ขอบคุณมากครับผม สำหรับเนื้อหา ส่วนด้านล่างก็เป็นส่วนความคิดเห็นส่วนตัวซึ่งก็ไม่ได้เขียนไปซะทุกข้ออ่ะนะ
การสังหารหมู่เชลย ถ้ามองในแง่ของมนุษย์สยธรรมแล้วถือว่าแย่มาก แต่ถ้ามองในแง่ของเหตุและผลก็ถือว่าสมเหตุสมผล แต่ส่วนวิธีนั้นถือว่าไร้มนุษย์สยธรรมไปหน่อย แต่เรื่องการหาเสบียงเลี้ยงปากท้องทหารถือเป็นเรื่องหลักในสงคราม
ส่วนเรื่องการทารุณกรรมเหล่านั้นถือว่าเป็นการกระทำที่เกินกว่าเหตุเกินกว่าจะให้อภัยได้จริงๆนั่นล่ะ เพราะมันไม่สมเหตุสมผลแม้แต่น้อยกับการทารุณกรรมแบบนั้น
การสังหารหมู่พลเรือนเองก็ถือว่าเลวร้ายมาก เพราะการสังหารหมู่พลเรือนแบบนั้นทำให้สงครามที่มีกฏเกณฑ์ทางด้านมนุษย์สยธรรมและคุณค่าของความเป็นคนลดต่ำลง
ส่วนเรื่องการข่มขืน ถ้ามองในแง่ของคำว่าปัจจุบันนั้นก็คงต้องบอกว่าเป็นเรื่องที่ไม่ควร แต่ถ้ามองย้อนประวัติศาสตร์แล้วสงครามทุกยุคทุกสมัยเป็นเหมือนกันหมด ไม่ว่าจะประเทศไหน หรือสงครามใด แค่ว่ามันจะโดนเขียนลงไปในประวิติศาสตร์หรือไม่เท่านั้น
ส่วนเหตุที่ตามมาจากหลังสงครามก็เข้าใจทางฝ่ายจีนเป็นอย่างดี เพราะการกระทำทั้งหมดของทหารญี่ปุ่นนั้นถือว่าเลวร้ายมากจริงๆ ซึ่งมันยากที่จะให้อภัยต่อสิ่งที่ถูกกระทำ ดังนั้นการที่จะเกิดการแอนตี้หรือการต่อต้านนั้นย่อมเกิดขึ้นโดยธรรมชาติ และการที่ญี่ปุ่นจะไม่เขียนเรื่องการกระทำต่างๆในนานกิงลงในหนังสือประวัติศาสตร์ของตัวเองก็ถือเป็นเรื่องปกติ เพราะไม่มีประเทศไหนอยากให้คนรุ่นใหม่เห็นประวัติศาสตร์อันเน่าเฟะของตัวเองแน่นอน เรื่องพวกนี้จึงถูกจัดให้เป็นประวัติศาสตร์เบื้องหลังไป ซึ่งก็คือถ้าไม่ค้นคว้าจริงๆก็ไม่มีทางรู้เลยนั่นเอง
4 ความคิดเห็นย่อย
อันนั้นมันยุคแรกๆเลยนะท่าน =w=
