เหตุการณ์ภายในระหว่าง ดร. “อัลโต” เคลฟ และ ████████ คอนดรากี้ ██-██-████
________________________________________
รายงานนี้ถูกปิดผนึกแล้ว การแก้ไขต่างๆต้องได้รับการรับรองโดย สมาชิกระดับ O-5 เท่านั้น นอกจากว่าเป็นการแก้ไขหลักไวยากรณ์และการสะกดคำ รายละเอียดที่เกี่ยวกับเหตุการณ์นี้นอกเหนือไปจากที่อยู่ในรายงานนี้ต้องบรรจุลงรายงานเสริมฉบับอื่น
รายงานนี้รวบรวมโดย:
01:12 – ดร.เคลฟ/SL█
01:15 – ดร.คอนดรากี้/SL3
04:37 - เคน พาโทส โครว์/SL4
04:38 – ดร.เกียร์/SL█
1:19 - Far2/SL█
1:20 - Bijhan/SL█
1:21 – ดร.ไบรท์/SL█
[ข้อมูลปกปิด]
________________________________________
สรุป
ในวันที่ ██-██-████, Dr. A. Clef ได้ทำการเขียนคำแนะนำลงใน log ของ SCP-239
รายงาน Dr. A. Clef : การวิเคราะห์ของข้าจากสถานการณ์นี้ สรุปได้ว่า ข้าไม่สามารถยอมรับการนำวิธีการกักกัน SCP ตัวอื่นๆมาใช้กับหล่อน เนื่องจากมีความเสี่ยงต่อความปลอดภัยสูง ถึงแม้วิธีการเหล่านั้นจะถูกปรับปรุงแล้วก็ตาม
ดังนั้นข้าจึงอยากจะให้ข้อเสนอดังต่อไปนี้ : อาวุธระบบเจาะจะถูกสร้างขึ้นจาก SCP-148 มันมีความสามารถในการเจาะผิวหนังของหล่อน เครื่องมือนี้จะใช้ในการฆ่า SCP-239 ในขณะที่หล่อนหลับซึ่งหล่อนจะไร้ซึ้งพลัง และเนื่องจากความอันตรายของ SCP-239 ในขณะที่ตื่นซึ่งอาจจะมีการต่อต้านอย่างรุนแรง คำแนะนำของข้าคือ ตอนปฏิบัติงานให้นำ SCP-668 ไปใช้ด้วยเพื่อลดความเสี่ยงต่างๆที่อาจจะตามมา
หนึ่งในอันตรายของขั้นตอนนี้คือ มีความเป็นไปได้ว่า หล่อนอาจจะตื่นและรับรู้ว่ากระบวนการนี้จะไม่ทำอันตรายต่อหล่อน(จากฆ่าเป็นปกป้อง)ทำให้ความเป็นจริงเปลี่ยนแปลงไปเป็นตามที่หล่อนต้องการ เพราะเหตุนี้ ข้าขออาสาเป็นคนปฏิบัติกระบวนการนี้เอง ถ้าพวกเจ้าอ่านแฟ้มบุคลากรของข้า พวกเจ้าจะรู้ว่าข้า[ข้อมูลถูกลบ] ดังนั้นจึงเหมาะสมสำหรับการปฏิบัติการนี้แม้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม
- เคลฟ
ด้วยความโชคร้าย ดร.เคลฟ ได้ทำผิดพลาดในการส่งข้อเสนอเป้าหมายของเขาผ่านทางรหัสตัวเลขแทนที่ที่จะส่งไปในช่องทางที่ปลอดภัยกว่า ทำให้แผนการของเขาได้ถูกล่วงรู้โดยเจ้าหน้าที่หลายคนในไซต์-17 เอกสารที่ชื่อ รายงานอุบัติเหตุ 239-A แสดงว่า SCP-239 ได้สร้างข้อผูกมัดไว้กับเจ้าหน้าที่หลายคนของไซต์17 ไม่ว่าความตั้งใจนี้จะมาจากความเห็นใจทั่วๆไปหรือจากที่เคลฟได้ทำนายไว้ที่ว่าพลังของ SCP-239 ที่สามารถเปลี่ยนแปลงความจริงทำให้พวกที่อยู่ในไซต์นั้นถูกเข้าใจว่าเป็นเพื่อน จึงทำให้เจ้าหน้าที่หลายคนเริ่มมีความคิดที่จะป้องกันไม่ให้ ดร.เคลฟ สำเร็จเป้าหมายของเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ดร.████████ คอนดรากี้
หลักฐานที่ข้องกับเหตุการณ์นี้ ค่อนข้างโชคร้ายที่มันไม่ค่อยสมบูรณ์และไม่ชัดเจนพอเท่าที่ต้องการ มีความพยายามที่จะรวบรวมเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นผ่านทางบันทึกส่วนบุคคล บันทึกหลัก และ การสัมภาษณ์
.
________________________________________
การตรวจตรา Log x92███, วันที่ █-██-████
23:02 – ดร. คอนดรากี้ออกจากห้องพัก
█-██-████
00:03 – มีการเข้าไปยังห้องกักกันของ SCP-408 โดยดร.คอนดรากี้
00:05 – ดร.คอนดรากี้เข้าไปในห้องกักกัน
05:13 - ดร.คอนดรากี้เข้าไปในห้องกักกัน
________________________________________
บันทึกส่วนบุคคลของ ดร.เคลฟ SL█
ผม A█████ H████ C███ ด้วยเสียง จิตวิญญาณและร่างกายของข้า ข้าขอประกาศตรงนี้เลยว่าทุกสิ่งที่ข้ากำลังจะทำเป็นความคิดของข้า ของข้าคนเดียว และข้าไม่ได้ทำตามคำสั่งของคนนอกองค์กรหรือคนขององค์กรเอง ข้าก็ขอประกาศอีกอย่างว่า ข้ามันคนขี้โกหก ซึ่งส่วนหนึ่งของสิ่งที่ข้าพูดไปเป็นเรื่องโกหก ข้าจะเหลือร่องรอยไว้ให้นักประวัติศาสตร์และนักวิเคราะห์เหตุการณ์อย่างพวกเจ้าได้คิดกันอย่างสนุกสนาน แต่ก็น่ะ ข้าก็โกหกที่ว่าข้าเป็นคนขี้โกหกล่ะ ฟีดแบ็คที่มหาศาลและวนไปวนมาเหล่านี้จะบนขยี้สมองของพวกเจ้า
ข้าเชื่อว่าข้าเล่นมากเกินไปแล้วและได้เวลาทำมันซะที ถ้าหากข้อสงสัยของข้าได้รับการยืนยัน และไซต์-17 ถูกบุกรุก มันจะมีเวลาแค่นิดเดียวก่อนที่จะมีใครสักคนคาบข่าวไปแจ้งให้ 239 รู้ถึงสิ่งที่ข้าจะทำ หลังจากนั้นผลมันจะออกมาเป็นยังไงก็ไม่มีทางบอกได้แล้ว มลทินทั้งหลายในลักษณะนิสัยเฉพาะของข้ามันช่วยปกป้องข้าจากการเปลี่ยนแปลงความจริงทุกชนิดได้ แต่การปรับโครงสร้างของ คลาส-CK ก็ยังคงเป็น การปรับโครงสร้างของ คลาส-CK และจากการพิจารณาทุกสิ่งอย่าง ข้าชอบโลกนี้อย่างที่มันเป็น
ข้าได้สร้างอาวุธหลายชินจากเทเลคิล อัลลอย จากเวลาอันน้อยนิดที่ข้ามี นี้สามารถทำให้ฆ่าได้หลายแบบจากระยะที่หลายหลาย นึ่งข้ารู้สึกผิดหวังในบุคลลากรคนอื่นขององค์กรที่ขาดความคิดริเริ่ม ความรู้เกี่ยวกับจุดอ่อนของ SCP คลาส Keter ที่อันตราย แต่เจ้าพวกนั้นก็ไม่ยอมทำให้มันหายไป ไม่แน่นี้อาจเป็นการกระทำของ SCP ที่สามารถเปลี่ยนแปลงความจริงได้ หรืออาจจะเป็นความเห็นใจต่ออาวุธที่อันตรายที่อาศัยร่างของเด็กตัวเล็กๆ แต่ก็อาจจะเป็นอย่างหลังซะมากกว่า “เพื่อนร่วมงาน” ของข้ามีนิสัยที่น่าวิตกนั้นคือการแสดงความเอื้อเฟื้อแบบไม่สนใจอะไรเลยกับ SCP รูปร่างมนุษย์ คลาส Keter ที่อันตรายอย่างมาก
สมมุตินะ ถ้าหากศัตรูต้องการที่จะทำลายองค์กร สิ่งที่เจ้าพวกนั้นต้องการคือ ระเบิดนิวเคลีย์หนักเป็นกิโลตัน สิบลูก แปลงกายมาในฐานะเนตรนารี
โชคร้ายที่ข้าเก็บรักษาดาบเจโนเวเซ่ไม่สำเร็จก่อนที่ข้าจะออกจากไซต์-19ได้ ซึ้งหมายถึงถึงข้าไม่สามารถใช้มันผ่านระบบรักษาความปลอดภัยพื้นฐานได้ แต่ยังไงก็ตามคนชองข้าข้างนอกนั้นได้ให้เทคโนโลยีบางอย่างกับข้าซึ่งมันอาจจะแทนกันได้ นอกจากนี้ ผู้ช่วยด้านดิจิตอลส่วนตัวของข้าได้เชื่อมต่อเข้ามาทางระบบสายตาและระบบเสียงเทียมของข้า ในกรณีที่ภารกิจถูกยกเลิกหรือล้มเหลว ข้อมูลทั้งหมดที่ได้ระหว่างภารกิจนี้จะถูกส่งไปที่ GOC บุคลากรระดับ O5 ทุกคน หน่วยตรวจสอบเหตุการณเหนือธรรมชาติของ FBI และ ███ ทันที และในกรณีที่สัญญาณชีพของข้าดับหายไป หน่วย เคลฟที่ GOC (สามเท่า) จะเริ่มปฏิบัติการกระบวนการ Pizzicato ทันที(การฆ่าดาวเคราะห์)
เอาเถอะ ข้าอย่างจะเตือนทุกคนที่อ่านบันทึกนี้ขณะกำลังวิเคราะห์เหตุการณ์ที่ได้เกิดขึ้นไป(ว่าไง เมล!) ข้าโกหก และมันไม่มีหน่วยเคลฟที่ GOC ไม่มีกระบวนการ Pizzicato และจะไม่กองข้อมูลที่จะถูกส่งออกไปถ้าหากข้าตาย อาจจะไม่ อาจจะนะ นี้เป็นโอกาสที่ดีของมัน
จะถึงในอีก 10 นาที เริ่มต้นภารกิจ
________________________________________
การตรวจตรา Log x92███ วันที่ █-██-█████-██-████
4:45 เครื่องบิน VTOL 505 มาถึงในจุดลงจอดที่ 7.
4:46 เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย 6 คน มาถึงสถานที่เกิดเหตุ
4:47 ดร.เคลฟถูกสั่งให้ออกจาก VTOL 505 และลงไปนอนที่พื้นพร้อมกับเอามือไพร่หลัง ดร.เคลฟทำตามอย่างว่าง่าย
4:48 เกิดอะไรขึ้นก็ไม่อาจทราบได้ เจ้าหน้าที่ 4 ถูกทำให้สตั้นชั่วคราว และเจ้าหน้าที่2คนสลบไป ตอนนี้ดูเหมือนว่าดร.เคลฟจะหยิบเอาปืนออกมาจากเสื้อแลป และยิงลูกดอกยากล่อมประสาท 12 อัน ทำให้เกิดอาการเป็นสองเท่าของ [ข้อมูลปกปิด]
4:52 เกิดการป้องกันขึ้นโดยเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของไซต์ 17
5:02 การป้องกันไม่เป็นผล
5:10 ดร. เคลฟเข้าไปในไซต์- 17
________________________________________
การตรวจตรา Log x92███ วันที่ █-██-████
05:11 เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยระดับ 1 บางคนมาถึงที่หน้าทางเข้าของไซต์-17
05:13 เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยถูกกำจัดโดย [ข้อมูลปกปิด]
05:17 มีการเปลี่ยนแปลงรอบๆ ป้ายบางอันเปลี่ยนไป ฮอล์เวย์ B-7 กลายเป็นทางตัน
06:02 แสงแฟลชขนาดใหญ่พุ่งออกมาจากฮอล์เวย์ B-7
________________________________________
บันทึกส่วนบุคคลของ ดร. A. เคลฟ SL█
นี้มันแย่กว่าที่ข้าคิด
การเปลี่ยนแปลงความจริงได้เริ่มเกิดขึ้นแล้ว กำแพงมันได้เปลี่ยนไป ทุกอย่างไม่ได้อยู่ในที่ทีมันควรจะอยู่ แผนที่ไซต์-17ของชั้นตอนนี้เป็นแค่เศษขยะ ทุกอย่างที่ข้าสามารถทำได้ในตอนนี้คือตามป้ายไปและหวังว่ามันจะนำข้าไปสู่ที่ที่ชั้นต้องการ
เวรเอ๊ย มันเกิดเชี่ยอะไรขึ้นกับที่นี่ว่ะ ข้าสาบานได้เลยว่า ข้าเห็นประตูอยู่แวบๆ
เดี๋ยวน่ะ
[เสียงของมือตบลงไปบนเหล็ก]
ผีเสื้อ?? [หัวเราะแบบบ้าคลั่ง] คอนนี่ ไอ้สารเลวลูกกะ-รี่ ข้าอ่านไอ้นั้นของเมิง...
[เสียงของผู้ชายอีกคนพูดว่า , "ยิ้มสิ ไอ้หัว-วย!".]
[ข้อมูลเสียหาย]
________________________________________
การตรวจตรา Log x92███ วันที่ █-██-████
06:04 SCP-408 ถูกพบแวบๆก่อนที่มันจะก่อร่างใหม่อีกครั้ง ยืนยันลักษณะของ ดร.เคลฟ มีการเตือนภัยของไซต์-17
06:06 พบเห็นดร.คอนดรากี้พร้อมด้วย ดร คอนดรากี้อีก 3 คน และดูเหมือนว่าจะพกกล้องที่ถูกดัดแปลงหลายครั้งแล้วมาด้วย
ไม่สามารถดูได้
06:10 หน่วยรักษาความปลอดภัยถูกส่งช่วยเจ้าหน้าที่กักกันของ SCP-239
สามารถดูได้
06:20 ดร.คอนดรากี้ หายตัวไป ดร.เคลฟออกจากฮอล์เวย์ B-7
________________________________________
บันทึกส่วนบุคคลของ ดร. A. เคลฟ SL█
คอนนี่ เมิงมันฉลาด ไอ้เชี่ยคนเก่ง!! คุยกับ 408 มาใช่ไหมล่ะ? เกลี้ยกล่อมให้มันช่วยเมิง...หรือว่าไอ้พวกแมลงงี่เง่านั้นอา:X้วยตัวของพวก:Xเองล่ะ? ไม่สำคัญอยู่ดี เมิงชนะในตานี้ โกงข้าได้ดีนักนะ ห่ะ? ก็ดี แต่เมิงตายแน่...อย่างน้อยก็หนึ่งในพวกเมิงล่ะ :Xคิดว่าน่ะ กระสุน 2 นัดที่หัวใจ 1 นัดที่หัว เมิงอาจจะคิดว่านั้นคงจะพอแล้วสินะแต่ไม่เลย เมิงต้องการให้ข้าไปหา ใช่ไหมล่ะ? ทำให้ข้าเข้าไปใกล้และเปลี่ยนไปใช้มีดแทน ใช่ไหมล่ะ?
เมิงทำทำไหม คอนนี่? เมิงทำงานให้หล่อนแล้วสินะ? หล่อนได้เรียกเมิงว่าหมีน้อยที่น่ากอดของหล่อนและเปลี่ยนเมิงให้กลายเป็นสัตว์เลี้ยงของหล่อนหรือเปล่าล่ะ? หรือว่าที่เมิงทำเนี่ยก็เพราะว่าหล่อนดูเหมือนเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ และยีนที่ไร้สาระในตัวของเมิงก็บอกว่าเด็กๆต้องได้รับความรักและต้องได้รับการปกป้องหลายล้านเท่า? มันไม่ใช้เด็ก คอนนี่ มันเป็นเป็นสัตว์ประหลาด สัตว์ประหลาดที่เลวร้ายที่สุด เป็นตัวที่แสร้งว่าไม่เป็นอันตราย ให้เมิงหลงใหล ก่อนที่มันจะชำแหละเมิงทั้งเป็น
ไม่ว่าจะเชี่ยอะไรก็ตามที่เมิงมีในกล้องแฟลชนั้นมันทำลายตาข้า ข้าว่าน่าจะเป็นแผลไฟไฟไหม้ระดับ2 บนหน้าและปลายแขนสองข้างของข้า และจอม่านตาของข้าถูกทอดจนเกรียมเลยสัส แต่ไม่เป็นไร มันจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม จนกว่าจะถึงตอนนั้น ข้ามองไม่เห็นเชี่ยอะไรแล้ว แต่ประสาทตาเทียมของข้ายังทำงาน ข้ายังสามารถทำภารกิจให้เสร็จได้
ข้าแค่ต้องการความช่วยเหลือเล็กๆ และข้ารู้แล้วว่าจะไปหามันที่ไหน
________________________________________
6:25 หน่วยรักษาความปลอดภัยของ ไซต์-17 ทีมบราโว่ ยุติการหลบหนี
6:30 หน่วยรักษาความปลอดภัยของ ไซต์-17 ทีมบราโว่ ปรากฏตัวอีกครั้งพร้อมด้วยชุดเกราะครบชุดกับถือปืนความร้อนและดาบ
6:35 หน่วยรักษาความปลอดภัยของ ไซต์-17 ทีมบราโว่ สู้กับ ดร. เคลฟ ที่ ฮอล์เวย์ B-9
6:36 หน่วยรักษาความปลอดภัยของ ไซต์-17 ทีมบราโว่ หายไป
6:37 ดร. เคลฟยุติการเคลื่อนไหว
6:38 ดร.เคลฟ ไปที่ส่วนพื้นที่ของที่กักกันสำหรับ SCP-091-ARC
6:45 ที่กักกันถูกทำลาย เตือนภัยความอันตรายทางชีวภาพระดับ 4 ดำเนินการปิดตายไซต์-17 จากความอันตรายทางชีวภาพ สัญญาณเตือนภัยอัตโนมัติถูกส่งไปทุกสถานที่ของ องค์กร SCP สัญญาณต้องการความช่วยเหลือ เคน พาโทส โครว์ และ ดร.เกียร์ ตอบรับ
7:01 :X้คืน Hall B7 ไม่พบการเคลื่อนไหวใดๆ
7:12 ตรวจพบการเคลื่อนไหว SCP-408 เผยตัวออกมาก พบดร.คอนดรากี้ที่บาดเจ็บ
7:25 SCP-408 แยกตัวไป
7:26 ดร.คอนดรากี้ จัดการกับระบบกล้อง
.
..
…
ไม่สามารถดูได้
________________________________________
บันทึกส่วนบุคคลของ ดร. A. เคลฟ SL█
ข้าได้คุยกับสิทธัตถะ โคตมะ ครั้งหนึ่ง เขาบอกข้าว่า โลกนี้คือภาพลวงตา ไม่มีอะไรที่มีอยู่เป็นของจริง เมิงได้แสดงให้ข้าเห็นแล้ว ไอ้พวกผีเสื้องี่เง่าเต็มไปหมด ไม่มีอะไรเป็นจริง ไม่มีอะไรมีอยู่ ข้าเดินไปตามฮอล์เวย์แล้วมันก็กลายเป็นทางตัน ซึ่งมันก็ได้ระเบิดเป็นแสงไป ไม่มีป้ายไหนที่นำไปสู่ที่มันควร ไม่มีทางไหนนำไปสู่ทางที่ควรไป และที่ข้ารู้มา ดูเหมือนว่าเมิงจะจะพาไอ้สัตว์ประหลาดตัวเล็กๆนั้นออกไปจากที่กักกันแล้วสินะ
ยกเว้นความจริงที่น่าสนใจข้อนึ่ง
เมิงเคยคิดไหมว่าทำไหม ผู้หญิงถึงหลีกหนีข้าโดยสัญชาตญาณ คอนนี่? เมิงเคยคิดไหมว่า ทำไหมข้าถึงสามารถเข้าไปในกรงของ 91 และปล่อยเธอออกมา? หรือทำไหมข้ากับ 166 ถึงสนิทสนมกัน? เมิงเคยคิดไหมว่าทำไหมข้าถึงไม่เคยคุยกับ 105?
