ดร.กลาส: เอาล่ะ เริ่มกันเลยนะ ดร.อัลโต เคลฟ-
ดร.เคลฟ: (ยื่นอูคูเลเล่ให้ดร.กลาส)
ดร.กลาส: ...เอาล่ะ ดร. (ดีดAเมเจอร์ด้วยท่าทางเก้ๆกังๆ) เรามาเริ่มสัมภาษณ์กันดีกว่า ช่วยเอาซินนามอนโรลนั่นออกจาก-
ดร.เคลฟ: ทวิสต์
ดร.กลาส: ขอโทษนะ?
ดร.เคลฟ: นี่คือซินนามอนทวิสต์ ไม่ใช่โรล เอาซักอันมั้ย?
ดร.กลาส: มีอันที่ไม่ได้เสียบจมูกคุณอยู่หรือเปล่า?
ดร.เคลฟ: ไม่มี
ดร.กลาส: งั้นก็ไม่ล่ะ ขอบคุณ เรามาเริ่มกันที่- โอ้พระเจ้า ใครปล่อยให้เค้าเอาปืนลูกซองเข้ามาเนี่ย?
ดร.กลาส: แหม ผมไม่ได้ไปที่ศูนย์19ซะนานเลยแน่ะ ทำไมคุณไม่มาที่ศูนย์17บ้างล่ะเนี่ย?
ดร.ไบรท์: เจี๊ยก
ดร.กลาส: โอ ใครก็ได้เอาDคลาสมานี่สักคนซิ
ดร.คอนดรากี: เอาล่ะ ทีนี้หมอนั่นก็สะดุดอวัยวะภายในอะไรสักอย่าง แล้วผมก็ไล่มันทัน
ดร.กลาส: อะฮะ
ดร.คอนดรากี: แล้วผมก็เป่ามันเข้าเต็มหน้า เปรี้ยง อย่างนั้นล่ะ สมองงี้กระจายทั่ว อา มันสุดยอดจริงๆนะ ไอ้Dคลาสที่ตามไปด้วยนี่ร้องยังกะเด็กๆ
ดร.กลาส: ...นั่นคือความทรงจำดีๆที่คุณมีจากการทำงานให้สถาบันเรอะ?
ดร.กลาส: แล้วตอนนั้นคุณรู้สึกยังไงเหรอ?
ดร.ไรท์: ก็อยากฆ่าเค้าน่ะสิ! ชั้นหมายความว่า ชั้นอยู่ตรงนั้น พร้อมจะมีเซ็กซ์ แล้วเค้าดันซื้อวีดีโอเกม? มันช่าง ช่าง...
ดร.กลาส:อกาธา วางโคมไฟลง อกาธา...ยาม ยามมาที่ห้องตรวจAเร็วเข้า!
ดร.เกียร์: ...
ดร.กลาส: มันไม่ได้ยากอะไรนะ บอกผมมาว่าคุณเห็นอะไรก็พอครับ อะไรก็ได้
ดร.เกียร์: ผมเห็นรอยหมึกทรงสมมาตร น่าจะเป็นหมึกดำ#4 กระดาษแผ่นนี้ถูกพับครึ่ง จึงสามารถสรุปได้ว่ามันคือภาพรอร์ชาค หรือแบบทดสอบ"หยดหมึก"
ดร.กลาส: ...เอาล่ะ แต่คุณเห็นรูปร่างอะไรไหมล่ะครับ? อย่างผีเสื้อ ทะเล ผู้คน อะไรก็ได้?
ดร.เกียร์: ไม่
ดร.กลาส: แน่ใจนะ? ดูเหมือนว่าคุณจะเห็นอะไรบางอย่างสักวินาทีนะครับ
ดร.เกียร์: ไม่ ผมเห็นรูปร่างแอ็บแทร็คสีดำ
ดร.กลาส: ...โอเค...เรามาลองอย่างอื่นกัน...ช่วย...หยุดจ้องผมแบบนั้นได้มั้ย?
ดร.กลาส: ...
ดร.เคลฟ: ...
ดร.กลาส: เอาล่ะ...เรามาคุยกัน...
