Fonny: เค้าขอโทษนะที่พูดเเบบนั้นขอโทษจริงๆ
อื้ม....โอเคแล้วล่ะ ใจเย็นขึ้นเยอะล่ะ
บางทีก็แอบคิดนะ จ๋าหายโกรธฝนง่ายไปป่าวหว่า (ฝนเองก้หายง่ายไปเหมือนกัน และก็โกรธง่ายไป โกรธง่ายหายเร็วว่างั้น ) เราเลยไม่ค่อยได้ให้ความสำคัญกับความรู้สึกของอีกฝ่ายสักเท่าไหร่ เป็นเพราะเเบบนี้หรือเปล่า?
และบางครั้งที่จ๋าโกรธฝนก้จะชอบหาว่าจ๋าไม่แคร์ ไม่รัก ลลล+ ฮ่าๆๆ
อย่าเอาตอนโกรธไปลบสิ่งที่จ๋าเคยทำมาตลอดสิ...พอจ๋าไม่ยกโทษให้ก็จิตตกไป แล้วคำพูดที่จ๋าไม่ชอบก็จะหลุดออกมาจากฝนเรื่อยๆ จ๋าก็จะโกรธฝนขึ้นเรื่อยๆ นี่คือวัฏจักรของเรา เป็นแบบนี้เสมอเลยจริงไหม...
แต่นั่นก็ไม่สู้ที่ฝนชอบทำให้จ๋าโมโหกับเรื่องไม่เป็นเรื่องแล้วก้มาขอโทษอย่างกะทันหัน และเซ้าซี้ให้เรายกโทษให้ (วันนี้ก็ยังเป็นอยู่) ฮ่าๆ
จ๋าน่ะ... ไม่ใช่คนดีอย่างที่คิดหรอกนะ ... จริงๆ โกรธได้โมโหเป็นเหมือนกัน ดังนั้นฝนอย่าเอาช่วงเวลาที่จ๋าเป้นแบบนี้ไปลบสิ่งต่างๆที่จ๋าเคยทำมา เพียงเพราะจ๋าไม่หายโกรธ... เข้าใจจ๋าใช่ไหม...
อย่าถามเลยว่าแคร์ไหม...ฝนเองรู้ดีแก่ใจ ถ้าไม่แคร์แม้แต่หน้าจ๋าก็จะไม่มองเลย... ฝนรู้แต่แค่ไม่อยากไม่รับรู้เท่านั้น บางครั้งมันก็เหนื่อย.... ไม่ว่าจะอธิบายยังไง ฝนก็ไม่มีท่าทีว่าอยากจะเข้าใจเลย...
***ครั้งหน้าขอนิดนึง ถ้าจะทำให้โกรธอีก อย่าเป็นเรื่องนี้ได้ไหม?
ฮ่าๆ