แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Mstar เมื่อ 2014-3-31 23:24
Headphone’sLife
Ep 2
หน่วยP.T.L.
“สวัสดีค่ะเช้านี้ก็อากาศสดใสเหมือนเคยนะคะ แม้ว่าในตอนนี้กำลังมีการต่อสู้กันอยู่ก็เถอะค่ะทางฝ่าย P.T.Lนั้นตอนนี้ก็ได้มีการประกาศอย่างเป็นทางการที่เรียบร้อยแล้วนะคะว่าสถานการณ์ตอนนี้เริ่มจะไม่สู้ดีแล้วต้องการสมาชิกใหม่เป็นจำนวนมากเพื่อต่อต้านฝ่ายผู้ก่อการร้ายค่ะแล้วตอนนี้ทางด้านผู้ก่อการร้ายมีอะไรคืบหน้าไหมคะ?”
“ส่วนทางด้านผู้ก่อการร้ายนะครับก็ยังไม่มีอะไรคืบหน้าเลยครับแต่ผมกลัวว่าเหตุการณ์จะเลวร้ายเหมือนกับเมื่อ 9ปีที่แล้วนะครับแหม่รุนแรงกันจริงๆเลย”
“เฮ้อ! มีแต่ข่าวน่าเบื่อทั้งนั้นเลยแฮะ ไม่ไหวเลยน้าพูดแต่เรื่องอะไรก็ไม่รู้”
พรึ่บ! ผมเดินไปปิดโทรทัศน์ที่กำลังมีนักข่าวพูดเรื่องผู้ก่อการร้ายกันอยู่แล้วเดินไปหยิบกระเป๋าที่อยู่ข้างเตียงพร้อมใส่รองเท้าไปด้วยพอใส่รองเท้าเสร็จจึงเดินไปเปิดประตูและก็ใส่กลอนประตูก่อนที่จะรีบลงบันไดไปชั้นแรกและวิ่งไปโรงเรียนความเร็วเต็มสปีดพลางฟังเพลงไปด้วยกินขนมปังทาด้วยเนยไปด้วย ไม่นานนักผมก็วิ่งมาถึงหน้าโรงเรียนประจวบเหมาะกับเวลาปิดประตูโรงเรียนเลยจริงๆ
“แกมาสายอีกแล้วนะ!หัดรีบตื่นรีบมาบ้างสิ!”ครูพละจ้องตาเขม็งมาที่ผมพร้อมถือไม้เรียว
“ผมขอโทษแบบจริงใจเลยครับครูพอดีเมื่อคืนผมนอนดึกหน่ะครับ แฮะๆ”
“ไม่ต้องมาแก้ตัว ไปๆรีบขึ้นชั้นเรียนได้แล้ววันนี้เป็นวันสำคัญที่ต้องเลือกทางเดินชีวิตของตัวเองแล้วนะ”
“แฮะๆคร้าบบครูขอบคุณมากคร้าบบ”
หลังจากที่ครูพละบอกให้ผมรีบไปผมจึงใช้ท่าประจำตัวเอง นั้นคือ “ ชิ่งสุดชีพ ”
พอผมวิ่งไปถึงหน้าประตูห้องตัวเองแล้วผมรีบเปิดประตูและปิดประตูหลังจากเดินเข้ามาในห้องแล้ว ผมบ่นกับตัวเองในใจว่า ฮู้ว! ครูยังไม่เข้าห้องแฮะ แต่คิดได้ไม่นานครูประจำชั้นก็เดินเข้าห้องมาพร้อมกับพูดขึ้นว่า
“เอาหล่ะทุกคนวันนี้จะเป็นวันที่ทุกคนต้องเลือกแล้วนะ ว่าจะทำอาชีพอะไรหลังจากเรียนจบไปและมีข่าวดีมาบอกสำหรับคนที่ต้องการเข้าหน่วย P.T.L. ”
หลังจากที่ครูประจำชั้นพูดจบก็มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งยกมือขึ้นถามว่า
“ จริงหรอครับครู แล้วต้องทำยังไงบ้างครับ!”
