสดงอาการออกมา
SCP-217นั้นจะเปลี่ยนแปลงโครงสร้างทางชีวเคมีของเนื้อเยื่อของอวัยวะ ทำให้อวัยวะกลายสภาพไปเป็น"โลหะชีวภาพ" กระบวนการนี้ยังไม่เป็นที่เข้าใจดีนัก แต่การเปลี่ยนแปลงระยะรุนแรงนั้นมีการบันทึกข้อมูลอย่างดี ส่วนที่ติดเชื้อจะกลายเป็นส่วนประกอบที่ซับซ้อนของกลไกเฟืองซึ่งทำงานแทนที่อวัยวะที่แปลงสภาพไป จากรายงานนั้น การแปลงสภาพในระยะรุนแรงจะเจ็บมาก แต่ในระยะแรกนั้นแทบจะไม่รู้สึกอะไรเลย มีแค่อาการสับสน นอนไม่หลับ และรู้สึกฝืดๆที่ข้อ บ้างเท่านั้น หัวใจจะกลายเป็นเฟืองกับท่อเล็กๆ ข้อต่อกลายเป็นชุดเฟือง ดวงตากลายเป็นกลไกคล้ายกับกล้องมือหมุนสมัยก่อน ฯลฯ
SCP-217นั้นจะแสดงอาการจากภายนอกก่อนในสัตว์ทุกชนิด ยกเว้นแต่สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ซึ่งในกรณีนั้น อวัยวะภายในจะถูกแปลงสภาพก่อนแล้วจึงลามออกมาภายนอก ทำให้ผู้ติดเชื้อไม่รู้ตัวอยู่เป็นเวลานานมาก มีกรณีที่ SCP-217แปลงสภาพอวัยวะภายในจนหมดแล้วจึงแสดงอาการภายนอกที่เห็นได้อยู่เหมือนกัน ในอดีตนั้นเคยมีการแพร่ระบาดของSCP-217ในเมืองใหญ่ๆมาแล้วมากมาย โดยที่สำคัญก็คือ████████████
สภาพจิตใจของผู้ที่ติดเชื้อในระยะรุนแรงก็จะจืดจางลงมากด้วย ผู้ติดเชื้อจะตอบสนองด้วยปฏิกิริยาซ้ำๆ ท่าทางนิ่งเฉยและเหมือนเครื่องจักร ถูกหันเหความสนใจและทำให้สับสนได้ง่าย และมักจะหงุดหงิดเมื่อเจอปัญหาใหม่ๆ อนึ่ง การวิจัยสมองที่"แปลงสภาพ"ไปโดยสมบูรณ์แล้วนั้น <ข้อมูลปกปิด>
#เอกสาร 217-6 บันทึกเรื่องอาการ
ผู้ที่ติดเชื้อSCP-217ในระยะแรกนั้นรายงานว่าไม่มีอาการสำคัญอะไร นอกจากรู้สึกเมื่อยเฉื่อยชามากขึ้นและโดยทั่วไปแล้วจะไร้การตอบสนองด้านอารมณ์ บ้างก็รู้สึกเหมือนมีอะไรเคลื่อนไหวอยู่ใต้ผิวหนัง พร้อมกับได้ยินเสียงติ๊กๆ พวกที่ได้ยินเสียงนี้มักจะมาจากกรณีที่ติดเชื้อบริเวณไหล่ คอ และหัว แต่ถ้าเอาอุปกรณ์รับเสียงไปติดที่บริเวณติดเชื้อก็ได้ยินเสียงเหมือนกัน
การติดเชื้อในระยะแรกนั้นก็แทบจะไม่มีทางรู้เลยอย่างที่บอกไปแล้ว แต่เมื่ออาการของเชื้อรุนแรงขึ้น ผู้ติดเชื้อก็จะรู้สึกเจ็บอย่างรุนแรงเหมือนถูกฉีกในบริเวณที่กำลังแปลงสภาพ คล้ายกับถูกมีดเฉือนหรือกล้ามเนื้อขาดจากกัน และอาจเจ็บอยู่เป็นเวลายาวนานเป็นชั่วโมงหรือหลายๆวันได้ ขึ้นอยู่กับตัวผู้ติดเชื้อและบริเวณที่กำลังเปลี่ยนสภาพ ซึ่งก็ดูเหมือนว่ากลไกเฟืองนั้นจะฉีกเนื้อเยื่อในระยะแรกก่อนจะรวมตัวกับเนื้อเยื่อที่อยู่ใกล้ๆได้อย่างสมบูรณ์ และน่าจะเป็นสาเหตุที่ทำให้เจ็บมาก
บริเวณที่ถูกแปลงสภาพไปนั้นมักจะดูเหมือนโลหะ ส่วนใหญ่แล้วเป็นทองเหลือง เหล็ก และ เหล็กกล้า แต่ก็มีรายงานของวัสดุอื่นๆอย่างไม้ แก้ว ยาง หนัง และวัสดุพื้นฐานอื่นๆ อยู่ด้วย แต่แม้จะมีสภาพอย่างนั้น มันก็เป็นอวัยวะชีวภาพอยู่ดี และมีแม้แต่DNAของผู้ติดเชื้อ ความทนทานของอวัยวะจะเพิ่มขึ้นเหมือนวัตถุที่มันเปลี่ยนไป บริเวณที่แปลงสภาพแล้วจะยังรักษาตัวเองได้ แต่จะช้ากว่าคนปกติมาก
อาการบาดเจ็บของบริเวณที่แปลงสภาพไปนั้นสามารถ"ซ่อมแซม"ได้ทันทีโดยการเปลี่ยนชิ้นส่วนแบบเดียวกัน จากการทดสอบนั้น การซ่อมแซมโดยเปลี่ยนอวัยวะจักรกลชีวภาพด้วยชิ้นส่วนที่ทำจากวัสดุธรรมดา (เหล็กกล้า ไม้ หนัง) นั้นไม่มีผลเสียใดๆ
ที่น่าห่วงที่สุดก็คือ ผู้ติดเชื้อ SCP-217นั้นสามารถใช้ชีวิตได้เป็นเดือนหรือแม้แต่เป็นปีๆโดยไม่มีทางตรวจพบ และเนื่องจากมันแพร่เชื้อได้ง่าย คนเป็นร้อยจึงอาจติดเชื้อได้ก่อนจะมีการกักกันบริเวณ การติดเชื้อนั้นมักกระจายอย่างรวดเร็วในสำนักงาน ห้างสรรพสินค้า และพื้นที่ที่มีคนรวมกันเยอะๆอื่นๆ
หมายเหตุ: ห้ามนำสิ่งที่ติดเชื้อ หรือต่องสงสัยว่าจะติดเชื้อ SCP-217 เข้าไปใกล้ SCP-882 เด็ดขาด
เพิ่มเติม ขณะนี้ การทดลองร่วมกันระหว่าง SCP-217กับ SCP-229 กำลังอยู่ระหว่างรอการอนุมัติจาก O5
SCP-217 - The Clockwork Virus ไวรัสจักรกล
[IMG]
