ชื่อจริง Wilhelm Grungkok วิลเฮม กรุงคอค
ระดับบุคลากร จริงๆแล้วระดับบุคลากรของวิลเฮมก็น่าจะพอๆกับคนที่เดินไปมา ปิดหูปิดตาแล้วตะโกนดังๆว่า "ฉันไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น" แต่เขาก็รู้เรื่องต่างๆมากกว่าที่บุคลากรระดับนี้ควรจะรู้ ซึ่งก็คงเป็นเพราะความสามารถพิเศษในการทำความสะอาดโต๊ะนักวิจัยโดยไม่ทำให้กองเอกสารและระบบการจัดเก็บยุ่งเหยิง พรสวรรค์ในการเก็บทุกอย่างเข้าที่เปี๊ยบนี้เองทำให้เขามีชื่อเสียง และพวกนักวิจัยก็มักจะเรียกให้วิลเฮมไปจัดการกับห้องทำงานสุดรกอยู่เนืองๆ ซึ่งก็มักจะลงเอยด้วยการทิ้งให้วิลเฮมทำงานอยู่ในห้องคนเดียวเป็นชั่วโมงๆท่ามกลางเอกสารสำคัญทั้งหลายแหล่ เขายังเป็นผู้มีความสามารถในการ"ปัดฝุ่น"เทปคาสเซ็ต ซ่อมขาโต๊ะไม้ (ใช่แล้ว ผมหมายความว่าเขาก็แอบอยู่ใต้โต๊ะตอนที่พวกเราคุยกันเรื่องมาตรการกักกันน่ะ) และการ"หยอดน้ำมัน"บานพับประตูห้องขณะที่พวกผู้บัญชาการกำลังนั่งคุยเรื่องสำคัญกันอยู่ (ถึงแม้ว่าประตูส่วนใหญ่ในสถาบันจะเป็นประตูเลื่อนแบบควบคุมด้วยคอมพิวเตอร์ก็เถอะ เขาก็ดูจะเชื่อว่ากลไกทุกชนิดควรจะได้รับการหยอดน้ำมันเสมอ ต่อให้เป็นระบบไฮดรอลิกก็ตาม)
หมายเหตุ: เฮ้ ปล่อยๆเขาไปเถอะน่า ห้องพักหมอนั่นอยู่ในวอร์ดที่ห้ามใช้โทรทัศน์เพราะมันอยู่ใกล้SCPที่บิดเบือนคลื่นข้อมูลได้น่ะ คนเราก็ต้องหาความบันเทิงใส่ตัวกันบ้าง
ที่อยู่ปัจจุบัน: กองอ้วกที่อยู่ใกล้ที่สุด
ข้อมูลบุคคล: นี่คือบุรุษผู้ทำความสะอาดคอกของ682ตามเวลาทุกวัน การลงโทษสำหรับคนอื่นคือชีวิตประจำวันของเขา เชื่อรึเปล่าล่ะ? อ้อใช่ วิลเฮมฝากโน้ตเรื่องนี้มาด้วย
โน้ตจากภารโรง: พวกคุณนักวิจัยน่ะ ช่วยหยุดส่งคนที่ไม่ชอบขี้หน้าหรือเด็กใหม่ไปที่บ่อไอ้เข้นั่นได้มั้ย สักคนสองคนน่ะไม่ว่าหรอกนะ เพราะผมใช้พวกนั้นเบี่ยงเบนความสนใจ แล้วพอไอ้สัตว์ประหลาดนั่นมาทางผม ก็ใช้ทุ่มขวางทางเป็นเหยื่อล่อได้ แต่พอมีหลายๆคนแล้ว เวลาพวกมันกรูหนีไปที่ทางออกก็ขวางทางผมพอดี วิ่งหนีกันยังกะเด็กผู้หญิงตอนที่ผมพยายามออกไปนั่นน่ะ พวกคุณคิดจะฆ่าผมรึไง?
บทสัมภาษณ์ภารโรง
ฝ่ายบุคคล:เอาล่ะ...ทำไมคุณถึงอยากเป็นพนักงานดีเด่นประจำเดือนนัก?