“เดี๋ยวจะมีคนจากหน่วยP.T.L.มาเล่ารายละเอียดให้ฟังเพราะงั้น ตั้งใจฟังหล่ะ”
หลังจากที่พูดจบครูก็เดินออกไปและพอผ่านไปสักพัก ก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้อง
“เอาล่ะนักเรียนทุกคนวันนี้ผมจะมาบอกรายละเอียดสำหรับคนที่อยากจะเข้าหน่วย P.T.L”
ผู้ชายคนนี้อธิบายพร้อมกับเขียนอะไรบางอย่างลงบนกระดานดำหน้าชั้นเรียนโดยที่มีนักเรียนกว่าสี่สิบชีวิตจ้องมองอยู่
“เอาล่ะฟังให้ดีๆสำหรับคนที่จะเข้าหน่วยP.T.L. คนรู้จักเหตุการณ์เมื่อ 9ปีก่อนกันดีใช่ไหมเหตุการณ์ที่มีผู้ก่อการร้ายกลุ่มหนึ่งทำลายอเมริกาจนสิ้นซากภายในวันเดียว และก็เริ่มลามลงมาเรื่อยๆจากทวีปอเมริกาไปยุโรปและสุดท้ายก็มาจบลงที่ทวีปเอเชียจนสุดท้ายรัฐบาลจากทั่วโลกก็ร่วมมือกันสร้างเมืองขึ้นมาใหม่โดยที่มีคนหลากหลายเชื้อชาติอยู่ร่วมกันมีชื่อว่าHP และที่ๆเรากำลังนั่งอยู่นี้ถูกเรียกว่า HP 3 ซึ่งมีทั้งหมดอยู่ 6 HP”
ผมนั่งมองหน้าต่างโดยที่ไม่ได้ตั้งใจฟังการอธิบายอะไรทั้งนั้นจนเมื่อผู้ชายคนนี้เริ่มพูดใหม่
“ส่วนอาวุธที่พวกผู้ก่อการร้ายใช้กันนั้นคือ‘เสียง’ แน่นอนว่าคือเสียงจริงๆที่เราได้ยินกันอยู่ทุกวันนี้นี่แหละทางรัฐบาลจึงได้ทุ่มทุนสร้างสิ่งที่เรียกว่าHeadphone ออกมาเพื่อนำมาต่อสู้กับผู้ก่อการร้ายและพัฒนามาเรื่อยๆจนถึงปัจจุบันนี้”
“ หึ ไร้สาระ”
ผมพูดกับตัวเองเบาๆอย่างไม่ยี่หระ
“และต่อไปผมจะบอกวิธีการเข้าร่วมกับทางหน่วยเราโดยทางนักเรียนทุกคนต้องเข้าร่วมทดสอบว่าจะสามารถใช้อาวุธที่เราจะให้ทดสอบได้หรือไม่เอ้อ! ลืมบอกไปอย่างหนึ่ง มีอาวุธให้เลือกอยู่สามแบบแบบแรกคือรูปแบบHeadphone แบบต่อมาคือรูปแบบMicrophoneและแบบสุดท้ายคือรูปแบบ Speaker ส่วนความสามารถจะอธิบายก็ต่อเมื่อนักเรียนแต่ละคนผ่านการทดสอบในแต่ละแบบแล้วล่ะนะ จะเริ่มการเปิดสมัครและทดสอบเวลา บ่ายโมงตรง เข้าใจตรงกันนะ”
เมื่อผู้ชายคนนั้นพูดจบก็เดินออกไปจากห้องปล่อยให้นักเรียนในห้องตัดสินใจกันต่อไปสำหรับผมคงไม่ปงไม่เป็นมันหรอก ไอ้การปกป้องผู้อื่นผมยิ่งไม่สนใจซะด้วยซ้ำ
“ไอ้ ซาวเพื่อนร๊ากกก!”