ถ้าเมิงรู้ว่าข้าเป็นใคร เมิงจะเข้าใจเอง
แต่ก็นะ ถ้าพวกเมิง ไอ้พวกสารเลวรู้ว่าข้าเป็นใคร ข้าคงกลายเป็นหนึ่งในตัวอย่างทดลองในคอลเลกชั่นสะสมของพวกเมิง เป็นอีกหนึ่งเพื่อไปอยู่ในบัญชีรายชื่อ และกักเก็บกับบรรจุ
เพราะว่านั้นเป็นสิ่งที่พวกเมิงทำ ใช่ไหม? พวกเมิง ทำรายชื่อ กักเก็บและบรรจุ และเฝ้าดู และเฝ้าดู และเฝ้าดู ไม่เคยทำอะไร ไม่เคยมากไปกว่านั้น ไม่คิดที่จะริเริ่มทำห่าอะไรเลย
แม้ว่าความตายมันจะมามองพวกเมิงอยู่ข้างหน้าแล้วก็ตาม
แต่ข้าทำได้ คอนนี่ ข้าทำมันตลอด นั้นแหละว่าทำไหมเกมส์เล็กๆโง่ๆของเมิงจะไม่สามารถหยุดข้าได้ ทำไหมพวกผีเสื้อตัวเล็กๆโง่ๆ ภาพลวงตา กลควายๆ ของเมิงจะไม่มีทางพอที่จะหยุดข้าได้? เพราะว่า โคตมะ ผิด! ไม่ใช่ทุกอย่างนั้นเป็นภาพลวงตา แล้วก็ไม่ใช่ว่าภาพลวงตาทั้งหมดจะไม่สามารถแยกออกจากความจริงได้
ยกตัวอย่างน่ะ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าข้าปล่อย จิตวิญญาณแห่งป่าออกจากที่กักกัน? อ้อ แน่นอนว่าที่นี้ทั้งหมดจะถูกปิดตายจากความอันตรายทางชีวภาพ ไม่มีใครจะออกไปได้ ดังนั้นไอ้สัตว์ประหลาดตัวน้อยนั้นก็จะติดอยู่ในนี้กับข้า ไม่มีทางที่เมิง คนทรยศ จะพาเธอออกไปสู่โลกและทำลายพวกเราทั้งหมด บางทีเมิงอาจจะคิดว่านั้นคือทั้งหมดที่ข้าจะทำ
นี้เป็นคำใบ้เล็กๆนะ เพื่อน มันไม่ใช่
ไม่มีใครเคยเห็นว่า 91 เป็นยังไง เวลาที่หล่อนเบ่งบานและออกผล
ข้ากำลังจะแสดงให้ดู
.
________________________________________
7:30 ดร.คอนดรากี้ ตรวจรูปภาพของ ฮอล์เวย์ F-19 ที่อยู่ปัจจุบันของ ดร.เคลฟ
7:35 ดร. เคลฟกำลังกอด SCP-091-ARC. ได้ติดเชื้อทันที
7:36 การติดเชื้อได้แพร่กระจายไปกว่า 90% ของร่างกายของดร.เคลฟ
7:38 ดอกไม้ถูกพบเห็นว่างอกออกจากร่างกายของดร.เคลฟ
7:39 ดอกไม้เริ่มคายสารฟีโรโมนที่ไม่รู้จัก
7:43 ฝูงของ SCP-408 เริ่มที่จะสลายตัว
ไม่สามารถดูได้
________________________________________
บันทึกเสียง Log s17███-████ วันที่ █-██-████
<ไม่รู้จัก>: [สั่น]…ต้องการความช่ว…P-091-ARC หลุดจากห้องกั…
<โอเปอเรเตอร์ ██████>: คอนดรากี้ นั้นนายใช่ไหม? มันเกิดบ้าอะไรข้างล่างนั้น ตอนนี้พวกนั้นกำลังพูดถึงการปิดตายไซต์-17
<ดร.คอนดรากี้>: ด็อกเ…ก้าวร้าวสุดๆแล้ว…เตือน คอก แล…ส่งความช่วยเหลือ…
<โอเปอเรเตอร์ ██████>: ดร. เกียร์? ผมเพิ่งได้รับรายงานมาว่า เขากับเคนกำลังไป อย่าห่วงไปเลย
<ดร.คอนดรากี้>: [เจ็บปวด] ….ทั้งหมดมัน….ผิดพลาด…
<โอเปอเรเตอร์ ██████>:ด็อก? ด๊อก?! [อู้อี้ ตะโกนใส่ใครสักคนข้างหลัง]
[ข้อมูลเสียหาย]
________________________________________
บทสัมภาษณ์ Log x████ วันที่ ██-█-████
<O5-█>: ในฐานะที่เป็นคนแรกที่ไปเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นี้ เรามาเริ่มที่ความยุ่งยากของคุณในคืนนั้นกัน
<ดร.คอนดรากี้>: ผมกำลังดูแล SCP-408 อยู่ในคืนนั้น ที่ผมอยู่ตรงนั้นเพื่อให้แน่ใจว่าบุคคลากรให้อาหารมันตามปกติ เป็น408 ซะอีกที่เตือนผม
<O5-█>: SCP-408 ทำยังไงถึงรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นข้างนอก?
<ดร.คอนดรากี้>: ผมจะไปรู้เหรอะ และมันก็ไม่บอกผมหรอก แล้วยังไงล่ะ ยังไงก็ตาม เราได้หยุดดร.เคลฟไม่ให้สร้างความเสียหายไปมากกว่านี้แล้ว
<O5-█>: ถ้าให้ผมนึกนะ คุณไม่ค่อยประสบความสำเร็จสักเท่าไหร่
<ดร.คอนดรากี้>: ไม่แน่นอน แต่ก็น่ะมีอะไรที่ผมทำได้บ้างล่ะ? ผมมีกล้องและฝูงผีเสื้อ และนี้ก็ค่อนข้างไม่ใช้การถ่ายรูปสักเท่าไร
<O5-█>: แล้ว SCP-239 ล่ะ?
<ดร.คอนดรากี้>: เกี่ยวอะไรกับเธอ?
<O5-█>: การสันนิฐานของดร.เคลฟ แสดงให้เห็นว่าคุณถูกทำให้ปกป้องเธอ
<อ>: มันได้กลายมาเป็นความสนใจหลักของผมหลังจากรู้แผนการของเขา ซึ่งไอ้งั่งนั้นก็แสดงให้เห็นกันจะๆกับทุกคนที่สนใจที่จะมองหา
<O5-█>: มันเป็นจริงสิน่ะ?
<ดร.คอนดรากี้>: ทั้งหมดที่ผมทำเพื่อปกป้อง SCP-239 หรอ?
<O5-█>: ที่คุณทำลงไปเพราะว่าเธอต้องการให้คุณทำ
<ดร.คอนดรากี้>: เอาจริงๆนะๆ ไอ้ความสามารถที่เด็กคนนั้นทำได้ ผมจะแน่ใจได้ยังไงว่ามันเป็นความต้องการของผม?? ไอเดียที่ว่าเธอใช้ผมแบบนั้น มันทำให้ผมกลัว
<O5-█>: คุณกลัวที่ว่าเธอสามารถควบคุมคุณ?
<ดร.คอนดรากี้>: เปล่า ที่ผมกลัวเพราะว่าถ้าเธอทำ ผมคงต้องฆ่าเธอด้วยตัวเอง
<O5-█>: อีกอย่างนะ คุณรู้อะไรเกี่ยวกับ[ข้อมูลปกปิด]
<ดร.คอนดรากี้>: [หัวเราะ] ผมไม่คิดว่าจะมีใครสงสัยว่าเธอจะถูกจับแบบนั้น
________________________________________
7:46 ฝูงทั้งหมดของ SCP-408 ตอนนี้ตกอยู่ในความสับสน
7:50 SCP-091-ARC ได้หลุดจากการกักกัน ดร.เคลฟถูกพบเห็นว่ากำลังออกจากห้องกักกัน
7:53 อะไรบางอย่างรูปร่างคล้ายมนุษย์ถูกพบเห็นว่าออกมาจากควันของ 408 ที่กำลังสับสน
7:57 SCP-408 กลับสู่สถานะพื้นฐานและหนีไป มีการระบุตัว SCP-336
8:01 ดร.เคลฟ และ SCP-336 กำลังพูดคุย
8:03 SCP-336 ถอดเครื่องเปลี่ยนเสียงออก
ไม่สามารถดูได้
________________________________________
บันทึกเสียง Log s17███-████ วันที่ █-██-████
<เคลฟ>: … เธอ
<SCP-336>: ….ข้า
<เคลฟ>: … ทำไหมเธอมาอยู่ที่นี่?
<SCP-336>: มาหยุดคุณ
<เคลฟ>: [ณ จุดนี้ ดร.เคลฟตอบกลับไปด้วยภาษาที่ไม่รู้จัก ล่ามของทาง SCP ได้วิเคราะห์บันทึกเสียงนี้ และเชื่อว่ามันคือภาษาสุเมเรียนโบราณ]
<SCP-336>: [ตอบกลับในภาษาเดียวกัน]
<เคลฟ>: … มันคงไม่มีทางอื่นแล้วสินะ แล้ว?
<SCP-336>: ไม่ใช่ ความตั้งใจของคุณอาจบริสุทธ์แต่ว่าวิธีของคุณมันบ้าเกินไป
<เคลฟ>: ข้าไม่เคยหยุดที่จะรักเธอเลย รู้ไหม
<SCP-336>: ข้ารู้
[ข้อมูลปกปิด] [ณ จุดนี้ SCP-336 ได้ถอดเครื่องเปลี่ยนเสียง และเริ่มที่จะพูด เพื่อความปลอดภัยในการฟังส่วนนี้ของการบันทึกได้ถูกลบออกไปโดยอัตโนมัติ จากเทปบันทึก]
<เคลฟ>: [กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด]
<SCP-336>: การอุทิศของคุณนั้นประเมินค่าไม่ได้ แต่ว่าคุณมี…
[เสียงปืนยิง]
________________________________________
สามารถดูได้
8:05 การจับตาเป้าหมายกลับมาทำงานอีกครั้ง ดร.เคลฟถูกพบว่ากำลังบรรจุกระสุนปืนพก หลังพิงกำแพงและตัวสั่น เลือดถูกพบว่าไหลออกมาจากหูทั้งสองข้าง ดูเหมือนว่าจะมีการบาดแผลที่แก้วหูทั้งสองข้าง กระจกที่อยู่ใกล้ๆแตกเป็นเสี่ยงๆด้วยกระสุนปืน 9มม. ไม่พบเห็น SCP-336 อีก
8:06 ดร.เคลฟ ฟุบลงไปบนกำแพงและไหลลงไปกองที่พื้นดูเหมือนว่าจะร้องไห้ ดอกไม้ที่งอกออกมาจากร่างกายเ:X่ยวเฉาและตายไป
8:08 SCP-408 กลับมาร่วมกลุ่มกันอีกครั้ง และมาอยู่กันเป็นฝูงรอบตัว ดร.เคลฟ สูญseoิสัยทัศน์ไป
________________________________________
บันทึกส่วนบุคคลของดร. เอ. เคลฟ SL█
นี้คือ [ข้อมูลปกปิด] ก่อนหน้านี้รู้จักกันในนาม ดร.เคลฟ ข้าไม่ได้พูดสิ่งเหล่านี้ด้วยความตั้งใจของข้าเอง ข้าโดนบังคับโดยเมียคนแรกของข้า แม้ข้าจะพยายามแล้วก็ตาม ข้าไม่อาจลืมได้เลยเมื่อคำสั่งอันทรงพลังนั้นถูกพูดโดย SCP-336 ข้าไม่แน่ใจว่าคำสั่งของหล่อนต้องการให้ข้าทำอะไร ข้าจำได้แค่ได้ยินประโยคที่ว่า ‘บอกความจริงข้ามา’
นี้ล่ะความจริง
… ความจริง…
[เสียงต่ำ หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง]
ความจริง!!!!
[เสียงของอุปกรณ์อิเล็คโทรนิกแตกดูเหมือนว่า PDA ของดร.เคลฟจะแตกกระจาย ณ จุดนี้]
________________________________________
บทสัมภาษณ์ Log x████ วันที่ ██-█-████
< O5-█>: คุณกำลังทำอะไรอยู่ก่อนที่จะเข้ามาเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้?
<ดร.เกียร์>: ผมกำลังทำงานอยู่กับศาสตราจารย์เคนเกี่ยวกับ SCP-244 เราได้ตัดสินใจว่าบางส่วนของมันสามารถดัดแปลงให้ดีได้ เรากำลังทำโมเดลปืนพลังงานคริสตัล เมื่อหัวหน้าไซต์มีคำสั่งให้เราตอบกลับ
<O5-█>: คุณรู้อยู่ก่อนหรือเปล่าว่ามันเกิดอะไรขึ้น?
<ดร.เกียร์>: ค่อนข้าง เราได้ยินเสียงสัญญาณ แต่ไม่ใช้ การเตือน‘สัญญาณดำ’ของการหลุดการกักกัน ดังนั้นพวกเราจึงทำงานต่อ มากไปกว่านั้น ผมกำลังทำงานในขณะที่ศาสตราจารย์เคนป้อนผลลัพธ์ ระบบ P.A. ก็ดังขึ้นในแลป และหัวหน้าไซต์บอกว่า ด.ร.เคลฟตั้งใจที่จะทำลาย SCP-239 โดยไม่มีการอนุญาตและได้ทำให้เกิดการหลุดการกักกัน ด้วยความตั้งใจที่จะทำร้ายบุคลากรคนอื่น เราจึงตั้งใจที่จะหยุดดร.เคลฟจนกว่าการรักษาความปลอดภัยของไซต์จะมีการตอบสนอง
<O5-█>: คุณรู้ไหมว่ามันแปลก?
<ดร.เกียร์>: อะไร?
<O5-█>: ที่คุณถูกขอให้ไปหยุดการกระทำที่เป็นอันตราย
<ดร.เกียร์>: ไม่ การกระทำของดร.เคลฟนั้น...ไม่อาจคาดเดาได้ แต่ผมถูกเรียกให้ทำอะไรหลายอย่างนอกพื้นที่รับผิดชอบของผมตั้งแต่เข้าร่วมกับองค์กรแล้ว
<O5-█>: คุณทำอะไรหลังจากที่ได้รับคำสั่ง?
<ดร.เกียร์>: ศาสตราจารย์เคนเข้าไปใน SCP-244 และบอกว่าเขาจะไปช่วยดร.คอนดรากี้ โมเดลปืนอันใหม่นั้นมันก็ติดไปด้วย ศาสตราจารย์แสดงความคาดวังว่าจะใช้ปืนนี้หยุดดร.เคลฟ ผมกล่าวเตือนไปว่ามันอาจก่อให้เกิดอันตราย แต่ศาสตราจารย์เคนได้ออกไปแล้วและอาจไม่ได้ยินที่ผมพูดไป
<O5-█>: คุณไม่ได้ไปกับเขา?
<ดร.เกียร์>: ผมสงสัยว่าผมจะสามารถช่วยอะไรได้ ศาสตราจารย์เคนนั้นเป็นคนที่สุดยอด ในร่างของสุนัข ในชุดจักรกลสงครามขนาดใหญ่ที่ประกอบขึ้นจาก SCP หลายชนิด ผมคือมนุษย์ปกติที่ไม่ได้รับการฝึกฝนการต่อสู้ร่วมทั้งมีการแสดงอารมณ์ที่จำกัด ดังนั้นผมจึงได้แสดงออกได้ทางที่ผมคิดว่ามันดีที่สุด
<O5-█>: แล้วนั้นคือ?
<ดร.เกียร์>: ไปคุยกับ SCP-239.
________________________________________
<โน้ต: ระบบบันทึกเสียงได้รับความเสียหาย ไม่มีบันทึกสามารถฟังได้>
8:12 ดร.เกียร์ออกจากพื้นที่ทดลองหลังจากเคนเล็กน้อย
8:20 ดร.เกียร์ได้เข้าไปในพื้นที่กักกันของ SCP-239
8:21 SCP-239 กอดดร.เกียร์ผู้ซึ่งลงไปนั่งยองๆมองหน้าแบบ เฟซ-ทูเฟซ กับ SCP-239. ดร.เกียร์กับ SCP-239 ดูเหมือนว่าจะคุยอะไรบางอย่างเป็นเวลาหลายนาทีและ SCP-239 พยักหน้าหลายครั้ง
8:25 ดร.เกียร์ยืนและแสดงท่าทางอยู่ตรงประตูในขณะที่กำลังพูด SCP-239 เก็บ ‘หนังสือเวทมนต์’ ของเธอและจับมือเขา SCP-239 แสดงอารมณ์อดทนออกมากแต่ยังคงมีการพูดคุยในขณะที่ออกจากพื้นที่กักกัน
8:27 ดร.เกียร์แวะไปเอาหนังสือจากห้องทำงาน มันเป็นพจนานุกรมภาษาจีน ดร.เกียร์ชี้ไปที่พจนานุกรมและ ‘หนังสือเวทมนต์’ ในขณะที่พูดกับSCP-239 SCP-239 ยิ้มและพูดตอบแล้วก็จับมือของดร.เกียร์แล้วมุ่งไปที่พื้นที่ดร.กำลังอาละวาด
ไม่สามารถดูได้
________________________________________
8:21 เคน พาโทส โครว์ เข้าไปในพื้นที่เหตุการณ์
8:25 โครว์พบ ดร.คอนดรากี้
8:26 มีการพูดคุยเล็กน้อย
8:29 เข็มฉีดยาขนาดใหญ่โผล่ออกมาจาก SCP-244 และฉีดสารอะไรบางอย่างเข้าไปในแขนซ้ายของดร.คอนดรากี้
8:32 แขนข้างหนึ่งของ SCP-244 ได้ล้วงเข้าไปในห้องบังคับแล้วเอาเหยือกขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยเหล้าแล้วยื่นให้ดร.คอนดรากี้ แม้ว่าคอนดรากี้จะมองไม่ค่อยเห็นก็ตาม
8:35 โครว์คุยกับคอนดรากี้แล้วออกจากพื้นที่
________________________________________
บันทึกส่วนตัวของ เคน พาโทส โครว์
ฮืมมม์…เดอะ วอลเคอร์(ชื่อหุ่นมั้งน่ะ)ทำงานได้น่าหลงใหลมาก แม้ว่านี้อาจจะเป็นโอกาสที่ดีในการทดสอบทักษะการต่อสู้ ฉันไม่เคยมีโอกาสทำการทดสอบมันในสถานการณ์ฉุกเฉิน Red alert แบบนี้ ( ปรากฏการณ์เซคชั่น 24 ไม่นับรวมด้วยเพราะว่าไม่มีใครสามารถจำได้ว่าเกิดอะไรขึ้น และไม่เหลืออะไรให้ระบุได้เลย)
เอาเหอะ นี้ไม่ใช่สถานการณ์ที่สามารถมีการฆ่าได้ ฉันชอบ เคลฟ ไม่แน่ฉันอาจจะคุยกับเขาได้ ฉันแค่ต้องระมัดระวัง ไม่อยากถูกจับแบบไม่รู้ตัว ไม่อีกแล้ว ไม่เหมือนครั้งที่แล้ว \
________________________________________
8:40 โครว์เข้าไปในพื้นที่ปิดตาย ทำลายประตูที่กักกันหมายเลข 12 ด้วยการข้างระเบิดที่ที่ไม่เรารู้จัก
8:41 SCP-122-D ยืนขวางทาง โครว์ เริ่มเห่า และแยกเขี้ยวขู่
8:42 โครว์ไม่สนใจและเดินผ่าน SCP-122-D
8:43 SCP-122-D แสดงความไม่พอใจ และพยายามที่จะโจมตี โครว์ และ SCP-224 SCP-224 ป้องกันและทุบ SCP-122-D ให้ออกจากทาง
8:44 SCP-122-D เริ่มโจมตีโครว์อีกครั้ง แต่มันก็ยังคงถูกพลักออกไปด้วยความพยายามอันน้อยนิดของSCP-244
8:47 SCP-244 ตอบโต้ทันทีและยิง SCP-122-D ด้วยสิ่งที่ดูเหมือนว่าจะเป็นสิ่งที่เพิ่งติดตั้ง ‘รูปแบบคริสตัล’ และมันก็ได้กลายเป็นก้อนคริสตัล
8:48 โครว์พิจารณาสิ่งที่เหลืออยู่ของ SCP-122-D แล้วเดินทางต่อ
________________________________________
บันทึกส่วนตัวของ เคน พาโทส โครว์
ห่ะ…
ไอ้ลูกหมานั้นทำได้ดี ไม่มีใครชอบไอ้หมาโง่นั้นอยู่แล้ว ทีนี้สนามหญ้าคงน่าอยู่ขึ้นเยอะ
________________________________________
ดึงมาจากรายงานหลังเหตุการณ์ยุติ
…ไม่เคยคิดเลยว่าหลังจากเหตุการณ์ครั้งนั้นจะทำให้แฟ้มของ SCP-547 ถูกเปลี่ยนแปลงโดย SCP-732 เปลี่ยนให้ไพโร-คิเนติคธรรมดาไปเป็นห้าธาตุที่น่ารังเกียจอย่างเห็นได้ชัดเลย แม้จะมีความคิดที่นิยมกันมากนั้น การมีอยู่ของ 1337- พูดมันไม่ใช้ข้อบ่งชี้ที่ดีสำหรับ SCP-7732 ซึ่งผม @#$ โคตรเยี่ยมในหลายด้านและโคตรจะชอบ Highlande@$%ซึ่งอะไ@#$ ใส่เสื้อโค้ทสีดำและถือดาบคาตานะว่าทั @#$ การมีอยู่ของธาตุกริยาน่ารักของแมรี่-ซู สำหรับการพูดคุยของบางสิ่ง ซึ่งผม@#ลังจะไปเดตกะ SCP-105 เพราะว่าเธอรักเรามากมาย @#$
ภาคผนวก PIR-01: :Xเอ๊ย ใครก็ได้เอออาโปรแกรมฆ่าไวรัสมาที @#$ทำมัยคุณถึงไม่บอกว่าผมไม่ใช้อิเล็คโทรนิค@#$@ …
________________________________________
8:49 SCP-547 ออกจากที่คุมขังด้วยที่กระบวนการกักกันล้มเหลว เดินทางไปฮอล์เวย์ G-7
8:40 ดร.เคลฟถูกล้อมรอบไปด้วยควันของ SCP-408 เดินโซเซไปที่ ฮอล์เวย์ G-7
8:41 SCP-547 เผชิญหน้ากับดร.เคลฟ
8:42 SCP-547 สู้กับดร.เคลฟ อุณหภูมิในฮอล์เวย์ G-7 พุ่งสูงถึง 500 ดีกรีฟาเรนไฮต์ เผากระดาษและเสื้อผ้าทุกชิ้นในพื้นที่
8:43 ควันเต็มทางเดิน ดร.เคลฟหายตัวไปเนื่องจากควันที่หนาแน่นเกินไป
8:44 SCP-547 หายตัวไป
8:45 เสียงปืนดังขึ้น
8:57 ดร.เคลฟโผล่ออกจากกลุ่มควันพร้อมด้วยแผลไฟไหม้ระดับสองและสามประมาณ 50%ของร่างกาย
9:20 กลุ่มควันหายไปSmoke SCP-547-D ทรุดตัวอยู่ข้างกำแพงมีบาดแผลถูกยิงประมาณสามสี่แผลที่หัวและร่างกายส่วนบน จากการชันสูตรศพภายหลังพบว่าอวัยวะที่ไม่ปกติในอกของเขา ฉีกกระจายจากการยิงนัดสุดท้ายซึ่งมันฆ่าเขา (การตายได้รับการยืนยันในเวลา 11.27pm หลังจากเหตุการณ์นี้จบลง)
________________________________________
3:15 ดร.ไบรท์ ที่ตอนนี้อยู่ในร่างกายของ SCP-963-D143 ชาวแอฟฟริกาสูงอายุมาถึงไซต์ถือกระเป๋านักเรียนทั่วๆไปมาด้วย
3:20 ดร.ไบรท์ตกอยู่ภายใต้การควบคุม ดรไบรท์.ถูกถามถึงการมาที่นี้ไซต์นี้ซึ่งมีแต่เหล่า SCP ที่เขาไม่สามารถปฏิสัมพันธ์ด้วยได้จากข้อจำกัดของตัวเขาเอง ตัวดรเองดูเหมือนจะงงๆและไม่เข้าใจว่าเขามาที่นี้ทำไหม
3:25 จากการตรวจสอบ ปรากฏว่าสิ่งที่อยู่ในกระเป๋าคือ SCP หลายชนิด ร่วมทั้ง SCP-018 และ SCP-776 คำถามต่อๆมาแสดงให้เห็นว่าตัวดร.เองไม่สามารถจำได้ว่าเป็นคนไปเอาSCPพวกนี้ไม่ว่าจะขณะเดินทางมายังไซต์-17 ดร.ไบรท์ยังคงตกอยู่ภายใต้การควบคุมจนกว่าจะมีคำสั่งออกมาก
9:15 ดร.ไบรท์ยืนขึ้นในห้องขัง พร้อมพูดว่า “นี้สินะว่าทำไหมถึงฉันถูกพามาที่นี้” ด้วยเหตุผลที่ไม่รู้ว่าทำไหม ยามที่เฝ้าหน้าห้องขังไม่แค่ปล่อยเขาออกไปแต่ยังคืนกระเป๋าให้เขาอีกด้วย
9:25 ดร.ไบรท์เผชิญหน้ากับดร.เคลฟ พร้อมด้วยกระเป๋าที่เปิดออกแล้วอยู่ข้างหน้า มีการพูดคุยระหว่างทั้งคู่ซึ่งมือของดร.ไบรท์ล่วงอยู่ในกระเป๋า
9:32 ดร.เคลฟยิงปืนใส่หัวของดร.ไบรท์ ฆ่าร่างที่ครองอยู่ทันที ดร.ไบรท์ตายพร้อมกับรอยยิ้มบนหน้าด้วยเหตุผลที่เราไม่รู้
________________________________________
บทสัมภาษณ์ Log x████ วันที่ ██-█-████
<O5-█>: ดร.ไบรท์คุณเคยคิดไหมว่าทำไหมคุณถึงไปโผล่ที่ไซต์-17?
