Wing of Destiny ตอนที่ 34

"อา โฉมนางไปแล้วไยไม่กลับมา ปล่อยให้ข้าเฝ้าคะนึงถึงทุกคืนวัน"

"เล่นกลอนอะไรของนายเฮลี่" อามาร่าถามขึ้นหลังจากที่ได้ยินเพื่อนของเธอมัวแต่ท่องเพ้อ

เฮลิออสได้แต่เงียบ คิดอยู่ครู่หนึ่งก็พูดขึ้นว่า "เธอไม่กลับมาแล้วสินะ" สีหน้าของเขายิ่งดูซึมลงกว่าเดิม แต่อามาร่ากลับไม่สนใจเท่าไหร่ "งั้นเหรอ?" เธอพูดขึ้นแค่นั้น แล้วก็ไม่ได้ซักอะไรต่อ

....................................................................................................

ยามดึกสงัดไร้ซึ่งสรรพสำเนียงแห่งสิ่งมีชีวิต หากแต่มีหนึ่งร่างยืนอยู่ท่ามกลางความมืด

ร่างนั้นอยู่ในเงามืดจนไม่อาจเห็นได้ชัดว่าเป็นชายหรือหญิง หากแต่แค่ปรากฏออกมาด้วยบรรยากาศเช่นนั้นก็ทำให้ขนหัวลุกได้

และก็มีผู้เคราะห์ร้ายเดินผ่านมา

ชายคนหนึ่งเดินผ่านไปท่ามกลางความมืดมิดตามปกติ เขาสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง ทีแรกเขาก็ไม่คิดจะสนใจ แต่ก็ไม่อาจห้ามความสงสัยไว้ได้จึงตามไป

เงาร่างนั้นเคลื่อนไปอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มเร่งฝีเท้าตามไป แต่ก็ยังเห็นอยู่ไกลๆ ไม่ว่าเขาจะพยายามเร่งความเร็วแค่ไหนก็ตาม

ในที่สุดเงาร่างนั้นก็หยุดอยู่ใต้ร่มไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง

ตามทันเสียที ชายหนุ่มคิด ว่าแล้วก็สาวเท้าเดินเข้าไปและเอื้อมมือไปสัมผัส

ทว่ามือนั้นยังมิทันจะสัมผัสโดนตัว เงาร่างนั้นกลับหายไปต่อหน้าต่อตา

ชายหนุ่มได้แต่ยืนค้าง โลมชาติลุกซ่านทั้งกายราวกับสัมผัสลมเย็นยะเยือก

.......................................................................................................

ข่าวลือนั้นถูกแพร่ออกไปอย่างรวดเร็วจากปากแม่ค้าชาวตลาดซึ่งมีนิสัยปากจัดกันเป็นธรรมดา "โอ๊ย ตอนไปพบนี่นะ พ่อหนุ่มคนนั้นยืนตัวแข็งขนลุกตั้งเลยล่ะ เห็นว่าไปเจอผีหลอกมาล่ะ" แม่ค้าคนหนึ่งพูดขึ้น

"ไม่หรอกมั้ง คงจะแค่คิดไปเองเพราะความมืดมากกว่าแหละ แล้วเกิดกลัวขึ้นมาเอง" แม่ค้าอีกคนที่ยังอยู่ในวัยยี่สิบต้นๆ กล่าวขึ้น

"แต่ว่าที่ตรงนั้นก็ไม่แน่หรอกนะ เมื่อก่อนน่ะเห็นว่ามีคนตายด้วยล่ะ ไม่แน่อาจจะเป็นวิญญาณของคนๆนั้นก็ได้นะ ดูสิ พูดแล้วขนลุกเลย" แม่ค้าอีกคนกล่าวขึ้นพร้อมทั้งลูบแขนที่ขนลุกตั้งชันให้เรียบดังเดิม

ข่าวนี้ยังคงแพร่สะบัดต่อไปแบบปากต่อปาก ดังนั้นจึงมีการเสริมเกินจริงไปบ้าง แต่โดยรวมก็เป็นข่าวเดียวกันว่าหนุ่มถูกผีหลอกใต้ต้นไม้ต้นหนึ่ง

......................................................................................................

