คุณที่กำลังอ่านอยู่นี้เราคิดว่าคงจะเคยรู้จักเรื่อง Date alive กับ The world god only knows เป็นอย่างดี เรื่องที่ผมจะเล่าให้ฟังนี้เป็นเรื่องcrossover ของ Date a live กับ The world god only knows ในชื่อ Commandmentsof capture (ข้อบัญญัติของการจีบสาว) ซึ่งเป็นผลงานของ WrathieWinsre จาก Fanfiction.net โดยเขียนในแนวที่ว่าองกรค์ Ratatoskr ได้ติดต่อคัตสึระหงิ เคย์มะหรือในอีกชื่อหนึ่งคือเทพตกหญิง พระเอกของเรื่องThe world god only knows หลังจากได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับชื่อเสียงของเขาทางเน็ตหลังจากได้ทำการทดสอบความสามารถของเคย์มะจนเป็นที่น่าพอใจแล้ว เขาก็ได้ขอร้องให้เคย์มะมาเป็นครูช่วยฝึกสอนพระเอกของDate a live อิซูกะ ชิโดะ ในเรื่องความรักเพื่อใช้กับการจีบ “Spirits”ซึ่งเคย์มะก็ตอบตกลง ซึ่งในภายหลังนั้นได้เล่าว่าเคย์มะไม่เห็นด้วยกับการใช้อุปกรณ์หรือความช่วยเหลือเช่น คณะผู้เชี่ยวชาญ การโหวดเลือกตัวเลือก และเครื่องวัดระดับแต้มความรักแต่ควรใช้ความสามารถของตัวผู้ปฎิบัติการจีบเองมากกว่าแต่ก็ไม่สามารถคัดค้านอะไรได้ หลังจากที่เคย์มะได้สอน ชิโดะกฎและข้อบัญญัติของการจีบเบื้องต้นไปได้สักพักหนึ่งแล้ว“spirit” ที่มี codename ว่า “Princess” (Tohka) ก็ปรากฎตัวขึ้นมาอีกครั้งก็ได้เกิดเหตุการณ์อย่างที่เห็นนี้ขึ้นแต่เหตุการณ์นั้นจะเป็นอะไรก็ขอให้อ่านต่อไปนี่เป็นการตัดเอาฉากหนึ่งที่สนุก ตื่นเต้นของเรื่องที่ผู้เขียนคนนี้เขียนมาเล่าให้ฟังหวังว่าจะทำให้คนที่อ่านอยู่นี้รู้สึกสนุกไปด้วย
เนื้อเรื่อง
หลังจากที่ ชิโดะได้เผชิญหน้ากับ “spirit” ในชื่อ “Princess” แล้ว เธอก็ถามเขาว่า “นายเป็นใคร” และแล้วเนื้อเรื่องก็เริ่มจากตรงนี้
จากเครื่องวัดระดับความรัก มีตัวเลือกขึ้นมาอยู่ 3 ตัวเลือก
1. 1. “ฉันชื่อ อิซูกิ ชิโดะ ฉันมาที่นี่เพื่อช่วยเธอ”
2. 2.“ฉะ...ฉันเป็นแค่คนที่เดินผ่านมาไว้ชีวิตฉันด้วยเถอะ!”
3. 3.“ก่อนจะถามชื่อคนอื่น ก็บอกชื่อของตัวเองมาก่อนสิ!”
