ขอให้ฝันดีนะทุกท่าน
ไม่ได้แจกมาหลายวัน 2 วัน 555
http://www.youtube.com/watch?v=xoOerMh-W4Q
Download
URL
Credit :9WiN9
แถม ver.thai
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=Xv2PB7iK1s4#!
Download
URL
เนื้อร้อง =w=
อีกครั้งที่สายลมร้อนยังพัดผ่าน
ฉันจึงเปิด บานหน้าต่างออกมารับ
แล้วก็ได้ยิน เสียงขับขานไพเราะ แว่วมาจากที่ไกล
ปล่อยทิ้งหนังสือที่ฉันกำลังอ่าน
แล้วหันมาคุยกับเจ้านกที่บินหลงมา
พร้อมทั้งอำลาช่วงบ่ายของวันนี้ไปดังเช่นเคย
โลกนี้ช่างเต็มไปด้วยเรื่องและราว
และเป็นฉันเองที่หยุดอยู่ตรงนี้
ไม่เคยจะมี ผู้ใดทำความเข้าใจ ว่าข้างในฉันแค่เหงา
หลบหนี เรื่องร้าย และเข้ามาในป่า ซ่อนตัวอยู่ในบ้านหลังน้อยที่ห่างไกลจากผู้คน
ฉันเลยต้องทนมีชีวิตที่เงียบเหงา เมื่อไม่มีผู้มาเยือน
อย่า สบ สายตาใคร ฉันเฝ้ารำพันอยู่ตรงนี้
แค่เพียงยอมทนสักหน่อย ก็ไม่เหงาเท่าไหร่
อยู่กับสิ่งของ มากมายก็ไม่เลวร้ายหรอกนะ
หากอยากรู้เรื่องราวก็หาเอาจากหนังสือที่เก็บไว้
หากอยากจะออกไปมองโลกที่แสนกว้างใหญ่
จะมีใคร ทำอะไรฉันรึเปล่านะ?
ความกังวล ยิ่งก่อตัวขึ้นมา
ก็อยากจะหา เหตุผล ที่ตัวฉันยังอยู่
แต่แล้ว ก็รู้สึกได้
นี่คือชีวิต ฉันนี่นา
เน่ เน่ โลกอันแสนกว้างไกล
แม้ว่าตัวฉันจะทำได้เพียงแค่เฝ้าจินตนาการ
ฉัน ยังเฝ้ารออยู่
จนกว่า จะมีใครสักคนเข้ามาเยือน
ฝันถึงโลกที่ฉันไม่เคยเจอ
แล้วมองเหม่อ ออกไปไกลกว่าที่คิด
และในทันใดก็ได้ยินเสียงใคร พร่ำบ่นอยู่ไม่ไกล
ตกใจเสียจนเผลอทำถ้วยชาหล่น
ด้วยในความจริง ไม่เคยเจอผู้ใด
ฉันจะทำยังไง เมื่ออีกฝั่งของประตูนั้นมีผู้มาเยือน
อย่า สบ สายตาใคร เพราะคนที่ถูกมองจะดับสูญ
พ่อแม่ของฉัน พร่ำสอนให้ฟังเรื่อยมา
และบอกให้ฉันจงจำไว้ว่า มีพลังอยู่เช่นนั้น
เรื่องราวเล่าขานไป ฉันเป็นเหมือนปีศาจในตำนาน
ก็ไม่แปลกใจที่ใครจะพากันนึกหวั่น
ก็เข้าใจ แต่ ไม่อยากจะยอมรับ
ก็อกก็อกก็อก เขากำลังเคาะประตู
ผู้มาเยือนคนเดียวที่หลงเข้ามา
บอกตามตรง พูดว่าตกใจ
คงยังไม่พอช่วยบรรยาย
เน่ เน่ โลกที่ฉันเคยเฝ้ารอ
ที่ตัวของฉันพร่ำขอแค่เพียงให้ได้จินตนาการ
แท้จริงแล้วเข้ามา
เปิดประตูสู่โลกของฉันอย่างง่ายดาย
ร่างที่สั่นสะท้านด้วยนึกกลัว ไม่ยอมลืมตา
เรื่องเล่าขาน ไม่ได้ยินมาบ้างรึไง?
"ถ้าฉันเผลอสบตา มันอาจทำร้ายเธอก็ได้"
ฉันว่าไป แต่เธอก็แค่ยิ้ม
"แต่บางทีนะ ก็นึกกลัวว่าในสักวัน
ร่างกายผมมีอันต้องดับสูญไป
งั้นเธอคิดว่าดีกว่ามั้ย ถ้าหากวันนี้ผมชวนเธอหนีไปด้วยกัน?"