ดร.เคลฟ: ผมกำลังคิดเรื่องที่จะฆ่าทุกคนในฐานนี้
ดร.กลาส: ...อะไรนะ?
ดร.เคลฟ: ไม่มีอะไร
ดร.กลาส: ผมว่าคุณเพิ่งจะพูดว่าคุณจะฆ่าทุกคนในฐานนี้
ดร.เคลฟ: ล้อเล่นรึเปล่า? ผมไม่ได้พูดแบบนั้นสักหน่อย ผมจะพูดทำไมว่าบางทีผมก็คิดว่าเช้าวันนึง ผมก็จะตื่นขึ้นมาเอามีดโกนที่เก็บไว้ในขวดน้ำยาฆ่าเชื้อสีฟ้าเชือดคอผู้ช่วยของผม จากนั้นก็วิ่งไปตามทางเดินทั้งที่ยังแก้ผ้า เชือดทุกคนที่เข้ามาขวางน่ะ?
ดร.กลาส: คุณ...คุณเพิ่งพูดอีกแล้ว!
ดร.เคลฟ: พูดอะไรเหรอ? คุณสบายดีหรือเปล่า ดร.กลาส หน้าคุณดูซีดๆนะ
ดร.กลาส: คุณเพิ่งจะขู่ฆ่าผมกับคนอื่นๆในฐานนี้!?
ดร.เคลฟ: ไม่นะ ผมเปล่า
ดร.กลาส: คุณพูด! นี่ผมจะเล่นที่บันทึกไว้ ฟังนะ!
(เสียงเทปบันทึกเล่นซ้ำ)
ดร.เคลฟ: จริงเหรอ? ผมได้ยินแค่ผมบอกคุณเรื่องตื่นขึ้นมาโกนหนวดตอนเช้านะ
ดร.กลาส: อะไรนะ? ฟัง! คุณเพิ่งจะพูดว่า...
ดร.เคลฟ: คุณก็รู้นะดร.กลาส อาการเสียงหลอนเนี่ยมักจะเกิดจากการทำงานหนักเกินควรและความเครียด บางทีคุณน่าจะไปพักนะ
ดร.กลาส: ...เคลฟ คุณหนีการสัมภาษณ์ไม่ได้หรอก คุณก็แค่พยายามขู่ใช้ความรุนแรงให้ผมกลัวจนหยุดการสัมภาษณ์เร็วๆ และผมต้องขอเตือนว่าแผนอันองอาจนี่ดูออกง่ายมาก คราวนี้ถ้า...
ดร.เคลฟ: ผมจะทำแบบนั้นไปทำไม? นั่นมันเหลวไหลพอๆกับบอกว่าผมเตรียมหมากฝรั่งใส่โซโพฟอริกเอาไว้ เพื่อที่จะให้คุณโดยแกล้งทำเป็นมิตร จากนั้นก็ทุบคุณให้สลบ เพื่อที่ผมจะได้เชือดคุณแบบสบายๆ แล้วก็เอาศพคุณไปโยนเข้าเตาเผา ทำลายหลักฐานทุกอย่างและนั่นทำให้ไม่มีใครสาวมาถึงผมได้
ดร.กลาส: ...
ดร.เคลฟ: คุณดูไม่ดีเลยนะ ดร.กลาส คุณน่าจะนอนลงแล้วหลับตาสักพัก
ดร.กลาส: ...เอาเถอะ คุณไปได้
ดร.เคลฟ: เอาหมากฝรั่งมั้ย?
ดร.กลาส: ...
ดร.เกียร์: ...
ดร.กลาส: ผีเสื้อ?
ดร.เกียร์: ไม่
ดร.กลาส: ปลาหมึกยักษ์
ดร.เกียร์: ไม่
ดร.กลาส: ระเบิดอันน่าสยดสยองจนฉีกหน้าคนเป็นชิ้นๆได้?
ดร.เกียร์: ไม่
ดร.กลาส: ลูกหมาขนฟู?
ดร.เกียร์: ไม่
ดร.กลาส: คุณไม่เห็นหมาน้อยน่ารักนี่เหรอ? ดูสิๆ ที่ท้ายกระดาษนี่...
