กระทู้บ่น:ความในใจของข้าพเจ้า(?)

สวัสดีครับ เอ้อ~จริงๆก็ไม่มีอะไรหรอกเพียงแต่ว่าก่้อนอื่นเลยผมคิดว่าหลายๆคนที่ดูอนิเมชั่นมาก็คงมีความคิดแบบผมว่าการ์ตูนไม่ว่าจะอยู่ในฉบับManga Novel หรือAnime นั้นถือเป็น1ในวัฒนธรรมที่ทั่วโลกยอมรับในตอนนี้ แต่ปัจจุบันผมสังเกตุเห็นว่าก็ยังคงมีหลายๆคนโดยเฉพาะชาวไทยมองว่าเรื่องพวกนี้เป็นเรื่องไร้สาระ โดยส่วนตัวผมเองก็ไม่ได้โกรธไม่ได้เคืองอะไรหรอก แล้วก็เข้าใจว่าคนเหล่านั้นไม่เข้าใจสิ่งทีี่พวกเราได้สัมผัสเพราะพวกเค้าเองอาจไม่เคยได้สัมผัสหรือสัมผัสแล้วแต่ไม่เข้าใจ จริงๆผมตั้งกระทู้นี้เพราะอยากให้กำลังใจคนที่อาจจะโดนคนอื่นๆไม่วง่าจะเป็นเพื่อนพ่อแม่พี่น้องครอบครัวต่อว่าเกี่ยวกับการดูหรืออ่านสื่อเหล่านี้ว่าไม่ต้องคิดอะไรมากหรอกครับมีความสุขก็ดูต่อไปเถิดเพราะผมว่ามันไม่ใช่เรื่องน่าอายและยอมรับได้ในสังคมทั่วๆไปอะนะ~
ปล.ทั้งนี้ทั้งนั้นควรบริโภคแต่พองามไม่เบียดบังเวลาของกิจกรรมอย่างอื่นครับผม

ด้วยความปรารถนาดี:)~ShiningForce The Anime-Addict

ส่วนตัวผมนะ ผมก็โดนคับแบบเพื่อน บอกว่าดูไรจังการ์ตูนปัญญาอ่อนไรงี้

แต่ก็นะ เขาไม่ได้มาสัมผัสอย่างเราๆนี่คับ เขาไม่มีทางเข้าจัยหรอกคับว่าจิงๆเมะอ่ะมันเป็นยังงัย

อย่างที่มีคนบอกอ่าคับว่าเมะ สอนไห้รู้คำว่า เพื่อน และคำว่า รัก ได้ลึกซึ้งมากว่าที่เข้าจัยกันอยู่

เมะ อ่ะผมว่าดีกว่า ละครหลังข่าวไม่รุกี่ร้อยกี่พันเท่าคับ เมะ สอนไรเราหลายๆอย่าง สอนไห้รักเพื่อน สอนไห้จิงจังกับสิ่งที่ทำ

สอนไห้เราพยายามไห้ถึงที่สุด ไม่เหมือนกับละครคับ อะไรก็ตบตี นางร้ายตบนางเอกแย่งพระเอกไรงี้

ขอโทดนะคับผมยาวไปนิด