ดร.ไบรท์ส่ายหัว
<O5-█>: คุณทราบหรือเปล่าว่าคุณทำยังไงถึงผ่านระบบรักษาความปลอดภัยของเหล่าSCPที่คุณไปเอามา?
ดร.ไบรท์แสดงสีหน้าว่าไม่
<O5-█>:คุณสามารถอธิบายถึงบทสนทนาที่เกิดขึ้นระหว่างคุณกับดร.เคลฟได้ไหม?
<ดร.ไบรท์>: อุ้คคค อุ้คอีค อุ้คคอุ้ค
<O5-█>: นี้มันไร้สาระสิ้นดี ผมทราบดีถึงการเล่นพิเรนทร์ของพวกคุณ เหล่านักวิทยาศาสตร์เลือกที่จะเล่นใส่กัน แต่อันนี้มันเกิดขึ้นในช่วงเวลาที่ไม่น่าจะเกิด การสอบสวนดร.ไบรท์จะเริ่มขึ้นเมื่อเขากลับสู่ร่างกายของมนุษย์
________________________________________
9:33 ดร.เคลฟใส่กระสุนปืน มองไปที่ร่างกายที่ตายแล้วของดร.ไบรท์ จากกล้องแสดงให้เห็นว่าเขางุนงงเป็นอย่างมาก
9:34 ดร.เคลฟล่วงมืงลงไปในกรเป๋าเอาSCP-776ออกมา
9:35 ดร.เคลฟโยน SCP-776 ไปที่กำแพง SCP-776 ออกหน้า 3 น้ำเริ่มปรากฏบนพื้น
9:36 ดร.เคลฟทอย SCP-776 อีกครั้ง SCP-776 ออกหน้า 3 อีกรอบ ระดับน้ำเริ่มท่วมอย่างมาก
9:37 ดร.เคลฟเอาSCP-776ขึ้นมาจากน้ำ บ่นพึมพำว่า “ได้ผลสิว่ะ :Xเอ๊ย” ทอยครั้งที่ 3 SCP-776 ออกหน้า 2 ฮอล์เวย์ G-8 ถูกแช่แข็งอย่างรวดเร็วแยกเซคชั่น 7 ของไซต์-17 ออกจากไซต์ที่เหลือ น้ำแข็งยังคงออกมาจาก SCP-776 เป็นเวลาอีก 5 นาที ด้วยความเร็วประมาณ 1000 คิวบิวซ.ม.ต่อนาที
9:38 ดร.เคลฟออกจากฮอล์เวย์ G-8 มุ่งหน้าไปที่ที่ตอนนี้ดร.เกียร์และSCP-230 ฮยู่
9:39 SCP-018 หลุดออกจากระบบการกักกันชั่วคราว
________________________________________
9:31 ดร.คอนดรากี้ตื่นขึ้นหลังจากสลบไปเพราะถูกฉีดสารที่ไม่รู้จักจาก SCP-244
9:33 ลุกขึ้นแผลที่ขาดูเหมือนจะสมานตัวแล้วและออกจาก ฮอล์เวย์ B-7
9:36 ดร.คอนดรากี้เข้าไปในพื้นที่อยู่อาศัย ดูเหมือนว่าSCP-408จะรออยู่ข้างนอก
9:39 ดร.คอนดรากี้ยังคงอยู่ในห้อง สัญญาณความร้อนจับได้ว่ากำลังออกจากพื้นที่
9:43 ดร.คอนดรากี้พบดร.เกียร์กับ SCP-239 ถือขาตั้งที่ทำมาจากสิ่งที่และรูปร่างไม่รู้จัก
9:44 ดร.ทั้งสองพูดคุยกัน ดร.คอนดรากี้ชี้งไปที่สิ่งของบางชิ้นของSCP-239
9:48 ดร.เคลฟปรากฏตัว
9:50 ดร.คอนดรากี้สู้กับดร.เคลฟ
________________________________________
การสืบสวน Log x77█ วันที่ ██-█-████
สิ่งที่สองในสองสิ่งที่ผิดระเบียบที่ดร.คอนดรากี้มีอยู่ตลอดเหตุการณ์นี้คือขาตั้งกล้องขนาดยาวพิเศษ เมื่อปลดตัวยึดและดึงออกจากอุปกรณ์หลักขาตั้งหนึ่งอันจำทำงานเหมือนปลอกดาบยาวที่คุณภาพนั้นไม่ต้องสงสัยเลยว่าดี ที่มาและส่วนประกอบของดาบนั้นยังอยู่ภายใต้การสืบสวน แต่ว่ามันไม่เหมือน scp-515-arc สิ่งนี้ไม่ใช้สิ่งของคลาส SCP ในตอนแรก คาดว่ามีความเกี่ยวข้องกับ SCP-108 เนื่องจากทักษะในการใช้ดาบของดร.คอนดรากี้ แต่ในการสืบสวนต่อมามีการพบว่าตัวดร.มีอะไรที่มากกว่าการที่จะมาสนใจทักษะฟันดาบ รายละเอียดทั้งหมดบันทึกอยู่ที่ บันทึกส่วนตัว cV████.
________________________________________
บันทึกหลัก :X้คืนจากไฟล์-d████.
<ดร.คอนดรากี้>: มันจบแล้วเคลฟ คราวนี้ฉันชนะ!
<ดร.เคลฟ>: [ยิงปืน] ทำไหม...เจ้าถึงตั้งใจที่จะปกป้องไอ้สัตว์ประหลาดนั้น
<ดร.คอนดรากี้>:เพราะว่า ดร.เคลฟ ทุกสิ่งไม่มีทางเป็นแค่ขาวกับดำ
<เสียงเหล็กกระทบกัน เชื่อกันว่า ณ จุดนี้ดร.เคลฟไม่มีหระสุนปืนแล้วจึงเปลี่ยนไปใช้อาวุธรอง SCP-1023-ARC >
<ดร.เคลฟ>: [ปะดาบ] เจ้าคือคนที่มองไม่เห็นอะไร คอนนี่!
<ดร.คอนดรากี้>: นายเก็บไอ้ของพวกนั้นไว้ที่ไหนตลอดเวลาว่ะ?
[ข้อมูลเสียหาย]
________________________________________
ภาคผนวก: ถึงพนักงานนิรนามที่เอาเทปวีดีโอการตรวจตราของไซต์-17 ตอนที่ดร.เคลฟและดร.คอนดรากี้กำลังประลองดาบ ไปใส่เพลงธีมของ “Hightlander” และไปโพสลงอินเตอร์เน็ตด้วยชื่อว่า “เหลือรอดได้เพียงหนึ่ง” เราจะหาว่าคุณเป็นใคร แล้วเมื่อเราเจอ คุณจะต้องร้องไห้แน่
ป.ล. เป็นวามคิดของใครที่อนุญาตให้ SCP-076 ดูเทปวิดีโอ?
-O5-█
________________________________________
บทสัมภาษณ์ Log x████ วันที่ ██-█-████
(ล่วงหน้าไป 00:42:18)
< O5-██>: เกียร์ พระเจ้าเหอะ คุณพูดอะไรกับเธอ?
<ดร.เกียร์>: ท่านครับ ผมไม่เข้าใจความสับสนของคุณในตอนนี้ การบันทึกวิดีโอก็อยู่ในสภาพที่ยอดเยี่ยม และเสียงที่อยู่ในคำถามต่างๆก็เสร็จไปแล้ว 88% ท่านอยู่แล้วว่าอะไรได้พูดไปและผลของมัน ผมไม่...
<O5-██>: อย่า คุณอย่ากล้าพยายามมาเล่นแง่กับผม ผมรู้จักคุณเกียร์ และตรรกะงี่เง่าที่ค่อยเล่นแง่กับคนอื่นของคุณจะ ไม่ มีทางสำเร็จกับตัวผม ผมอ่านแฟ้มของคุณแล้ว ผมอ่านบันทึกเหตุการณ์แล้วดังนั้นอย่ามาปฏิบัติกับผมเหมือนเป็นไอ้งั่งตัวหนึ่ง เอาล่ะตอบคำถามผม และตอบมาตอนนี้เลย คุณพูดอะไรไป??
<ดร.เกียร์>: (เงียบ)
<O5-██>: เกียร์สิ่งที่คุณทำมันสามารถทำลายองค์กรทั้งหมดได้ แล้วอะไรอีก คุณทำให้SCPหนึ่งตัวพัง!! คุณคิดบ้าอะไรอยู่ตอนนั้น? เธอสามารถ ทำอะไรก็ได้ เกียร์ เราต้องการเก็บเธอไว้เพื่อการทดลอง และคุณทำมันลงไป!! นายมันไอ้ตัวประหลาดไร้หัวใจ ผมสาบานเลยถ้า....
<ดร.เกียร์>: ผมเข้าใจความผิดหวังของท่าน แต่ผมไม่ได้มองมันแบบไม่สมควรที่จะทำ ผมเป็นสาเหตุการการหลุดที่กักกันของ 239 อย่างไรก็ตามผมทำมันลงไปเพื่อปูทางไปสู่การกักกันอีกครั้ง ผมไม่ได้บอกให้เธอทำในสิ่งที่ผมขอ ดังนั้นผมจึงถามคำถามที่มันอยู่ในแผนการควบคุม “:Xดเด็ก” ผมใช้อะไรหลายอย่างที่ผมสามารถหาได้เพื่อขยายแผนการควบคุมเพื่อให้หยุดการการก่อสงครามย่อยๆโดยดร.เคลฟ SCP-239 ยังคงไม่รู้ถึงขอบเขตความสามารถของเธอนั้นอาจเป็นเพราะมีการแต่งเติมโดย “คนที่สูงกว่าที่ปรึกษาพ่อมด” และ “หนังสือเวทมนต์ฉุกเฉิน”
<O5-██>: …คุณกำลังพูดบ้าอะไรอยู่?
<ดร.เกียร์>:ดร.เคลฟถูกโจมตีโดยความมืดที่ยิ่งใหญ่ มวลของปีศาจไร้รูปที่มันมาถึงโลก มันได้ควบคุมดร.เคลฟ และหลงเหลือพ่อมดและ:Xดและเวทมนต์จำนวนน้อยนิด และผมในฐานะ “คนที่สูงกว่าที่ปรึกษาพ่อมด” พร้อมด้วยนักดาบคอนดรากี้ถูกส่งไปกำราบเคลฟและขับไล่ปีศาจออกจากร่างเขา จากการร่วมมือกันผมและ SCP-239 สามารถที่จะใช้หนังสือเวทมนต์ฉุกเฉิน ซึ่งต้องร่ายโดนนักเวทสองคนพร้อมกันและเฉพาะเมื่อมีความมืดที่ยิ่งใหญ่อยู่ใกล้ๆ
<O5-██>: …และเธอเชื่อคุณ?
<ดร.เกียร์>: ท่านครับ ด้วยความเคารพนะครับ เธออายุแปดขวบ คำถามทั้งหมดที่เธอมีก็แค่ว่า จะเป็นอะไรไหมถ้าหากเธอจะเรียนฟันดาบ
<O5-██>: นี่มันบ้าไปแล้ว...คุณสามารถทำให้ทุกคนถูกฆ่าได้!! แล้วอะไรคือ “เวทมนต์ฉุกเฉิน” ที่คุณให้เธอทำ?
<ดร.เกียร์>: เราเริ่มจากสิ่งเล็กๆ ด้วยเวทมนต์พื้นฐานที่ทุกคนจะต้องเรียนเป็นอย่างแรก
<O5-██>: …ซึ่งคือ?
<ดร.เกียร์>: กระสุนเวทมนต์
________________________________________
บันทึกหลัก :X้คืนจากไฟล์-d████.
<ดร.คอนดรากี้>: :Xเอ้ย เคลฟ หยุด ฉันยังไม่อยากฆ่านาย!!
<ดร.เคลฟ>: ข้า…ก็ไม่อยากฆ่าเจ้าเหมือนกัน... ไม่อยากฆ่าใคร...
<ดร.คอนดรากี้>: นายกำลังพูดเชี่ยอะไรอยู่?นายฆ่าคนไปสองแล้วนะ!! ดูนายสิ!!
<ดร.เคลฟ>: ไม่มีทางเลือก...จำเป็นต้องทำ...หล่อนสามารถเปลี่ยนแปลงความจริงได้ คอนนี่ หล่อนสามารถเปลี่ยนแปลงโลกนี้ได้...
<ดร.คอนดรากี้>: เธอถูกกันกันแล้ว!!และนั้นเป็นสิ่งที่เรากำลังทำกัน!
<ดร.เคลฟ>: ไม่ มันไม่สำเร็จ มันล้มเหลว...สำหรับข้า...
<ดร.คอนดรากี้>: … เคลฟ นายกำลังพูดเชี่ยอะไรอยู่?
มีเสียงตะโดนดังมา เป็นเสียงผู้หญิงตะโกนอะไรบางอย่างคล้ายว่า “ฉันร่ายกระสุนเวทมนต์” แล้วก็มีเสียงของเหล็กกำลังแตกหัก เสียงกรีดร้องและเสียงคำรามที่ดังมาก
[ข้อมูลเสียหาย]
________________________________________
9:51 มีการประลองดาบที่เอเทรียมของไซต์-17
9:52 มีการพูดคุย ไปดูบันทึกเสียง
9:55 ดร.เคลฟปะดาบกับดร.คอนดรากี้ ดร.คอนดรากี้ดูเหมือนจะสับสน
9:56 ดร.เกียร์ SCP-239 มาถึงจากประทางตะวันตก SCP-239 ยกมือขึ้นและปล่อยสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นกระสุนพลาสม่าพลังงานสูง SCP-1023 หัก ดร.เคลฟล่าถอยไป
9:57 เคน พาโทส โครว์ทำลายกำแพงน้ำแข็งได้ SCP-239และดร.เกียร์ถือหนังสือในมือ และดร.เกียร์ชี้ทัพพีไปที่ดร.เคลฟ SCP-239ก็ทำด้วย ใช้ไม้กายสิทธ์ของเธอ
9:58 ดร.เคลฟดูเหมือนจะเจ็บปวดมาก
9:59 จู่ๆดร.เคลฟก็งอหลังและกรีดร้อง แสดงสีดำเปล่งออกมาจากตาและปาก ดร.เกียร์ดูเหมือนจะตกใจ SCP-239 ดูเหมือนจะไม่ตกใจ เคน พาโทส โครว์มาถึงจากประตูทางตะวันออก.
10:00 ดร.เคลฟล้มลง แสงสีดำกลายเป็นมังกรขนาดห้าสิบฟุต ทำลายดาดฟ้าของเอเทรียมและทำความเสียหายหลายจุดให้กับพื้นที่รอบๆ
________________________________________
บันทึกหลัก:X้คืนจากไฟล์-d████.
<เสียงผู้ชายที่ไม่สามารถระบุได้> โอ้ ไอ้เชี่ยระยำ!!!!!!!!!!!!
________________________________________
10:01 ดร.คอนดรากี้ดูเหมือนจะตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้น เคน ดูเหมือนจะยิงลำแสงคริสตัลจาก SCP-244
10:03 การกระทำของ SCP-244 ไม่ส่งผลอะไรกับตัวมังกร ดร.เกียร์อุ้ม SCP-239 และเริ่มวิ่งหนีไปที่ฮอล์เวย์ C-12
10:05 ดร.คอนดรากี้เริ่มรู้สึกตัว ไปพยุงร่างของดร.เคลฟที่สลบอยู่และวิ่งหนีไปเหมือนกัน SCP-408 ค่อยปกปิดการหลบหนีให้
10:07 มังกรสร้างความเสียหายอย่างหนักให้กับสิ่งก่อสร้างโดยรอบและพ่นลมหายใขของ [ข้อมูลปกปิด] ไปที่ฮอล์เวย์
10:10 เคนล่อความสนใจของมังกร และเริ่มที่จะเข้าไปสู้กับสัตว์ร้าย
ข้อมูลสูญหาย
________________________________________
บันทึกเสียงหลัก ดึงออกมาจากที่บันทึกในตัวของ SCP-244
สามารถได้ยินเสียงคำรามอึกทึกและเสียงสิ่งก่อสร้างที่กำลังพังทลาย
<เคน พาโทส โครว์>::X ฆ่า:Xสิ!