ดร.เกียร์: ผมเห็นรูปร่างแอ็บแทร็คที่เกิดจากหยดหมึกสีดำ...แล้วก็นิ้วของคุณ
ดร.กลาส: ...คุณก็ร่วมมือดี ทำไมผมถึงเหนื่อยขนาดนี้เนี่ย...
ดร.คอนดรากี: เอาล่ะ ตอนนั้นเองที่ผมเห็นรอยเลือดเป็นทางไปที่ตู้ภารโรง ไอ้ขี้ขลาดนั่นพยายามแอบอยู่หลังไม้ถูพื้นกับไม้กวาดทั้งๆที่ตัวเองเลือดออกอยู่!
ดร.กลาส: คุณ...จะบอกว่าที่คุณยิงกับบุคลากรระดับ2หลายๆคนเพียงเพราะไม่ได้เปลี่ยนที่กรองเครื่องชงกาแฟเรอะ
ดร.คอนดรากี: คุณอาจจะไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องใหญ่-
ดร.กลาส: เครื่องชงกาแฟในห้องพักที่คุณไม่ได้ใช้แล้ว?
ดร.คอนดรากี: ประเด็นตรงนี้ก็คือระเบียบ กลาสซี ไม่มีที่กรองก็ไม่มีกาแฟ ไม่มีกาแฟก็หมายถึงนักวิจัยที่อ่อนเพลีย นักวิจัยที่อ่อนเพลียก็หมายถึงความผิดพลาด ความผิดพลาดราคาแพงที่จะเป็นเลขตัวแดงในเอกสารของผม เข้าใจที่ผมอยากจะบอกมั้ย?
ดร.กลาส: (หยุดไปพักหนึ่ง) ดร.คอนดรากี ผมจะขอบคุณมากถ้าคุณช่วยหยุดลับดาบระหว่างการตรวจนะ
ดร.คอนดรากี: รบกวนคุณเหรอ คุณหมอ?
ดร.กลาส: (ถอนใจ)
ดร.คอนดรากี: ผมสูบบุหรี่ได้ ใช่มั้ย?
ดร.เคลฟ: (ยื่นอูคูเลเล่ให้ดร.กลาส)
ดร.กลาส: ...เอาล่ะ ดร. (ดีดAเมเจอร์ด้วยท่าทางเก้ๆกังๆ) เรามาเริ่มสัมภาษณ์กันดีกว่า ช่วยเอาซินนามอนโรลนั่นออกจาก-
ดร.เคลฟ: ทวิสต์
ดร.กลาส: ขอโทษนะ?
ดร.เคลฟ: นี่คือซินนามอนทวิสต์ ไม่ใช่โรล เอาซักอันมั้ย?
ดร.กลาส: มีอันที่ไม่ได้เสียบจมูกคุณอยู่หรือเปล่า?
ดร.เคลฟ: ไม่มี
ดร.กลาส: งั้นก็ไม่ล่ะ ขอบคุณ เรามาเริ่มกันที่- โอ้พระเจ้า ใครปล่อยให้เค้าเอาปืนลูกซองเข้ามาเนี่ย?
ดร.กลาส: แหม ผมไม่ได้ไปที่ศูนย์19ซะนานเลยแน่ะ ทำไมคุณไม่มาที่ศูนย์17บ้างล่ะเนี่ย?
ดร.ไบรท์: เจี๊ยก
ดร.กลาส: โอ ใครก็ได้เอาDคลาสมานี่สักคนซิ
ดร.คอนดรากี: เอาล่ะ ทีนี้หมอนั่นก็สะดุดอวัยวะภายในอะไรสักอย่าง แล้วผมก็ไล่มันทัน
ดร.กลาส: อะฮะ
ดร.คอนดรากี: แล้วผมก็เป่ามันเข้าเต็มหน้า เปรี้ยง อย่างนั้นล่ะ สมองงี้กระจายทั่ว อา มันสุดยอดจริงๆนะ ไอ้Dคลาสที่ตามไปด้วยนี่ร้องยังกะเด็กๆ
ดร.กลาส: ...นั่นคือความทรงจำดีๆที่คุณมีจากการทำงานให้สถาบันเรอะ?