อามาร่าออกมาซื้อของตามปกติของเธอ อีกทั้งตอนนี้มีเฮลิออสคอยเฝ้าบ้านให้ ซึ่งนานๆทีเขาจะออกมา เพราะส่วนใหญ่จะต้องคอยรับมือกับลูน่าที่เข้ามาหาเขา จนออกไปไหนไม่ได้ยกเว้นไปเดินเที่ยวกับเธอ

ซึ่งช่วงนี้มีโคริมาอยู่ด้วยอีกคน ทำให้อามาร่าสังเกตว่าลูน่าเริ่มจะถอยห่างเฮลิออส ไม่เข้าประชิดแนบเนื้อแบบเมื่อก่อน ซึ่งเธอก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่มันทำให้เธอสบายใจขึ้นหน่อย

ไม่ทราบว่าเพราะอะไร แต่พอเห็นลูน่าเข้ารุกใส่เฮลิออสแล้วเธอรู้สึกไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่

ดังนั้นเพื่อที่จะไม่ต้องเห็นภาพที่ทำให้ไม่พอใจ เธอจึงเลือกออกมาซื้อของข้างนอกพร้อมกับเดินเล่นแทน

ยามที่ต้องออกไปข้างนอกเพื่อไปซื้อของนั้น เธอจะผ่านสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง

เป็นสวนสาธารณะแห่งเดียวกับที่เฮลิออสและลูน่าเคยมาเดินด้วยกัน

โชคดีที่อามาร่าไม่รู้ว่าพวกเฮลิออสไปทำอะไรที่ไหน เธอจึงพักผ่อนในที่นี่ได้อย่างสบายใจ กับบรรยากาศอันเย็นสบายใต้ร่มไม้

เธอเดินผ่านสวนสาธารณะนั้นไปทั้งที่ยังรู้สึกเสียดาย เพราะอยากจะนั่งสักนิด แต่ก็ยับยั้งไว้ เพราะเธอต้องไปซื้อของเสียก่อน

......................................................................................................

วันนี้อามาร่าเสียเวลามากกว่าปกติ กว่าเธอจะกลับก็เริ่มจะพลบค่ำแล้ว

ดวงอาทิตย์ใกล้จะลับขอบฟ้า แต่ก็ยังส่องแสงสีแส.ดอ่อนๆให้เห็นได้

เธอผ่านสวนสาธารณะอีกครั้ง เธอเองก็รู้สึกเสียดายว่าไม่น่าจะเสียเวลาซื้อของนานขนาดนั้น แต่เมื่อค่ำแล้วก็ช่วยไม่ได้ เธอจึงตัดใจที่จะนั่งในสวนสาธารณะไปเสีย

เมื่อเดินมาถึงตรงที่เธอคิดจะนั่ง อามาร่าก็พบกับผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่

งดงาม นั่นเป็นสิ่งที่เธอคิดขึ้นมาอันดับแรก จนเธอเผลอมองอย่างชื่นชมจนสังเกตได้ชัด หญิงสาวคนนั้นเห็นเข้าอามาร่าก็รีบก้มหน้าหลบด้วยความเขินกลัวว่าเขาจะจับได้ว่าเธอคิดชื่นชมทั้งๆที่เป็นผู้หญิงด้วยกัน

ผิดคาด หญิงสาวกลับมองมาแล้วก็มิได้กล่าวอันใด แล้วหันไปทางอื่น

อามาร่าที่ก้มหน้าหลบแอบเงยขึ้นมอง เมื่อเห็นว่าเจ้าตัวไม่สนใจตน ก็มองซ้ายขวาแล้วมองหญิงสาวอย่างพินิจสงสัย

"แปลกดี" อามาร่าคิดหลังจากที่เพ่งมองนาง

ราวกับมีอะไรซักอย่างที่ให้ความรู้สึกแปลกประหลาด

ชุดกระโปรงยาวระบายสีดำเองก็ให้ความรู้สึกลึกลับ

ขณะที่เธอมองอย่างเพลิดเพลินกับความคิดนั้น หญิงสาวก็ได้หันมามอง

สายตาของทั้งสองประสานกันในที่สุด

ดวงตาคู่ที่ประสานมานั้นช่างสวยงามราวกับอัญมณีอันมีค่า

หากแต่ว่ามันกลับส่องประกายราวกับไม่ใช่มนุษย์!!!

................................................................................................................

เดี๋ยวผมมาอ่านน่อ จัดแจงงานก่อน