เสียงปืนยิงรั่วๆ
<เคน พาโทส โครว์>: เอาล่ะ! มาดูกันว่านายจะชอบไอ้นี้ไหม ไอ้จิ้งเหลนยักษ์!!
เสียงระเบิดดังหลายครั้ง ซึ่งเงียบไปทันทีเมื่อเทียบกับเสียงคำรามที่ดังกว่า
<เคน พาโทส โครว์>: … เจ็ด:X ดูเหมือนว่านั้นจะทำให้มันคลั่--
เสียงคำรามอีกครั้งดังตัดขึ้นมา ตามด้วยเสียงระเบิดอีกหลายครั้งและเสียงเห่า
________________________________________
10:08: ดร.เกียร์และ SCP-239 วิ่งเข้าไปในห้องนิรภัยของไซต์ ดร.เกียร์ปิดประตูด้านนอกแต่ไม่ได้ปิดประตูกันระเบิด SCP-239 ดูเหมือนจะหอบอย่างหนัก ก้มลงเอามือไปไว้ที่เข่า
10:09: ดร.เกียร์พูดกับ SCP-239 และชี้ไปที่ “หนังสือเวทมนต์” SCP-239 ยิ้มและเปิดหนังสือ เปลี่ยนหน้าหนังสือแบบรัวๆ
10:11: SCP-239 หยิบหนังสือ และวิ่งไปที่ดร.เกียร์ ชี้ไปที่หน้านึงและเริ่มพูดเร็วๆ ดร.เกียร์พยักหน้า และชี้ไปที่กำแพงที่มีอุปกรณ์ฉุกเฉินขณะพูด.
10:12: SCP-239 ดูเหมือนว่ากำลังค้นหาอุปกรณ์ พูดและชี้ไปที่บางอย่าง ดร.เกียร์เดินไปข้างหลังSCP-239 หยิบเอาเข็มฉีดยาออกจากเสื้อแลป และแทงมันลงไปบริเวณคอของ SCP-239 SCP-239 ดูเหมือนจะตะโดนและไหลลงไปกองที่พื้น ดร.เกียร์อุ้ม SCP-239 วางผ้าห่มฉุกเฉินลงบนตัวเธอ และออกจากห้องนิรภัยไป
________________________________________
คัดมาจาก โพสเหตุการณ์ 239-B การวิเคราะห์จิตวิทยาของดร.เกียร์
ดร. ████████: มันยากไหมที่คุณทำ?
ดร.เกียร์: อะไร?
ดร. ████████: ฉีดสารเคมีให้กับเด็ก รู้ทั้งรู้ว่ามันจะทำให้เข้าสู่สภาวะโคม่า
ดร.เกียร์: การกระทำนั้นค่อนข้างง่าย ผมได้ทำการฉีดยาหลายครั้งในอดีตและผมได้พัฒนาความสามารถด้านนี้โดยเฉพาะ (น้าน กวนตีนอีกแสด = =a)
ดร. ████████: คุณก็รู้ว่าผมไม่หมายถึงสิ่งนั้น
ดร.เกียร์: ถ้าหากมันมีทางเลือกอื่นละก็ ผมคงเลือกอันนั้น แต่ว่ามันไม่มี เหตุการณ์นี้มันไปไกลเกินว่าจะควบคุมได้แล้ว และ SCP-239 อาจจะสร้างความอันตรายอย่างอื่นอีกถ้าเธอยังคงใช้พลังของเธออยู่ ผมทำมันลงไปเพื่อปกป้องตัวผมเอง SCP-239 และองค์กร
ดร. ████████: ดูเหมือนว่าคุณกำลังพยายามแสดงเหตุผลของคุณอยู่
ดร.เกียร์: มันไม่ใช้สิ่งที่ผมอยากทำอีกถ้าหากว่ามีทางเลือกอื่น
ดร. ████████: คุณพูดอะไรกับเธอตอนที่คุณอุ้มเธอขึ้นมา? จากวิดีโอมันแสดงว่าคุณพูดอะไรใส่หูของเธอ
ดร.เกียร์: ผมไม่คิดว่ามันจะเกี่ยวอะไรกับกระบวนการนี้
ดร. ████████: ผมรู้สึกว่าเกี่ยวนะ
ดร.เกียร์: …ผมบอกเธอว่าราตรีสวัสดิ์ และฝันดี
________________________________________
คัดจากบันทึกเสียง ห้องสังเกตการณ์ SCP-239
██-██-████, ████:██:██ 3 อาทิตย์ก่อนเกิดเหตุการณ์
[กลับ]
<ดร. █████> เฮ้ย เคลฟฟี่ เป็นไงบ้าง?
<ดร.เคลฟ> ก็ไม่มีอะไรมาก แค่แวะมาเช็คดูเกี่ยวกับ Coldplay
<ดร. █████> Coldplay?
<ดร.เคลฟ> 547 เขาร้องขอที่จะเข้าไปอยู่ในหน่วย Omega 7 เป็นเด็กที่ดี แต่ยังเด็กอยู่ ผมมาที่นี้เพื่อลองดูว่าเขาจะยอมรอไปอีกสัก ปีสองปีได้ไหม ในเมื่อผมกับเขาก็สนิทกันดี แล้ว H███████ G██████ ตัวน้อยของเราเป็นยังไงบ้าง?
<ดร. █████> เธอชื่อ ซิ:Xรรอส.
<ดร.เคลฟ> ข้ารู้ แค่ล้อเล่น
<ดร. █████> ก็ดีนะ เราสามารถจัดการใส่คำแนะนำการเป็น:Xดลงไปได้ลึกพอควรในจิตใจของเธอ ระดับของเหตุการณ์ที่ไม่สามารถควบคุมได้ลดลงไปที่ 5%แน่ะ และเธอชอบไม้กายสิทธ์และหมวก:Xดมาก ใช้เวลาทั้งหมดไปกับการจำแนกมัน ตั้งชื่อให้มันด้วยนะ ทำการทดลองดูว่าอันไหนทำงานได้ดีกับเวทมนต์อันไหน มันทำให้เธอยุ่งจนไม่คิดถึงอย่างอื่นแต่ก็น่ะ...
<ดร.เคลฟ> … แต่?
<ดร. █████> น่ะ เธอทำการทดลองด้วย “เวทมนต์ศาสตร์มืด” เราสั่งเธอแล้วว่าห้ามใช้ แต่เธอก็พยายามทำอยู่ดี ในตอนที่เธอคิดว่าไม่เห็น เรายังไม่ได้บอกเธอเรื่องกล้อง แต่คิดว่าไม่จะดีกว่า แต่พวกเรากังวลว่าเธออาจจะก่อเรื่องอะไรอีก
<ดร.เคลฟ> ฮืมมมมม์ งั้นข้าอาจจะช่วยอะไรได้
<ดร. █████> ยังไง?
<ดร.เคลฟ> ก็ถ้า เธอไม่ฟังศาสตราจารย์ █████ สูงอายุผู้น่ารัก หรืออาจารย์ที่โรงเรียนพ่อมดคนอื่นบางทีเธออาจจะยอมฟัง ตุลาการสูงสุด เคลฟ ที่น่ากลัวและระเบียบจัด ผู้พิพากษาพ่อมดจาก สภาพ่อมดสูงสุดที่ถูกส่งมาสอนนักเรียน:Xดจอมดื้อที่ค่อยแหกกฎ
<ดร. █████> คิดว่ามันจะได้ผลหรอ?
<ดร.เคลฟ> ก็น่ะถ้าพวกเจ้าไม่ยอมทำมัน เจ้าชอบหล่อนมาเกินไป แล้วก็ช่าง:Xมันเหอะถ้าหล่อนจะเกลียดข้า ข้าไม่ค่อยมาอยู่ที่ไซต์-17สักเท่าไร ข้ายอมเป็นตงฉินเอง ไม่มีปัญหาหรอก
<ดร. █████> ฉันยังไม่แน่ใจ
<ดร.เคลฟ> หรือว่าเจ้าจะรอให้เกิดปัญหาใหญ่ขึ้นและให้ O5 ออกคำสั่งกำจัดล่ะ?
<ดร. █████> ก็จริงถ้าคุณคิดว่าทำได้ ทำเลย
<ดร.เคลฟ> เชื่อข้าสิ ถ้าเป็นเรื่องที่จะทำให้ผู้หญิงกลัว ข้ามันผู้เชี่ยวชาญ
<ดร. █████> [หัวเราะ] ไม่มีข้อโต้แย้งเลยแฮะ
<ดร.เคลฟ> ต้องการให้ข้าทำตอนนี้เลยไหม?
<ดร. █████> ยัง เธอดู “เจ้าหญิงนิทรา” กับไอริสอยู่ รอจนกว่าพวกเธอจะดูเสร็จเถอะ
<ดร.เคลฟ> "เจ้าหญิงนิทรา?" ข้าเคยบอกเจ้าไหมว่า ข้าเคยชอบ Maleficent(:Xดนะ) ตอนข้ายังเป็นเด็ก?
<ดร. █████> อย่ามาหลอกผมให้ยาก
<ดร.เคลฟ> ก็จริงนี่หว่า สาวเวทมนต์หุ่นดีที่สามารถเปลี่ยนร่างเป็นมังกรได้? มันจะเซ๊กซี่ขนาดไหนกันเชียว?
<ดร. █████> ผมเริ่มรู้แล้วว่าทำไหมผู้หญิงถึงกลัวคุณ
[เพิ่มเติม]
________________________________________
จากไดอารี่ของ SCP-239 ค้พพบหลังจากเหตุการณ์ 239-B วันที่: [3 วันก่อนเหตุการณ์]
คุณไดอารี่ที่รัก
หนูทำสิ่งไม่ดีลงไปแล้ว หนูอยู่ในสวนแล้วหนูเห็นคุณนกตกลงมาจากบ้านแล้วก็มีคุณนกตัวน้อยอีกหลายตัวเลยและคุณนกตัวน้อยก็ร้องไห้หามามี้กันใหญ่ หนูเลยใช้เวทมนต์ชีวิต เพื่อเอาชีวิตคืนมาให้คุณนก
หนูไม่ได้ตั้งใจที่จะไม่ทำตามกฎ แต่พ่อมดสูงสุดเคลฟบอกหนูว่าถ้าหนูไม่ทำตามกฏอีก เขาจะเนรเทศหนูไปอยู่โลกกลับด้านเป็นเวลา หนึ่งร้อยปี หนูกลัวพ่อมดสูงสุดเคลฟ เขาน่ากลัวมาก
หนูหวังว่าเขาจะไม่รู้ หนูยังไม่อยากตาย :(
________________________________________
ถูกพบในแฟ้ม “ถูกลบ” ในอีเมล์ ของ ดร. เอ เคลฟ เมื่อ 48 ชั่วโมงก่อนเกิดเหตุการณ์
ถึง: บุคลากร SCP ทุกคน
จาก: ดร. เอ. เคลฟ ไซต์ 19
หัวข้อ: หยุดข้า
ถึงบุคลากร ทุกคน ป้องกัน SCP-239 ตอนนี้เลย และให้ไซต์อยู่ในสภาวะ เตือนภัยสูงสุด พวกเข้าต้องหยุดข้า หรือบางคนอาจต้องตาย
เมื่อยี่สิบสี่ชั่วโมงก่อน จู่ๆข้าก็มีความรู้สึกอยากจะฆ่า SCP-239 มันเริ่มมาจากความคิดเล็กๆ และขยายใหญ่ขึ้น ข้ามีเหตุผลที่จะเชื่อว่า แผนการของข้าจะล้มเหลว :Xเอ้ย ... ข้าควรจะรูก่อนหน้านี้ว่าหล่อนจะเข้าใจผิดเกี่ยวกับ “การลงโทษอย่างสาหัส” เด็กมันฉลาดกว่าที่คิด แต่ก็ทึ่มด้วย... :Xเอ้ย! ข้า:Xโง่จังว่ะ! ข้าพลาดไปได้ยังไง?
เดี๋ยวสิ ข้ากำลังทำอะไร? ทำไหมข้าถึงต้องให้พวกเจ้ามาหยุดข้า? ไอ้สัตว์ประหลาดตัวน้อยนั้น หล่อนอันตรายเกินว่าที่จะมีชีวิตอยู่ หล่อนแหกกฎ และหล่อนต้องตาย
ไม่สามารถทำมันได้ด้วยมือเปล่าต้องทำอันนี้ตามหนังสือเพื่อเป้าหมายก่อนแล้วก็บัตรผ่าน อาวุธเทเลคิลอัลลอย น่าจะใช้ได้
[จบอีเมล์]
________________________________________
10:10 กล้องหมุนไปรอบๆฮอล์เวย์ H8
10:12ฮอล์เวย์ทั้งหมด ถูกปกคลุมได้ด้วยต้นไม้มีชีวิต พบเห็น SCP-091-ARC
10:14 พบเห็น SCP-336 ออกจากห้องใกล้ ยืนปัดฝุ่นออกจากตัว
10:17 SCP-336 ประจันหน้ากับ SCP-091-ARC ทั้งสองพูดคุยกันเป็นเวลาหลายนาที
10:23 SCP-091-ARC กลับไปที่พื้นที่กักกัน SCP-336 ปิดผนึกประตู
10:24 ต้นไม้ที่ปกคลุม ฮอลเวย์ H8 กลับเข้าไปในที่กักกันของ SCP-091-ARC อย่างรวดเร็ว
10:26 SCP-336 คุยกับ SCP-091-ARC ผ่านประตู
10:28 SCP-336 ออกจากฮอลเวย์ H8 มุ่งหน้าไปที่กักกันของตัวเอง
________________________________________
บันทึกเสียง c█████-█ วันที่ █-██-████
<SCP-336>: ข้าเห็นว่าดร.เจ้าปัญหานั้นมีเอี่ยวกับเจ้าในเรื่องนี้ น่าสงสารจัง
<SCP-091-ARC>: [ดูเหมือนว่าจะรำคาญและโมโหกับการปรากฏตัวของ SCP-336]
<SCP-336>: เจ้าไม่สามารถโทษข้าเรื่องนี้ได้ เจ้าก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เจ้าก็รู้ว่าเขาสำคัญสำหรับข้า
<SCP-091-ARC>: <ไม่สามารถเข้าใจได้>
<SCP-336>: ช่างน่าละอาย กักขังเจ้าไว้ในที่แห่งนี้...
<SCP-091-ARC>: <ไม่สามารถเข้าใจได้>
<SCP-336>: มันยังไม่จบหรอก การมีอยู่คนพวกนี้นั้นช่างกระจ้อยร่อย และพวกเราก็อดทนได้ ใช่ไหมที่รัก?
<SCP-091-ARC>: [เหมือนจะยิ้ม] <ไม่สามารถเข้าใจได้>
<SCP-336>: ข้าแน่ใจว่าเขาต้องคิดถึงเจ้าเหมือนกัน
________________________________________
บันทึกเสียงหลัก ดึงออกมาจากที่บันทึกในตัวของ SCP-244
<เคน พาโทส โครว์>: :X :X :X :X :Xเอ้ย!! ไม่มีอะไรทำมันได้เลยเว้ย! ทุกอย่างที่ฉันโยนใส่...มัน มันก็แค่ยักไหล่ไม่สนใจเท่านั้น
เสียงอึกทึกที่ไม่สามารถระบุได้
<เคน พาโทส โครว์>: [ เคนคำรามในลำคอ ] ฉันรู้ว่าไอ้เชี่ยนี้มันถูกสร้างขึ้นจากจินตนาการของเด็ก แต่ว่าวีรบุรุษก็ชนะเสมอไม่ใช่หรอ?? หมายถึงอย่างน้อยมันก็จะมีอัศวินในชุดเกราะเงาวับพร้อม...ดาบ!? ดาบ!!
10:20 หลังจากเข้าชนกับสิ่งมีชีวิตนั้นหลายครั้งและทำอะไรมันไม่ได้เลย เคน พาโทส โครว์ ได้ทำการใช้หนึ่งในอาวุธที่ติดตัว SCP-244 ดาบเลเซอร์จากแขนซ้ายบน แล้วเข้าชนกับมังกรอีกครั้ง (เป็นเจไดหรอวะ?? =[]=)
10:24 แม้ว่าแรกๆจะไม่สามารถทำอะไรมันได้มากนักเท่าไร แต่ โครว์ก็สามารถสร้างบาดแผลขนาดใหญ่ให้มันได้ในบริเวณหาง
10:30 โครว์จัดการแทงลงไปตรงๆบริเวณอกของมังกรแล้วจึงลากดาบตัดหัวขาดสะบั่น
________________________________________
บันทึกเสียงหลัก ดึงออกมาจากที่บันทึกในตัวของ SCP-244
<เคน พาโทส โครว์>: จะมีใครว่าอะไรไหมนะถ้าหากฉันจะลองชิมมัน...
