บันทึกการทดลอง
12.00น. เตรียมอุปกรณ์และนักโทษประหารที่กำลังจะถูกตัดสินโทษประหารชีวิตภายในเวลาไม่เกิน72ชั่วโมงมา6คน
12.15น. นักโทษทุกคนได้รับการอธิบายเกี่ยวกับscp-173ว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ห้ามหลบตามันเด็ดขาด
12.25น. เจ้าหน้าที่จากหน่วยรักษาความปลอดภัยและหน่วยติดอาวุธทั้ง3คนที่ได้ขอมาได้มาช่วยติดกล้องวงจรปิดให้ในห้องของscp-173
12.30น. นักโทษ3คนได้รับคำสั่งให้เข้าไปในห้องที่มีscp-173อยู่
12.31น. นักโทษทั้ง3คนได้พบเห็นscp-173กำลังเกาะผนังแล้วใช้เล็บข่วนผนัง
12.32น. นักโทษทั้ง3คนพยายามมองดูมันด้วยสีหน้าหวาดกลัวขณะที่เสียงข่วนผนังดังขึ้นเรื่อยๆ
12.35น. นักโทษทั้ง3คนต่างสติแตกแล้วพยายามจะวิ่งออกไปจากห้องที่ขังโดยหันหลังให้มัน
12.36น. นักโทษทั้ง3คนโดนฉีกแขนขาและหักคออย่างทารุณ
12.38น. ทันทีที่เจ้าหน้าที่จากหน่วยรักษาความปลอดภัยทั้ง3คนเข้าไปในห้องscp-173ก็มีท่าทีสงบลงมันเดินก้มหน้าอย่างเชื่องช้าไปเกาะอยู่ที่ผนังห้องเหมือนเดิม
12.44น. เจ้าหน้าที่ทำความสะอาดห้องเสร็จเรียบร้อยแล้วลากศพของนักโทษทั้ง3คนออกมา
12.45น. นักโทษคนอื่นๆที่ได้เห็นศพของนักโทษทั้ง3คนนั้นต่างมีสีหน้าหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัด
12.50น. นักโทษชุดที่2ถูกกำชับเรื่องการมองscp-173อย่างเข้มงวดก่อนที่จะส่งมอบค้อนปอนด์ให้แล้วส่งเข้าไปในห้องของscp-173อีกครั้ง โดยได้รับคำสั่งให้ใช้ค้อนปอนด์ทุบscp-173
13.00น. นักโทษชุดที่2ยังคงยืนนิ่งแล้วมองscp-173ด้วยสายตาหวาดกลัวผมจึงพูดกับพวกเขาผ่านทางเครื่องส่งสัญญาณเสียงว่าถ้าทำตามที่ผมบอกจนการทดลองสำเร็จด้วยดีผมจะปล่อยพวกเขาให้เป็นอิสระ
13.01น. เมื่อนักโทษชุดที่2ได้ยินอย่างนั้นพวกเขาก็ดีใจแล้วเดินเข้าไปใกล้scp-173และใช้ค้อนปอนด์ทุบมันไม่ยั้ง
ได้ยินเสียงคล้ายอิฐถูกค้อนทุบดังออกมาจากตัวของscp-173ทุกครั้งที่โดนทุบแต่scp-173ก็ยังคงยืนนิ่งไม่เคลื่อนไหวแต่อย่างใด
14.04น. นักโทษชุดที่2ยังคงทุบscp-173ไม่หยุด สีหน้าของพวกเขาดูเต็มไปด้วยความยินดี ขณะที่ทั่วร่างของscp-173เต็มไปด้วยเลือด
14.05น. เจ้าหน้าที่รีบเข้ามาลากตัวนักโทษชุดที่2ออกไปเมื่อเห็นว่าสถานการณ์เริ่มบานปลาย
14.06น. หลังจากเจ้าหน้าที่ออกไปแล้ว scp-173ก็ล้มลงกับพื้น
14.10น. เกิดการเปลี่ยนแปลงกับร่างกายของscp-173อย่างฉับพลัน scp-173กลายสภาพจนดูเหมือนกับเด็กผู้หญิงในชุดตุ๊กตา
