เดี๋ยวไว้ถ้าเค้าสะดวกเมื่อไร จะลองเอาการ์ตูนที่เค้าทำ มาให้บุ๋นจังติชมบ้างนะคะ คือเค้าไม่มีเครื่องสแกนน่ะค่ะ แล้วก็ใช้คอมไม่ค่อยเป็นด้วย ตอนนี้ถึงจะอยากศึกษาเรื่องการทำการ์ตูนแค่ไหน ก็ไม่มีกะจิตกะใจเท่าไรอ่ะค่ะ เพราะเรื่องเรียนก็ยุ่งมากเลย คิดเอาไว้ว่าจะเริ่มทำแบบจริงๆจังก็หลังจากที่ทุกอย่างเคลียร์เรียบร้อยแล้ว เค้าหัดทำการ์ตูนเป็นเล่มตั้งแต่ม.3เลยค่ะ ที่บ้านเป็นร้านขายของ พอวาดเสร็จก็เอาไปถ่ายเอกสารแล้วมาเย็บเป็นเล่มใส่ถุงพลาสติกแล้วเย็บแม็กแล้วเอาวางขายในบ้านเลยค่ะ อิอิ ขายหมดด้วยน้า เพราะคนที่มาซื้อเป็นเด็กทั้งนั้นเลย แต่เด็กๆเอาไประบายสีน่ะค่ะ = =" จากนั้นพอเห็นว่าเด็กๆไม่สนที่จะอ่านเนื้อเรื่อง ก็เลยไปวาดรูปการ์ตูนแบบให้ระบายสีได้แทนน่ะค่ะ ทีนี้ล่ะขายดีเลย พอขายไปได้สักพักก็ขี้เกียจทำซะแล้ว หันไปกระโดดยางแทน ฮ่าๆ

อืม..ตอนที่เห็นครั้งแรกแอบตกใจ รั้ว นิดๆ แต่พอดูดีๆ คงไม่ได้วาดเองแน่นอน เพราะช่องและลักษณะเส้นนิ่งมากๆเมื่อเทียบกับเส้นของภาพอื่นๆที่บุ๋นจังวาด พอลงมาดูที่ตอบกระทู้ก็ใช้คอมจริงๆด้วยสิน้า~(เก่งจัง) อิอิ,, เค้าว่า ภาพแรกดูดีเชียวล่ะได้มิติดีอ่ะ ส่วนภาพที่สองรายละเอียดก็ชัดเจนดีมากเลยนะ แต่ว่าถ้าได้ลงสกรีนแล้วน่าจะดูมีมิติ สมจริงขึ้นเพราะตอนนี้ดูมันทื่อๆเนอะ แล้วก็ภาพที่สามช่องแรกที่มุมซ้ายบนดูแปลกๆค่ะดูไม่ค่อยออกว่าคืออะไร ละก็หนังสือเค้าว่าน่าจะให้เห็นความหนาด้านล้างด้วยนะ เพราะพอดูแล้วมันกลืนไปกับกระดาษลายเส้นเลย ถ้าไม่ได้ลงสีน่าจะมองยากแน่ๆหรือว่าถ้าลงสกรีนแล้วอาจจะแยกความแตกต่างได้ก็ได้เนอะ ส่วนตัวละครสวยดีค่ะเส้นชัดได้สัดส่วนเชียว ละก็บางช่องที่เล็กๆเค้าว่าไม่ต้องลงรายละเอียดมากก็ได้ค่ะ เวลาใส่สกรีนจะได้สวยๆ พอรายละเอียดเยอะมันจะดูรกนิดๆอ่ะค่ะ ..
...เอ่อ...ไม่รู้ว่าที่แนะนำไปจะดีหรือว่าถูกต้องมั้ยนะคะ จริงๆแล้วมันก็ขึ้นอยู่กับความชอบของคนอ่านด้วยน่ะค่ะ ว่าชอบภาพแบบไหน แต่สิ่งสำคัญน่าจะเป็นภาพเรื่องที่พอได้เห็นแร้วก็เข้าใจเหตุการณ์ได้เลยไม่ว่าจะเป็นใคร แหะๆที่แนะนำไปก็เพราะชอบอ่านการ์ตูนอ่ะค่ะ แล้วก็ชอบดูภาพว่าลักษณะเป็นยังไง จริงๆวาดตามสไตล์ของบุ๋นจังก็น่าจะดีที่สุดค่ะ แต่ว่าจากที่เค้ารู้มากจากเพื่อนแล้วก็คนอื่นๆที่เวลาไปเลือกการ์ตูนมาอ่านด้วยกัน ความชอบในภาพการ์ตูนก็เป็นผลอย่างมากต่อความอยากอ่านการ์ตูนเรื่องนั้นๆเลยล่ะค่ะ เพราะบางคนแค่เห็นภาพที่ช่องเยอะๆตัวหนังสือเยอะๆก็ไม่เลือกจะอ่านซะแล้ว สำหรับผู้หญิงอย่างเค้าหรือเพื่อนเค้า สิ่งที่พิจารณาจะอ่านการ์ตูนอย่างแรกคือภาพของการ์ตูนเล่มนั้นเลยล่ะค่ะ ส่วนเรื่องเนื้อเรื่องก็รองลงมาอีกที อิอิ แต่ถ้าเรื่องนั้นมันน่าสนุกจริงๆก็จะอ่านค่ะ แต่ถ้าถึงจะมีคนบอกว่าสนุก แต่ช่องและตัวหนังสือเยอะเกินไป ก็ขี้เกียจอ่านซะแล้ว อิอิ
ยังไง ก็ขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ถ้าเกิดว่าพูดไม่ถูกใจบุ๋นจัง คนอื่นๆอาจจะมีความเห็นที่ไม่เหมือนเค้าก็ได้ค่ะ แต่ตอนนี้เค้าคิดว่าบุ๋นจังมีความพยายามดีมากเลยค่ะ ภาพที่ออกมาก็แสดงถึงความตั้งใจที่จะวาดมากๆ สู้ๆต่อไปนะคะ พยายามดูลักษณะความเป็นไปของเนื้อเรื่องการ์ตูนเยอะๆนะคะ อิอิ เป็นกำลังใจให้และจะติดตามผลงานของบุ๋นจังนะคะ ขอสมัครเป็นแฟนคลับเลยได้มั๊ยเนี่ย,, อิอิ

