ความเดิมตอนที่แล้ว: เซโร่และอลิสได้มาสอบและเซโร่ได้เห็นลิซ่าแวบๆจึงวิ่งตามเธอไป
เมื่อเซโร่เห็นหญิงคนหนึ่งซึ่งมีลักษณะคล้ายกับลิซ่าเซโร่จึงวิ่งไปแตะไหล่และเรียกเธอ “ลิซ่า! ข้ามาห-”เซโร่กำลังจะพูดต่อแต่คนที่เซโร่เห็นกลับเป็นหญิงสาวคนหนึ่งซึ่งไม่ใช่ลิซ่า “หืม?” หญิงสาวคนนั้นทำเสียงเชิงสงสัยที่จู่ๆก็มีคนแปลกหน้ามาทักตัวเอง“อ่า โทษทีครับ สงสัยทักคนผิด” เซโร่เมื่อเห็นว่าคนที่เป็นลิซ่ากลับไม่ใช่จึงนึกว่าตัวเองตาฝาดไปจึงวิ่งไปหาอลิสแทน “เมื่อกี๊เจ้าไปไหนมาน่ะเซโร่”อลิสถามเซโร่เพราะจู่ๆเซโร่ก็วิ่งไปเสียเฉยๆ “อ้อไม่มีอะไรหรอก พอดีข้าเห็นคนที่คล้ายๆกับคนที่ข้ารู้จักน่ะ” เซโร่ตอบกลับตามความจริง “งั้นเหรอ งั้นเรารีบไปห้องสอบกันเถอะ เดี๋ยวไม่ทันสอบนะ”
อลิสพูดเตือนเซโร่ ทั้งสองจึงวิ่งไปห้องสอบของตน เมื่อถึงที่หมายแล้วพวกเขาก็พบว่ามันมีลักษณะคล้ายๆโคโลเซียมซึ่งใช้ในการแข่งขันและต่อสู้และดูเหมือนมันจะมีขนาดใหญ่กว่าโคโลเซียมในกรุงบาบิโลนเกือบ3เท่าเมื่อทั้งคู่หาทางเข้า ก็พบกับคนเอออออยู่จุดหนึ่งจึงน่าจะเป็นประตูทางเข้าเซโร่และอลิสจึงไปต่อแถวตามระเบียบ เมื่อถึงคิวของพวกเขาเข้าไปข้างในโคโลเซียมก็มีอาจารย์มารับไปเข้าสอบโดยที่เซโร่และอลิสจะต้องยื่นให้อาจารย์หยิบมาและอ่านรายละเอียดห้องสอบอย่างรวดเร็วและชูไม้เท้าขึ้นชี้ไปทางพวกเซโร่ทันใดนั้นเซโร่และอลิสก็เกิดมีแสงจ้าจนมองไม่เห็นอะไรอยู่รอบตัวแล้วหายวับไปเมื่อทั้งสองลืมตาขึ้นเพราะเมื่อกี๊หลับตาเนื่องจากแสงจ้ามากก็พบว่าทั้งคู่ได้มาอยู่ในห้องๆหนึ่งโดยห้องจะเป็นสี่เหลี่ยมจัตุรัสรอบข้างกำแพงกว้างประมาณ20เมตรเพดานสูงจากตัวพื้นซัก10เมตรเห็นจะได้และมีประตูขนาดใหญ่อยู่ตรงด้านหน้า ข้างในห้องนี้ก็จะมีคนจำนวหนึ่งซึ่งมีอายุไล่เลี่ยกับพวกของเซโร่และอลิสคาดว่าน่าจะเป็นผู้เข้าสอบเหมือนกันกับทั้งคู่ทั้งสองยนรอซักพักก้พบว่ามีผู้เข้าสอบมาอีกกลุ่มหนึ่ง พลันก็มีเสียงๆหนึ่งดังขึ้นว่า“ผู้เข้าสอบมาครบกันทุกคนแล้วสินะเอาล่ะข้าจะอธิบายถึงวิธีการสอบให้ฟัง วึ่งก็ง่ายๆนั่นก็คือพวกเจ้าจะต้องใช้เวทย์มนต์ของพวกเจ้าสู้กับปีศาจที่ข้าจะปล่อยออกมาจากประตูตรงหน้านี้ซึ่งพวกเจ้าก็คงเห็นกันแล้วใครกำจัดปีศาจได้มากที่สุด 5คนแรกหรือยังยืนหยัดอยู่ได้พวกเจ้าจะได้รับการเข้าเรียนที่นี่ โดยห้องสอบจะมีแยกกันอยุ่ทั้งหมด500ห้องปีศาจก็จะถูกสุ่มให้แต่ละห้องด้วยแต่ละห้องมีผู้เข้าสอบจำนวน100คน