เสียงสะท้อน ก้องอยู่ในหัวใจ
เป็นเธอนั่นเองที่ฉุดฉันไปพบความจริง
ให้ดนตรีลั่นดังกังวาล
เปลี่ยนแปลงโลกนี้ที่มืดหม่น
รู้มั้ย ฉันอยากขอบคุณเหลือเกิน
ที่เข้ามาสอนให้รู้ถึงความหมายและคุณค่าของฉัน
แม้คงต้องมีวัน ที่เดินหลง
แต่ก็รู้มีเธอที่เฝ้ารอ
อีกครั้งที่สายลมร้อนนั้นพัดพา
ให้เสื้อคลุมที่สวมมา สะบัดพริ้ว
ฉันได้แต่ปล่อยชายเสื้อให้พัดปลิวอิสระอย่างเช่นเคย
ฉันจึงเปิด บานหน้าต่างออกมารับ
แล้วก็ได้ยิน เสียงขับขานไพเราะ แว่วมาจากที่ไกล
ปล่อยทิ้งหนังสือที่ฉันกำลังอ่าน
แล้วหันมาคุยกับเจ้านกที่บินหลงมา
พร้อมทั้งอำลาช่วงบ่ายของวันนี้ไปดังเช่นเคย
โลกนี้ช่างเต็มไปด้วยเรื่องและราว
และเป็นฉันเองที่หยุดอยู่ตรงนี้
ไม่เคยจะมี ผู้ใดทำความเข้าใจ ว่าข้างในฉันแค่เหงา
หลบหนี เรื่องร้าย และเข้ามาในป่า ซ่อนตัวอยู่ในบ้านหลังน้อยที่ห่างไกลจากผู้คน
ฉันเลยต้องทนมีชีวิตที่เงียบเหงา เมื่อไม่มีผู้มาเยือน
อย่า สบ สายตาใคร ฉันเฝ้ารำพันอยู่ตรงนี้
แค่เพียงยอมทนสักหน่อย ก็ไม่เหงาเท่าไหร่
อยู่กับสิ่งของ มากมายก็ไม่เลวร้ายหรอกนะ
หากอยากรู้เรื่องราวก็หาเอาจากหนังสือที่เก็บไว้
หากอยากจะออกไปมองโลกที่แสนกว้างใหญ่
จะมีใคร ทำอะไรฉันรึเปล่านะ?
ความกังวล ยิ่งก่อตัวขึ้นมา
ก็อยากจะหา เหตุผล ที่ตัวฉันยังอยู่
แต่แล้ว ก็รู้สึกได้
นี่คือชีวิต ฉันนี่นา
เน่ เน่ โลกอันแสนกว้างไกล
แม้ว่าตัวฉันจะทำได้เพียงแค่เฝ้าจินตนาการ
ฉัน ยังเฝ้ารออยู่
จนกว่า จะมีใครสักคนเข้ามาเยือน
ฝันถึงโลกที่ฉันไม่เคยเจอ
แล้วมองเหม่อ ออกไปไกลกว่าที่คิด
และในทันใดก็ได้ยินเสียงใคร พร่ำบ่นอยู่ไม่ไกล
ตกใจเสียจนเผลอทำถ้วยชาหล่น
ด้วยในความจริง ไม่เคยเจอผู้ใด
ฉันจะทำยังไง เมื่ออีกฝั่งของประตูนั้นมีผู้มาเยือน
อย่า สบ สายตาใคร เพราะคนที่ถูกมองจะดับสูญ
พ่อแม่ของฉัน พร่ำสอนให้ฟังเรื่อยมา
และบอกให้ฉันจงจำไว้ว่า มีพลังอยู่เช่นนั้น
เรื่องราวเล่าขานไป ฉันเป็นเหมือนปีศาจในตำนาน
ก็ไม่แปลกใจที่ใครจะพากันนึกหวั่น
ก็เข้าใจ แต่ ไม่อยากจะยอมรับ
ก็อกก็อกก็อก เขากำลังเคาะประตู
ผู้มาเยือนคนเดียวที่หลงเข้ามา
บอกตามตรง พูดว่าตกใจ
คงยังไม่พอช่วยบรรยาย
เน่ เน่ โลกที่ฉันเคยเฝ้ารอ
ที่ตัวของฉันพร่ำขอแค่เพียงให้ได้จินตนาการ
แท้จริงแล้วเข้ามา
เปิดประตูสู่โลกของฉันอย่างง่ายดาย
ร่างที่สั่นสะท้านด้วยนึกกลัว ไม่ยอมลืมตา
เรื่องเล่าขาน ไม่ได้ยินมาบ้างรึไง?
"ถ้าฉันเผลอสบตา มันอาจทำร้ายเธอก็ได้"
ฉันว่าไป แต่เธอก็แค่ยิ้ม
"แต่บางทีนะ ก็นึกกลัวว่าในสักวัน
ร่างกายผมมีอันต้องดับสูญไป
งั้นเธอคิดว่าดีกว่ามั้ย ถ้าหากวันนี้ผมชวนเธอหนีไปด้วยกัน?"
เสียงสะท้อน ก้องอยู่ในหัวใจ
เป็นเธอนั่นเองที่ฉุดฉันไปพบความจริง
ให้ดนตรีลั่นดังกังวาล
เปลี่ยนแปลงโลกนี้ที่มืดหม่น
รู้มั้ย ฉันอยากขอบคุณเหลือเกิน
ที่เข้ามาสอนให้รู้ถึงความหมายและคุณค่าของฉัน
แม้คงต้องมีวัน ที่เดินหลง
แต่ก็รู้มีเธอที่เฝ้ารอ
อีกครั้งที่สายลมร้อนนั้นพัดพา
ให้เสื้อคลุมที่สวมมา สะบัดพริ้ว
ฉันได้แต่ปล่อยชายเสื้อให้พัดปลิวอิสระอย่างเช่นเคย
Credit :URL
ช่วยกดน้ำใจ หรือ ช่วยตอบกระทู้ด้วยนะ ^^
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย 9WiN9 เมื่อ 2013-6-19 21:24
[MF]Imagination Forest piano ver.【Lizz】ก่อนนอน =w=