“แกจะเสียงดังทำไมวะไนท์ อยู่ใก้ลกันแค่นี้เอง”
“เฉยๆนิ ”
“อ้าวกวนซะแล้วอยากเจอบาทาแนบหน้าหรอครับไอ้คุณเพื่อนรัก”
“ก็ไม่เลวไอ้คุณ เจคอยากลองอยู่พอดีเลยอ่า”
บทสนทนาข้างต้นนี้เป็นบทสนทนาของสองเพื่อนรักของผมเองแต่ผมก็ยังคิดอยู่นะว่าทนเป็นเพื่อนกับพวกมันได้ยังไงฟระ
“พอเลยพวกแกสองคนมีอะไรก็ว่ามา” ผมถอนหายใจเซ็งๆ
“แกจะไปเข้าหน่วย P.T.Lมั้ยวะซาว” ไนท์ถามแววตาเป็นประกาย
“ไม่อ่ะ ไม่ชอบมันฟังดูไร้สาระวะ”
“ทำไมว้า น่าสนุกจะตายเจคยังเอาด้วยเลย”
ทั้งเจคและไนท์เพื่อนสนิทชายของผมสองคนส่งสายตาประมาณว่า ‘เข้าเถอะน้า พลีสส’
“พอเลยครับเพื่อนผมไม่เอาด้วยครับ ผมจะไปเป็นครูที่ทำงานเงียบเชียบสบายๆจบป่ะ!”
ผมตะคอกและทำสายตาแบบว่า‘อย่ามาเรื่องมากไม่งั้นโดนบาทา’ ก่อนที่ผมจะเผลองีบหลับไปโดยไม่รู้ตัว
หลังจากผ่านไปเป็นเวลานานผมก็รู้สึกตัวเพราะว่ารำคาญเสียงในห้องที่ดังโหวกเหวกไปมา
“เกิดอะไรขึ้นอีกเสียงดังกันอยู่ได้ ” ผมพูดพลางบิดขี้เกียจ
“ เฮ้ย ซาวตื่นได้แล้วตอนนี้มันถึงเวลาไปทดสอบสำหรับคนที่จะเช้าหน่วย P.T.L. แล้วนะไปกันเหอะ”
ไนท์ดึงแขนผมให้รีบลุกจากเก้าอี้
“แล้วเจคมันไปไหนแล้วล่ะ”ผมมองสายขวาเพื่อหาเจค
“เจคมันไปต่อคิวทดสอบก่อนพวกเราแล้วล่ะ”
“ไวดีแท้ เนอะ สงสัยคงอยากเป็นจนตัวสั่นเลยละมั้ง” ผมพูดพลางถอนหายใจออกมาดังๆ
“บึ้ม!! กรี๊ด ”
ขณะที่ผมกำลังคุยอยู่กับไนท์อยู่ดีๆก็มีเสียงระเบิดมากจากทางโรงพละ ตามมาด้วยเสียงกรีดร้องของผู้หญิงเป็นจำนวนมาก
ผมกับไทน์รีบวิ่งไปที่หน้าต่างที่ส่องเห็นโรงพละเพื่อส่องดูว่าเกิดอะไรขึ้น
“ซาวดูนั้น”
ไนท์กระตุกแขนเสื้อผมแล้วใช้มือชี้ไปที่บนหลังคาของโรงพละผมจึงมองไปทางที่ไนท์ชี้ไป
“เฮ้ย อะไรวะนั้น!!”
ผมตกใจกับสิ่งที่ผมเห็นจนร้องเสียงหลงก็มีแต่ไนท์คนเดียวที่ยืนมองอ้าปากค้าง
เพล้ง! เหมือนมีอะไรบางอย่างพุ่งเข้ามาใส่กระจนบนตึกจนแตกกระจายนักเรียนที่อยู่บนตึกวิ่งหนีกันให้วุ่นเหลือแต่ผมกับไนท์เท่านั้นที่หมอบอยู่ข้างหน้าต่างที่แตกกระจาย
โปรดติดตามตอนต่อไป
ผมขออภัยด้วยนะครับถ้าลงผิดหมวดหมู่ ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ ขอบคุณครับ
ติชมดุด่าได้น้า 555+ จะด่าจะว่าไม่สำคัญขอให่อ่านแค่นั้นผมก็พอใจแล้ว ผมขออนุญาติเขียนเรื่อยๆ นะครับ ขอบคุณครับ
นิยายแต่งเองนะครับ เรื่อง Headphone's Life Ep 2