________________________________________
รายงานหลังเหตุการณ์ยุติ 239-B: สาขาระยะยาว (คัดเลือกแล้ว)
ไอเทม 17: ความเสียหายที่เกิดขึ้นจากเหตุการณ์ทั้งหมดทำให้45%ของไซต์-17 ไม่สามารถเข้าไปทำอะไรได้เลยจนกว่าจะได้รับการซ่อมแซมอย่างดีแล้วเท่านั้น
เป้าหมาย: SCPที่มีรูปร่างเป็นมนุษย์ทั้งหมดที่ถูกกักกันที่ไซต์-17 ต้องย้ายไปสถานที่อื่นขององค์กรเพื่อการกักกันชั่วคราว SCP คลาส Keter ทั้งหมดถูกย้ายไปในที่กักกันที่มั่งคงกว่าในไซต์ SCP คลาส Euclid ทั้งหมดอาจจะถูกย้ายหรือถูกกำจัดกฎเกณฑ์ของแค่ละเคส
สิทธิโดย: แกมม่า
ไอเทม 22: 80% ของเจ้าหน้าที่บุคลลากรไซต์-17 ได้รับบาดเจ็บจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น 30% ของทั้งหมดต้องได้รับการรักษาที่โรงพยาบาลเป็นเวลานาน
เป้าหมาย: เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจากพื้นที่อื่นต้องถูกส่งมาที่ไซต์-17ชั่วคราวในบางครั้ง จำเป็นต้องลดขนาดของไซต์-17ลงจนกว่าจะมีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกลับมาประจำการ
สิทธิโดย: เอต้า
ไอเทม 97: SCP-239 ได้แสดงให้เห็นว่าตนคือSCP คลาส Keter ที่ไม่สามารถควบคุมได้ และเป็นสาเหตุทางอ้อมของการตายของ SCP หลายตัว การตายของบุคลากรขององค์กรและความเสียหายเป็นบริเวณกว้างของไซต์-17
เป้าหมาย: SCP-239 ต้องอยู่ในสภาพโคม่าตลอดเวลา และให้ Dr. Erica Valdason ค่อยดูแล
สิทธิโดย: เบต้า
ไอเทม 102: เจ้าหน้าที่หลายคนขององค์กรได้ทำหน้าที่อย่างดีเยี่ยมและมากกว่าที่เราจะคาดคิด ในสถานการณ์ที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพและความปลอดภัยของพวกเขา
เป้าหมาย: สำหรับความฉลาด ความกล้าและความเสียสละของพวกเขา ทางองค์กรขอมอบรางวัลเกียรติยศให้แก่ ดร.ไบรท์ เกียร์ และคอนดรากี้ และกับผู้บริหารเคน พาโทส โครว์
สิทธิโดย: อิพซีลอน
ไอเทม 138: การกระทำของดร. เอ. เคลฟ ในเหตุการณ์นี้เป็นสาเหตุทางอ้อมของการตายของ SCP หลายตัว เจ้าหน้าที่บุคลลากรขององค์กรหลายคน และความเสียหายเป็นบริเวณกว้างของไซต์-17 ทั้งนี้ทั้งนั้น ดร.เคลฟได้แสดงถึงการปฏิสัมพันธ์ที่ไม่ปกติกับ SCP เพศหญิงหลายตัว(SCPs 391-ARC 166 และ 366)
เป้าหมาย: จากความจริงเหล่านี้ และคำพูดของดร.เคลฟระหว่างเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ดร.อัลโต เคลฟ ถูกจัดระดับให้เป็น SCP รูปร่างมนุษย์ คลาส Euclid และต้องถูกกักกันและปกป้องอยู่ที่ไซต์-17 จำนวนของ SCP และวิธีการกักกันจะได้รับมอบหมายมาในวันหลัง
สิทธิโดย : อัลฟ่า
________________________________________
รายงานนี้ถูกปิดผนึกแล้ว การแก้ไขต่างๆต้องได้รับการรับรองโดย สมาชิกระดับ O-5 เท่านั้น นอกจากว่าเป็นการแก้ไขหลักไวยากรณ์และการสะกดคำ รายละเอียดที่เกี่ยวกับเหตุการณ์นี้นอกเหนือไปจากที่อยู่ในรายงานนี้ต้องบรรจุลงรายงานเสริมฉบับอื่น
รายงานนี้รวบรวมโดย:
01:12 – ดร.เคลฟ/SL█
01:15 – ดร.คอนดรากี้/SL3
04:37 - เคน พาโทส โครว์/SL4
04:38 – ดร.เกียร์/SL█
1:19 - Far2/SL█
1:20 - Bijhan/SL█
1:21 – ดร.ไบรท์/SL█
[ข้อมูลปกปิด]
________________________________________
สรุป
ในวันที่ ██-██-████, Dr. A. Clef ได้ทำการเขียนคำแนะนำลงใน log ของ SCP-239
รายงาน Dr. A. Clef : การวิเคราะห์ของข้าจากสถานการณ์นี้ สรุปได้ว่า ข้าไม่สามารถยอมรับการนำวิธีการกักกัน SCP ตัวอื่นๆมาใช้กับหล่อน เนื่องจากมีความเสี่ยงต่อความปลอดภัยสูง ถึงแม้วิธีการเหล่านั้นจะถูกปรับปรุงแล้วก็ตาม
ดังนั้นข้าจึงอยากจะให้ข้อเสนอดังต่อไปนี้ : อาวุธระบบเจาะจะถูกสร้างขึ้นจาก SCP-148 มันมีความสามารถในการเจาะผิวหนังของหล่อน เครื่องมือนี้จะใช้ในการฆ่า SCP-239 ในขณะที่หล่อนหลับซึ่งหล่อนจะไร้ซึ้งพลัง และเนื่องจากความอันตรายของ SCP-239 ในขณะที่ตื่นซึ่งอาจจะมีการต่อต้านอย่างรุนแรง คำแนะนำของข้าคือ ตอนปฏิบัติงานให้นำ SCP-668 ไปใช้ด้วยเพื่อลดความเสี่ยงต่างๆที่อาจจะตามมา
หนึ่งในอันตรายของขั้นตอนนี้คือ มีความเป็นไปได้ว่า หล่อนอาจจะตื่นและรับรู้ว่ากระบวนการนี้จะไม่ทำอันตรายต่อหล่อน(จากฆ่าเป็นปกป้อง)ทำให้ความเป็นจริงเปลี่ยนแปลงไปเป็นตามที่หล่อนต้องการ เพราะเหตุนี้ ข้าขออาสาเป็นคนปฏิบัติกระบวนการนี้เอง ถ้าพวกเจ้าอ่านแฟ้มบุคลากรของข้า พวกเจ้าจะรู้ว่าข้า[ข้อมูลถูกลบ] ดังนั้นจึงเหมาะสมสำหรับการปฏิบัติการนี้แม้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม
- เคลฟ
ด้วยความโชคร้าย ดร.เคลฟ ได้ทำผิดพลาดในการส่งข้อเสนอเป้าหมายของเขาผ่านทางรหัสตัวเลขแทนที่ที่จะส่งไปในช่องทางที่ปลอดภัยกว่า ทำให้แผนการของเขาได้ถูกล่วงรู้โดยเจ้าหน้าที่หลายคนในไซต์-17 เอกสารที่ชื่อ รายงานอุบัติเหตุ 239-A แสดงว่า SCP-239 ได้สร้างข้อผูกมัดไว้กับเจ้าหน้าที่หลายคนของไซต์17 ไม่ว่าความตั้งใจนี้จะมาจากความเห็นใจทั่วๆไปหรือจากที่เคลฟได้ทำนายไว้ที่ว่าพลังของ SCP-239 ที่สามารถเปลี่ยนแปลงความจริงทำให้พวกที่อยู่ในไซต์นั้นถูกเข้าใจว่าเป็นเพื่อน จึงทำให้เจ้าหน้าที่หลายคนเริ่มมีความคิดที่จะป้องกันไม่ให้ ดร.เคลฟ สำเร็จเป้าหมายของเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ดร.████████ คอนดรากี้
หลักฐานที่ข้องกับเหตุการณ์นี้ ค่อนข้างโชคร้ายที่มันไม่ค่อยสมบูรณ์และไม่ชัดเจนพอเท่าที่ต้องการ มีความพยายามที่จะรวบรวมเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นผ่านทางบันทึกส่วนบุคคล บันทึกหลัก และ การสัมภาษณ์
.
________________________________________
การตรวจตรา Log x92███, วันที่ █-██-████
23:02 – ดร. คอนดรากี้ออกจากห้องพัก
█-██-████
00:03 – มีการเข้าไปยังห้องกักกันของ SCP-408 โดยดร.คอนดรากี้
00:05 – ดร.คอนดรากี้เข้าไปในห้องกักกัน
05:13 - ดร.คอนดรากี้เข้าไปในห้องกักกัน
________________________________________
บันทึกส่วนบุคคลของ ดร.เคลฟ SL█
ผม A█████ H████ C███ ด้วยเสียง จิตวิญญาณและร่างกายของข้า ข้าขอประกาศตรงนี้เลยว่าทุกสิ่งที่ข้ากำลังจะทำเป็นความคิดของข้า ของข้าคนเดียว และข้าไม่ได้ทำตามคำสั่งของคนนอกองค์กรหรือคนขององค์กรเอง ข้าก็ขอประกาศอีกอย่างว่า ข้ามันคนขี้โกหก ซึ่งส่วนหนึ่งของสิ่งที่ข้าพูดไปเป็นเรื่องโกหก ข้าจะเหลือร่องรอยไว้ให้นักประวัติศาสตร์และนักวิเคราะห์เหตุการณ์อย่างพวกเจ้าได้คิดกันอย่างสนุกสนาน แต่ก็น่ะ ข้าก็โกหกที่ว่าข้าเป็นคนขี้โกหกล่ะ ฟีดแบ็คที่มหาศาลและวนไปวนมาเหล่านี้จะบนขยี้สมองของพวกเจ้า
ข้าเชื่อว่าข้าเล่นมากเกินไปแล้วและได้เวลาทำมันซะที ถ้าหากข้อสงสัยของข้าได้รับการยืนยัน และไซต์-17 ถูกบุกรุก มันจะมีเวลาแค่นิดเดียวก่อนที่จะมีใครสักคนคาบข่าวไปแจ้งให้ 239 รู้ถึงสิ่งที่ข้าจะทำ หลังจากนั้นผลมันจะออกมาเป็นยังไงก็ไม่มีทางบอกได้แล้ว มลทินทั้งหลายในลักษณะนิสัยเฉพาะของข้ามันช่วยปกป้องข้าจากการเปลี่ยนแปลงความจริงทุกชนิดได้ แต่การปรับโครงสร้างของ คลาส-CK ก็ยังคงเป็น การปรับโครงสร้างของ คลาส-CK และจากการพิจารณาทุกสิ่งอย่าง ข้าชอบโลกนี้อย่างที่มันเป็น
ข้าได้สร้างอาวุธหลายชินจากเทเลคิล อัลลอย จากเวลาอันน้อยนิดที่ข้ามี นี้สามารถทำให้ฆ่าได้หลายแบบจากระยะที่หลายหลาย นึ่งข้ารู้สึกผิดหวังในบุคลลากรคนอื่นขององค์กรที่ขาดความคิดริเริ่ม ความรู้เกี่ยวกับจุดอ่อนของ SCP คลาส Keter ที่อันตราย แต่เจ้าพวกนั้นก็ไม่ยอมทำให้มันหายไป ไม่แน่นี้อาจเป็นการกระทำของ SCP ที่สามารถเปลี่ยนแปลงความจริงได้ หรืออาจจะเป็นความเห็นใจต่ออาวุธที่อันตรายที่อาศัยร่างของเด็กตัวเล็กๆ แต่ก็อาจจะเป็นอย่างหลังซะมากกว่า “เพื่อนร่วมงาน” ของข้ามีนิสัยที่น่าวิตกนั้นคือการแสดงความเอื้อเฟื้อแบบไม่สนใจอะไรเลยกับ SCP รูปร่างมนุษย์ คลาส Keter ที่อันตรายอย่างมาก
สมมุตินะ ถ้าหากศัตรูต้องการที่จะทำลายองค์กร สิ่งที่เจ้าพวกนั้นต้องการคือ ระเบิดนิวเคลีย์หนักเป็นกิโลตัน สิบลูก แปลงกายมาในฐานะเนตรนารี
โชคร้ายที่ข้าเก็บรักษาดาบเจโนเวเซ่ไม่สำเร็จก่อนที่ข้าจะออกจากไซต์-19ได้ ซึ้งหมายถึงถึงข้าไม่สามารถใช้มันผ่านระบบรักษาความปลอดภัยพื้นฐานได้ แต่ยังไงก็ตามคนชองข้าข้างนอกนั้นได้ให้เทคโนโลยีบางอย่างกับข้าซึ่งมันอาจจะแทนกันได้ นอกจากนี้ ผู้ช่วยด้านดิจิตอลส่วนตัวของข้าได้เชื่อมต่อเข้ามาทางระบบสายตาและระบบเสียงเทียมของข้า ในกรณีที่ภารกิจถูกยกเลิกหรือล้มเหลว ข้อมูลทั้งหมดที่ได้ระหว่างภารกิจนี้จะถูกส่งไปที่ GOC บุคลากรระดับ O5 ทุกคน หน่วยตรวจสอบเหตุการณเหนือธรรมชาติของ FBI และ ███ ทันที และในกรณีที่สัญญาณชีพของข้าดับหายไป หน่วย เคลฟที่ GOC (สามเท่า) จะเริ่มปฏิบัติการกระบวนการ Pizzicato ทันที(การฆ่าดาวเคราะห์)
เอาเถอะ ข้าอย่างจะเตือนทุกคนที่อ่านบันทึกนี้ขณะกำลังวิเคราะห์เหตุการณ์ที่ได้เกิดขึ้นไป(ว่าไง เมล!) ข้าโกหก และมันไม่มีหน่วยเคลฟที่ GOC ไม่มีกระบวนการ Pizzicato และจะไม่กองข้อมูลที่จะถูกส่งออกไปถ้าหากข้าตาย อาจจะไม่ อาจจะนะ นี้เป็นโอกาสที่ดีของมัน
จะถึงในอีก 10 นาที เริ่มต้นภารกิจ
________________________________________
การตรวจตรา Log x92███ วันที่ █-██-█████-██-████
4:45 เครื่องบิน VTOL 505 มาถึงในจุดลงจอดที่ 7.
4:46 เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย 6 คน มาถึงสถานที่เกิดเหตุ
4:47 ดร.เคลฟถูกสั่งให้ออกจาก VTOL 505 และลงไปนอนที่พื้นพร้อมกับเอามือไพร่หลัง ดร.เคลฟทำตามอย่างว่าง่าย
4:48 เกิดอะไรขึ้นก็ไม่อาจทราบได้ เจ้าหน้าที่ 4 ถูกทำให้สตั้นชั่วคราว และเจ้าหน้าที่2คนสลบไป ตอนนี้ดูเหมือนว่าดร.เคลฟจะหยิบเอาปืนออกมาจากเสื้อแลป และยิงลูกดอกยากล่อมประสาท 12 อัน ทำให้เกิดอาการเป็นสองเท่าของ [ข้อมูลปกปิด]
4:52 เกิดการป้องกันขึ้นโดยเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของไซต์ 17
5:02 การป้องกันไม่เป็นผล
5:10 ดร. เคลฟเข้าไปในไซต์- 17
________________________________________
การตรวจตรา Log x92███ วันที่ █-██-████
05:11 เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยระดับ 1 บางคนมาถึงที่หน้าทางเข้าของไซต์-17
05:13 เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยถูกกำจัดโดย [ข้อมูลปกปิด]
05:17 มีการเปลี่ยนแปลงรอบๆ ป้ายบางอันเปลี่ยนไป ฮอล์เวย์ B-7 กลายเป็นทางตัน
06:02 แสงแฟลชขนาดใหญ่พุ่งออกมาจากฮอล์เวย์ B-7
________________________________________
บันทึกส่วนบุคคลของ ดร. A. เคลฟ SL█
นี้มันแย่กว่าที่ข้าคิด
การเปลี่ยนแปลงความจริงได้เริ่มเกิดขึ้นแล้ว กำแพงมันได้เปลี่ยนไป ทุกอย่างไม่ได้อยู่ในที่ทีมันควรจะอยู่ แผนที่ไซต์-17ของชั้นตอนนี้เป็นแค่เศษขยะ ทุกอย่างที่ข้าสามารถทำได้ในตอนนี้คือตามป้ายไปและหวังว่ามันจะนำข้าไปสู่ที่ที่ชั้นต้องการ
เวรเอ๊ย มันเกิดเชี่ยอะไรขึ้นกับที่นี่ว่ะ ข้าสาบานได้เลยว่า ข้าเห็นประตูอยู่แวบๆ
เดี๋ยวน่ะ
[เสียงของมือตบลงไปบนเหล็ก]
ผีเสื้อ?? [หัวเราะแบบบ้าคลั่ง] คอนนี่ ไอ้สารเลวลูกกะ-รี่ ข้าอ่านไอ้นั้นของเมิง...
[เสียงของผู้ชายอีกคนพูดว่า , "ยิ้มสิ ไอ้หัว-วย!".]
[ข้อมูลเสียหาย]
________________________________________
การตรวจตรา Log x92███ วันที่ █-██-████
06:04 SCP-408 ถูกพบแวบๆก่อนที่มันจะก่อร่างใหม่อีกครั้ง ยืนยันลักษณะของ ดร.เคลฟ มีการเตือนภัยของไซต์-17
06:06 พบเห็นดร.คอนดรากี้พร้อมด้วย ดร คอนดรากี้อีก 3 คน และดูเหมือนว่าจะพกกล้องที่ถูกดัดแปลงหลายครั้งแล้วมาด้วย
ไม่สามารถดูได้
06:10 หน่วยรักษาความปลอดภัยถูกส่งช่วยเจ้าหน้าที่กักกันของ SCP-239
สามารถดูได้
06:20 ดร.คอนดรากี้ หายตัวไป ดร.เคลฟออกจากฮอล์เวย์ B-7
________________________________________
บันทึกส่วนบุคคลของ ดร. A. เคลฟ SL█
คอนนี่ เมิงมันฉลาด ไอ้เชี่ยคนเก่ง!! คุยกับ 408 มาใช่ไหมล่ะ? เกลี้ยกล่อมให้มันช่วยเมิง...หรือว่าไอ้พวกแมลงงี่เง่านั้นอา:X้วยตัวของพวก:Xเองล่ะ? ไม่สำคัญอยู่ดี เมิงชนะในตานี้ โกงข้าได้ดีนักนะ ห่ะ? ก็ดี แต่เมิงตายแน่...อย่างน้อยก็หนึ่งในพวกเมิงล่ะ :Xคิดว่าน่ะ กระสุน 2 นัดที่หัวใจ 1 นัดที่หัว เมิงอาจจะคิดว่านั้นคงจะพอแล้วสินะแต่ไม่เลย เมิงต้องการให้ข้าไปหา ใช่ไหมล่ะ? ทำให้ข้าเข้าไปใกล้และเปลี่ยนไปใช้มีดแทน ใช่ไหมล่ะ?
เมิงทำทำไหม คอนนี่? เมิงทำงานให้หล่อนแล้วสินะ? หล่อนได้เรียกเมิงว่าหมีน้อยที่น่ากอดของหล่อนและเปลี่ยนเมิงให้กลายเป็นสัตว์เลี้ยงของหล่อนหรือเปล่าล่ะ? หรือว่าที่เมิงทำเนี่ยก็เพราะว่าหล่อนดูเหมือนเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ และยีนที่ไร้สาระในตัวของเมิงก็บอกว่าเด็กๆต้องได้รับความรักและต้องได้รับการปกป้องหลายล้านเท่า? มันไม่ใช้เด็ก คอนนี่ มันเป็นเป็นสัตว์ประหลาด สัตว์ประหลาดที่เลวร้ายที่สุด เป็นตัวที่แสร้งว่าไม่เป็นอันตราย ให้เมิงหลงใหล ก่อนที่มันจะชำแหละเมิงทั้งเป็น
ไม่ว่าจะเชี่ยอะไรก็ตามที่เมิงมีในกล้องแฟลชนั้นมันทำลายตาข้า ข้าว่าน่าจะเป็นแผลไฟไฟไหม้ระดับ2 บนหน้าและปลายแขนสองข้างของข้า และจอม่านตาของข้าถูกทอดจนเกรียมเลยสัส แต่ไม่เป็นไร มันจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม จนกว่าจะถึงตอนนั้น ข้ามองไม่เห็นเชี่ยอะไรแล้ว แต่ประสาทตาเทียมของข้ายังทำงาน ข้ายังสามารถทำภารกิจให้เสร็จได้
ข้าแค่ต้องการความช่วยเหลือเล็กๆ และข้ารู้แล้วว่าจะไปหามันที่ไหน
________________________________________
6:25 หน่วยรักษาความปลอดภัยของ ไซต์-17 ทีมบราโว่ ยุติการหลบหนี
6:30 หน่วยรักษาความปลอดภัยของ ไซต์-17 ทีมบราโว่ ปรากฏตัวอีกครั้งพร้อมด้วยชุดเกราะครบชุดกับถือปืนความร้อนและดาบ
6:35 หน่วยรักษาความปลอดภัยของ ไซต์-17 ทีมบราโว่ สู้กับ ดร. เคลฟ ที่ ฮอล์เวย์ B-9
6:36 หน่วยรักษาความปลอดภัยของ ไซต์-17 ทีมบราโว่ หายไป
6:37 ดร. เคลฟยุติการเคลื่อนไหว
6:38 ดร.เคลฟ ไปที่ส่วนพื้นที่ของที่กักกันสำหรับ SCP-091-ARC
6:45 ที่กักกันถูกทำลาย เตือนภัยความอันตรายทางชีวภาพระดับ 4 ดำเนินการปิดตายไซต์-17 จากความอันตรายทางชีวภาพ สัญญาณเตือนภัยอัตโนมัติถูกส่งไปทุกสถานที่ของ องค์กร SCP สัญญาณต้องการความช่วยเหลือ เคน พาโทส โครว์ และ ดร.เกียร์ ตอบรับ
7:01 :X้คืน Hall B7 ไม่พบการเคลื่อนไหวใดๆ
7:12 ตรวจพบการเคลื่อนไหว SCP-408 เผยตัวออกมาก พบดร.คอนดรากี้ที่บาดเจ็บ
7:25 SCP-408 แยกตัวไป
7:26 ดร.คอนดรากี้ จัดการกับระบบกล้อง
.
..
…
ไม่สามารถดูได้
________________________________________
บันทึกส่วนบุคคลของ ดร. A. เคลฟ SL█
ข้าได้คุยกับสิทธัตถะ โคตมะ ครั้งหนึ่ง เขาบอกข้าว่า โลกนี้คือภาพลวงตา ไม่มีอะไรที่มีอยู่เป็นของจริง เมิงได้แสดงให้ข้าเห็นแล้ว ไอ้พวกผีเสื้องี่เง่าเต็มไปหมด ไม่มีอะไรเป็นจริง ไม่มีอะไรมีอยู่ ข้าเดินไปตามฮอล์เวย์แล้วมันก็กลายเป็นทางตัน ซึ่งมันก็ได้ระเบิดเป็นแสงไป ไม่มีป้ายไหนที่นำไปสู่ที่มันควร ไม่มีทางไหนนำไปสู่ทางที่ควรไป และที่ข้ารู้มา ดูเหมือนว่าเมิงจะจะพาไอ้สัตว์ประหลาดตัวเล็กๆนั้นออกไปจากที่กักกันแล้วสินะ
ยกเว้นความจริงที่น่าสนใจข้อนึ่ง
เมิงเคยคิดไหมว่าทำไหม ผู้หญิงถึงหลีกหนีข้าโดยสัญชาตญาณ คอนนี่? เมิงเคยคิดไหมว่า ทำไหมข้าถึงสามารถเข้าไปในกรงของ 91 และปล่อยเธอออกมา? หรือทำไหมข้ากับ 166 ถึงสนิทสนมกัน? เมิงเคยคิดไหมว่าทำไหมข้าถึงไม่เคยคุยกับ 105?