“เอาล่ะ พวกเรา โหวตตัวเลือกเร็วเข้า” อิซูกิ โคโตริน้องสาวของชิโดะและผู้บัญชาการของ Ratatoskrพูดกับบรรดาคณะผู้เชี่ยวชาญ
ในขณะที่พวกคณะผู้เชี่ยวชาญเริ่มที่จะโหวตกันเสียงของเคย์มะก็มาจากด้านหลังของโคโตริ ทำให้เธอสะดุ้งเล็กน้อยและก็พบว่าเขายืนอยู่ข้าง ๆ เธอ มองไปที่ตัวเลือกอย่างสนใจ
“สุดท้ายแล้ว พวกเธอก็ยังคงใช้เครื่องวัดระดับความรักกันสินะ”
เคย์มะรู้สึกผิดหวัง เขาถอนหายใจแล้วก็กอดอก
“แล้วพวกเธอจะเลือกตัวเลือกไหนกันล่ะ”
เคย์มะถามอย่างใจเย็นในขณะที่ผลโหวตปรากฎขึ้น ปรากฎว่าคนส่วนใหญ่เลือกตัวเลือกที่3
“แล้วท่านล่ะ เทพตกหญิง ถ้าเป็นท่านจะเลือกตัวเลือกไหน” โคโตริถาม
เคย์มะขมวดคิ้ว ก่อนจะยักไหล่
“ถ้าหากต้องเลือกสักตัวเลือกนึงล่ะก็ ตัวเลือกที่ 1”
เคย์มะยังคงส่งรอยยิ้มอย่างมั่นใจในแบบฉบับของเขาแม้ว่าพวกคณะผู้เชี่ยวชาญต่างไม่เห็นด้วย บอกเขาว่ามันดูไม่จริงใจ และมันไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุดที่จะพูดกับ“Spirit” ในตอนนี้
“ใช่แล้วล่ะ นอกจากนั้นตัวเลือกที่ 3ยังทำให้เราควบคุมบทสนทนาได้อีกต่างหาก แล้วทำไมท่านถึงเลือกตัวเลือกที่ 1 ล่ะเทพตกหญิง”
“เพราะว่ามันไม่ได้เกี่ยวข้องกับคำพูดน่ะสิตัวเลือกไหนก็ใช้ได้ทั้งนั้น มันอยู่ที่ว่าเราจะแสดงมันออกมายังไงต่างหากล่ะ”
คำตอบของเคย์มะทำให้คนอื่น ๆ เงียบ แม้ว่าชิโดะจะยังคงใช้ตัวเลือกที่3 ก็ตาม
“ก่อนจะถามชื่อคนอื่น ก็บอกชื่อของตัวเองมาก่อนสิ!”
หลังจากนั้นเป็นที่น่าเสียดายว่า “Spirit” ตอบสนองคำถามของเขาด้วยการโจมตีเขากดเขาลงกับพื้น แล้วพูดขึ้นว่า “ถ้าหากนายยังไม่ตอบ ฉันจะถือว่านายเป็นศัตรู”
ในขณะที่บรรดาคณะผู้เชี่ยวชาญส่งเสียงผิดหวังเรื่องที่คำตอบนั้นไม่ได้ผล โคโตริหันไปหาเคย์มะที่กำลังเริ่มเกมของเขาอีกครั้งไม่สนใจว่าชิโดะจะเป็นยังไง จะตายหรือเปล่า
“...ท่านไม่คิดที่จะช่วยหน่อยเหรอ ท่านเทพตกหญิง”
โคโตริกัดริมฝีปากด้วยความเจ็บใจในขณะที่ชิโดะถูกบังคับให้บอกชื่อโดย “Spirit”
“ผมไม่ใช่ ”พระเอก” ผมไม่เห็นเหตุผลที่ผมจะต้องช่วยถ้าทำอย่างนั้นล่ะก็ จะเป็นการทำให้ “นางเอก” เสื่อมเสียเกียรติเสียเปล่า ๆ“
เคย์มะตอบ ตาของเขายังไม่แม้แต่ที่จะยกขึ้นจากหน้าจอ PFP ที่เขากำลังเล่นอยู่ก่อนที่เขาจะค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมองมาที่เธอ ท้าทายเธอด้วยการให้คำแนะนำนั้นขึ้นมา
“นอกจากว่า คุณจะขอร้อง ท่านผู้บัญชาการ”
“นายหมายความว่ายังไงน่ะ คัตสึราหงิ”
โคโตริตอบรับคำท้าของเขาด้วยการกอดอกของเธอด้วยเช่นกัน คัตสึราหงิเคย์มะเป็นผู้มีความสามารถที่หาได้ยากผู้ที่เธอมั่นใจอย่างแน่นอนเลยว่าจะสามารถทำให้ “Spirit” มาหลงรักได้ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม
แต่อย่างไรก็ตาม ชิโดะเป็นคนสำคัญของแผนการนี้ถ้าหากเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่เขาล่ะก็ จะไม่สามารถผนึกพลังของ “Spirit” ได้
“ ‘พระเอก’ น่ะถูกเลือกโดยผู้ควบคุมนะท่านผู้บัญชาการ และตอนนี้ใครกันล่ะที่เป็นผู้ควบคุม?ใครกันล่ะเป็นผู้กำหนดว่าใครจะเป็น “พระเอก”?”