วึ่งนั่นก็หมายความว่าจะมี5ใน100คนต่อห้องที่จะได้เข้าเรียน หากใครยอมแพ้ก็ให้ว่งไปประตูที่อยู่ด้านหลัง เพราะพวกอาจารย์ได้ทำการกางเขตแดนเวทย์มนต์ไว้แล้วพวกปีศาจจะเข้าไปไม่ได้แต่นั่นจะหมายความว่าเจ้าได้ทำการสละสิทธ์จากการสอบและจะตกรอบไปทันทีเมื่อเข้าใจแล้วก็ทำใจให้สงบอะไรมันจะเกิดก็ต้องเกิด ข้าจะนับถอยหลังนะ เอาล่ะ3…2” เสียงประลึกลับดังขึ้น และนับถอยหลังเมื่อเริ่มสอบเซโร่และอลิสเตรียมตัวมาดีแล้วเลยดูไม่หวั่นเท่าไหร่ แต่ขามันก็หยุดสั่นไม่ได้เมื่อนับถึง0 ประตูขนาดใหญ่ก็ถูกเลื่อขึ้นโดยโซ่ขนาดยักษ์ผู้เข้าสอบทุกคนก็ตั้งท่าเตรียมรับมือกันอย่างเต็มที่
เมื่อประตูเลื่อนขึ้นจนสุด ก็พบว่าปีศาจที่ห้องของเซโร่ต้องเจอมันเป็นปีศาจประเภท‘ไซคลอป’หรือยักษ์ตาเดียวซึ่งมีจำนวนประมาณนับสิบตัวมันถือกระบองไม้วิ่งมาทางนักเรียนอย่างรวดเร็วด้วยความกระหายบางคนเมื่อเห็นว่าปีศาจที่ตนต้องจัดการนั้นเป็นยักษ์ไซคลอปซึ่งมีขนาดตัวใหญ่กว่ามนุษย์ผู้ใหญ่เกือบ3เท่าก็วิ่งหนีกันกระจัดกระจายไซคลอปตัวหนึ่งวิ่งมาถึงตัวผู้หญิงผมสีเขียวคนหนึ่งซึ่งกำลังยืนตัวสั่นมันก็ยกกระบองยักษ์ฟาดไปทางเธอเซโร่เห็นดังนั้นจึงกระโดดเข้าไปช่วยได้ทันแล้วตะคอกว่า “นี่เธอจะบ้ารึเปล่าถ้าเมื่อก๊ไม่ได้ชั้นช่วย เธอคงตายไปแล้วรู้มัย ตั้งใจหน่อยสิ พยายามตั้งสติไว้”ผู้หญิงคนนั้นก็พยักหน้าเข้าใจแต่ก็ยังสั่นเล็กน้อยแล้วเธก็อสูดหายใจเข้าไปลึกๆแล้วใช้มือร่ายเวทย์มนต์หมุนเป็นวงกลมพลันลมพายุขนาดเล็กก็ปรากฏขึ้นและเธอก็บังคับลมไปทางไซคลอปตัวหนึ่งจนมันล้มเซโร่เห็นดังนั้นจึงหายห่วงแล้วพูดกับเธอว่า “เธอทำได้ดีมาก”พร้อมทั้งรอยยิ้มเธอก้ก้มหน้าลงเล็กๆไม่ได้พูดอะไร เซโร่ก้คิดว่าเธอคงจะเป็นคนคี่อายล่ะมั้งเมื่อเซโร่หันกลับไปจัดการกับไซคลอปอีกตัวซึ่งวิ่งมาทางเขาเซโร่ก็ร่ายเวทย์ไฟขึ้นมาพร้อมทั้ง:Xเปลวเพลิงไปทางไซคลอปไซคลอปตัวที่โดนมันก้ร้องโอดครวญ พลันเซโร่ก็ได้ยินเสียงหนึ่งว่า ‘โอย..ร้อนๆๆเจ็บปวดเหลือเกินนน’ เซโร่ก็เอะใจและลองฟังใหม่ แต่คราวนี้มันไม่ใช่แค่เสียงเดียวเท่านั้นแต่มันมีเสียงข้างในหัวจำนวนนับสิบเสียงร้องกันต่างๆนานา‘ข้าจะฆ่าเจ้าเองพวกมนุษย์’ ‘มนุษย์คนนี่ช่างน่ากินจริงๆ’ ‘หนอยแน่เป็นแค่มนุษย์แท้ๆ..’ เซโร่ได้ยินดังนั้นก็เข้าใจได้ทันทีว่ามันคือเสียงของปีศาจไซคลอปแต่เขาก็ไม่มีเวลาไปคิดกับมันมาก เพราะตอนนี้มีสิ่งเดียวที่ต้องทำก็คือ กำจัดมัน!