ถ้าเมิงรู้ว่าข้าเป็นใคร เมิงจะเข้าใจเอง
แต่ก็นะ ถ้าพวกเมิง ไอ้พวกสารเลวรู้ว่าข้าเป็นใคร ข้าคงกลายเป็นหนึ่งในตัวอย่างทดลองในคอลเลกชั่นสะสมของพวกเมิง เป็นอีกหนึ่งเพื่อไปอยู่ในบัญชีรายชื่อ และกักเก็บกับบรรจุ
เพราะว่านั้นเป็นสิ่งที่พวกเมิงทำ ใช่ไหม? พวกเมิง ทำรายชื่อ กักเก็บและบรรจุ และเฝ้าดู และเฝ้าดู และเฝ้าดู ไม่เคยทำอะไร ไม่เคยมากไปกว่านั้น ไม่คิดที่จะริเริ่มทำห่าอะไรเลย
แม้ว่าความตายมันจะมามองพวกเมิงอยู่ข้างหน้าแล้วก็ตาม
แต่ข้าทำได้ คอนนี่ ข้าทำมันตลอด นั้นแหละว่าทำไหมเกมส์เล็กๆโง่ๆของเมิงจะไม่สามารถหยุดข้าได้ ทำไหมพวกผีเสื้อตัวเล็กๆโง่ๆ ภาพลวงตา กลควายๆ ของเมิงจะไม่มีทางพอที่จะหยุดข้าได้? เพราะว่า โคตมะ ผิด! ไม่ใช่ทุกอย่างนั้นเป็นภาพลวงตา แล้วก็ไม่ใช่ว่าภาพลวงตาทั้งหมดจะไม่สามารถแยกออกจากความจริงได้
ยกตัวอย่างน่ะ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าข้าปล่อย จิตวิญญาณแห่งป่าออกจากที่กักกัน? อ้อ แน่นอนว่าที่นี้ทั้งหมดจะถูกปิดตายจากความอันตรายทางชีวภาพ ไม่มีใครจะออกไปได้ ดังนั้นไอ้สัตว์ประหลาดตัวน้อยนั้นก็จะติดอยู่ในนี้กับข้า ไม่มีทางที่เมิง คนทรยศ จะพาเธอออกไปสู่โลกและทำลายพวกเราทั้งหมด บางทีเมิงอาจจะคิดว่านั้นคือทั้งหมดที่ข้าจะทำ
นี้เป็นคำใบ้เล็กๆนะ เพื่อน มันไม่ใช่
ไม่มีใครเคยเห็นว่า 91 เป็นยังไง เวลาที่หล่อนเบ่งบานและออกผล
ข้ากำลังจะแสดงให้ดู
.
________________________________________
7:30 ดร.คอนดรากี้ ตรวจรูปภาพของ ฮอล์เวย์ F-19 ที่อยู่ปัจจุบันของ ดร.เคลฟ
7:35 ดร. เคลฟกำลังกอด SCP-091-ARC. ได้ติดเชื้อทันที
7:36 การติดเชื้อได้แพร่กระจายไปกว่า 90% ของร่างกายของดร.เคลฟ
7:38 ดอกไม้ถูกพบเห็นว่างอกออกจากร่างกายของดร.เคลฟ
7:39 ดอกไม้เริ่มคายสารฟีโรโมนที่ไม่รู้จัก
7:43 ฝูงของ SCP-408 เริ่มที่จะสลายตัว
ไม่สามารถดูได้
________________________________________
บันทึกเสียง Log s17███-████ วันที่ █-██-████
<ไม่รู้จัก>: [สั่น]…ต้องการความช่ว…P-091-ARC หลุดจากห้องกั…
<โอเปอเรเตอร์ ██████>: คอนดรากี้ นั้นนายใช่ไหม? มันเกิดบ้าอะไรข้างล่างนั้น ตอนนี้พวกนั้นกำลังพูดถึงการปิดตายไซต์-17
<ดร.คอนดรากี้>: ด็อกเ…ก้าวร้าวสุดๆแล้ว…เตือน คอก แล…ส่งความช่วยเหลือ…
<โอเปอเรเตอร์ ██████>: ดร. เกียร์? ผมเพิ่งได้รับรายงานมาว่า เขากับเคนกำลังไป อย่าห่วงไปเลย
<ดร.คอนดรากี้>: [เจ็บปวด] ….ทั้งหมดมัน….ผิดพลาด…
<โอเปอเรเตอร์ ██████>:ด็อก? ด๊อก?! [อู้อี้ ตะโกนใส่ใครสักคนข้างหลัง]
[ข้อมูลเสียหาย]
________________________________________
บทสัมภาษณ์ Log x████ วันที่ ██-█-████
<O5-█>: ในฐานะที่เป็นคนแรกที่ไปเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นี้ เรามาเริ่มที่ความยุ่งยากของคุณในคืนนั้นกัน
<ดร.คอนดรากี้>: ผมกำลังดูแล SCP-408 อยู่ในคืนนั้น ที่ผมอยู่ตรงนั้นเพื่อให้แน่ใจว่าบุคคลากรให้อาหารมันตามปกติ เป็น408 ซะอีกที่เตือนผม
<O5-█>: SCP-408 ทำยังไงถึงรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นข้างนอก?
<ดร.คอนดรากี้>: ผมจะไปรู้เหรอะ และมันก็ไม่บอกผมหรอก แล้วยังไงล่ะ ยังไงก็ตาม เราได้หยุดดร.เคลฟไม่ให้สร้างความเสียหายไปมากกว่านี้แล้ว
<O5-█>: ถ้าให้ผมนึกนะ คุณไม่ค่อยประสบความสำเร็จสักเท่าไหร่
<ดร.คอนดรากี้>: ไม่แน่นอน แต่ก็น่ะมีอะไรที่ผมทำได้บ้างล่ะ? ผมมีกล้องและฝูงผีเสื้อ และนี้ก็ค่อนข้างไม่ใช้การถ่ายรูปสักเท่าไร
<O5-█>: แล้ว SCP-239 ล่ะ?
<ดร.คอนดรากี้>: เกี่ยวอะไรกับเธอ?
<O5-█>: การสันนิฐานของดร.เคลฟ แสดงให้เห็นว่าคุณถูกทำให้ปกป้องเธอ
<อ>: มันได้กลายมาเป็นความสนใจหลักของผมหลังจากรู้แผนการของเขา ซึ่งไอ้งั่งนั้นก็แสดงให้เห็นกันจะๆกับทุกคนที่สนใจที่จะมองหา
<O5-█>: มันเป็นจริงสิน่ะ?
<ดร.คอนดรากี้>: ทั้งหมดที่ผมทำเพื่อปกป้อง SCP-239 หรอ?
<O5-█>: ที่คุณทำลงไปเพราะว่าเธอต้องการให้คุณทำ
<ดร.คอนดรากี้>: เอาจริงๆนะๆ ไอ้ความสามารถที่เด็กคนนั้นทำได้ ผมจะแน่ใจได้ยังไงว่ามันเป็นความต้องการของผม?? ไอเดียที่ว่าเธอใช้ผมแบบนั้น มันทำให้ผมกลัว
<O5-█>: คุณกลัวที่ว่าเธอสามารถควบคุมคุณ?
<ดร.คอนดรากี้>: เปล่า ที่ผมกลัวเพราะว่าถ้าเธอทำ ผมคงต้องฆ่าเธอด้วยตัวเอง
<O5-█>: อีกอย่างนะ คุณรู้อะไรเกี่ยวกับ[ข้อมูลปกปิด]
<ดร.คอนดรากี้>: [หัวเราะ] ผมไม่คิดว่าจะมีใครสงสัยว่าเธอจะถูกจับแบบนั้น
________________________________________
7:46 ฝูงทั้งหมดของ SCP-408 ตอนนี้ตกอยู่ในความสับสน
7:50 SCP-091-ARC ได้หลุดจากการกักกัน ดร.เคลฟถูกพบเห็นว่ากำลังออกจากห้องกักกัน
7:53 อะไรบางอย่างรูปร่างคล้ายมนุษย์ถูกพบเห็นว่าออกมาจากควันของ 408 ที่กำลังสับสน
7:57 SCP-408 กลับสู่สถานะพื้นฐานและหนีไป มีการระบุตัว SCP-336
8:01 ดร.เคลฟ และ SCP-336 กำลังพูดคุย
8:03 SCP-336 ถอดเครื่องเปลี่ยนเสียงออก
ไม่สามารถดูได้
________________________________________
บันทึกเสียง Log s17███-████ วันที่ █-██-████
<เคลฟ>: … เธอ
<SCP-336>: ….ข้า
<เคลฟ>: … ทำไหมเธอมาอยู่ที่นี่?
<SCP-336>: มาหยุดคุณ
<เคลฟ>: [ณ จุดนี้ ดร.เคลฟตอบกลับไปด้วยภาษาที่ไม่รู้จัก ล่ามของทาง SCP ได้วิเคราะห์บันทึกเสียงนี้ และเชื่อว่ามันคือภาษาสุเมเรียนโบราณ]
<SCP-336>: [ตอบกลับในภาษาเดียวกัน]
<เคลฟ>: … มันคงไม่มีทางอื่นแล้วสินะ แล้ว?
<SCP-336>: ไม่ใช่ ความตั้งใจของคุณอาจบริสุทธ์แต่ว่าวิธีของคุณมันบ้าเกินไป
<เคลฟ>: ข้าไม่เคยหยุดที่จะรักเธอเลย รู้ไหม
<SCP-336>: ข้ารู้
[ข้อมูลปกปิด] [ณ จุดนี้ SCP-336 ได้ถอดเครื่องเปลี่ยนเสียง และเริ่มที่จะพูด เพื่อความปลอดภัยในการฟังส่วนนี้ของการบันทึกได้ถูกลบออกไปโดยอัตโนมัติ จากเทปบันทึก]
<เคลฟ>: [กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด]
<SCP-336>: การอุทิศของคุณนั้นประเมินค่าไม่ได้ แต่ว่าคุณมี…
[เสียงปืนยิง]
________________________________________
สามารถดูได้
8:05 การจับตาเป้าหมายกลับมาทำงานอีกครั้ง ดร.เคลฟถูกพบว่ากำลังบรรจุกระสุนปืนพก หลังพิงกำแพงและตัวสั่น เลือดถูกพบว่าไหลออกมาจากหูทั้งสองข้าง ดูเหมือนว่าจะมีการบาดแผลที่แก้วหูทั้งสองข้าง กระจกที่อยู่ใกล้ๆแตกเป็นเสี่ยงๆด้วยกระสุนปืน 9มม. ไม่พบเห็น SCP-336 อีก
8:06 ดร.เคลฟ ฟุบลงไปบนกำแพงและไหลลงไปกองที่พื้นดูเหมือนว่าจะร้องไห้ ดอกไม้ที่งอกออกมาจากร่างกายเ:X่ยวเฉาและตายไป
8:08 SCP-408 กลับมาร่วมกลุ่มกันอีกครั้ง และมาอยู่กันเป็นฝูงรอบตัว ดร.เคลฟ สูญseoิสัยทัศน์ไป
________________________________________
บันทึกส่วนบุคคลของดร. เอ. เคลฟ SL█
นี้คือ [ข้อมูลปกปิด] ก่อนหน้านี้รู้จักกันในนาม ดร.เคลฟ ข้าไม่ได้พูดสิ่งเหล่านี้ด้วยความตั้งใจของข้าเอง ข้าโดนบังคับโดยเมียคนแรกของข้า แม้ข้าจะพยายามแล้วก็ตาม ข้าไม่อาจลืมได้เลยเมื่อคำสั่งอันทรงพลังนั้นถูกพูดโดย SCP-336 ข้าไม่แน่ใจว่าคำสั่งของหล่อนต้องการให้ข้าทำอะไร ข้าจำได้แค่ได้ยินประโยคที่ว่า ‘บอกความจริงข้ามา’
นี้ล่ะความจริง
… ความจริง…
[เสียงต่ำ หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง]
ความจริง!!!!
[เสียงของอุปกรณ์อิเล็คโทรนิกแตกดูเหมือนว่า PDA ของดร.เคลฟจะแตกกระจาย ณ จุดนี้]
________________________________________
บทสัมภาษณ์ Log x████ วันที่ ██-█-████
< O5-█>: คุณกำลังทำอะไรอยู่ก่อนที่จะเข้ามาเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้?
<ดร.เกียร์>: ผมกำลังทำงานอยู่กับศาสตราจารย์เคนเกี่ยวกับ SCP-244 เราได้ตัดสินใจว่าบางส่วนของมันสามารถดัดแปลงให้ดีได้ เรากำลังทำโมเดลปืนพลังงานคริสตัล เมื่อหัวหน้าไซต์มีคำสั่งให้เราตอบกลับ
<O5-█>: คุณรู้อยู่ก่อนหรือเปล่าว่ามันเกิดอะไรขึ้น?
<ดร.เกียร์>: ค่อนข้าง เราได้ยินเสียงสัญญาณ แต่ไม่ใช้ การเตือน‘สัญญาณดำ’ของการหลุดการกักกัน ดังนั้นพวกเราจึงทำงานต่อ มากไปกว่านั้น ผมกำลังทำงานในขณะที่ศาสตราจารย์เคนป้อนผลลัพธ์ ระบบ P.A. ก็ดังขึ้นในแลป และหัวหน้าไซต์บอกว่า ด.ร.เคลฟตั้งใจที่จะทำลาย SCP-239 โดยไม่มีการอนุญาตและได้ทำให้เกิดการหลุดการกักกัน ด้วยความตั้งใจที่จะทำร้ายบุคลากรคนอื่น เราจึงตั้งใจที่จะหยุดดร.เคลฟจนกว่าการรักษาความปลอดภัยของไซต์จะมีการตอบสนอง
<O5-█>: คุณรู้ไหมว่ามันแปลก?
<ดร.เกียร์>: อะไร?
<O5-█>: ที่คุณถูกขอให้ไปหยุดการกระทำที่เป็นอันตราย
<ดร.เกียร์>: ไม่ การกระทำของดร.เคลฟนั้น...ไม่อาจคาดเดาได้ แต่ผมถูกเรียกให้ทำอะไรหลายอย่างนอกพื้นที่รับผิดชอบของผมตั้งแต่เข้าร่วมกับองค์กรแล้ว
<O5-█>: คุณทำอะไรหลังจากที่ได้รับคำสั่ง?
<ดร.เกียร์>: ศาสตราจารย์เคนเข้าไปใน SCP-244 และบอกว่าเขาจะไปช่วยดร.คอนดรากี้ โมเดลปืนอันใหม่นั้นมันก็ติดไปด้วย ศาสตราจารย์แสดงความคาดวังว่าจะใช้ปืนนี้หยุดดร.เคลฟ ผมกล่าวเตือนไปว่ามันอาจก่อให้เกิดอันตราย แต่ศาสตราจารย์เคนได้ออกไปแล้วและอาจไม่ได้ยินที่ผมพูดไป
<O5-█>: คุณไม่ได้ไปกับเขา?
<ดร.เกียร์>: ผมสงสัยว่าผมจะสามารถช่วยอะไรได้ ศาสตราจารย์เคนนั้นเป็นคนที่สุดยอด ในร่างของสุนัข ในชุดจักรกลสงครามขนาดใหญ่ที่ประกอบขึ้นจาก SCP หลายชนิด ผมคือมนุษย์ปกติที่ไม่ได้รับการฝึกฝนการต่อสู้ร่วมทั้งมีการแสดงอารมณ์ที่จำกัด ดังนั้นผมจึงได้แสดงออกได้ทางที่ผมคิดว่ามันดีที่สุด
<O5-█>: แล้วนั้นคือ?
<ดร.เกียร์>: ไปคุยกับ SCP-239.
________________________________________
<โน้ต: ระบบบันทึกเสียงได้รับความเสียหาย ไม่มีบันทึกสามารถฟังได้>
8:12 ดร.เกียร์ออกจากพื้นที่ทดลองหลังจากเคนเล็กน้อย
8:20 ดร.เกียร์ได้เข้าไปในพื้นที่กักกันของ SCP-239
8:21 SCP-239 กอดดร.เกียร์ผู้ซึ่งลงไปนั่งยองๆมองหน้าแบบ เฟซ-ทูเฟซ กับ SCP-239. ดร.เกียร์กับ SCP-239 ดูเหมือนว่าจะคุยอะไรบางอย่างเป็นเวลาหลายนาทีและ SCP-239 พยักหน้าหลายครั้ง
8:25 ดร.เกียร์ยืนและแสดงท่าทางอยู่ตรงประตูในขณะที่กำลังพูด SCP-239 เก็บ ‘หนังสือเวทมนต์’ ของเธอและจับมือเขา SCP-239 แสดงอารมณ์อดทนออกมากแต่ยังคงมีการพูดคุยในขณะที่ออกจากพื้นที่กักกัน
8:27 ดร.เกียร์แวะไปเอาหนังสือจากห้องทำงาน มันเป็นพจนานุกรมภาษาจีน ดร.เกียร์ชี้ไปที่พจนานุกรมและ ‘หนังสือเวทมนต์’ ในขณะที่พูดกับSCP-239 SCP-239 ยิ้มและพูดตอบแล้วก็จับมือของดร.เกียร์แล้วมุ่งไปที่พื้นที่ดร.กำลังอาละวาด
ไม่สามารถดูได้
________________________________________
8:21 เคน พาโทส โครว์ เข้าไปในพื้นที่เหตุการณ์
8:25 โครว์พบ ดร.คอนดรากี้
8:26 มีการพูดคุยเล็กน้อย
8:29 เข็มฉีดยาขนาดใหญ่โผล่ออกมาจาก SCP-244 และฉีดสารอะไรบางอย่างเข้าไปในแขนซ้ายของดร.คอนดรากี้
8:32 แขนข้างหนึ่งของ SCP-244 ได้ล้วงเข้าไปในห้องบังคับแล้วเอาเหยือกขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยเหล้าแล้วยื่นให้ดร.คอนดรากี้ แม้ว่าคอนดรากี้จะมองไม่ค่อยเห็นก็ตาม
8:35 โครว์คุยกับคอนดรากี้แล้วออกจากพื้นที่
________________________________________
บันทึกส่วนตัวของ เคน พาโทส โครว์
ฮืมมม์…เดอะ วอลเคอร์(ชื่อหุ่นมั้งน่ะ)ทำงานได้น่าหลงใหลมาก แม้ว่านี้อาจจะเป็นโอกาสที่ดีในการทดสอบทักษะการต่อสู้ ฉันไม่เคยมีโอกาสทำการทดสอบมันในสถานการณ์ฉุกเฉิน Red alert แบบนี้ ( ปรากฏการณ์เซคชั่น 24 ไม่นับรวมด้วยเพราะว่าไม่มีใครสามารถจำได้ว่าเกิดอะไรขึ้น และไม่เหลืออะไรให้ระบุได้เลย)
เอาเหอะ นี้ไม่ใช่สถานการณ์ที่สามารถมีการฆ่าได้ ฉันชอบ เคลฟ ไม่แน่ฉันอาจจะคุยกับเขาได้ ฉันแค่ต้องระมัดระวัง ไม่อยากถูกจับแบบไม่รู้ตัว ไม่อีกแล้ว ไม่เหมือนครั้งที่แล้ว \
________________________________________
8:40 โครว์เข้าไปในพื้นที่ปิดตาย ทำลายประตูที่กักกันหมายเลข 12 ด้วยการข้างระเบิดที่ที่ไม่เรารู้จัก
8:41 SCP-122-D ยืนขวางทาง โครว์ เริ่มเห่า และแยกเขี้ยวขู่
8:42 โครว์ไม่สนใจและเดินผ่าน SCP-122-D
8:43 SCP-122-D แสดงความไม่พอใจ และพยายามที่จะโจมตี โครว์ และ SCP-224 SCP-224 ป้องกันและทุบ SCP-122-D ให้ออกจากทาง
8:44 SCP-122-D เริ่มโจมตีโครว์อีกครั้ง แต่มันก็ยังคงถูกพลักออกไปด้วยความพยายามอันน้อยนิดของSCP-244
8:47 SCP-244 ตอบโต้ทันทีและยิง SCP-122-D ด้วยสิ่งที่ดูเหมือนว่าจะเป็นสิ่งที่เพิ่งติดตั้ง ‘รูปแบบคริสตัล’ และมันก็ได้กลายเป็นก้อนคริสตัล
8:48 โครว์พิจารณาสิ่งที่เหลืออยู่ของ SCP-122-D แล้วเดินทางต่อ
________________________________________
บันทึกส่วนตัวของ เคน พาโทส โครว์
ห่ะ…
ไอ้ลูกหมานั้นทำได้ดี ไม่มีใครชอบไอ้หมาโง่นั้นอยู่แล้ว ทีนี้สนามหญ้าคงน่าอยู่ขึ้นเยอะ
________________________________________
ดึงมาจากรายงานหลังเหตุการณ์ยุติ
…ไม่เคยคิดเลยว่าหลังจากเหตุการณ์ครั้งนั้นจะทำให้แฟ้มของ SCP-547 ถูกเปลี่ยนแปลงโดย SCP-732 เปลี่ยนให้ไพโร-คิเนติคธรรมดาไปเป็นห้าธาตุที่น่ารังเกียจอย่างเห็นได้ชัดเลย แม้จะมีความคิดที่นิยมกันมากนั้น การมีอยู่ของ 1337- พูดมันไม่ใช้ข้อบ่งชี้ที่ดีสำหรับ SCP-7732 ซึ่งผม @#$ โคตรเยี่ยมในหลายด้านและโคตรจะชอบ Highlande@$%ซึ่งอะไ@#$ ใส่เสื้อโค้ทสีดำและถือดาบคาตานะว่าทั @#$ การมีอยู่ของธาตุกริยาน่ารักของแมรี่-ซู สำหรับการพูดคุยของบางสิ่ง ซึ่งผม@#ลังจะไปเดตกะ SCP-105 เพราะว่าเธอรักเรามากมาย @#$
ภาคผนวก PIR-01: :Xเอ๊ย ใครก็ได้เอออาโปรแกรมฆ่าไวรัสมาที @#$ทำมัยคุณถึงไม่บอกว่าผมไม่ใช้อิเล็คโทรนิค@#$@ …
________________________________________
8:49 SCP-547 ออกจากที่คุมขังด้วยที่กระบวนการกักกันล้มเหลว เดินทางไปฮอล์เวย์ G-7
8:40 ดร.เคลฟถูกล้อมรอบไปด้วยควันของ SCP-408 เดินโซเซไปที่ ฮอล์เวย์ G-7
8:41 SCP-547 เผชิญหน้ากับดร.เคลฟ
8:42 SCP-547 สู้กับดร.เคลฟ อุณหภูมิในฮอล์เวย์ G-7 พุ่งสูงถึง 500 ดีกรีฟาเรนไฮต์ เผากระดาษและเสื้อผ้าทุกชิ้นในพื้นที่
8:43 ควันเต็มทางเดิน ดร.เคลฟหายตัวไปเนื่องจากควันที่หนาแน่นเกินไป
8:44 SCP-547 หายตัวไป
8:45 เสียงปืนดังขึ้น
8:57 ดร.เคลฟโผล่ออกจากกลุ่มควันพร้อมด้วยแผลไฟไหม้ระดับสองและสามประมาณ 50%ของร่างกาย
9:20 กลุ่มควันหายไปSmoke SCP-547-D ทรุดตัวอยู่ข้างกำแพงมีบาดแผลถูกยิงประมาณสามสี่แผลที่หัวและร่างกายส่วนบน จากการชันสูตรศพภายหลังพบว่าอวัยวะที่ไม่ปกติในอกของเขา ฉีกกระจายจากการยิงนัดสุดท้ายซึ่งมันฆ่าเขา (การตายได้รับการยืนยันในเวลา 11.27pm หลังจากเหตุการณ์นี้จบลง)
________________________________________
3:15 ดร.ไบรท์ ที่ตอนนี้อยู่ในร่างกายของ SCP-963-D143 ชาวแอฟฟริกาสูงอายุมาถึงไซต์ถือกระเป๋านักเรียนทั่วๆไปมาด้วย
3:20 ดร.ไบรท์ตกอยู่ภายใต้การควบคุม ดรไบรท์.ถูกถามถึงการมาที่นี้ไซต์นี้ซึ่งมีแต่เหล่า SCP ที่เขาไม่สามารถปฏิสัมพันธ์ด้วยได้จากข้อจำกัดของตัวเขาเอง ตัวดรเองดูเหมือนจะงงๆและไม่เข้าใจว่าเขามาที่นี้ทำไหม
3:25 จากการตรวจสอบ ปรากฏว่าสิ่งที่อยู่ในกระเป๋าคือ SCP หลายชนิด ร่วมทั้ง SCP-018 และ SCP-776 คำถามต่อๆมาแสดงให้เห็นว่าตัวดร.เองไม่สามารถจำได้ว่าเป็นคนไปเอาSCPพวกนี้ไม่ว่าจะขณะเดินทางมายังไซต์-17 ดร.ไบรท์ยังคงตกอยู่ภายใต้การควบคุมจนกว่าจะมีคำสั่งออกมาก
9:15 ดร.ไบรท์ยืนขึ้นในห้องขัง พร้อมพูดว่า “นี้สินะว่าทำไหมถึงฉันถูกพามาที่นี้” ด้วยเหตุผลที่ไม่รู้ว่าทำไหม ยามที่เฝ้าหน้าห้องขังไม่แค่ปล่อยเขาออกไปแต่ยังคืนกระเป๋าให้เขาอีกด้วย
9:25 ดร.ไบรท์เผชิญหน้ากับดร.เคลฟ พร้อมด้วยกระเป๋าที่เปิดออกแล้วอยู่ข้างหน้า มีการพูดคุยระหว่างทั้งคู่ซึ่งมือของดร.ไบรท์ล่วงอยู่ในกระเป๋า
9:32 ดร.เคลฟยิงปืนใส่หัวของดร.ไบรท์ ฆ่าร่างที่ครองอยู่ทันที ดร.ไบรท์ตายพร้อมกับรอยยิ้มบนหน้าด้วยเหตุผลที่เราไม่รู้
________________________________________
บทสัมภาษณ์ Log x████ วันที่ ██-█-████
<O5-█>: ดร.ไบรท์คุณเคยคิดไหมว่าทำไหมคุณถึงไปโผล่ที่ไซต์-17?