คัตสึราหงิ เคย์มะได้เห็นฉากจบของเหตุการณ์ครั้งนี้แล้วมันเป็นความเป็นไปได้ที่เขาไม่สามารถละเลยได้ถึงแม้ว่ามันจะเป็นการทำลายกฎบางข้อที่เขาตั้งขึ้นก็ตามบางทีมันก็อาจจะถือเป็นบทเรียนที่สำคัญที่สุดของอิซูกิ ชิโดะด้วยเช่นกัน
นั่นมันถ้า อิซูกิ โคโตริอนุญาต
“...ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่า นายคิดถึงเรื่องนั้นด้วย”
ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าเขาหมายความว่าอะไร เคย์มะยิ้มอย่างพอใจให้เธอก่อนที่จะจากสถานที่นั้นและจากเธอในขณะที่ชิโดะกำลังอยู่ในสถานการณ์ลำบากกับ“Spirit” อยู่
หลังจากนั้นในตอนแรกถึงแม้จะเริ่มการจีบแย่ก็ตามแต่การจีบของชิโดะก็ดูเหมือนจะไปได้ดีขึ้นเรื่อยๆ ตามลำดับเขาเกือบทำให้ “Spirit” ตกหลุมรักเขาได้แล้วด้วยการใช้คำพูดเช่น “นี่ไม่ใช่ความผิดของเธอเธอไม่สมควรที่จะต้องตาย” แต่ โทบิอิจิ โอริกะมิหนึ่งในเจ้าหน้าที่ของAST ซึ่งในเนื้อเรื่องเป็นแฟนของชิโดะในขณะนั้น ได้เข้ามาขัดหวางและทำให้อารมณ์ของ“Spirit” ลดลงเข้าสู่ขีดลบ ด้วยการบอกว่าพวก “Spirits”ฆ่ามนุษย์มากมาย สมควรที่จะต้องตาย
ทาง Ratatoskr
“ท่านผู้บัญชาการ อารมณ์ของ “Spirit” ลดลงเรื่อย ๆแล้วนะครับ! จะทำยังไงกันดีล่ะ”
แต่ถึงแม้ว่าพวกคณะผู้เชี่ยวชาญต่างพากันตื่นตระหนก แต่โคโตริเธอกับรู้สึกใจเย็นอย่างน่าแปลกใจ
Ratatoskr นั้นได้มีการตกลงกันแล้วว่าจะไม่มีการบอกกล่าวข้อมูลเกี่ยวกับการกระทำของ“Spirit” ให้ “Spirit” รับรู้เด็ดขาด เพราะว่า “Spirits” นั้นเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่สามารถระบุได้และ “Princess” นั้น เป็นหนึ่งใน “Spirit” ที่ไม่รู้เรื่องอะไรที่พวกเธอได้ทำให้เกิดขึ้นกับโลกมันเป็นการทำให้เกิดขึ่นโดยที่ไม่ได้ตั้งใจจากการปรากฎตัวขึ้นของเธอ เธอไม่เคยได้พูดแก้ต่างอะไรก่อนที่จะถูกโจมตีโดยAST เธอไม่เคยสร้างความเสียหายใหญ่หลวงอะไรแต่ว่านั่นส่วนใหญ่ก็มาจากการที่ถูกทำให้ต้องป้องกันตัวเองจากการโจมตีของ AST
ในเมื่อตอนนี้เธอก็รู้ความจริงนั้นแล้วเธอไม่รู้ว่าควรจะเข้าหาเธออย่างไร หรือว่าพวกเธอควรจะเข้าหาเธอจริง ๆ เหรอ? เธอจะรู้สึกยังไงกันนะ? เธอจะรู้สึกรังเกียจตัวเธอเองหรือเปล่า?เธอจะโมโหหรือเปล่า? เธอจะ...เชื่อใจมนุษย์อีกครั้งหรือไม่?
คำถามพวกนั้นไม่สามารถตอบได้ง่าย ๆ เลย แต่โคโตริก็ยังคงใจเย็นอยู่เพราะว่ามีอยู่บุคคลหนึ่งที่สามารถทำอะไรกับเรื่องนี้ได้ผู้ที่ได้อาสาที่จะช่วยแล้ว ผู้ที่บางทีคงจะรู้สิ่งที่เกิดขึ้นนี้มานานแล้ว
“คัตสึราหงิ”
“มีอะไรงั้นเหรอ ท่านผู้บัญชาการ”
เสียงของเคย์มะมาจากไมโครโฟนที่เธอได้ให้กับเขาไว้แล้วคณะผู้เชี่ยวชาญทั้งหมดก็หันมามองดูในขณะที่โคโตริเปิดหน้าจอที่มีหน้าของเคย์มะอยู่
“ฉันอนุญาติให้นายปฎิบัติการได้”
“...”