ดร.กลาส: แล้วตอนนั้นคุณรู้สึกยังไงเหรอ?
ดร.ไรท์: ก็อยากฆ่าเค้าน่ะสิ! ชั้นหมายความว่า ชั้นอยู่ตรงนั้น พร้อมจะมีเซ็กซ์ แล้วเค้าดันซื้อวีดีโอเกม? มันช่าง ช่าง...
ดร.กลาส:อกาธา วางโคมไฟลง อกาธา...ยาม ยามมาที่ห้องตรวจAเร็วเข้า!
ดร.เกียร์: ...
ดร.กลาส: มันไม่ได้ยากอะไรนะ บอกผมมาว่าคุณเห็นอะไรก็พอครับ อะไรก็ได้
ดร.เกียร์: ผมเห็นรอยหมึกทรงสมมาตร น่าจะเป็นหมึกดำ#4 กระดาษแผ่นนี้ถูกพับครึ่ง จึงสามารถสรุปได้ว่ามันคือภาพรอร์ชาค หรือแบบทดสอบ"หยดหมึก"
ดร.กลาส: ...เอาล่ะ แต่คุณเห็นรูปร่างอะไรไหมล่ะครับ? อย่างผีเสื้อ ทะเล ผู้คน อะไรก็ได้?
ดร.เกียร์: ไม่
ดร.กลาส: แน่ใจนะ? ดูเหมือนว่าคุณจะเห็นอะไรบางอย่างสักวินาทีนะครับ
ดร.เกียร์: ไม่ ผมเห็นรูปร่างแอ็บแทร็คสีดำ
ดร.กลาส: ...โอเค...เรามาลองอย่างอื่นกัน...ช่วย...หยุดจ้องผมแบบนั้นได้มั้ย?
ดร.กลาส: ...
ดร.เคลฟ: ...
ดร.กลาส: เอาล่ะ...เรามาคุยกัน...
ดร.เคลฟ: ผมกำลังคิดเรื่องที่จะฆ่าทุกคนในฐานนี้
ดร.กลาส: ...อะไรนะ?
ดร.เคลฟ: ไม่มีอะไร
ดร.กลาส: ผมว่าคุณเพิ่งจะพูดว่าคุณจะฆ่าทุกคนในฐานนี้
ดร.เคลฟ: ล้อเล่นรึเปล่า? ผมไม่ได้พูดแบบนั้นสักหน่อย ผมจะพูดทำไมว่าบางทีผมก็คิดว่าเช้าวันนึง ผมก็จะตื่นขึ้นมาเอามีดโกนที่เก็บไว้ในขวดน้ำยาฆ่าเชื้อสีฟ้าเชือดคอผู้ช่วยของผม จากนั้นก็วิ่งไปตามทางเดินทั้งที่ยังแก้ผ้า เชือดทุกคนที่เข้ามาขวางน่ะ?
ดร.กลาส: คุณ...คุณเพิ่งพูดอีกแล้ว!
ดร.เคลฟ: พูดอะไรเหรอ? คุณสบายดีหรือเปล่า ดร.กลาส หน้าคุณดูซีดๆนะ
ดร.กลาส: คุณเพิ่งจะขู่ฆ่าผมกับคนอื่นๆในฐานนี้!?
ดร.เคลฟ: ไม่นะ ผมเปล่า
ดร.กลาส: คุณพูด! นี่ผมจะเล่นที่บันทึกไว้ ฟังนะ!
(เสียงเทปบันทึกเล่นซ้ำ)
ดร.เคลฟ: จริงเหรอ? ผมได้ยินแค่ผมบอกคุณเรื่องตื่นขึ้นมาโกนหนวดตอนเช้านะ
ดร.กลาส: อะไรนะ? ฟัง! คุณเพิ่งจะพูดว่า...
ดร.เคลฟ: คุณก็รู้นะดร.กลาส อาการเสียงหลอนเนี่ยมักจะเกิดจากการทำงานหนักเกินควรและความเครียด บางทีคุณน่าจะไปพักนะ
ดร.กลาส: ...เคลฟ คุณหนีการสัมภาษณ์ไม่ได้หรอก คุณก็แค่พยายามขู่ใช้ความรุนแรงให้ผมกลัวจนหยุดการสัมภาษณ์เร็วๆ และผมต้องขอเตือนว่าแผนอันองอาจนี่ดูออกง่ายมาก คราวนี้ถ้า...