14.11น.scp-173มองมาที่กล้องวงจรปิด แล้วก็น้ำตาไหลออกมาจากตาของมันเหมือนมันจะรู้ว่าผมมองดูอยู่แล้วกำลังอ้อนวอนขอความเมตตาจากผม
14.15น. ผมรู้สึกใจอ่อนและเปลี่ยนขั้นตอนการทดลองเป็นการทดลองที่ไม่ทำร้ายscp-173แทน
14.20น. ผมให้เจ้าหน้าที่เอาช่อดอกลิลลี่ขาวไปวางไว้ในห้องแล้วให้พวกเขาออกมาปล่อยให้scp-173อยู่ในห้องตามลำพัง
และเฝ้ามองจากทางกล้องวงจรปิดอีกครั้ง ซึ่งในระหว่างที่เจ้าหน้าที่เข้าไปมันก็นอนหันหลังให้เจ้าหน้าที่
14.23น. scp-173ลุกขึ้นเดินมาดูช่อดอกลิลลี่ขาว มันดมกลิ่นแล้วทำหน้ายิ้มแย้มเหมือนกับเด็กผู้หญิงจริงๆก่อนที่จะเด็ดกลีบดอกลิลลี่ขาวกินทีละกลีบ
14.40น. ผมให้เจ้าหน้าที่เอาน่องไก่ทอดและน่องไก่ดิบๆไปวางไว้ในห้องที่scp-173อยู่ระหว่างนั้นscp-173ก็หันไปมองผนังห้องหลบสายตาจากเจ้าหน้าที่ พอเจ้าที่ออกมาแล้วscp-173ก็ทำตาเป็นประกายแล้วยิ้มออกมาก่อนจะหยิบทั้งน่องไก่ทอดและน่องไก่ดิบเข้าปากและเคี้ยว
14.50น. ผมลองเปิดเพลงประเภทต่างๆให้scp-173ฟังผ่านทางเครื่องส่งสัญญาณเสียงที่ติดอยู่ในห้อง
Scp-173เมื่อได้ยินเพลงร็อคก็ลุกขึ้นมาเต้นแต่พอเปิดเพลงประเภทอื่นนอกเหนือจากนั้นscp-173ก็กลับไปยืนเกาะผนังห้องเหมือนเดิม
Scp-173เมื่อได้ยินเพลงร็อคก็ลุกขึ้นมาเต้นแต่พอเปิดเพลงประเภทอื่นนอกเหนือจากนั้นscp-173ก็กลับไปยืนเกาะผนังห้องเหมือนเดิม
16.00น. ทดลองเปิดหลอดไฟรังสีUVในห้องของscp-173 scp-173เมื่อโดนรังสีUVก็รีบเดินไปหลบอยู่ตรงมุมห้องอย่างลนลาน
17.00น. ดับไฟในห้องทุกดวง ทำให้ห้องตกอยู่ในความมืดแล้วเปิดแสงแฟลซกระพริบอย่างฉับพลันหลายครั้งแต่scp-173ไม่มีปฏิกิริยาใดๆ
18.00น. ปล่อยน้ำเข้าไปในห้องแต่scp-173ก็ไม่มีปฏิกิริยาใดๆแม้น้ำจะท่วมข้อเท้าไปแล้วก็ตาม
19.00น. ปล่อยน้ำออกจากห้องให้หมด แล้วพ่นก๊าซที่มีกลิ่นต่างๆเข้าไปในห้อง scp-173scp-173มีปฏิกิริยากับก๊าซที่มีกลิ่นเหมือนเลือดและมูลสัตว์กับอาหารประเภทต่างๆเท่านั้น
22.00น. เลิกการทดลอง ทำความสะอาดห้องของscp-173 แล้วกำจัดนักโทษที่รอดชีวิตทิ้งเพื่อรักษาความลับของศูนย์
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย bbg เมื่อ 2013-6-2 19:58
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย bbg เมื่อ 2013-6-2 20:57
ผลการทดลองเกี่ยวกับอารมณ์และการตอบสนองต่อสิ่งเร้าของscp-173