หลังจากถอนหายใจ เคย์มะก็พยักหน้า
“เอาล่ะ ผมมี “นางเอก” ที่จะต้องช่วยให้ได้ล่ะนะ”
เคย์มะพึมพำในขณะที่เขาเทเลพอตลงไปที่โรงเรียนอีกครั้ง
...
“Spirit” ใน codename “Princess” มองมาที่ตัวของเธอเอง
อะไร? เธอกำลังรู้สึกอะไรอยู่?เธอกำลังรู้สึกรังเกียจอยู่อย่างนั้นเหรอ? หรือว่ารู้สึกโกรธกันนะ?หรือสิ้นหวังกันแน่?
เธอไม่รู้อีกต่อไป เธอรู้เพียงแค่เธอได้ฆ่าคนไปแล้ว
เธอได้ฆ่าคนมากมายเป็นพัน ๆ บางทีอาจจะมากกว่านั้นโดยที่ไม่รู้ตัว
นี่ไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์ผู้หญิงคนนั้นบอกเธอหรอกเหรอ ว่า “Spirit”คำที่พวกมนุษย์ใช้เรียกเธอ ฆ่าคนมากมาย
มันเป็นความคิดที่น่าสะพรึงกลัวอย่างมากเพียงแค่รู้แค่นี้ก็ทำให้เธอรู้เหมือนจะอาเจียน
“...”
เธอรู้ว่าเธอไม่มีทางถูกฆ่าได้ พวกมนุษย์พวกนั้นไม่มีใครสามารถฆ่าเธอได้ในตอนแรกเธอก็สงสัยอยู่ว่าทำไมทั้งที่พวกเขารู้อย่างนั้นว่าพวกเขาไม่มีทางแม้แต่จะทำร้ายเธอได้ก็ยังคงตามมาโจมตีเธออยู่เสมอ ๆ เธอก็พยายามที่จะไม่ทำร้ายพวกเขาเช่นกันแต่ในบางครั้งเธอก็พลั้งมือไปบ้างทำให้พวกเขาต้องบาดเจ็บ
นั่นไม่ใช่ความผิดของเธอใช่มั้ย?
“...”
เธอพยายามที่จะพูดกับพวกเขา แต่เธอไม่รู้ว่าจะบอกกับพวกเขาอย่างไรเธอไม่มีแม้แต่ชื่อของตัวเอง เธอจะคุยกับพวกเขาได้อย่างไรกันล่ะ?แต่ตอนนี้เธอรู้แล้วว่า ทำไมพวกเขาถึงตามล่าเธอทำไมพวกเขาไม่เคยที่จะยอมแพ้ในการที่จะฆ่าเธอ โจมตีเธอ ทำให้เธอต้องเจ็บปวด
พวกเขาทำอย่างนั้นเพราะว่าเธอทำร้ายพวกเขาเพราะฉะนั้นพวกเขาเลยมีสิทธิ์ที่จะทำร้ายเธอกลับใช่มั้ยล่ะ?
“ชิโดะพูดถูก ชั้นเห็นด้วยกันเขา”
เสียงของคนอีกคนหนึ่งดังขึ้นทำให้เธอต้องหันไปหา ในครั้งนี้มาจากอีกด้านหนึ่งด้านที่เธอเคยยืนอยู่ก่อนหน้านี้ตอนคุยกับชิโดะ เฉกเช่นเดียวกันกับตอนชิโดะเธอกวาดสายตาของเธอหาที่มาของเสียงและแล้วเธอก็ได้เห็นเงาของคน ๆหนึ่งที่ได้ถูก:Xมาเพราะแสงอาทิตย์เงาของคนที่นั่งอยู่บนโต๊ะอย่างสง่างามในขณะที่เขามองลงมาที่เธอในตำแหน่งนั้น
“นะ...นายหมายความว่ายังไงกันน่ะ”
เธอหรี่ตาของเธอในขณะที่พยายามที่จะเพ่งไปที่คน ๆ นั้นจากเสียงแล้วเขาเป็นผู้ชายอย่างแน่นอนแต่น้ำเสียงของเขาแสดงให้เห็นว่าเขามีความมั่นใจในสิ่งที่เขาพูด ไม่เหมือนชิโดะ
เรื่องนี้ แน่นอน ทำให้เธอตกใจ สับสน เธอจึงยกดาบของเธอฟันไปที่อากาศข้างหน้าของเธอเหมือนครั้งก่อน
ซึ่งก่อนหน้านี้นั้นเธอก็คงจะลืมมันไปเหมือนกับไม่ใช่เรื่องอะไรแต่เมื่อเธอทำอย่างนั้นแล้ว เธอรู้สึกผิดเพราะว่ามันเหมือนกับที่ผู้หญิงก่อนหน้านี้พูดว่าเธอนั้นเป็นฆาตกรว่าเธอนั้นฆ่าคนโดยไม่ลังเล ว่าเธอนั้น...