ดร.เคลฟ: ผมจะทำแบบนั้นไปทำไม? นั่นมันเหลวไหลพอๆกับบอกว่าผมเตรียมหมากฝรั่งใส่โซโพฟอริกเอาไว้ เพื่อที่จะให้คุณโดยแกล้งทำเป็นมิตร จากนั้นก็ทุบคุณให้สลบ เพื่อที่ผมจะได้เชือดคุณแบบสบายๆ แล้วก็เอาศพคุณไปโยนเข้าเตาเผา ทำลายหลักฐานทุกอย่างและนั่นทำให้ไม่มีใครสาวมาถึงผมได้
ดร.กลาส: ...
ดร.เคลฟ: คุณดูไม่ดีเลยนะ ดร.กลาส คุณน่าจะนอนลงแล้วหลับตาสักพัก
ดร.กลาส: ...เอาเถอะ คุณไปได้
ดร.เคลฟ: เอาหมากฝรั่งมั้ย?
ดร.กลาส: ...
ดร.เกียร์: ...
ดร.กลาส: ผีเสื้อ?
ดร.เกียร์: ไม่
ดร.กลาส: ปลาหมึกยักษ์
ดร.เกียร์: ไม่
ดร.กลาส: ระเบิดอันน่าสยดสยองจนฉีกหน้าคนเป็นชิ้นๆได้?
ดร.เกียร์: ไม่
ดร.กลาส: ลูกหมาขนฟู?
ดร.เกียร์: ไม่
ดร.กลาส: คุณไม่เห็นหมาน้อยน่ารักนี่เหรอ? ดูสิๆ ที่ท้ายกระดาษนี่...
ดร.เกียร์: ผมเห็นรูปร่างแอ็บแทร็คที่เกิดจากหยดหมึกสีดำ...แล้วก็นิ้วของคุณ
ดร.กลาส: ...คุณก็ร่วมมือดี ทำไมผมถึงเหนื่อยขนาดนี้เนี่ย...
ดร.คอนดรากี: เอาล่ะ ตอนนั้นเองที่ผมเห็นรอยเลือดเป็นทางไปที่ตู้ภารโรง ไอ้ขี้ขลาดนั่นพยายามแอบอยู่หลังไม้ถูพื้นกับไม้กวาดทั้งๆที่ตัวเองเลือดออกอยู่!
ดร.กลาส: คุณ...จะบอกว่าที่คุณยิงกับบุคลากรระดับ2หลายๆคนเพียงเพราะไม่ได้เปลี่ยนที่กรองเครื่องชงกาแฟเรอะ
ดร.คอนดรากี: คุณอาจจะไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องใหญ่-
ดร.กลาส: เครื่องชงกาแฟในห้องพักที่คุณไม่ได้ใช้แล้ว?
ดร.คอนดรากี: ประเด็นตรงนี้ก็คือระเบียบ กลาสซี ไม่มีที่กรองก็ไม่มีกาแฟ ไม่มีกาแฟก็หมายถึงนักวิจัยที่อ่อนเพลีย นักวิจัยที่อ่อนเพลียก็หมายถึงความผิดพลาด ความผิดพลาดราคาแพงที่จะเป็นเลขตัวแดงในเอกสารของผม เข้าใจที่ผมอยากจะบอกมั้ย?
ดร.กลาส: (หยุดไปพักหนึ่ง) ดร.คอนดรากี ผมจะขอบคุณมากถ้าคุณช่วยหยุดลับดาบระหว่างการตรวจนะ
ดร.คอนดรากี: รบกวนคุณเหรอ คุณหมอ?
ดร.กลาส: (ถอนใจ)
ดร.คอนดรากี: ผมสูบบุหรี่ได้ ใช่มั้ย?
แฟ้มบางส่วนจากการตรวจสภาพจิตบุคลากรของสถาบัน โดยดร.กลาส
[IMG]