ภารโรง: เพราะผมควรได้น่ะสิ! แต่ผมยอมรับได้นะ...ผมจะพยายามให้หนักขึ้นแล้วก็หนักขึ้น...ถึงผมจะทุ่มทั้งชีวิตและวิญญาณให้ที่นี่แล้วก็เถอะ
ฝ่ายบุคคล:เอ่อ จริงๆแล้ว เราก็แค่มอบให้ภารโรงที่อยู่รอดได้นานที่สุดน่ะ ตามธรรมเนียม
ภารโรง: เพราะงั้นตาแก่อาเธอร์ สโตรดูเฮล์มก็เลยได้ติดต่อกันมาเรื่อยๆงั้นเรอะ? นี่นะ ถ้าคุณทำอย่างนั้น...จริงๆแล้วแนวคิดเรื่องพนักงานดีเด่นประจำเดือนกับคนที่อยู่ได้นานที่สุดน่ะมันตรงข้ามกันเลย คนที่อยู่นานที่สุดเป็นไอ้ขี้ขลาด! คุณรู้มั้ยว่าทำไมอาเธอร์อยู่ได้นานขนาดนี้? ไม้กวาดรุ่นดัดแปลง! มันยาวอย่างน้อยๆก็15ฟุตล่ะ แล้วตาลุงนั่นก็แค่สอดเข้าไประหว่างลูกกรง ไม่เหมือนผมหรอก ผมเป็นคนถูพื้นได้เร็วมาก แล้วนั่นก็เป็นสิ่งที่ควรได้รับคำชมจริงๆด้วย!
ฝ่ายบุคคล:อืม...ใช่ คุณเป็นคนที่ถูพื้นได้เร็ว
ภารโรง: แล้วเคยเห็นขวดฉีดน้ำยาของเค้ามั้ย ผมสาบานได้เลยว่าตาลุงนั่นใช้เครื่องพ่นไฟแทน ฉีดข้ามห้องได้เลยมั้ง ฮึ่ย...เอาเถอะ ก็คงต้องรอจนตาเฒ่านั้นตายล่ะนะ
ฝ่ายบุคคล:เอ่อ
ภารโรง: อะไร?
ฝ่ายบุคคล:คือจริงๆแล้ว พนักงานดีเด่นประจำเดือนจะได้ทำความสะอาดพวกSCPที่มีความสามารถยืดอายุขัย...เป็นการให้รางวัลน่ะ เหมือนงานเสริมสุขภาพ ฉะนั้นเขาคงอยู่ต่อไปอีกนานเลยล่ะ
ภารโรง: เวรเอ๊ย!
ระดับบุคลากร จริงๆแล้วระดับบุคลากรของวิลเฮมก็น่าจะพอๆกับคนที่เดินไปมา ปิดหูปิดตาแล้วตะโกนดังๆว่า "ฉันไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น" แต่เขาก็รู้เรื่องต่างๆมากกว่าที่บุคลากรระดับนี้ควรจะรู้ ซึ่งก็คงเป็นเพราะความสามารถพิเศษในการทำความสะอาดโต๊ะนักวิจัยโดยไม่ทำให้กองเอกสารและระบบการจัดเก็บยุ่งเหยิง พรสวรรค์ในการเก็บทุกอย่างเข้าที่เปี๊ยบนี้เองทำให้เขามีชื่อเสียง และพวกนักวิจัยก็มักจะเรียกให้วิลเฮมไปจัดการกับห้องทำงานสุดรกอยู่เนืองๆ ซึ่งก็มักจะลงเอยด้วยการทิ้งให้วิลเฮมทำงานอยู่ในห้องคนเดียวเป็นชั่วโมงๆท่ามกลางเอกสารสำคัญทั้งหลายแหล่ เขายังเป็นผู้มีความสามารถในการ"ปัดฝุ่น"เทปคาสเซ็ต ซ่อมขาโต๊ะไม้ (ใช่แล้ว ผมหมายความว่าเขาก็แอบอยู่ใต้โต๊ะตอนที่พวกเราคุยกันเรื่องมาตรการกักกันน่ะ) และการ"หยอดน้ำมัน"บานพับประตูห้องขณะที่พวกผู้บัญชาการกำลังนั่งคุยเรื่องสำคัญกันอยู่ (ถึงแม้ว่าประตูส่วนใหญ่ในสถาบันจะเป็นประตูเลื่อนแบบควบคุมด้วยคอมพิวเตอร์ก็เถอะ เขาก็ดูจะเชื่อว่ากลไกทุกชนิดควรจะได้รับการหยอดน้ำมันเสมอ ต่อให้เป็นระบบไฮดรอลิกก็ตาม)