“ฉันเห็นด้วยกับชิโดะ ฉันไม่ต้องการเห็นสีหน้าแบบนั้นจากใบหน้าของท่านเลยเจ้าหญิง” (codename ของเธอคือ Princess ซึ่งแปลว่าเจ้าหญิง)
เสียงของเขาดังขึ้นอีกครั้ง และด้วยเศษขี้ฝุ่นจากการแกว่งดาบของเธอได้บังวิสัยทัศน์เบื้องหน้าของเธอ“เจ้าหญิง” พยายามที่จะมองหาว่าเขาอยู่ไหนแล้วแต่กลับได้พบเพียงว่าเขายังคงนั่งอยู่ที่เดิม ทั้ง ๆที่พึ่งจะมีกำแพงโรงเรียนถูกผ่าออกเพียงไม่กี่นิ้วใกล้ ๆ ที่ ๆ เขาอยู่
ก่อนที่ “เจ้าหญิง” จะได้สติกลับมาจากคำพูดของเขาเด็กผู้ชายคนนั้นยืนขึ้นจากโต๊ะในขณะที่ยื่นแขนมาในทิศที่เธออยู่
“ชื่อของผมคือคัตสึราหงิ เคย์มะ ผมจะขอประกาศ ณ ที่นี้ผมจะช่วยท่านจากความสิ้นหวัง “เจ้าหญิง” แต่การที่จะทำเช่นนั้นได้ผมจะต้องช่วงชิงรักแรกของท่านไป ได้โปรดให้อภัยในความล่วงเกินนี้ด้วยเถอะ”
คัตสึราหงิ เคย์มะหรือเทพตกหญิงได้เริ่มบทสนากับ”เจ้าหญิง”ในขณะที่รอฟังคำตอบจากเธอ
...
โคโตริที่อยู่บนเรือเหาะของ Ratatoskrพึ่งจะโทรคุยกับชิโดะเสร็จหลังจากนั้นเขาก็ถูกพาไปที่หลบภัยโดยโอริกะมิซึ่งหมายความว่าเขาได้ออกจากภารกิจนี้ไปแล้วเรียบร้อย เธอไม่รู้ว่าจะบอกข่าวเรื่องที่อาจารย์ของเขาตอนนี้ได้เป็นคนปฎิบัติภารกิจว่าอย่างไรมันเป็นการตัดสินใจที่เธอไม่รู้ว่าจะดีใจหรือเสียใจดีในการอนุญาตปฎิบัติงานของเขาเคย์มะสามารถทำให้อารมณ์ของ “Spirit” กลับมาเป็นปกติได้อีกครั้ง
มันได้ดิ่งลงสู่ขีดลบ แต่การเข้ามาโดนกระทันหันและคำพูดของเขาช่วยให้ดึงอารมณ์ของ“เจ้าหญิง” กลับมาสู่อารมณ์กลาง ๆ ได้อีกครั้ง ตอนนี้เหลือแต่มาดูกันว่าเทพตกหญิงนั้นจะเก่งจริงอย่างที่ชื่อของเขาได้บอกไว้หรือไม่
...