ดร.ไบรท์ส่ายหัว
<O5-█>: คุณทราบหรือเปล่าว่าคุณทำยังไงถึงผ่านระบบรักษาความปลอดภัยของเหล่าSCPที่คุณไปเอามา?
ดร.ไบรท์แสดงสีหน้าว่าไม่
<O5-█>:คุณสามารถอธิบายถึงบทสนทนาที่เกิดขึ้นระหว่างคุณกับดร.เคลฟได้ไหม?
<ดร.ไบรท์>: อุ้คคค อุ้คอีค อุ้คคอุ้ค
<O5-█>: นี้มันไร้สาระสิ้นดี ผมทราบดีถึงการเล่นพิเรนทร์ของพวกคุณ เหล่านักวิทยาศาสตร์เลือกที่จะเล่นใส่กัน แต่อันนี้มันเกิดขึ้นในช่วงเวลาที่ไม่น่าจะเกิด การสอบสวนดร.ไบรท์จะเริ่มขึ้นเมื่อเขากลับสู่ร่างกายของมนุษย์
________________________________________
9:33 ดร.เคลฟใส่กระสุนปืน มองไปที่ร่างกายที่ตายแล้วของดร.ไบรท์ จากกล้องแสดงให้เห็นว่าเขางุนงงเป็นอย่างมาก
9:34 ดร.เคลฟล่วงมืงลงไปในกรเป๋าเอาSCP-776ออกมา
9:35 ดร.เคลฟโยน SCP-776 ไปที่กำแพง SCP-776 ออกหน้า 3 น้ำเริ่มปรากฏบนพื้น
9:36 ดร.เคลฟทอย SCP-776 อีกครั้ง SCP-776 ออกหน้า 3 อีกรอบ ระดับน้ำเริ่มท่วมอย่างมาก
9:37 ดร.เคลฟเอาSCP-776ขึ้นมาจากน้ำ บ่นพึมพำว่า “ได้ผลสิว่ะ :Xเอ๊ย” ทอยครั้งที่ 3 SCP-776 ออกหน้า 2 ฮอล์เวย์ G-8 ถูกแช่แข็งอย่างรวดเร็วแยกเซคชั่น 7 ของไซต์-17 ออกจากไซต์ที่เหลือ น้ำแข็งยังคงออกมาจาก SCP-776 เป็นเวลาอีก 5 นาที ด้วยความเร็วประมาณ 1000 คิวบิวซ.ม.ต่อนาที
9:38 ดร.เคลฟออกจากฮอล์เวย์ G-8 มุ่งหน้าไปที่ที่ตอนนี้ดร.เกียร์และSCP-230 ฮยู่
9:39 SCP-018 หลุดออกจากระบบการกักกันชั่วคราว
________________________________________
9:31 ดร.คอนดรากี้ตื่นขึ้นหลังจากสลบไปเพราะถูกฉีดสารที่ไม่รู้จักจาก SCP-244
9:33 ลุกขึ้นแผลที่ขาดูเหมือนจะสมานตัวแล้วและออกจาก ฮอล์เวย์ B-7
9:36 ดร.คอนดรากี้เข้าไปในพื้นที่อยู่อาศัย ดูเหมือนว่าSCP-408จะรออยู่ข้างนอก
9:39 ดร.คอนดรากี้ยังคงอยู่ในห้อง สัญญาณความร้อนจับได้ว่ากำลังออกจากพื้นที่
9:43 ดร.คอนดรากี้พบดร.เกียร์กับ SCP-239 ถือขาตั้งที่ทำมาจากสิ่งที่และรูปร่างไม่รู้จัก
9:44 ดร.ทั้งสองพูดคุยกัน ดร.คอนดรากี้ชี้งไปที่สิ่งของบางชิ้นของSCP-239
9:48 ดร.เคลฟปรากฏตัว
9:50 ดร.คอนดรากี้สู้กับดร.เคลฟ
________________________________________
การสืบสวน Log x77█ วันที่ ██-█-████
สิ่งที่สองในสองสิ่งที่ผิดระเบียบที่ดร.คอนดรากี้มีอยู่ตลอดเหตุการณ์นี้คือขาตั้งกล้องขนาดยาวพิเศษ เมื่อปลดตัวยึดและดึงออกจากอุปกรณ์หลักขาตั้งหนึ่งอันจำทำงานเหมือนปลอกดาบยาวที่คุณภาพนั้นไม่ต้องสงสัยเลยว่าดี ที่มาและส่วนประกอบของดาบนั้นยังอยู่ภายใต้การสืบสวน แต่ว่ามันไม่เหมือน scp-515-arc สิ่งนี้ไม่ใช้สิ่งของคลาส SCP ในตอนแรก คาดว่ามีความเกี่ยวข้องกับ SCP-108 เนื่องจากทักษะในการใช้ดาบของดร.คอนดรากี้ แต่ในการสืบสวนต่อมามีการพบว่าตัวดร.มีอะไรที่มากกว่าการที่จะมาสนใจทักษะฟันดาบ รายละเอียดทั้งหมดบันทึกอยู่ที่ บันทึกส่วนตัว cV████.
________________________________________
บันทึกหลัก :X้คืนจากไฟล์-d████.
<ดร.คอนดรากี้>: มันจบแล้วเคลฟ คราวนี้ฉันชนะ!
<ดร.เคลฟ>: [ยิงปืน] ทำไหม...เจ้าถึงตั้งใจที่จะปกป้องไอ้สัตว์ประหลาดนั้น
<ดร.คอนดรากี้>:เพราะว่า ดร.เคลฟ ทุกสิ่งไม่มีทางเป็นแค่ขาวกับดำ
<เสียงเหล็กกระทบกัน เชื่อกันว่า ณ จุดนี้ดร.เคลฟไม่มีหระสุนปืนแล้วจึงเปลี่ยนไปใช้อาวุธรอง SCP-1023-ARC >
<ดร.เคลฟ>: [ปะดาบ] เจ้าคือคนที่มองไม่เห็นอะไร คอนนี่!
<ดร.คอนดรากี้>: นายเก็บไอ้ของพวกนั้นไว้ที่ไหนตลอดเวลาว่ะ?
[ข้อมูลเสียหาย]
________________________________________
ภาคผนวก: ถึงพนักงานนิรนามที่เอาเทปวีดีโอการตรวจตราของไซต์-17 ตอนที่ดร.เคลฟและดร.คอนดรากี้กำลังประลองดาบ ไปใส่เพลงธีมของ “Hightlander” และไปโพสลงอินเตอร์เน็ตด้วยชื่อว่า “เหลือรอดได้เพียงหนึ่ง” เราจะหาว่าคุณเป็นใคร แล้วเมื่อเราเจอ คุณจะต้องร้องไห้แน่
ป.ล. เป็นวามคิดของใครที่อนุญาตให้ SCP-076 ดูเทปวิดีโอ?
-O5-█
________________________________________
บทสัมภาษณ์ Log x████ วันที่ ██-█-████
(ล่วงหน้าไป 00:42:18)
< O5-██>: เกียร์ พระเจ้าเหอะ คุณพูดอะไรกับเธอ?
<ดร.เกียร์>: ท่านครับ ผมไม่เข้าใจความสับสนของคุณในตอนนี้ การบันทึกวิดีโอก็อยู่ในสภาพที่ยอดเยี่ยม และเสียงที่อยู่ในคำถามต่างๆก็เสร็จไปแล้ว 88% ท่านอยู่แล้วว่าอะไรได้พูดไปและผลของมัน ผมไม่...
<O5-██>: อย่า คุณอย่ากล้าพยายามมาเล่นแง่กับผม ผมรู้จักคุณเกียร์ และตรรกะงี่เง่าที่ค่อยเล่นแง่กับคนอื่นของคุณจะ ไม่ มีทางสำเร็จกับตัวผม ผมอ่านแฟ้มของคุณแล้ว ผมอ่านบันทึกเหตุการณ์แล้วดังนั้นอย่ามาปฏิบัติกับผมเหมือนเป็นไอ้งั่งตัวหนึ่ง เอาล่ะตอบคำถามผม และตอบมาตอนนี้เลย คุณพูดอะไรไป??
<ดร.เกียร์>: (เงียบ)
<O5-██>: เกียร์สิ่งที่คุณทำมันสามารถทำลายองค์กรทั้งหมดได้ แล้วอะไรอีก คุณทำให้SCPหนึ่งตัวพัง!! คุณคิดบ้าอะไรอยู่ตอนนั้น? เธอสามารถ ทำอะไรก็ได้ เกียร์ เราต้องการเก็บเธอไว้เพื่อการทดลอง และคุณทำมันลงไป!! นายมันไอ้ตัวประหลาดไร้หัวใจ ผมสาบานเลยถ้า....
<ดร.เกียร์>: ผมเข้าใจความผิดหวังของท่าน แต่ผมไม่ได้มองมันแบบไม่สมควรที่จะทำ ผมเป็นสาเหตุการการหลุดที่กักกันของ 239 อย่างไรก็ตามผมทำมันลงไปเพื่อปูทางไปสู่การกักกันอีกครั้ง ผมไม่ได้บอกให้เธอทำในสิ่งที่ผมขอ ดังนั้นผมจึงถามคำถามที่มันอยู่ในแผนการควบคุม “:Xดเด็ก” ผมใช้อะไรหลายอย่างที่ผมสามารถหาได้เพื่อขยายแผนการควบคุมเพื่อให้หยุดการการก่อสงครามย่อยๆโดยดร.เคลฟ SCP-239 ยังคงไม่รู้ถึงขอบเขตความสามารถของเธอนั้นอาจเป็นเพราะมีการแต่งเติมโดย “คนที่สูงกว่าที่ปรึกษาพ่อมด” และ “หนังสือเวทมนต์ฉุกเฉิน”
<O5-██>: …คุณกำลังพูดบ้าอะไรอยู่?
<ดร.เกียร์>:ดร.เคลฟถูกโจมตีโดยความมืดที่ยิ่งใหญ่ มวลของปีศาจไร้รูปที่มันมาถึงโลก มันได้ควบคุมดร.เคลฟ และหลงเหลือพ่อมดและ:Xดและเวทมนต์จำนวนน้อยนิด และผมในฐานะ “คนที่สูงกว่าที่ปรึกษาพ่อมด” พร้อมด้วยนักดาบคอนดรากี้ถูกส่งไปกำราบเคลฟและขับไล่ปีศาจออกจากร่างเขา จากการร่วมมือกันผมและ SCP-239 สามารถที่จะใช้หนังสือเวทมนต์ฉุกเฉิน ซึ่งต้องร่ายโดนนักเวทสองคนพร้อมกันและเฉพาะเมื่อมีความมืดที่ยิ่งใหญ่อยู่ใกล้ๆ
<O5-██>: …และเธอเชื่อคุณ?
<ดร.เกียร์>: ท่านครับ ด้วยความเคารพนะครับ เธออายุแปดขวบ คำถามทั้งหมดที่เธอมีก็แค่ว่า จะเป็นอะไรไหมถ้าหากเธอจะเรียนฟันดาบ
<O5-██>: นี่มันบ้าไปแล้ว...คุณสามารถทำให้ทุกคนถูกฆ่าได้!! แล้วอะไรคือ “เวทมนต์ฉุกเฉิน” ที่คุณให้เธอทำ?
<ดร.เกียร์>: เราเริ่มจากสิ่งเล็กๆ ด้วยเวทมนต์พื้นฐานที่ทุกคนจะต้องเรียนเป็นอย่างแรก
<O5-██>: …ซึ่งคือ?
<ดร.เกียร์>: กระสุนเวทมนต์
________________________________________
บันทึกหลัก :X้คืนจากไฟล์-d████.
<ดร.คอนดรากี้>: :Xเอ้ย เคลฟ หยุด ฉันยังไม่อยากฆ่านาย!!
<ดร.เคลฟ>: ข้า…ก็ไม่อยากฆ่าเจ้าเหมือนกัน... ไม่อยากฆ่าใคร...
<ดร.คอนดรากี้>: นายกำลังพูดเชี่ยอะไรอยู่?นายฆ่าคนไปสองแล้วนะ!! ดูนายสิ!!
<ดร.เคลฟ>: ไม่มีทางเลือก...จำเป็นต้องทำ...หล่อนสามารถเปลี่ยนแปลงความจริงได้ คอนนี่ หล่อนสามารถเปลี่ยนแปลงโลกนี้ได้...
<ดร.คอนดรากี้>: เธอถูกกันกันแล้ว!!และนั้นเป็นสิ่งที่เรากำลังทำกัน!
<ดร.เคลฟ>: ไม่ มันไม่สำเร็จ มันล้มเหลว...สำหรับข้า...
<ดร.คอนดรากี้>: … เคลฟ นายกำลังพูดเชี่ยอะไรอยู่?
มีเสียงตะโดนดังมา เป็นเสียงผู้หญิงตะโกนอะไรบางอย่างคล้ายว่า “ฉันร่ายกระสุนเวทมนต์” แล้วก็มีเสียงของเหล็กกำลังแตกหัก เสียงกรีดร้องและเสียงคำรามที่ดังมาก
[ข้อมูลเสียหาย]
________________________________________
9:51 มีการประลองดาบที่เอเทรียมของไซต์-17
9:52 มีการพูดคุย ไปดูบันทึกเสียง
9:55 ดร.เคลฟปะดาบกับดร.คอนดรากี้ ดร.คอนดรากี้ดูเหมือนจะสับสน
9:56 ดร.เกียร์ SCP-239 มาถึงจากประทางตะวันตก SCP-239 ยกมือขึ้นและปล่อยสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นกระสุนพลาสม่าพลังงานสูง SCP-1023 หัก ดร.เคลฟล่าถอยไป
9:57 เคน พาโทส โครว์ทำลายกำแพงน้ำแข็งได้ SCP-239และดร.เกียร์ถือหนังสือในมือ และดร.เกียร์ชี้ทัพพีไปที่ดร.เคลฟ SCP-239ก็ทำด้วย ใช้ไม้กายสิทธ์ของเธอ
9:58 ดร.เคลฟดูเหมือนจะเจ็บปวดมาก
9:59 จู่ๆดร.เคลฟก็งอหลังและกรีดร้อง แสดงสีดำเปล่งออกมาจากตาและปาก ดร.เกียร์ดูเหมือนจะตกใจ SCP-239 ดูเหมือนจะไม่ตกใจ เคน พาโทส โครว์มาถึงจากประตูทางตะวันออก.
10:00 ดร.เคลฟล้มลง แสงสีดำกลายเป็นมังกรขนาดห้าสิบฟุต ทำลายดาดฟ้าของเอเทรียมและทำความเสียหายหลายจุดให้กับพื้นที่รอบๆ
________________________________________
บันทึกหลัก:X้คืนจากไฟล์-d████.
<เสียงผู้ชายที่ไม่สามารถระบุได้> โอ้ ไอ้เชี่ยระยำ!!!!!!!!!!!!
________________________________________
10:01 ดร.คอนดรากี้ดูเหมือนจะตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้น เคน ดูเหมือนจะยิงลำแสงคริสตัลจาก SCP-244
10:03 การกระทำของ SCP-244 ไม่ส่งผลอะไรกับตัวมังกร ดร.เกียร์อุ้ม SCP-239 และเริ่มวิ่งหนีไปที่ฮอล์เวย์ C-12
10:05 ดร.คอนดรากี้เริ่มรู้สึกตัว ไปพยุงร่างของดร.เคลฟที่สลบอยู่และวิ่งหนีไปเหมือนกัน SCP-408 ค่อยปกปิดการหลบหนีให้
10:07 มังกรสร้างความเสียหายอย่างหนักให้กับสิ่งก่อสร้างโดยรอบและพ่นลมหายใขของ [ข้อมูลปกปิด] ไปที่ฮอล์เวย์
10:10 เคนล่อความสนใจของมังกร และเริ่มที่จะเข้าไปสู้กับสัตว์ร้าย
ข้อมูลสูญหาย
________________________________________
บันทึกเสียงหลัก ดึงออกมาจากที่บันทึกในตัวของ SCP-244
สามารถได้ยินเสียงคำรามอึกทึกและเสียงสิ่งก่อสร้างที่กำลังพังทลาย
<เคน พาโทส โครว์>::X ฆ่า:Xสิ!