หมายเหตุ: เฮ้ ปล่อยๆเขาไปเถอะน่า ห้องพักหมอนั่นอยู่ในวอร์ดที่ห้ามใช้โทรทัศน์เพราะมันอยู่ใกล้SCPที่บิดเบือนคลื่นข้อมูลได้น่ะ คนเราก็ต้องหาความบันเทิงใส่ตัวกันบ้าง
ที่อยู่ปัจจุบัน: กองอ้วกที่อยู่ใกล้ที่สุด
ข้อมูลบุคคล: นี่คือบุรุษผู้ทำความสะอาดคอกของ682ตามเวลาทุกวัน การลงโทษสำหรับคนอื่นคือชีวิตประจำวันของเขา เชื่อรึเปล่าล่ะ? อ้อใช่ วิลเฮมฝากโน้ตเรื่องนี้มาด้วย
โน้ตจากภารโรง: พวกคุณนักวิจัยน่ะ ช่วยหยุดส่งคนที่ไม่ชอบขี้หน้าหรือเด็กใหม่ไปที่บ่อไอ้เข้นั่นได้มั้ย สักคนสองคนน่ะไม่ว่าหรอกนะ เพราะผมใช้พวกนั้นเบี่ยงเบนความสนใจ แล้วพอไอ้สัตว์ประหลาดนั่นมาทางผม ก็ใช้ทุ่มขวางทางเป็นเหยื่อล่อได้ แต่พอมีหลายๆคนแล้ว เวลาพวกมันกรูหนีไปที่ทางออกก็ขวางทางผมพอดี วิ่งหนีกันยังกะเด็กผู้หญิงตอนที่ผมพยายามออกไปนั่นน่ะ พวกคุณคิดจะฆ่าผมรึไง?
บทสัมภาษณ์ภารโรง
ฝ่ายบุคคล:เอาล่ะ...ทำไมคุณถึงอยากเป็นพนักงานดีเด่นประจำเดือนนัก?
ภารโรง: เพราะผมควรได้น่ะสิ! แต่ผมยอมรับได้นะ...ผมจะพยายามให้หนักขึ้นแล้วก็หนักขึ้น...ถึงผมจะทุ่มทั้งชีวิตและวิญญาณให้ที่นี่แล้วก็เถอะ
ฝ่ายบุคคล:เอ่อ จริงๆแล้ว เราก็แค่มอบให้ภารโรงที่อยู่รอดได้นานที่สุดน่ะ ตามธรรมเนียม
ภารโรง: เพราะงั้นตาแก่อาเธอร์ สโตรดูเฮล์มก็เลยได้ติดต่อกันมาเรื่อยๆงั้นเรอะ? นี่นะ ถ้าคุณทำอย่างนั้น...จริงๆแล้วแนวคิดเรื่องพนักงานดีเด่นประจำเดือนกับคนที่อยู่ได้นานที่สุดน่ะมันตรงข้ามกันเลย คนที่อยู่นานที่สุดเป็นไอ้ขี้ขลาด! คุณรู้มั้ยว่าทำไมอาเธอร์อยู่ได้นานขนาดนี้? ไม้กวาดรุ่นดัดแปลง! มันยาวอย่างน้อยๆก็15ฟุตล่ะ แล้วตาลุงนั่นก็แค่สอดเข้าไประหว่างลูกกรง ไม่เหมือนผมหรอก ผมเป็นคนถูพื้นได้เร็วมาก แล้วนั่นก็เป็นสิ่งที่ควรได้รับคำชมจริงๆด้วย!
ฝ่ายบุคคล:อืม...ใช่ คุณเป็นคนที่ถูพื้นได้เร็ว
ภารโรง: แล้วเคยเห็นขวดฉีดน้ำยาของเค้ามั้ย ผมสาบานได้เลยว่าตาลุงนั่นใช้เครื่องพ่นไฟแทน ฉีดข้ามห้องได้เลยมั้ง ฮึ่ย...เอาเถอะ ก็คงต้องรอจนตาเฒ่านั้นตายล่ะนะ
ฝ่ายบุคคล:เอ่อ
ภารโรง: อะไร?
ฝ่ายบุคคล:คือจริงๆแล้ว พนักงานดีเด่นประจำเดือนจะได้ทำความสะอาดพวกSCPที่มีความสามารถยืดอายุขัย...เป็นการให้รางวัลน่ะ เหมือนงานเสริมสุขภาพ ฉะนั้นเขาคงอยู่ต่อไปอีกนานเลยล่ะ
ภารโรง: เวรเอ๊ย!
The Janitor ภารโรง (ผู้คอยเก็บกวาดSCPรกๆ)
[IMG]
(บางครั้งสภาพห้องมันก็......นะ!!!)