“...นะ...นายมาทำอะไรที่นี่น่ะ”
“เจ้าหญิง” ถามอย่างลังเลใจในขณะที่เคย์มะยังคงยิ้มให้กับเธอมันมีความรู้สึกบางอย่างเกี่ยวกับตัวเขาที่เธอไม่สามารถลบออกไปจากหัวได้มันเหมือนกับ... เขาคล้ายกันเธอ มันมีบางอย่างที่คุ้นเคย แต่ก็มีสิ่งที่แปลก ๆเช่นกัน อย่างกับว่า... มีอะไรบางอย่างขาดหายไป
“ผมคิดว่าผมได้พูดไปแล้วนะ ผมมาที่นี่เพื่อช่วยท่าน”
เคย์มะส่งรอยยิ้มให้เธอกว้างขึ้นอีกนิดนึง ยังคงอยู่ที่เดิมไม่ได้กดดันเธอ และก็ยังแสดงให้เห็นอย่างมั่นใจว่าเขาเชื่อว่าเธอจะไม่ทำร้ายเขาเคย์มะเมื่อมองเห็นความลังเลในดวงตาของเธอ เข้าจึงพูดขึ้นต่อก่อนที่เธอจะเริ่มทำอะไรอีกครั้ง
“ท่านอยากได้รับการช่วยเหลือมั้ยล่ะ”
คำพูดของเขา ทำให้เธอต้องหยุดชะงักอีกครั้ง และด้วยสิ่งนี้นั้นเคย์มะได้เริ่มค่อย ๆ ทำให้ ”เจ้าหญิง” คิดและทำในสิ่งที่เขาต้องการ
“ฉะ...ฉัน... ทำไมนายถึงมาสนใจเรื่องของฉันล่ะ ฉันเป็น “Spirit” นะอย่างที่พวกมนุษย์พูดกันนั่นแหละ... ฉัน...สมควรต้องตาย”
หลังจากพูดแล้วเธอก็สบตากับเคย์มะและพยายามที่จะพูดอีกครั้งแต่น่าเสียดาย เคย์มะไม่ยอมให้โอกาสนั้นแก่เธอ
“เธอคนนั้นบอกว่า พวก “Spirit” ฆ่าคนเป็นพัน ฆ่าคนเป็นล้านแต่ว่าเธอคนนั้นไม่ได้บอกว่าเป็นท่านสักหน่อยที่เป็นคนฆ่ารู้อย่างนั้นแล้วท่านยังจะอยากตายอีกเหรอ?”
“มะ...ไม่”
ในขณะที่”เจ้าหญิง”ตอบเคย์มะ คนของ Ratatoskr ก็เห็นอารมณ์ของเธอค่อยๆ ที่จะเพิ่มขึ้นเช่นกัน แต่สำหรับเคย์มะเขาเห็นแก้มของเธอแดงขึ้นเรื่อย ๆในขณะที่เธอยังคงจ้องมองมาที่เขาอย่างสนใจ
“ถ้าอย่างน้อยก็ยิ้มเถอะนะ “เจ้าหญิง”
“เอ๋!”
คำขอไร้สาระนั่นไม่เพียงทำให้ “เจ้าหญิง” ส่งเสียงร้องออกมาด้วยความประหลาดใจผู้คนทั้งหมดของ Ratatoskr มองไปที่ขีดวัดอารมณ์ของ”เจ้าหญิง”ที่พุ่งขึ้นสูงขึ้นอย่างมากจากคำขอที่อุกอาจนั้น
...
“คัตสึราหงิ... หมอนั่น...”
“ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะใช้คำพูดนั้นได้ผลโดยไม่มีผลข้างเคียงใด ๆ “
คณะผู้เชี่ยวชาญต่างฉงนตกใจในวิธีการพูดคำพูดพวกนั้นของเคย์มะและแม้แต่เครื่องวัดระดับความรักจะพยายามอย่างหนักเพื่อตามการพูดคุยของเคย์มะกับ”เจ้าหญิง”ให้ทันก็ตามแต่ก็ไม่สำเร็จ
“ฉะ...ฉันไม่รู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น”
โคโตริพูดขึ้น ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วเกินไปทั้งหมดเป็นเพราะผู้ชายคนนั้น เป็นเพราะ เทพตกหญิง เขาไม่เพียงแต่ควบคุมการสนทนาของเขากับ“Spirit” แต่แผนการทั้งหมดของ Ratatoskr อย่างที่เธอเคยพูดเรื่องนี้มันมากเกินกว่าที่จะทำได้ด้วยตัวคนเดียว
เขาเป็นใคร และเป็นอะไรกันแน่!!!
เอาล่ะครับจบแล้วครับนี่คือฉากหนึ่งที่น่าตื่นเต้นของเรื่องนี้หากทุกท่านสนใจที่จะไปอ่านเพิ่มเติมให้ไปอ่านได้ที่ https://www.fanfiction.net/s/9445616/1/Commandments-of-Capturing
ถ้าหากไม่สนุกก็ขอโทษด้วย ผมย่อมาแต่ในตอนที่สนุก ๆ ที่สำคัญ ๆเท่านั้นไม่งั้นมันจะยาวเกินไป
Credit: https://www.fanfiction.net/ผลงานของคุณWrathieWinsre ตอนที่ 6-7
ผู้นำเสนอ: gofun55
The world god only knows + Date a live Crossover เรื่องนี้มันสุดยอดอ่ะ