เสียงปืนยิงรั่วๆ
<เคน พาโทส โครว์>: เอาล่ะ! มาดูกันว่านายจะชอบไอ้นี้ไหม ไอ้จิ้งเหลนยักษ์!!
เสียงระเบิดดังหลายครั้ง ซึ่งเงียบไปทันทีเมื่อเทียบกับเสียงคำรามที่ดังกว่า
<เคน พาโทส โครว์>: … เจ็ด:X ดูเหมือนว่านั้นจะทำให้มันคลั่--
เสียงคำรามอีกครั้งดังตัดขึ้นมา ตามด้วยเสียงระเบิดอีกหลายครั้งและเสียงเห่า
________________________________________
10:08: ดร.เกียร์และ SCP-239 วิ่งเข้าไปในห้องนิรภัยของไซต์ ดร.เกียร์ปิดประตูด้านนอกแต่ไม่ได้ปิดประตูกันระเบิด SCP-239 ดูเหมือนจะหอบอย่างหนัก ก้มลงเอามือไปไว้ที่เข่า
10:09: ดร.เกียร์พูดกับ SCP-239 และชี้ไปที่ “หนังสือเวทมนต์” SCP-239 ยิ้มและเปิดหนังสือ เปลี่ยนหน้าหนังสือแบบรัวๆ
10:11: SCP-239 หยิบหนังสือ และวิ่งไปที่ดร.เกียร์ ชี้ไปที่หน้านึงและเริ่มพูดเร็วๆ ดร.เกียร์พยักหน้า และชี้ไปที่กำแพงที่มีอุปกรณ์ฉุกเฉินขณะพูด.
10:12: SCP-239 ดูเหมือนว่ากำลังค้นหาอุปกรณ์ พูดและชี้ไปที่บางอย่าง ดร.เกียร์เดินไปข้างหลังSCP-239 หยิบเอาเข็มฉีดยาออกจากเสื้อแลป และแทงมันลงไปบริเวณคอของ SCP-239 SCP-239 ดูเหมือนจะตะโดนและไหลลงไปกองที่พื้น ดร.เกียร์อุ้ม SCP-239 วางผ้าห่มฉุกเฉินลงบนตัวเธอ และออกจากห้องนิรภัยไป
________________________________________
คัดมาจาก โพสเหตุการณ์ 239-B การวิเคราะห์จิตวิทยาของดร.เกียร์
ดร. ████████: มันยากไหมที่คุณทำ?
ดร.เกียร์: อะไร?
ดร. ████████: ฉีดสารเคมีให้กับเด็ก รู้ทั้งรู้ว่ามันจะทำให้เข้าสู่สภาวะโคม่า
ดร.เกียร์: การกระทำนั้นค่อนข้างง่าย ผมได้ทำการฉีดยาหลายครั้งในอดีตและผมได้พัฒนาความสามารถด้านนี้โดยเฉพาะ (น้าน กวนตีนอีกแสด = =a)
ดร. ████████: คุณก็รู้ว่าผมไม่หมายถึงสิ่งนั้น
ดร.เกียร์: ถ้าหากมันมีทางเลือกอื่นละก็ ผมคงเลือกอันนั้น แต่ว่ามันไม่มี เหตุการณ์นี้มันไปไกลเกินว่าจะควบคุมได้แล้ว และ SCP-239 อาจจะสร้างความอันตรายอย่างอื่นอีกถ้าเธอยังคงใช้พลังของเธออยู่ ผมทำมันลงไปเพื่อปกป้องตัวผมเอง SCP-239 และองค์กร
ดร. ████████: ดูเหมือนว่าคุณกำลังพยายามแสดงเหตุผลของคุณอยู่
ดร.เกียร์: มันไม่ใช้สิ่งที่ผมอยากทำอีกถ้าหากว่ามีทางเลือกอื่น
ดร. ████████: คุณพูดอะไรกับเธอตอนที่คุณอุ้มเธอขึ้นมา? จากวิดีโอมันแสดงว่าคุณพูดอะไรใส่หูของเธอ
ดร.เกียร์: ผมไม่คิดว่ามันจะเกี่ยวอะไรกับกระบวนการนี้
ดร. ████████: ผมรู้สึกว่าเกี่ยวนะ
ดร.เกียร์: …ผมบอกเธอว่าราตรีสวัสดิ์ และฝันดี
________________________________________
คัดจากบันทึกเสียง ห้องสังเกตการณ์ SCP-239
██-██-████, ████:██:██ 3 อาทิตย์ก่อนเกิดเหตุการณ์
[กลับ]
<ดร. █████> เฮ้ย เคลฟฟี่ เป็นไงบ้าง?
<ดร.เคลฟ> ก็ไม่มีอะไรมาก แค่แวะมาเช็คดูเกี่ยวกับ Coldplay
<ดร. █████> Coldplay?
<ดร.เคลฟ> 547 เขาร้องขอที่จะเข้าไปอยู่ในหน่วย Omega 7 เป็นเด็กที่ดี แต่ยังเด็กอยู่ ผมมาที่นี้เพื่อลองดูว่าเขาจะยอมรอไปอีกสัก ปีสองปีได้ไหม ในเมื่อผมกับเขาก็สนิทกันดี แล้ว H███████ G██████ ตัวน้อยของเราเป็นยังไงบ้าง?
<ดร. █████> เธอชื่อ ซิ:Xรรอส.
<ดร.เคลฟ> ข้ารู้ แค่ล้อเล่น
<ดร. █████> ก็ดีนะ เราสามารถจัดการใส่คำแนะนำการเป็น:Xดลงไปได้ลึกพอควรในจิตใจของเธอ ระดับของเหตุการณ์ที่ไม่สามารถควบคุมได้ลดลงไปที่ 5%แน่ะ และเธอชอบไม้กายสิทธ์และหมวก:Xดมาก ใช้เวลาทั้งหมดไปกับการจำแนกมัน ตั้งชื่อให้มันด้วยนะ ทำการทดลองดูว่าอันไหนทำงานได้ดีกับเวทมนต์อันไหน มันทำให้เธอยุ่งจนไม่คิดถึงอย่างอื่นแต่ก็น่ะ...
<ดร.เคลฟ> … แต่?
<ดร. █████> น่ะ เธอทำการทดลองด้วย “เวทมนต์ศาสตร์มืด” เราสั่งเธอแล้วว่าห้ามใช้ แต่เธอก็พยายามทำอยู่ดี ในตอนที่เธอคิดว่าไม่เห็น เรายังไม่ได้บอกเธอเรื่องกล้อง แต่คิดว่าไม่จะดีกว่า แต่พวกเรากังวลว่าเธออาจจะก่อเรื่องอะไรอีก
<ดร.เคลฟ> ฮืมมมมม์ งั้นข้าอาจจะช่วยอะไรได้
<ดร. █████> ยังไง?
<ดร.เคลฟ> ก็ถ้า เธอไม่ฟังศาสตราจารย์ █████ สูงอายุผู้น่ารัก หรืออาจารย์ที่โรงเรียนพ่อมดคนอื่นบางทีเธออาจจะยอมฟัง ตุลาการสูงสุด เคลฟ ที่น่ากลัวและระเบียบจัด ผู้พิพากษาพ่อมดจาก สภาพ่อมดสูงสุดที่ถูกส่งมาสอนนักเรียน:Xดจอมดื้อที่ค่อยแหกกฎ
<ดร. █████> คิดว่ามันจะได้ผลหรอ?
<ดร.เคลฟ> ก็น่ะถ้าพวกเจ้าไม่ยอมทำมัน เจ้าชอบหล่อนมาเกินไป แล้วก็ช่าง:Xมันเหอะถ้าหล่อนจะเกลียดข้า ข้าไม่ค่อยมาอยู่ที่ไซต์-17สักเท่าไร ข้ายอมเป็นตงฉินเอง ไม่มีปัญหาหรอก
<ดร. █████> ฉันยังไม่แน่ใจ
<ดร.เคลฟ> หรือว่าเจ้าจะรอให้เกิดปัญหาใหญ่ขึ้นและให้ O5 ออกคำสั่งกำจัดล่ะ?
<ดร. █████> ก็จริงถ้าคุณคิดว่าทำได้ ทำเลย
<ดร.เคลฟ> เชื่อข้าสิ ถ้าเป็นเรื่องที่จะทำให้ผู้หญิงกลัว ข้ามันผู้เชี่ยวชาญ
<ดร. █████> [หัวเราะ] ไม่มีข้อโต้แย้งเลยแฮะ
<ดร.เคลฟ> ต้องการให้ข้าทำตอนนี้เลยไหม?
<ดร. █████> ยัง เธอดู “เจ้าหญิงนิทรา” กับไอริสอยู่ รอจนกว่าพวกเธอจะดูเสร็จเถอะ
<ดร.เคลฟ> "เจ้าหญิงนิทรา?" ข้าเคยบอกเจ้าไหมว่า ข้าเคยชอบ Maleficent(:Xดนะ) ตอนข้ายังเป็นเด็ก?
<ดร. █████> อย่ามาหลอกผมให้ยาก
<ดร.เคลฟ> ก็จริงนี่หว่า สาวเวทมนต์หุ่นดีที่สามารถเปลี่ยนร่างเป็นมังกรได้? มันจะเซ๊กซี่ขนาดไหนกันเชียว?
<ดร. █████> ผมเริ่มรู้แล้วว่าทำไหมผู้หญิงถึงกลัวคุณ
[เพิ่มเติม]
________________________________________
จากไดอารี่ของ SCP-239 ค้พพบหลังจากเหตุการณ์ 239-B วันที่: [3 วันก่อนเหตุการณ์]
คุณไดอารี่ที่รัก
หนูทำสิ่งไม่ดีลงไปแล้ว หนูอยู่ในสวนแล้วหนูเห็นคุณนกตกลงมาจากบ้านแล้วก็มีคุณนกตัวน้อยอีกหลายตัวเลยและคุณนกตัวน้อยก็ร้องไห้หามามี้กันใหญ่ หนูเลยใช้เวทมนต์ชีวิต เพื่อเอาชีวิตคืนมาให้คุณนก
หนูไม่ได้ตั้งใจที่จะไม่ทำตามกฎ แต่พ่อมดสูงสุดเคลฟบอกหนูว่าถ้าหนูไม่ทำตามกฏอีก เขาจะเนรเทศหนูไปอยู่โลกกลับด้านเป็นเวลา หนึ่งร้อยปี หนูกลัวพ่อมดสูงสุดเคลฟ เขาน่ากลัวมาก
หนูหวังว่าเขาจะไม่รู้ หนูยังไม่อยากตาย :(
________________________________________
ถูกพบในแฟ้ม “ถูกลบ” ในอีเมล์ ของ ดร. เอ เคลฟ เมื่อ 48 ชั่วโมงก่อนเกิดเหตุการณ์
ถึง: บุคลากร SCP ทุกคน
จาก: ดร. เอ. เคลฟ ไซต์ 19
หัวข้อ: หยุดข้า
ถึงบุคลากร ทุกคน ป้องกัน SCP-239 ตอนนี้เลย และให้ไซต์อยู่ในสภาวะ เตือนภัยสูงสุด พวกเข้าต้องหยุดข้า หรือบางคนอาจต้องตาย
เมื่อยี่สิบสี่ชั่วโมงก่อน จู่ๆข้าก็มีความรู้สึกอยากจะฆ่า SCP-239 มันเริ่มมาจากความคิดเล็กๆ และขยายใหญ่ขึ้น ข้ามีเหตุผลที่จะเชื่อว่า แผนการของข้าจะล้มเหลว :Xเอ้ย ... ข้าควรจะรูก่อนหน้านี้ว่าหล่อนจะเข้าใจผิดเกี่ยวกับ “การลงโทษอย่างสาหัส” เด็กมันฉลาดกว่าที่คิด แต่ก็ทึ่มด้วย... :Xเอ้ย! ข้า:Xโง่จังว่ะ! ข้าพลาดไปได้ยังไง?
เดี๋ยวสิ ข้ากำลังทำอะไร? ทำไหมข้าถึงต้องให้พวกเจ้ามาหยุดข้า? ไอ้สัตว์ประหลาดตัวน้อยนั้น หล่อนอันตรายเกินว่าที่จะมีชีวิตอยู่ หล่อนแหกกฎ และหล่อนต้องตาย
ไม่สามารถทำมันได้ด้วยมือเปล่าต้องทำอันนี้ตามหนังสือเพื่อเป้าหมายก่อนแล้วก็บัตรผ่าน อาวุธเทเลคิลอัลลอย น่าจะใช้ได้
[จบอีเมล์]
________________________________________
10:10 กล้องหมุนไปรอบๆฮอล์เวย์ H8
10:12ฮอล์เวย์ทั้งหมด ถูกปกคลุมได้ด้วยต้นไม้มีชีวิต พบเห็น SCP-091-ARC
10:14 พบเห็น SCP-336 ออกจากห้องใกล้ ยืนปัดฝุ่นออกจากตัว
10:17 SCP-336 ประจันหน้ากับ SCP-091-ARC ทั้งสองพูดคุยกันเป็นเวลาหลายนาที
10:23 SCP-091-ARC กลับไปที่พื้นที่กักกัน SCP-336 ปิดผนึกประตู
10:24 ต้นไม้ที่ปกคลุม ฮอลเวย์ H8 กลับเข้าไปในที่กักกันของ SCP-091-ARC อย่างรวดเร็ว
10:26 SCP-336 คุยกับ SCP-091-ARC ผ่านประตู
10:28 SCP-336 ออกจากฮอลเวย์ H8 มุ่งหน้าไปที่กักกันของตัวเอง
________________________________________
บันทึกเสียง c█████-█ วันที่ █-██-████
<SCP-336>: ข้าเห็นว่าดร.เจ้าปัญหานั้นมีเอี่ยวกับเจ้าในเรื่องนี้ น่าสงสารจัง
<SCP-091-ARC>: [ดูเหมือนว่าจะรำคาญและโมโหกับการปรากฏตัวของ SCP-336]
<SCP-336>: เจ้าไม่สามารถโทษข้าเรื่องนี้ได้ เจ้าก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เจ้าก็รู้ว่าเขาสำคัญสำหรับข้า
<SCP-091-ARC>: <ไม่สามารถเข้าใจได้>
<SCP-336>: ช่างน่าละอาย กักขังเจ้าไว้ในที่แห่งนี้...
<SCP-091-ARC>: <ไม่สามารถเข้าใจได้>
<SCP-336>: มันยังไม่จบหรอก การมีอยู่คนพวกนี้นั้นช่างกระจ้อยร่อย และพวกเราก็อดทนได้ ใช่ไหมที่รัก?
<SCP-091-ARC>: [เหมือนจะยิ้ม] <ไม่สามารถเข้าใจได้>
<SCP-336>: ข้าแน่ใจว่าเขาต้องคิดถึงเจ้าเหมือนกัน
________________________________________
บันทึกเสียงหลัก ดึงออกมาจากที่บันทึกในตัวของ SCP-244
<เคน พาโทส โครว์>: :X :X :X :X :Xเอ้ย!! ไม่มีอะไรทำมันได้เลยเว้ย! ทุกอย่างที่ฉันโยนใส่...มัน มันก็แค่ยักไหล่ไม่สนใจเท่านั้น
เสียงอึกทึกที่ไม่สามารถระบุได้
<เคน พาโทส โครว์>: [ เคนคำรามในลำคอ ] ฉันรู้ว่าไอ้เชี่ยนี้มันถูกสร้างขึ้นจากจินตนาการของเด็ก แต่ว่าวีรบุรุษก็ชนะเสมอไม่ใช่หรอ?? หมายถึงอย่างน้อยมันก็จะมีอัศวินในชุดเกราะเงาวับพร้อม...ดาบ!? ดาบ!!
10:20 หลังจากเข้าชนกับสิ่งมีชีวิตนั้นหลายครั้งและทำอะไรมันไม่ได้เลย เคน พาโทส โครว์ ได้ทำการใช้หนึ่งในอาวุธที่ติดตัว SCP-244 ดาบเลเซอร์จากแขนซ้ายบน แล้วเข้าชนกับมังกรอีกครั้ง (เป็นเจไดหรอวะ?? =[]=)
10:24 แม้ว่าแรกๆจะไม่สามารถทำอะไรมันได้มากนักเท่าไร แต่ โครว์ก็สามารถสร้างบาดแผลขนาดใหญ่ให้มันได้ในบริเวณหาง
10:30 โครว์จัดการแทงลงไปตรงๆบริเวณอกของมังกรแล้วจึงลากดาบตัดหัวขาดสะบั่น
________________________________________
บันทึกเสียงหลัก ดึงออกมาจากที่บันทึกในตัวของ SCP-244
<เคน พาโทส โครว์>: จะมีใครว่าอะไรไหมนะถ้าหากฉันจะลองชิมมัน...
________________________________________
รายงานหลังเหตุการณ์ยุติ 239-B: สาขาระยะยาว (คัดเลือกแล้ว)
ไอเทม 17: ความเสียหายที่เกิดขึ้นจากเหตุการณ์ทั้งหมดทำให้45%ของไซต์-17 ไม่สามารถเข้าไปทำอะไรได้เลยจนกว่าจะได้รับการซ่อมแซมอย่างดีแล้วเท่านั้น
เป้าหมาย: SCPที่มีรูปร่างเป็นมนุษย์ทั้งหมดที่ถูกกักกันที่ไซต์-17 ต้องย้ายไปสถานที่อื่นขององค์กรเพื่อการกักกันชั่วคราว SCP คลาส Keter ทั้งหมดถูกย้ายไปในที่กักกันที่มั่งคงกว่าในไซต์ SCP คลาส Euclid ทั้งหมดอาจจะถูกย้ายหรือถูกกำจัดกฎเกณฑ์ของแค่ละเคส
สิทธิโดย: แกมม่า
ไอเทม 22: 80% ของเจ้าหน้าที่บุคลลากรไซต์-17 ได้รับบาดเจ็บจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น 30% ของทั้งหมดต้องได้รับการรักษาที่โรงพยาบาลเป็นเวลานาน
เป้าหมาย: เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจากพื้นที่อื่นต้องถูกส่งมาที่ไซต์-17ชั่วคราวในบางครั้ง จำเป็นต้องลดขนาดของไซต์-17ลงจนกว่าจะมีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกลับมาประจำการ
สิทธิโดย: เอต้า
ไอเทม 97: SCP-239 ได้แสดงให้เห็นว่าตนคือSCP คลาส Keter ที่ไม่สามารถควบคุมได้ และเป็นสาเหตุทางอ้อมของการตายของ SCP หลายตัว การตายของบุคลากรขององค์กรและความเสียหายเป็นบริเวณกว้างของไซต์-17
เป้าหมาย: SCP-239 ต้องอยู่ในสภาพโคม่าตลอดเวลา และให้ Dr. Erica Valdason ค่อยดูแล
สิทธิโดย: เบต้า
ไอเทม 102: เจ้าหน้าที่หลายคนขององค์กรได้ทำหน้าที่อย่างดีเยี่ยมและมากกว่าที่เราจะคาดคิด ในสถานการณ์ที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพและความปลอดภัยของพวกเขา
เป้าหมาย: สำหรับความฉลาด ความกล้าและความเสียสละของพวกเขา ทางองค์กรขอมอบรางวัลเกียรติยศให้แก่ ดร.ไบรท์ เกียร์ และคอนดรากี้ และกับผู้บริหารเคน พาโทส โครว์
สิทธิโดย: อิพซีลอน
ไอเทม 138: การกระทำของดร. เอ. เคลฟ ในเหตุการณ์นี้เป็นสาเหตุทางอ้อมของการตายของ SCP หลายตัว เจ้าหน้าที่บุคลลากรขององค์กรหลายคน และความเสียหายเป็นบริเวณกว้างของไซต์-17 ทั้งนี้ทั้งนั้น ดร.เคลฟได้แสดงถึงการปฏิสัมพันธ์ที่ไม่ปกติกับ SCP เพศหญิงหลายตัว(SCPs 391-ARC 166 และ 366)
เป้าหมาย: จากความจริงเหล่านี้ และคำพูดของดร.เคลฟระหว่างเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ดร.อัลโต เคลฟ ถูกจัดระดับให้เป็น SCP รูปร่างมนุษย์ คลาส Euclid และต้องถูกกักกันและปกป้องอยู่ที่ไซต์-17 จำนวนของ SCP และวิธีการกักกันจะได้รับมอบหมายมาในวันหลัง
สิทธิโดย : อัลฟ่า
เหตุการณ์ภายในระหว่าง ดร. “อัลโต” เคลฟ และ ████████ คอนดรากี้ ██-██-████
[IMG]