เมื่อเวลาผ่านไปประมาณ3ชั่วโมงเซโร่ก็ถึงกับหอบแฮ่กๆเพราะเหนื่อยมากหลังจากกำจัดไซคลอปจนหมดแล้วพร้อมกับที่อลิสเพิ่งจะใช้เวทย์ดินเกาะขาไซคลอปไว้และใช้ดาบหินแทงทะลุหัวใจ“เฮ้อจบซักที” อลิสเอ่ยขึ้นพร้อมกับหันไปมองรอบๆซึ่งก็พบว่ามีผู้เข้าสอบในห้องเหลือไม่กี่คนแต่ละคนก็เจ็บปางตาย บ้างก็โอดครวญให้กับความเจ็บปวด ผู้ที่ยืนอยู่ได้ก็เหลือแค่ ‘เซโร่ อลิส หญิงสาวที่เซโร่ช่วยไว้ บุรุษผู้สวมฮู้ดปกปิดหน้าตาและสุดท้ายก็คนที่ถือดาบไว้ทั้งสองข้าง’ แต่ก้มีบ้างที่หลบตามแท่งเสา ตามมุมห้องจึงถูกคัดออกไป
เมื่อเหลือกันครบ 5คนแล้วก็มีชายผู้หนึ่งปรากฏขึ้นต่อหน้าพวกเซโร่ “เอาล่ะทีนี้ก็เหลือ5คนพอดีสินะไม่ต้องมานั่งตรวจยาก แต่การสอบยังไม่จบหรอกนะเพราะยังมีการสอบเลือกห้องอีก แต่พวกเจ้าไม่ต้องห่วงไปหรอก พวกเจ้าได้รับการบรรจุเข้าเวทย์มนต์มาจิคาปิทอลยินดีด้วยนะ” ทั้งเซโร่และอลิสเมื่อได้ยินดังนั้นต่างก็กระโดดโลดเต้นพลางกอดกันด้วยความดีใจหญิงสาวที่เซโร่ได้ช่วยไว้นั้นก็แอบยิ้มเล็กน้อยที่ตัวเองสอบผ่านส่วนที่เหลือสองคนก็ไม่ได้แสดงทีท่าอะไรออกมา
“เอาล่ะๆดีใจพอแล้ว คราวนี้ข้าจะพาพวกเจ้าไปห้องสอบต่อไปนะแต่ไม่ต้องห่วงไปหรอกข้อสอบเป็นแค่ข้อเขียนเท่านั้น เอาล่ะ พวกเจ้าทั้งหมดจงหลับตาซะ” ชายผู้นั้นพูดขึ้นอีกครั้งพร้อมทั้งรอๆตัวเซโร่ก็มีแสงจ้าซึ่งงเซโร่ก็รู้แล้วล่ะว่ามันคือเวทย์เคลื่อนย้าย เมื่อลืมตาขึ้น เซโร่ก็พบว่าพวกเขาได้มาอยู่ในห้องๆหนึ่งซึ่งมีนักเรียนมารวมกันหมดแล้วและกำลังทำข้อสอบกันเซโร่จึงทำบ้าง เขาได้หยิบกระดาษที่วางอยู่ข้างหน้าขึ้นมาทำ เมื่อเวลาทำข้อสอบหมดเซโร่รู้สึกหัวเสียมากเพราะทำมชไม่ได้ซักข้อแถมตอนกำลังสอบก็คอยชะเง้อมองหาแต่ลิซ่า แต่ก็ไม่พบเพราะคนมีจำนวนมากซึ่งถ้าคำนวนออกมาแล้วก็มีทั้งสิ้นประมาณ2500คน เซโร่จึงได้แต่กุมขมับตนเองไว้แล้วเดินไปยื่นกระดาษคำตอบและมารออลิสหน้าห้องสอบเมื่ออลิสออกมาแล้วเซโร่จึงถามอลิสว่า “อลิส เจ้าทำข้อสอบได้มั้ย” “เหอะๆเจ้าดูหน้าข้าสิว่า ข้าทำหน้าแบบนี้เจ้าคิดว่าข้าจะทำได้เหรอ” อลิสตอบเซโณ่พร้อมกับทำหน้าบูดหน้าเบี้ยว“ฮ่าๆ งั้นก็เหมืนกับข้าน่ะสิ เอาเถอะเราจะได้อยู่ห้องเดียวกัน”เซโร่ตอบกลับอลิสพร้อมทั้งรอยยิ้ม
โปรดติดตามตอนต่อไป เม้นด่าเม้นว่าวิจารณ์ได้เลยนะเพื่อผมจะได้เอามาปรับใช้กับนิยาย
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ganauou เมื่อ 2013-1-20 12:23
ปฐมบทแห่งการเริ่มต้น - The Evil Kid [นิยาย-09]