จ้าบุ๋น ดึกแทบทุกวัน นอนไม่หลับอะ แต่ก็นอนอยู่นะ นอนเล่นมือถือบนเตียง

อั๊ยยะ !! " วาดการ์ตูนอยู่น่ะครับ..ต้องปั่นงานทุกวันเลย " หมายความว่าบุ๋นจัง มีงานคือวาดการ์ตูนหรอ? แต่ถ้าไม่ใช่อย่างนั้น ,, ตอนนี้ก็อยากวาดมั่งจังเลยน้า เค้าหัดวาดการ์ตูนญี่ปุ่นตั้งแต่อยู่ป.3 น่ะ พอเข้ามหาลัยเลยไม่ค่อยได้วาดเลย แต่เค้ายังไม่มีคาแร็คเตอร์ละก็ลายเส้นของการ์ตูนที่จะบอกว่าเค้าเป็นคนวาดเลย วาดได้ดีก็แต่วาดตามแบบ ตามหนังสือ ตามภาพที่มีอยู่เท่านั้นเองอ่ะ ส่วนเรื่องระบายสีก็ไม่ได้เรื่องเลย ถนัดเป็นดรออิ้งซะมากกว่า จริงๆชอบวาดรูปมาก ตอนจะขึ้นม.4ก็คุยกับที่บ้านแล้ว ว่าอยากเรียนศิลปกรรม แต่ที่บ้านไม่ให้อ่ะ ที่บ้านบอกว่าก็รอเรียนจบละทำงานก็ค่อยไปเรียนวาดรูปเอาก็ได้นิ เอาไว้เป็นงานอดิเรกอะไรอย่างงี้ แต่ก็นะ ในเมื่อมันเป็นแบบนี้ไปซะแล้ว ก็คงต้องทำที่ทำอยู่ให้ดีที่สุดล่ะเนอะ แหะๆ แต่ยังไงก็ทิ้งการ์ตูนไม่ได้แน่นอน ,,

โห้ยย ย ย...ไม่ให้นอนดึกเนี่ย ทำยากมากเลยน้า >"< เค้าเป็นพวกชอบกลางคืนซะด้วยสิ (เหมือนค้างคาวเยย,,) โหะๆ ว่าแต่เค้าเห้อะ บุ๋นจังเอง กลางคืนก็ไม่ยอมนอนอ่ะ ชิชะ !!

โอ๊ะ !! ว่าจะถามบุ๋นจังอยู่ ว่าเขียนบล็อกเนี่ย เขียนเหมือนไดอารี่ได้มั้ยอ่า เค้าไม่รู้จะใส่อะไรที่มันมีสาระลงไปอ่ะ = =" ได้มั้ยน๊อ ??

บุ๋นจัง ราตรีสวัสดิ์นะจ๊ะ เค้ายังไม่นอนหรอก หุหุ ยังไม่ได้รีดชุดนิสิตเลย T__T มีเรียนบ่ายน่ะ แฮ่ๆ คืนนี้ก็เข้ามาฟังเพลงอีกแย้ว >"<,,

สวัสดียามบ่าย บุ๋น บุ๋น  

สวัสดีค่าาา

แฮ่ ~ บุ๋นจังนี่น้า ทำไมยังไม่นอนอีก นอนดึกจังน้า~ ที่เค้ายังไม่นอน ก็เพราะดูเมะเรื่องนี้อยู่ " Kimi kiss pure rouge" ตอนจบเล่นเอาซะร้องไห้เลย เพราะมาบวกกับความรู้สึกและอารมณ์ตอนนี้พอดีล่ะมั้ง โฮะๆ ยังไงก็คงต้องเดินต่อไปแหละโนะ ถ้าจะต้องยืนอยู่กับที่ เราก็คงจะไม่จำเป็นต้องมีขาสินะ ฮ่าๆ ขอบคุณสำหรับความคิดดีๆนะ มันช่วยให้คิดอะไรต่อะไรได้มากเลยทีเดียว..โหะๆ ถ้าเวลาบุ๋นจังมีเรื่องอะไรไม่สบายใจ รึอยากจะปรึกษากับใครสักคน แล้วไม่อยากที่จะปรึกษาคนที่อยู่ข้างๆ ก็มาปรึกษาเค้าได้นะ อย่างน้อยบุ๋นจังก็สามารถจะปรึกษาเค้าที่เป็นเพื่อนอยู่ในอินเตอร์เนตแบบนี้ ได้อย่างไม่ต้องอาย ไม่ต้องกังวล หรือปิดบังอะไรเลย...อาจจะดูเหมือนคำพูดเพ้อฝันไปสักหน่อย แต่จริงๆแล้วเค้าคิดว่า เค้าก็เพ้อฝันแบบนี้มานานแล้วล่ะ (น่าจะไปเขียนนิยายจริงๆ) = =" (มีเพื่อนเคยบอกน่ะ ว่าชอบเพ้อ ดูการ์ตูนมากไปป่าว ไลงี้~ฮ่าๆ)  คราวนี้จะนอนแล้วน้า ราตรีสวัสดิ์...อีกครั้ง